¹อยู่มาในสมัยนั้น เมื่อไม่มีกษัตริย์ในอิสราเอล มีคนเลวีคนหนึ่งอาศัยอยู่ที่แดนเทือกเขาเอฟราอิม แถบที่ไกลออกไปโน้น เขาได้หญิงคนหนึ่งจากเบธเลเฮมในยูดาห์มาเป็นภรรยาน้อย

¹利未人和他的妾

²ภรรยาน้อยนั้นเล่นชู้จึงทิ้งสามีเสียกลับไปอยู่บ้านบิดาของนางที่เบธเลเฮมในยูดาห์ อยู่ที่นั่นสักสี่เดือน

²他的妾背夫行淫，离开丈夫，回到犹大的伯利恒她父亲的家那里去了，在那里住了四个月的日子。

³สามีของนางก็ลุกขึ้นไปตามนาง เพื่อไปพูดกับนางด้วยจิตเมตตาและจะพานางกลับ เขาพาคนใช้คนหนึ่งและลาคู่หนึ่งไปด้วย นางพาเขาเข้าในบ้านบิดาของนาง เมื่อบิดาของผู้หญิงเห็นเข้าก็มีความยินดีต้อนรับเขา

³她的丈夫起来，带着一个仆人和两头驴去追她，用话打动她的心，叫她回来。她把丈夫带到自己父家，那少女的父亲见了那人，就欢欢喜喜迎接他。

⁴พ่อตาของเขาคือบิดาของผู้หญิงหน่วงเหนี่ยวเขา และเขาพักอยู่ด้วยสามวัน เขาก็กินและดื่ม และพักนอนอยู่ที่นั่น

⁴那人的岳父，就是女子的父亲，强留那人，那人就与他同住了三天；他们一起吃喝，在那里住宿。

⁵อยู่มาถึงวันที่สี่เขาทั้งหลายก็ตื่นขึ้นแต่เช้ามืด และคนนั้นลุกขึ้นจะออกเดิน แต่พ่อของผู้หญิงพูดกับบุตรเขยของเขาว่า "จงรับประทานอาหารอีกสักหน่อยหนึ่งให้ชื่นใจแล้วภายหลังจึงค่อยออกเดิน"

⁵到了第四天，他们清早起来，那人起身要走；那女子的父亲对女婿说：“请吃点饼增添心力，然后再走。”

⁶ชายสองคนนั้นก็นั่งลงรับประทานและดื่มด้วยกัน และบิดาของผู้หญิงก็บอกชายนั้นว่า "จงค้างอีกสักคืนเถิด กระทำจิตใจให้เบิกบาน"

⁶于是二人坐下，一起吃喝；女子的父亲对那人说：“请你答应再过一夜，畅快你的心。”

⁷เมื่อชายคนนั้นลุกขึ้นจะออกเดิน พ่อตาก็ชักชวนไว้ จนเขาต้องพักอยู่ที่นั่นอีก

⁷那人起来要走，他的岳父强留他，他又在那里过了一夜。

⁸ในวันที่ห้าเขาก็ตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อจะออกเดินทางไป บิดาของหญิงนั้นพูดว่า "ขอให้ชื่นใจเถิด" เขาทั้งสองก็อยู่จนเวลาบ่ายรับประทานอยู่ด้วยกันอีก

⁸到了第五天，他清早起来要走；那女子的父亲说：“请吃点饼增添心力，等到日头西斜再走吧。”于是他们耽延，直到日头西斜；二人一同吃饭。

⁹เมื่อชายคนนั้นและภรรยาน้อยกับคนใช้ลุกขึ้นจะออกเดิน พ่อตาของเขาคือบิดาของผู้หญิงก็บอกเขาว่า "ดูเถิด นี่ก็บ่ายใกล้ค่ำแล้ว ขอค้างอยู่อีกคืนหนึ่งเถิด ดูเถิด จะสิ้นวันอยู่แล้ว พักนอนที่นี่เถิด เพื่อใจของเจ้าจะเบิกบาน พรุ่งนี้เช้าขอเจ้าตื่นแต่เช้าเพื่อออกเดินทาง เจ้าจะได้ไปบ้าน"

⁹那人和他的妾，以及他的仆人起来要走的时候，他的岳父，就是那女子的父亲，对他说：“看哪，天快晚了！请再住一夜。看哪，日头西斜了！请在这里再住一夜，畅快你的心；明天可以清早起来，上路回家去。”

¹⁰แต่ชายคนนั้นไม่ยอมค้างอีกคืนหนึ่ง เขาจึงลุกขึ้นออกเดินทางไปจนถึงตรงข้ามกับเมืองเยบุส คือเยรูซาเล็ม เขามีลาสองตัวที่มีอาน และภรรยาน้อยก็ไปด้วย

¹⁰那人不愿再住一夜，就带着自己的妾和两头备好了的驴，起来走了，来到耶布斯对面；耶布斯就是耶路撒冷。

¹¹เมื่อเขามาใกล้เมืองเยบุสก็บ่ายมากแล้ว คนใช้จึงเรียนนายของเขาว่า "มาเถิด ให้เราแวะเข้าไปพักในเมืองของคนเยบุสเถิด ค้างคืนอยู่ในเมืองนี้แหละ"

¹¹基比亚之行程他们走近耶布斯的时候，日头快要落了；仆人对主人说：“来，让我们转到这耶布斯人的城去，好在那里住宿。”

¹²นายของเขาตอบว่า "เราจะไม่แวะเข้าไปในเมืองของคนต่างด้าว ผู้ที่ไม่ใช่คนอิสราเอล เราจะผ่านไปถึงเมืองกิเบอาห์"

¹²主人对他说：“我们不可转到这座不是以色列人居住的外族人的城里去，我们过到基比亚去吧。”

¹³เขาจึงบอกคนใช้ว่า "มาเถิด ให้เราเข้าไปใกล้ที่เหล่านี้แห่งหนึ่ง และค้างอยู่ที่กิเบอาห์หรือที่รามาห์"

¹³又对他的仆人说：“来吧，我们可以到这些地方其中一个去投宿，或在基比亚或在拉玛。”

¹⁴เขาจึงเดินทางผ่านไป เมื่อเขามาใกล้กิเบอาห์ซึ่งเป็นของคนเบนยามินดวงอาทิตย์ก็ตกแล้ว

¹⁴于是他们走路过去；他们走近便雅悯人的基比亚的时候，日头已经落了。

¹⁵เขาจึงแวะเข้าไปจะค้างคืนที่เมืองกิเบอาห์ เขาก็แวะเข้าไปนั่งอยู่ที่ถนนในเมืองนั้น เพราะไม่มีใครเชิญให้เขาเข้าไปค้างในบ้าน

¹⁵他们从那里转身，要进基比亚去住宿；他们进去，坐在城里的广场上，因为没有人接待他们到家里去住宿。

¹⁶ดูเถิด มีชายแก่คนหนึ่งเข้ามาเมื่อเลิกจากงานนาเป็นเวลาเย็นแล้ว เขาเป็นชาวแดนเทือกเขาเอฟราอิมมาอาศัยอยู่ในเมืองกิเบอาห์ แต่ชาวเมืองนั้นเป็นคนเบนยามิน

¹⁶到晚上，有一个老年人从田间工作回来；那人原是以法莲山地的人，寄居在基比亚；那地方的人却是便雅悯人。

¹⁷เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นเห็นผู้เดินทางคนนั้นนั่งอยู่ที่ถนนในเมือง ชายแก่คนนั้นก็ถามว่า "ท่านจะไปไหนและมาจากไหน"

¹⁷那老年人举目，看见那个旅客在城里的广场上，就问他：“你要到哪里去？你从哪里来？”

¹⁸ชายคนนั้นจึงตอบเขาว่า "เราเดินทางจากเบธเลเฮมในยูดาห์ จะไปที่แดนเทือกเขาเอฟราอิมแถบที่ไกลออกไปโน้นซึ่งข้าพเจ้ามาจากที่นั่น ข้าพเจ้าไปเบธเลเฮมในยูดาห์มา และข้าพเจ้าจะกลับไปพระนิเวศพระเยโฮวาห์ ไม่มีใครเชิญข้าพเจ้าเข้าไปพักในบ้าน

¹⁸利未人回答他：“我们是从犹大的伯利恒过来的，要到以法莲山地的偏远地区去，我原是那地方的人；我去过犹大的伯利恒，现在我要到我的家去（“到我的家去”原文作“到耶和华的殿去”），但没有人接待我到家里去。

¹⁹ฟางและอาหารที่จะเลี้ยงลา พวกเราก็มีพร้อมแล้ว ทั้งอาหารและน้ำองุ่นที่เลี้ยงตนทั้งเลี้ยงหญิงคนนี้ และชายหนุ่มที่อยู่กับพวกผู้รับใช้ของท่านก็มีอยู่แล้ว ไม่ขาดสิ่งใดเลย"

¹⁹其实我有粮草、有饲料，可以喂驴；我和我的妾，以及与你的仆人在一起的那个青年人，都有饼和酒吃喝，一无所缺。”

²⁰ชายแก่คนนั้นจึงพูดว่า "ขอท่านเป็นสุขสบายเถิด ถ้าท่านขาดสิ่งใด ข้าพเจ้าขอเป็นธุระทั้งสิ้น ขอแต่อย่านอนที่ถนนนี้เลย"

²⁰那老年人说：“愿你平安，你所缺乏的，由我负责好了；只是不可在广场上过夜。”

²¹เขาจึงพาชายคนนั้นเข้าไปในบ้าน เอาอาหารให้ลา ต่างก็ล้างเท้าของตน และรับประทานอาหารและดื่ม

²¹于是把他领到自己的家里，用饲料喂了驴，他们洗了脚，就吃喝起来。

²²เมื่อเขากำลังทำให้จิตใจเบิกบาน ดูเถิด ชาวเมืองนั้นที่เป็นคนอันธพาลมาล้อมเรือนไว้ ทุบประตู ร้องบอกชายแก่ผู้เป็นเจ้าของบ้านว่า "ส่งชายที่เข้ามาอยู่ในบ้านของแกมาให้เราสังวาส"

²²基比亚匪徒的罪行他们心里正畅快的时候，忽然城里有些无赖之徒，围绕房子，不住地敲门，对老房主说：“把进入你家的那个人带出来，我们要与他交合。”

²³ชายผู้เป็นเจ้าของบ้านก็ออกไปพูดกับเขาว่า "อย่าเลย พี่น้องของข้าพเจ้า ขออย่ากระทำการร้ายเช่นนี้เลย เมื่อชายคนนี้มาอาศัยบ้านของข้าพเจ้าแล้ว ขออย่ากระทำสิ่งที่โง่เขลานี้เลย

²³那房主出来见他们，对他们说：“我的众兄弟啊，不可这样，请你们不要作恶；这人既然进了我的家，你们就不要作这羞耻的事。

²⁴ดูเถิด นี่ มีลูกสาวพรหมจารีคนหนึ่งและเมียน้อยของเขา ข้าพเจ้าจะพาออกมาให้ท่านเดี๋ยวนี้ จงกระทำหยามเกียรติหรือทำอะไรแก่พวกเขาตามชอบใจเถิด แต่ขออย่าทำลามกกับชายคนนี้เลย"

²⁴这里有我的女儿，还是处女，并且有这人的妾，我把她们领出来，让你们污辱她们；你们看怎样好，就怎样待她们吧。只是对这个人，你们却不要作这羞耻的事。”

²⁵แต่คนเหล่านั้นไม่ยอมฟังเสียง ชายคนนั้นจึงฉวยภรรยาน้อยของตนผลักนางออกไปให้เขา เขาก็สมสู่ทำทารุณตลอดคืนจนรุ่งเช้า พอรุ่งสางๆ เขาทั้งหลายก็ปล่อยนางไป

²⁵那些人却不肯听从他的话，那人就抓住自己的妾，拉出外边去交给他们，他们就与她交合，整夜污辱她；直到早晨，天色破晓的时候，才放她走。

²⁶พอแจ้งผู้หญิงนั้นก็กลับมาล้มลงที่ประตูบ้านซึ่งนายของตนพักอยู่ จนสว่างดี

²⁶天快亮的时候，那女子回到留她主人住宿的那人的房子门口，就仆倒在那里，直到天亮。

²⁷รุ่งเช้านายของนางก็ลุกขึ้นเมื่อเปิดประตูบ้าน จะออกเดินทาง ดูเถิด ผู้หญิงซึ่งเป็นภรรยาน้อยของเขาก็นอนอยู่ที่ประตูบ้าน มือเหยียดออกไปถึงธรณีประตู

²⁷到早晨，她的主人起来，开了房门，出去要上路的时候，就看见那妇人，就是他的妾，仆倒在门口，她的双手搭在门槛上。

²⁸เขาจึงบอกนางว่า "ลุกขึ้นไปกันเถิด" แต่ก็ไม่มีคำตอบ เขาจึงเอานางขึ้นหลังลา ชายนั้นก็ลุกขึ้นเดินทางไปบ้านของตน

²⁸他对那妇人说：“起来，我们走吧！”可是却没有回答。那人就把她驮在驴上，起程回自己的地方去了。

²⁹เมื่อถึงบ้านแล้ว ก็เอามีดฟันศพภรรยาน้อยออกเป็นท่อนๆพร้อมกับกระดูก สิบสองท่อนด้วยกันส่งไปทั่วเขตแดนอิสราเอล

²⁹他到了家里，就拿起刀来，抓住自己的妾，把她的肢体切成十二块，叫人送到以色列的全境去。

³⁰ทุกคนที่เห็นก็พูดว่า "เรื่องอย่างนี้ไม่มีใครเคยเห็นตั้งแต่สมัยคนอิสราเอลยกออกจากแผ่นดินอียิปต์จนถึงวันนี้ จงตรึกตรองปรึกษากันดู แล้วก็ว่ากันไปเถิด"

³⁰看见的人都说：“自从以色列人从埃及地上来的日子，直到今日，这样的事并没有发生过，也没有看见过；你们要思想，要商议，要讨论。”