Tagalog 1905

King James Version

Job

17

1Ang aking diwa ay nanglulumo, ang aking mga kaarawan ay natatapos, ang libingan ay handa sa akin.
1My breath is corrupt, my days are extinct, the graves are ready for me.
2Tunay na may mga manunuya na kasama ako, at ang aking mata ay nananahan sa kanilang pamumungkahi.
2Are there not mockers with me? and doth not mine eye continue in their provocation?
3Magbigay ka ngayon ng sangla, panagutan mo ako ng iyong sarili; sinong magbubuhat ng mga kamay sa akin?
3Lay down now, put me in a surety with thee; who is he that will strike hands with me?
4Sapagka't iyong ikinubli ang kanilang puso sa pagunawa: kaya't hindi mo sila itataas.
4For thou hast hid their heart from understanding: therefore shalt thou not exalt them.
5Ang paglililo sa kaniyang mga kaibigan upang mahuli, ang mga mata nga ng kaniyang mga anak ay mangangalumata.
5He that speaketh flattery to his friends, even the eyes of his children shall fail.
6Nguni't ginawa rin niya akong kakutyaan ng bayan: at niluraan nila ako sa mukha.
6He hath made me also a byword of the people; and aforetime I was as a tabret.
7Ang aking mata naman ay nanglalabo dahil sa kapanglawan. At ang madlang sangkap ko ay parang isang anino.
7Mine eye also is dim by reason of sorrow, and all my members are as a shadow.
8Mga matuwid na tao ay matitigilan nito, at ang walang sala ay babangon laban sa di banal.
8Upright men shall be astonied at this, and the innocent shall stir up himself against the hypocrite.
9Gayon ma'y magpapatuloy ang matuwid ng kaniyang lakad, at ang may malinis na mga kamay ay lalakas ng lalakas.
9The righteous also shall hold on his way, and he that hath clean hands shall be stronger and stronger.
10Nguni't tungkol sa inyong lahat, magsiparito kayo ngayon uli; at hindi ako makakasumpong ng isang pantas sa gitna ninyo.
10But as for you all, do ye return, and come now: for I cannot find one wise man among you.
11Ang aking mga kaarawan ay lumipas, ang aking mga panukala ay nangasira, sa makatuwid baga'y ang mga akala ng aking puso.
11My days are past, my purposes are broken off, even the thoughts of my heart.
12Kanilang ipinalit ang araw sa gabi: ang liwanag, wika nila, ay malapit sa kadiliman.
12They change the night into day: the light is short because of darkness.
13Kung aking hanapin ang Sheol na parang aking bahay; kung aking ilatag ang aking higaan sa kadiliman:
13If I wait, the grave is mine house: I have made my bed in the darkness.
14Kung sinabi ko sa kapahamakan: ikaw ay aking ama: sa uod: ikaw ay aking ina, at aking kapatid na babae;
14I have said to corruption, Thou art my father: to the worm, Thou art my mother, and my sister.
15Nasaan nga ang aking pagasa? At tungkol sa aking pagasa, sinong makakakita?
15And where is now my hope? as for my hope, who shall see it?
16Lulusong sa mga pangawan ng Sheol, pagtataglay ng kapahingahan sa alabok.
16They shall go down to the bars of the pit, when our rest together is in the dust.