Tagalog 1905

King James Version

Job

37

1Oo, dahil din dito'y nanginginig ang aking puso, at napapabago sa kaniyang kinaroroonang dako.
1At this also my heart trembleth, and is moved out of his place.
2Dinggin ninyo oh dinggin ang hiyaw ng kaniyang tinig, at ang sigaw na lumalabas sa kaniyang bibig.
2Hear attentively the noise of his voice, and the sound that goeth out of his mouth.
3Kaniyang ipinadadala sa silong ng buong langit, at ang kidlat niya'y sa mga wakas ng lupa.
3He directeth it under the whole heaven, and his lightning unto the ends of the earth.
4Sumunod nito'y isang hugong na dumadagundong; siya'y kumukulog ng hugong ng kaniyang karilagan: at hindi tumitigil doon kung naririnig ang kaniyang tinig.
4After it a voice roareth: he thundereth with the voice of his excellency; and he will not stay them when his voice is heard.
5Ang Dios ay kumukulog na kagilagilalas ng kaniyang tinig; dakilang mga bagay ang ginawa niya, na hindi natin matalastas.
5God thundereth marvellously with his voice; great things doeth he, which we cannot comprehend.
6Sapagka't sinabi niya sa nieve, Lumagpak ka sa lupa; gayon din sa ambon, at sa bugso ng kaniyang malakas na ulan,
6For he saith to the snow, Be thou on the earth; likewise to the small rain, and to the great rain of his strength.
7Tinatatakan niya ang kamay ng bawa't tao: upang maalaman ng lahat ng mga tao na kaniyang nilalang.
7He sealeth up the hand of every man; that all men may know his work.
8Kung gayo'y nagsisipasok ang mga hayop sa mga lungga, at namamalagi sa kanilang mga tahanan.
8Then the beasts go into dens, and remain in their places.
9Mula sa timog nanggagaling ang bagyo: at ang ginaw ay mula sa hilagaan.
9Out of the south cometh the whirlwind: and cold out of the north.
10Sa pamamagitan ng hinga ng Dios ay nayayari ang hielo: at ang kaluwangan ng tubig ay naiipit.
10By the breath of God frost is given: and the breadth of the waters is straitened.
11Oo, kaniyang nilalagyan ang masinsing ulap ng halomigmig; kaniyang pinangangalat ang alapaap ng kaniyang kidlat:
11Also by watering he wearieth the thick cloud: he scattereth his bright cloud:
12At pumipihit sa palibot sa pamamagitan ng kaniyang patnubay, upang kanilang gawin ang anomang iutos niya sa kanila, sa ibabaw ng balat ng sanglibutang natatahanan:
12And it is turned round about by his counsels: that they may do whatsoever he commandeth them upon the face of the world in the earth.
13Maging sa saway, o maging sa kaniyang lupain, o maging sa kaawaan ay pinalilitaw niya.
13He causeth it to come, whether for correction, or for his land, or for mercy.
14Dinggin mo ito, Oh Job: Tumigil ka, at bulayin ang kagilagilalas na mga gawa ng Dios.
14Hearken unto this, O Job: stand still, and consider the wondrous works of God.
15Nalalaman mo ba kung paanong pinararatangan sila ng Dios, at pinasisilang ang kidlat ng kaniyang alapaap?
15Dost thou know when God disposed them, and caused the light of his cloud to shine?
16Nalalaman mo ba ang mga pagtitimbang ng mga alapaap, ang kagilagilalas na mga gawa niya na sakdal sa kaalaman?
16Dost thou know the balancings of the clouds, the wondrous works of him which is perfect in knowledge?
17Paanong umiinit ang inyong mga suot, pagka tumatahimik ang lupa sa pamamagitan ng hanging timugan?
17How thy garments are warm, when he quieteth the earth by the south wind?
18Mailalatag mo ba na kasama niya ang langit, na matibay na gaya ng isang salaming binubo?
18Hast thou with him spread out the sky, which is strong, and as a molten looking glass?
19Ituro mo sa amin kung anong aming sasabihin sa kaniya; sapagka't hindi namin maayos ang aming pananalita dahil sa kadiliman.
19Teach us what we shall say unto him; for we cannot order our speech by reason of darkness.
20Sasaysayin ba sa kaniya na ako'y magsasalita? O iisipin ba ng isang tao na siya'y sasakmalin.
20Shall it be told him that I speak? if a man speak, surely he shall be swallowed up.
21At ngayo'y hindi nakikita ng mga tao ang makinang na liwanag na nasa mga langit: nguni't ang hangin ay dumadaan, at pinapalis ang mga yaon.
21And now men see not the bright light which is in the clouds: but the wind passeth, and cleanseth them.
22Karilagang ginto ay nagmumula sa hilagaan; may taglay ang Dios na kakilakilabot na karilagan.
22Fair weather cometh out of the north: with God is terrible majesty.
23Tungkol sa Makapangyarihan sa lahat, hindi natin mauunawa; siya'y marilag sa kapangyarihan; at sa kahatulan at saganang kaganapan siya'y hindi pipighati.
23Touching the Almighty, we cannot find him out: he is excellent in power, and in judgment, and in plenty of justice: he will not afflict.
24Kinatatakutan nga siya ng mga tao: hindi niya binibigyang pitagan ang sinomang pantas sa puso.
24Men do therefore fear him: he respecteth not any that are wise of heart.