1Oh Dios, bakit mo itinakuwil kami magpakailan man? Bakit ang iyong galit ay umuusok laban sa mga tupa ng iyong pastulan?
1亚萨的训诲诗。 神啊！你为什么永远丢弃我们呢？为什么你的怒气向你草场上的羊群好像烟冒出呢？（本节在《马索拉抄本》包括细字标题）
2Alalahanin mo ang iyong kapisanan na iyong binili ng una, na iyong tinubos upang maging lipi ng iyong mana; at ang bundok ng Sion na iyong tinahanan.
2求你记念你在古时买赎的会众，就是你赎回作你产业的民族；求你记念你所居住的锡安山。
3Itaas mo ang iyong mga paa sa mga walang hanggang guho, ang lahat na kasamaang ginawa ng kaaway sa santuario.
3求你举步去看那些长久荒凉的地方，去看仇敌在圣所里所行的一切恶事。
4Ang mga kaaway mo'y nagsisiangal sa gitna ng iyong kapulungan; kanilang itinaas ang kanilang mga watawat na pinakatanda.
4你的敌人在敬拜你的聚会中吼叫，他们竖起了自己的旗帜为记号。
5Sila'y tila mga tao na nangagtaas ng mga palakol sa mga kakahuyan.
5他们好像那些举起斧子，在树林中砍伐树木的人。
6At ngayo'y lahat ng gawang inanyuan doon. Kanilang pinagputolputol ng palakol at ng mga pamukpok.
6圣殿中的一切雕刻，他们都用斧子和铳子打碎了。
7Kanilang sinilaban ng apoy ang iyong santuario; kanilang dinumhan ang tahanang dako ng iyong pangalan hanggang sa lupa.
7他们用火把你的圣所烧成焦土，他们亵渎你名的居所。
8Kanilang sinabi sa kanilang puso, ating gibaing paminsan: kanilang sinunog ang lahat na sinagoga ng Dios sa lupain.
8他们心里说：“我们要把它们完全毁灭！”他们烧毁了地上一切敬拜 神的聚会地方。
9Hindi namin nakikita ang aming mga tanda: Wala nang propeta pa; at wala mang sinoman sa amin na nakakaalam kung hanggang kailan.
9我们看不见我们的记号，也不再有先知；我们中间也没有人知道这灾祸要到几时。
10Hanggang kailan, Oh Dios, mangduduwahagi ang kaaway? Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan magpakailan man?
10 神啊！敌人辱骂你要到几时呢？仇敌亵慢你的名要到永远吗？
11Bakit mo iniuurong ang iyong kamay, ang iyong kanan? Ilabas mo sa iyong sinapupunan, at iyong lipulin sila.
11你为什么把你的手，就是你的右手收回呢？求你从怀中抽出来毁灭他们。
12Gayon ma'y ang Dios ay aking Hari ng una, na nagliligtas sa gitna ng lupa.
12 神自古以来就是我的君王，在地上施行拯救。
13Iyong hinawi ang dagat sa iyong kalakasan: iyong pinagbasag ang mga ulo ng mga buwaya sa mga tubig.
13你曾用你的大能分开大海，把海中怪兽的头都打碎了。
14Iyong pinagputolputol ang mga ulo ng leviatan, ibinigay mo siya na pagkain sa bayan na tumatahan sa ilang.
14你砸碎了利未亚坦（“利未亚坦”为原文音译词，或译：“海怪”〔伯3:8〕或“鳄鱼”〔伯41:1〕）的头，把它给住在旷野的人作食物。
15Ikaw ay nagbukas ng bukal at ilog: iyong tinutuyo ang mga malaking ilog.
15你曾开辟泉源和溪流，又使长流不息的江河干涸。
16Ang araw ay iyo, ang gabi ay iyo rin: iyong inihanda ang liwanag at ang araw.
16白昼是你的，黑夜也是你的，月亮和太阳，都是你设立的。
17Iyong inilagay ang lahat ng mga hangganan ng lupa: iyong ginawa ang taginit at taginaw.
17地上的一切疆界都是你立定的，夏天和冬天都是你制定的。
18Iyong alalahanin ito, na nangduwahagi ang kaaway, Oh Panginoon, at nilapastangan ng mangmang na bayan ang iyong pangalan.
18耶和华啊！仇敌辱骂你，愚顽人亵渎你的名，求你记念这事。
19Oh huwag mong ibigay ang kaluluwa ng inakay ng iyong kalapati sa mabangis na hayop: huwag mong kalimutan ang buhay ng iyong dukha magpakailan man.
19求你不要把你斑鸠的性命交给野兽，不要永远忘记你困苦人的性命。
20Magkaroong pitagan ka sa tipan: sapagka't ang mga madilim na dako ng lupa ay puno ng mga tahanan ng karahasan.
20求你顾念所立的约，因为地上黑暗的地方充满了强暴的居所。
21Oh huwag bumalik na may kahihiyan ang naaapi: pupurihin ng dukha at mapagkailangan ang iyong pangalan.
21不要使受欺压的人蒙羞回去，要使困苦、贫穷的人赞美你的名。
22Bumangon ka, Oh Dios, ipaglaban mo ang iyong sariling usap: alalahanin mo kung paanong dinuduwahagi ka ng mangmang buong araw.
22 神啊！求你起来，为你的案件辩护，要记得愚顽人终日对你的辱骂。
23Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kaaway: ang ingay niyaong nagsisibangon laban sa iyo ay patuloy na lumalala.
23求你不要忘记你敌人的声音，不要忘记那些起来与你为敌的人不住加剧地喧闹。