1Narinig namin ng aming mga pakinig, Oh Dios, isinaysay sa amin ng aming mga magulang, kung anong gawa ang iyong ginawa sa kanilang mga kaarawan, ng mga kaarawan ng una.
1可拉子孙的训诲诗，交给诗班长。 神啊！你在古时，在我们列祖的日子所作的事，我们亲耳听见了，我们的列祖也给我们述说过。
2Iyong itinaboy ng iyong kamay ang mga bansa, nguni't itinatag mo sila; iyong dinalamhati ang mga bayan, nguni't iyong pinangalat sila.
2你曾亲手把列国赶出去，却栽培了我们的列祖；你曾苦待众民，却使我们的列祖昌盛。
3Sapagka't hindi nila tinamo ang lupain na pinakaari sa pamamagitan ng kanilang sariling tabak, ni iniligtas man sila ng kanilang sariling kamay: kundi ng iyong kanan, at ng iyong bisig, at ng liwanag ng iyong mukha, sapagka't iyong nilingap sila.
3因为他们取得那地，不是靠自己的刀剑；他们得胜，也不是靠自己的膀臂；而是靠你的右手、你的膀臂和你脸上的光，因为你喜悦他们。
4Ikaw ang aking Hari, Oh Dios: magutos ka ng kaligtasan sa Jacob.
4 神啊！你是我的王；求你出令，使雅各得胜。
5Dahil sa iyo'y itutulak namin ang aming mga kaaway: sa iyong pangalan ay yayapakan namin sila na nagsisibangon laban sa amin.
5我们靠着你，必打倒我们的敌人；靠着你的名，必践踏那些起来攻击我们的。
6Sapagka't hindi ako titiwala sa aking busog, ni ililigtas man ako ng aking tabak.
6因为我不是倚靠我的弓，我的刀剑也不能使我得胜。
7Nguni't iniligtas mo kami sa aming mga kaaway, at inilagay mo sila sa kahihiyan na nangagtatanim sa amin.
7但你使我们胜过了我们的敌人，使憎恨我们的人都羞愧。
8Sa Dios ay naghahambog kami buong araw, at mangagpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailan man. (Selah)
8我们整天因 神夸耀，我们要永远称赞你的名。（细拉）
9Nguni't ngayo'y itinakuwil mo kami, at inilagay mo kami sa kasiraang puri; at hindi ka lumalabas na kasama ng aming mga hukbo.
9现在，你却弃绝我们，使我们受辱，不再和我们的军队一同出征。
10Iyong pinatatalikod kami sa kaaway: at silang nangagtatanim sa amin ay nagsisisamsam ng sa ganang kanilang sarili.
10你使我们在敌人面前转身后退；憎恨我们的人都任意抢掠。
11Iyong ibinigay kaming gaya ng mga tupa na pinaka pagkain; at pinangalat mo kami sa mga bansa.
11你使我们像给人宰吃的羊，把我们分散在列国中。
12Iyong ipinagbibili ang iyong bayan na walang bayad, at hindi mo pinalago ang iyong kayamanan sa pamamagitan ng kanilang halaga.
12你把你的子民廉价出售；他们的售价并没有使你得到利益。
13Ginawa mo kaming katuyaan sa aming mga kapuwa, isang kasabihan at kadustaan nila na nangasa palibot namin.
13你使我们成为邻居的羞辱，成为我们四周的人讥笑和讽刺的对象。
14Iyong ginawa kaming kawikaan sa gitna ng mga bansa, at kaugaan ng ulo sa gitna ng mga bayan.
14你使我们在列国中成为话柄，在万民中使人摇头。
15Buong araw ay nasa harap ko ang aking kasiraang puri, at ang kahihiyan ng aking mukha ay tumakip sa akin,
15我的羞辱整天在我面前，我脸上的羞愧把我遮盖了；
16Dahil sa tinig niya na dumuduwahagi at tumutungayaw; dahil sa kaaway at sa manghihiganti.
16都因那辱骂和毁谤的人的声音，并因仇敌和报仇者的缘故。
17Lahat ng ito'y dumating sa amin; gayon ma'y hindi namin kinalimutan ka, ni gumawa man kami na may karayaan sa iyong tipan.
17这一切临到我们身上，我们却没有忘记你，也没有违背你的约。
18Ang aming puso ay hindi tumalikod, ni ang amin mang mga hakbang ay humiwalay sa iyong daan;
18我们的心没有退后，我们的脚步也没有偏离你的路。
19Na kami ay iyong lubhang nilansag sa dako ng mga chakal, at tinakpan mo kami ng lilim ng kamatayan.
19但你竟在野狗之地把我们压伤了，又以死亡的阴影笼罩我们。
20Kung aming nilimot ang pangalan ng aming Dios, O aming iniunat ang aming mga kamay sa ibang dios;
20如果我们忘记了我们 神的名，或是向别神伸手祷告；
21Hindi ba sisiyasatin ito ng Dios? Sapagka't nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
21 神不会查究这事吗？因为他知道人心的隐秘。
22Oo, dahil sa iyo ay pinapatay kami buong araw; kami ay nabilang na parang mga tupa sa patayan.
22为你的缘故，我们终日被置于死地；人看我们如同将宰的羊。
23Ikaw ay gumising, bakit ka natutulog, Oh Panginoon? Ikaw ay bumangon, huwag mo kaming itakuwil magpakailan man.
23主啊！求你醒来，为什么还睡着呢？求你起来，不要永远弃绝我们。
24Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha, at kinalilimutan mo ang aming kadalamhatian at aming kapighatian?
24你为什么掩面，忘记了我们的苦难和压迫呢？
25Sapagka't ang aming kaluluwa ay nakasubsob sa alabok: ang aming katawan ay nadidikit sa lupa.
25我们俯伏在尘土之上；我们的身体紧贴地面。
26Ikaw ay bumangon upang kami ay tulungan, at tubusin mo kami dahil sa iyong kagandahang-loob.
26求你起来帮助我们，为了你慈爱的缘故救赎我们。