¹"แน่ละ ต้องมีเหมืองสำหรับแร่เงิน และมีที่สำหรับทองคำที่เขาถลุง

¹은은 나는 광이 있고 연단하는 금은 나는 곳이 있으며

²เขาเอาเหล็กมาจากพื้นดิน และถลุงทองสัมฤทธิ์จากแร่ดิบ

²철은 흙에서 취하고 동은 돌에서 녹여 얻느니라

³มนุษย์กำจัดความมืด และค้นหาไปยังเขตไกลที่สุด ค้นแร่ดิบในที่มืดครึ้มและเงามัจจุราช

³사람이 흑암을 파하고 끝까지 궁구하여 음예와 유암 중의 광석을 구하되

⁴เขาขุดปล่องไกลจากที่ฝูงคนอาศัยอยู่ คนสัญจรไปมาลืมเขาแล้ว เขาแขวนอยู่แกว่งไปแกว่งมาไกลจากฝูงคน

⁴사람 사는 곳에서 멀리 떠나 구멍을 깊이 뚫고 발이 땅에 닿지 않게 달려 내리니 멀리 사람과 격절되고 흔들흔들 하느니라

⁵ฝ่ายแผ่นดินนั้นมีอาหารออกมา แต่ภายใต้ก็คว่ำอย่างถูกไฟไหม้

⁵지면은 식물을 내나 지하는 불로 뒤집는 것 같고

⁶ก้อนหินของที่นั่นเป็นที่อยู่ของพลอยไพทูรย์ และมันมีผงทองคำ

⁶그 돌 가운데에는 남보석이 있고 사금도 있으며

⁷ทางนั้นไม่มีเหยี่ยวรู้ และไม่มีตาเหยี่ยวดำมองเห็น

⁷그 길은 솔개도 알지 못하고 매의 눈도 보지 못하며

⁸ลูกสิงโตไม่เคยเดินที่นั่น สิงโตดุร้ายไม่ผ่านมาที่นั่น

⁸위엄스러운 짐승도 밟지 못하였고 사나운 사자도 그리로 지나가지 못하였느니라

⁹คนยื่นมือที่หินแข็ง และทำลายภูเขาลงถึงราก

⁹사람이 굳은 바위에 손을 대고 산을 뿌리까지 무너뜨리며

¹⁰เขาขุดลำรางไว้ในหิน และตาของเขาเห็นของประเสริฐทุกอย่าง

¹⁰돌 가운데로 도랑을 파서 각종 보물을 눈으로 발견하고

¹¹เขากันตาน้ำไว้ เพื่อมิให้มีน้ำย้อย และสิ่งที่ปิดบังไว้ เขานำมาให้แจ้ง

¹¹시냇물을 막아 스미지 않게 하고 감취었던 것을 밝은 데로 내느니라

¹²แต่จะพบพระปัญญาที่ไหน และที่ของความเข้าใจอยู่ที่ไหน

¹²그러나 지혜는 어디서 얻으며 명철의 곳은 어디인고

¹³มนุษย์ไม่รู้จักค่าของพระปัญญา และในแผ่นดินของคนเป็นก็หาไม่พบ

¹³그 값을 사람이 알지 못하나니 사람 사는 땅에서 찾을 수 없구나

¹⁴บาดาลพูดว่า `ที่ข้าไม่มี' และทะเลกล่าวว่า `ไม่อยู่กับข้า'

¹⁴깊은 물이 이르기를 내 속에 있지 아니하다 하며 바다가 이르기를 나와 함께 있지 아니하다 하느니라

¹⁵จะเอาทองคำซื้อก็ไม่ได้ และจะชั่งเงินให้ตามราคาก็ไม่ได้

¹⁵정금으로도 바꿀 수 없고 은을 달아도 그 값을 당치 못하리니

¹⁶จะตีราคาเป็นทองคำโอฟีร์ก็ไม่ได้ หรือเป็นพลอยสีน้ำข้าวประเสริฐหรือพลอยไพทูรย์ก็ไม่ได้

¹⁶오빌의 금이나 귀한 수마노나 남보석으로도 그 값을 당치 못하겠고

¹⁷จะเทียบเท่าทองคำและแก้วผลึกก็ไม่ได้ หรือจะแลกกับเครื่องทองคำเนื้อดีก็ไม่ได้

¹⁷황금이나 유리라도 비교할 수 없고 정금 장식으로도 바꿀 수 없으며

¹⁸อย่าเอ่ยถึงหินปะการังและไข่มุกเลย ค่าของพระปัญญาสูงกว่ามุกดา

¹⁸산호나 수정으로도 말할 수 없나니 지혜의 값은 홍보석보다 귀하구나

¹⁹บุษราคัมแห่งเมืองเอธิโอเปีย ก็เปรียบกับพระปัญญาไม่ได้ หรือจะตีราคาเป็นทองคำบริสุทธิ์ก็ไม่ได้

¹⁹구스의 황옥으로도 비교할 수 없고 순금으로도 그 값을 측량하지 못하리니

²⁰ดังนั้นพระปัญญามาจากไหนเล่า และที่ของความเข้าใจอยู่ที่ไหน

²⁰그런즉 지혜는 어디서 오며 명철의 곳은 어디인고

²¹เป็นสิ่งที่ซ่อนพ้นจากตาของสิ่งที่มีชีวิตทั้งปวง และปิดบังไว้จากนกในอากาศ

²¹모든 생물의 눈에 숨겨졌고 공중의 새에게 가리워졌으며

²²แดนพินาศและมัจจุราชกล่าวว่า `เราได้ยินเสียงลือเรื่องพระปัญญากับหูของเรา'

²²멸망과 사망도 이르기를 우리가 귀로 그 소문은 들었다 하느니라

²³พระเจ้าทรงทราบทางไปหาพระปัญญานั้น และพระองค์ทรงทราบที่อยู่ของพระปัญญาด้วย

²³하나님이 그 길을 깨달으시며 있는 곳을 아시나니

²⁴เพราะพระองค์ทอดพระเนตรไปถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลก และทรงเห็นทุกสิ่งที่ใต้ฟ้าสวรรค์

²⁴이는 그가 땅 끝까지 감찰하시며 온 천하를 두루 보시며

²⁵ในเมื่อพระองค์ทรงกำหนดน้ำหนักให้แก่ลม และทรงกะน้ำด้วยเครื่องตวง

²⁵바람의 경중을 정하시며 물을 되어 그 분량을 정하시며

²⁶เมื่อพระองค์ทรงสร้างกฎให้ฝน และสร้างทางไว้ให้แสงแลบของฟ้าผ่า

²⁶비를 위하여 명령하시고 우뢰의 번개를 위하여 길을 정하셨음이라

²⁷แล้วพระองค์ทอดพระเนตรพระปัญญาและทรงประกาศ ทรงสถาปนาไว้และทรงวิจัย

²⁷그 때에 지혜를 보시고 선포하시며 굳게 세우시며 궁구하셨고

²⁸และพระองค์ตรัสกับมนุษย์ว่า `ดูเถิด ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า นั่นแหละคือพระปัญญา และที่จะหันจากความชั่ว คือความเข้าใจ'"

²⁸또 사람에게 이르시기를 주를 경외함이 곧 지혜요, 악을 떠남이 명철이라 ! 하셨느니라