¹ข้าพเจ้าเป็นคนที่ได้เห็นความทุกข์ใจ โดยไม้เรียวแห่งพระพิโรธของพระองค์

¹Jeg er den, der så nød ved hans vredes ris,

²พระองค์ทรงนำและพาข้าพเจ้ามาในความมืดและไม่ใช่ในความสว่าง

²mig har han ført og ledt i det tykkeste Mulm,

³แท้จริงพระองค์ทรงหันมาต่อสู้ข้าพเจ้า พระองค์ทรงพลิกพระหัตถ์ของพระองค์ต่อสู้ข้าพเจ้าอยู่ตลอดวันร่ำไป

³ja, Hånden vender han mod mig Dagen lang.

⁴เนื้อและหนังข้าพเจ้าพระองค์ทรงกระทำให้ซูบซีดไป พระองค์ทรงหักกระดูกข้าพเจ้าแล้ว

⁴Mit Bød og min Hud har han opslidt, brudt mine Ben,

⁵พระองค์ทรงสร้างรั้วขังข้าพเจ้า ทรงเอาความขมขื่นและความทุกข์ยากลำบากล้อมข้าพเจ้าไว้

⁵han mured mig inde, omgav mig med Galde og Møje,

⁶พระองค์ได้ทรงบังคับข้าพเจ้าให้อยู่ในที่มืด ดุจคนที่ตายนานแล้ว

⁶lod mig bo i Mørke som de, der for længst er døde.

⁷พระองค์ทรงกระทำรั้วต้นไม้ล้อมข้าพเจ้าไว้เพื่อจะกักไม่ให้ออกไปได้ พระองค์ทรงตีตรวนหนักล่ามข้าพเจ้าไว้

⁷Han har spærret mig inde og lagt mig i tunge Lænker.

⁸ยิ่งกว่านั้น เมื่อข้าพเจ้าร้องและตะโกน พระองค์มิทรงฟังคำอธิษฐานของข้าพเจ้า

⁸Om jeg end råber og skriger, min Bøn er stængt ude.

⁹พระองค์ทรงล้อมทางทั้งหลายของข้าพเจ้าด้วยก้อนหินที่สกัด พระองค์ทรงกระทำให้หนทางข้าพเจ้าคดเคี้ยวไป

⁹Han spærred mine Veje med Kvader, gjorde Stierne kroge.

¹⁰ทีข้าพเจ้า พระองค์ทรงทำท่าดุจหมีคอยตระครุบ และดั่งสิงโตแอบซุ่มอยู่ในที่ลับ

¹⁰Han blev mig en lurende Bjørn, en Løve i Baghold;

¹¹พระองค์ทรงหันเหทางของข้าพเจ้าไปเสีย และฉีกข้าพเจ้าเป็นชิ้นๆ พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพเจ้าต้องโดดเดี่ยวอ้างว้าง

¹¹han ledte mig vild, rev mig sønder og lagde mig øde;

¹²พระองค์ทรงโก่งธนูของพระองค์และเอาข้าพเจ้าตั้งเป็นเป้าสำหรับลูกธนู

¹²han spændte sin Bue; lod mig være Skive for Pilen.

¹³พระองค์ทรงเอาลูกธนูในแหล่งของพระองค์ ยิงเข้าในหัวใจของข้าพเจ้าแล้ว

¹³Han sendte sit Koggers Sønner i Nyrerne på mig;

¹⁴ข้าพเจ้าได้กลายเป็นที่นินทาให้ชนชาติทั้งหลายหัวเราะเยาะ เป็นเนื้อเพลงให้เขาร้องเล่นวันยังค่ำ

¹⁴hvert Folk lo mig ud og smæded mig Dagen lang,

¹⁵พระองค์ทรงให้ข้าพเจ้าบริโภคผักรสขมจนช่ำ พระองค์ทรงให้ข้าพเจ้าเมาไปด้วยบอระเพ็ด

¹⁵med bittert mætted han mig, gav mig Malurt at drikke.

¹⁶พระองค์กระทำให้ฟันข้าพเจ้าหักโดยเคี้ยวก้อนกรวด และทรงปกคลุมข้าพเจ้าด้วยขี้เถ้า

¹⁶Mine Tænder lod han bide i Flint, han trådte mig i Støvet;

¹⁷พระองค์กระทำให้จิตวิญญาณของข้าพเจ้าขาดความสงบสุข จนข้าพเจ้าลืมความมั่งคั่งว่าเป็นอะไร

¹⁷han skilte min Sjæl fra Freden, jeg glemte Lykken

¹⁸ข้าพเจ้าจึงว่า "กำลังและความหวังซึ่งข้าพเจ้าได้จากพระเยโฮวาห์ก็ดับหมด"

¹⁸og sagde: "Min Livskraft, mit Håb til HERREN er ude."

¹⁹ขอทรงจำความทุกข์ใจและความทรมานของข้าพเจ้า อันเป็นบอระเพ็ดและดีหมี

¹⁹At mindes min Vånde og Flakken er Malurt og Galde;

²⁰จิตวิญญาณของข้าพเจ้ายังนึกถึงเนืองๆ และต้องค้อมลงภายในตัวข้าพเจ้า

²⁰min Sjæl, den mindes det grant den grubler betynget.

²¹ข้าพเจ้าหวนคิดขึ้นมาได้ ข้าพเจ้าจึงมีความหวัง

²¹Det lægger jeg mig på Sinde, derfor vil jeg håbe:

²²เพราะเหตุพระเมตตาของพระเยโฮวาห์เราจึงไม่สูญสิ้นไป เพราะพระเมตตาของพระองค์ไม่มีสิ้นสุด

²²HERRENs Miskundhed er ikke til Ende, ikke brugt op,

²³เป็นของใหม่อยู่ทุกเวลาเช้า ความสัตย์ซื่อของพระองค์ใหญ่ยิ่งนัก

²³hans Nåde er ny hver Morgen, hans Trofasthed stor.

²⁴จิตใจของข้าพเจ้าว่า "พระเยโฮวาห์ทรงเป็นส่วนของข้าพเจ้า เหตุฉะนี้ข้าพเจ้าจะหวังในพระองค์"

²⁴Min Del er HERREN, (siger min Sjæl,) derfor håber jeg på ham.

²⁵พระเยโฮวาห์ทรงดีต่อคนทั้งปวงที่คอยท่าพระองค์อยู่ และทรงดีต่อจิตวิญญาณที่แสวงพระองค์

²⁵Dem, der bier på HERREN, er han god, den Sjæl, der ham søger;

²⁶เป็นการดีที่คนเราจะหวังใจและรอคอยความรอดจากพระเยโฮวาห์ด้วยความสงบ

²⁶det er godt at håbe i Stilhed på HERRENs Frelse,

²⁷เป็นการดีที่คนเราจะแบกแอกในปฐมวัย

²⁷godt for en Mand, at han bærer Åg i sin Ungdom.

²⁸ให้เขานั่งเงียบๆอยู่แต่ลำพัง เพราะพระองค์ทรงวางแอกนั้นเอง

²⁸Han sidde ensom og tavs, når han lægger det på ham;

²⁹ให้เขาเอาปากจดไว้ในผงคลีดิน ถ้าทำดังนั้นชะรอยจะมีหวัง

²⁹han trykke sin Mund mod Støvet, måske er der Håb.

³⁰ให้เขาเอียงแก้มให้ผู้ที่ตบเขา ให้เขายอมรับความอับอายอย่างเต็มเปี่ยมเถิด

³⁰Række Kind til den, der slår ham, mættes med Hån.

³¹ด้วยว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะไม่ทรงละทิ้งเป็นนิตย์ดอก

³¹Thi Herren bortstøder ikke for evigt,

³²แม้พระองค์ทรงกระทำให้เกิดความเศร้าโศก พระองค์จะทรงพระกรุณาตามความเมตตาอันล้นเหลือของพระองค์

³²har han voldt Kvide, så ynkes han, stor er hans Nåde;

³³เพราะพระองค์ทรงกระทำให้ใครเกิดความทุกข์ใจ หรือให้บุตรทั้งหลายของมนุษย์มีความโศกด้วยชอบพระทัยก็หามิได้

³³ej af Hjertet plager og piner han Menneskens Børn.

³⁴การเหยียบย่ำบรรดาเชลยแห่งแผ่นดินโลกไว้ใต้เท้าก็ดี

³⁴Når Landets Fanger til Hobe trædes under Fod,

³⁵การตัดสิทธิ์ของมนุษย์ผู้หนึ่งผู้ใดต่อพระพักตร์ผู้ใหญ่ยิ่งสูงสุดก็ดี

³⁵når Mandens Ret for den Højestes Åsyn bøjes,

³⁶การตัดสินกลับสัตย์ในคดีของมนุษย์ก็ดี องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ทรงพอพระทัยเลย

³⁶når en Mand lider Uret i sin Sag mon Herren ej ser det?

³⁷ผู้ใดจะสั่งและให้เป็นไปได้นอกจากเมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาให้เป็นไป

³⁷Hvo taler vel, så det sker, om ej Herren byder?

³⁸จากพระโอษฐ์ของพระผู้สูงสุดนั้นไม่ใช่มีมาทั้งร้ายและดีหรือ

³⁸Kommer ikke både ondt og godt fra den Højestes Mund?

³⁹มนุษย์เป็นๆจะไปบ่นเอากับใคร คือมนุษย์ที่ถูกทำโทษเพราะบาปของตน

³⁹Over hvad skal den levende sukke? Hver over sin Synd!

⁴⁰ให้พวกเราทดสอบและพิจารณาวิถีของพวกเรา และกลับมาหาพระเยโฮวาห์เถิด

⁴⁰Lad os ransage, granske vore Veje og vende os til HERREN,

⁴¹ให้พวกเรายกจิตใจและมือของพวกเราขึ้นต่อพระเจ้าในฟ้าสวรรค์ทูลว่า

⁴¹løfte Hænder og Hjerte til Gud i Himlen;

⁴²"พวกข้าพระองค์ได้ทรยศและได้กบฏแล้ว และพระองค์ยังไม่ได้ทรงอภัยโทษ

⁴²vi syndede og stod imod, du tilgav ikke,

⁴³พระองค์ทรงห่มความกริ้วและข่มเหงพวกข้าพระองค์ ได้ทรงประหารอย่างไม่สงสาร

⁴³men hylled dig i Vrede, forfulgte os, dræbte uden Skånsel,

⁴⁴พระองค์ทรงคลุมพระองค์ไว้เสียด้วยเมฆ เพื่อว่าการอธิษฐานของพวกข้าพระองค์จะไม่ทะลุไปถึงพระองค์ได้

⁴⁴hylled dig i Skyer, så Bønnen ej nåed frem;

⁴⁵พระองค์ได้ทรงกระทำให้พวกข้าพระองค์เป็นเหมือนหยากเยื่อและมูลฝอยอยู่ในท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย

⁴⁵til Skarn og til Udskud har du gjort os midt iblandt Folkene.

⁴⁶บรรดาศัตรูของพวกข้าพระองค์ได้อ้าปากตะโกนโพนทะนาว่าพวกข้าพระองค์

⁴⁶De opspærred Munden imod os, alle vore Fjender.

⁴⁷ความหวาดและกับดักมาถึงข้าพระองค์ทั้งหลาย ทั้งการรกร้างว่างเปล่าและความพินาศ

⁴⁷Vor Lod blev Gru og Grav og Sammenbruds Øde;

⁴⁸น้ำตาของข้าพระองค์ไหลเป็นแม่น้ำเนื่องด้วยความพินาศแห่งธิดาของชนชาติของข้าพระองค์

⁴⁸Vandstrømme græder mit Øje, mit Folk brød sammen.

⁴⁹น้ำตาของข้าพระองค์ไหลลงไม่หยุดและไม่มีเวลาสร่างเลย

⁴⁹Hvileløst strømmer mit Øje, det kender ej Ro,

⁵⁰กว่าพระเยโฮวาห์จะทอดพระเนตรลงแลดูจากสวรรค์

⁵⁰før HERREN skuer ned fra Himlen, før han ser til.

⁵¹นัยน์ตาของข้าพระองค์ทำให้ใจข้าพระองค์ระทมเพราะเหตุบรรดาบุตรสาวแห่งกรุงข้าพระองค์

⁵¹Synet af Byens Døtre piner min Sjæl.

⁵²พวกที่ตั้งตนเป็นศัตรูต่อข้าพระองค์โดยไม่มีเหตุนั้นได้ขับไล่ข้าพระองค์ดังขับไล่นก

⁵²Jeg joges som en Fugl af Fjender, hvis Had var grundløst,

⁵³เขาทั้งหลายจะตัดชีวิตของข้าพระองค์เสียในคุกใต้ดิน และเอาหินก้อนหนึ่งทุ่มใส่ข้าพระองค์

⁵³de spærred mig inde i en Grube, de stenede mig;

⁵⁴น้ำได้ท่วมศีรษะของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ว่า `ข้าพเจ้าถูกผลาญแน่แล้ว'

⁵⁴Vand strømmed over mit Hoved, jeg tænkte: "Fortabt!"

⁵⁵ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ข้าพระองค์ได้ร้องออกพระนามของพระองค์จากที่ลึกในคุกใต้ดิน

⁵⁵Dit Navn påkaldte jeg, HERRE, fra Grubens Dyb;

⁵⁶พระองค์ทรงสดับเสียงข้าพระองค์ที่ว่า `ขออย่าทรงจุกพระกรรณต่อลมหายใจและการร้องทูลของข้าพระองค์'

⁵⁶du hørte min Røst: "O, gør dig ej døv for mit Skrig!"

⁵⁷พระองค์ทรงเข้ามาใกล้ในวันที่ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ พระองค์ตรัสว่า `ไม่ต้องกลัว'

⁵⁷Nær var du den Dag jeg kaldte, du sagde: "Frygt ikke!"

⁵⁸ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ได้ทรงเข้ากับคดีของจิตใจข้าพระองค์แล้ว พระองค์ทรงไถ่ชีวิตข้าพระองค์

⁵⁸Du førte min Sag, o Herre, genløste mit Liv;

⁵⁹ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระองค์ทรงเห็นที่เขาผิดต่อข้าพระองค์แล้ว ขอทรงพิพากษาคดีของข้าพระองค์เถิด

⁵⁹HERRE, du ser, jeg lider Uret. skaf mig min Ret!

⁶⁰พระองค์ได้ทรงเห็นการแก้แค้นทั้งสิ้นของเขา และบรรดาแผนการทำร้ายข้าพระองค์แล้ว

⁶⁰Al deres Hævnlyst ser du, alle deres Rænker,

⁶¹ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระองค์ทรงได้ยินคำเยาะเย้ย และบรรดาแผนการทำร้ายข้าพระองค์แล้ว

⁶¹du hører deres Smædeord HERRE, deres Rænker imod mig,

⁶²คือริมฝีปากและความคิดของผู้ที่ได้รุกรานข้าพระองค์ ก็ต่อสู้ข้าพระองค์อยู่วันยังค่ำ

⁶²mine Fjenders Tale og Tanker imod mig bestandig.

⁶³ดูเถิด ไม่ว่าเขาจะนั่งหรือลุก ตัวข้าพระองค์ก็เป็นเนื้อเพลงให้เขาร้องเล่น

⁶³Se dem, når de sidder eller står, deres Nidvise er jeg.

⁶⁴ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอพระองค์ทรงสนองเขาทั้งหลายตามการกระทำแห่งน้ำมือของเขา

⁶⁴Dem vil du gengælde, HERRE, deres Hænders Gerning,

⁶⁵ขอพระองค์ทรงกระทำให้ใจของเขาทั้งปวงโศกเศร้า ขอให้คำสาปของพระองค์ตกเหนือเขา

⁶⁵gør deres Hjerte forhærdet din Forbandelse over dem!

⁶⁶ขอพระองค์ทรงรังควานและทำลายเขาเสียด้วยพระพิโรธจากใต้ฟ้าสวรรค์ของพระเยโฮวาห์"

⁶⁶forfølg dem i Vrede, udryd dem under din Himmel.