Tagalog 1905

King James Version

Job

11

1Nang magkagayo'y sumagot si Sophar na Naamathita, at nagsabi,
1Then answered Zophar the Naamathite, and said,
2Hindi ba sasagutin ang karamihan ng mga salita? At ang lalaking masalita ay aariing ganap?
2Should not the multitude of words be answered? and should a man full of talk be justified?
3Pamamayapain ba ang mga tao ng iyong mga paghahambog. At kung ikaw ay nanunuya, wala bang hihiya sa iyo?
3Should thy lies make men hold their peace? and when thou mockest, shall no man make thee ashamed?
4Sapagka't iyong sinasabi, Ang aking aral ay dalisay, at ako'y malinis sa iyong mga mata.
4For thou hast said, My doctrine is pure, and I am clean in thine eyes.
5Nguni't Oh ang Dios nawa'y magsalita, at bukhin ang kaniyang mga labi laban sa iyo;
5But oh that God would speak, and open his lips against thee;
6At ipakilala nawa sa iyo ang mga lihim ng karunungan, pagka't siya ay masagana sa pagkaunawa. Talastasin mo nga na nilalapatan ka ng Dios ng kulang kay sa nauukol sa iyong kasamaan.
6And that he would shew thee the secrets of wisdom, that they are double to that which is! Know therefore that God exacteth of thee less than thine iniquity deserveth.
7Masusumpungan mo ba ang Dios sa pagsaliksik? Masusumpungan mo ba sa kasakdalan ang Makapangyarihan sa lahat?
7Canst thou by searching find out God? canst thou find out the Almighty unto perfection?
8Mataas na gaya ng langit; anong iyong magagawa? Malalim kay sa Sheol: anong iyong malalaman?
8It is as high as heaven; what canst thou do? deeper than hell; what canst thou know?
9Ang sukat niyao'y mahaba kay sa lupa. At maluwang kay sa dagat.
9The measure thereof is longer than the earth, and broader than the sea.
10Kung siya'y dumaan at magsara, at tumawag sa kahatulan, sino ngang makapipigil sa kaniya?
10If he cut off, and shut up, or gather together, then who can hinder him?
11Sapagka't nakikilala niya ang mga walang kabuluhang tao: Nakikita rin naman niya ang kasamaan, bagaman hindi niya pinapansin.
11For he knoweth vain men: he seeth wickedness also; will he not then consider it?
12Nguni't ang walang kabuluhang tao ay walang unawa, Oo, ang tao ay ipinanganak na gaya ng anak ng mabangis na asno.
12For vain men would be wise, though man be born like a wild ass's colt.
13Kung iyong ihahanda ang iyong puso, at iuunat mo ang iyong kamay sa kaniya;
13If thou prepare thine heart, and stretch out thine hands toward him;
14Kung ang kasamaan ay sumaiyong kamay, ilayo mo, at huwag manahan ang kalikuan sa iyong mga tolda;
14If iniquity be in thine hand, put it far away, and let not wickedness dwell in thy tabernacles.
15Walang pagsala ngang iyong itataas ang iyong mukha na walang kapintasan; Oo, ikaw ay matatatag, at hindi matatakot:
15For then shalt thou lift up thy face without spot; yea, thou shalt be stedfast, and shalt not fear:
16Sapagka't iyong malilimutan ang iyong karalitaan; iyong aalalahaning parang tubig na umaagos:
16Because thou shalt forget thy misery, and remember it as waters that pass away:
17At ang iyong buhay ay magiging lalong maliwanag kay sa katanghaliang tapat; bagaman magkaroon ng kadiliman, ay magiging gaya ng umaga.
17And thine age shall be clearer than the noonday: thou shalt shine forth, thou shalt be as the morning.
18At ikaw ay matitiwasay sapagka't may pagasa; Oo, ikaw ay magsiyasat sa palibot mo, at magpapahinga kang tiwasay.
18And thou shalt be secure, because there is hope; yea, thou shalt dig about thee, and thou shalt take thy rest in safety.
19Ikaw nama'y hihiga at walang tatakot sa iyo; Oo, maraming liligaw sa iyo.
19Also thou shalt lie down, and none shall make thee afraid; yea, many shall make suit unto thee.
20Nguni't ang mga mata ng masama ay mangangalumata, at mawawalan sila ng daang tatakasan, at ang kanilang pagasa ay pagkalagot ng hininga.
20But the eyes of the wicked shall fail, and they shall not escape, and their hope shall be as the giving up of the ghost.