¹Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

¹Then Job answered and said,

²Sa katotohanan ay nalalaman kong ito'y gayon: nguni't paanong makapaggaganap ang tao sa Dios?

²I know it is so of a truth: but how should man be just with God?

³Kung kalugdan niyang makipagtalo sa kaniya, siya'y hindi makasasagot sa kaniya ng isa sa isang libo.

³If he will contend with him, he cannot answer him one of a thousand.

⁴Siya ay pantas sa puso, at may kaya sa kalakasan: sinong nagmatigas laban sa kaniya at guminhawa?

⁴He is wise in heart, and mighty in strength: who hath hardened himself against him, and hath prospered?

⁵Na siyang naglilipat ng mga bundok, at hindi nila nalalaman, pagka nililiglig niya sa kaniyang pagkagalit.

⁵Which removeth the mountains, and they know not: which overturneth them in his anger.

⁶Na siyang umuuga ng lupa sa kaniyang kinaroroonan, at ang mga haligi nito ay nangayayanig.

⁶Which shaketh the earth out of her place, and the pillars thereof tremble.

⁷Na siyang naguutos sa araw, at hindi sumisikat; at nagtatakda sa mga bituin.

⁷Which commandeth the sun, and it riseth not; and sealeth up the stars.

⁸Na nagiisang inuunat ang langit, at tumutungtong sa mga alon ng dagat.

⁸Which alone spreadeth out the heavens, and treadeth upon the waves of the sea.

⁹Na lumikha sa Oso, sa Orion, at sa mga Pleyade, at sa mga silid ng timugan.

⁹Which maketh Arcturus, Orion, and Pleiades, and the chambers of the south.

¹⁰Na gumagawa ng mga dakilang bagay na di masayod; Oo, mga kamanghamanghang bagay na walang bilang.

¹⁰Which doeth great things past finding out; yea, and wonders without number.

¹¹Narito, siya'y dumaraan sa siping ko, at hindi ko siya nakikita: siya'y nagpapatuloy rin naman, nguni't hindi ko siya namamataan.

¹¹Lo, he goeth by me, and I see him not: he passeth on also, but I perceive him not.

¹²Narito, siya'y nangangagaw sinong makasasansala sa kaniya? Sinong magsasabi sa kaniya: Anong ginagawa mo?

¹²Behold, he taketh away, who can hinder him? who will say unto him, What doest thou?

¹³Hindi iuurong ng Dios ang kaniyang galit; ang mga manunulong sa Rahab ay nagsisiyukod sa ilalim niya.

¹³If God will not withdraw his anger, the proud helpers do stoop under him.

¹⁴Gaano pa nga kaya kaliit ang maisasagot ko sa kaniya, at mapipiling aking mga salita na maimamatuwid ko sa kaniya?

¹⁴How much less shall I answer him, and choose out my words to reason with him?

¹⁵Na kahiman ako'y matuwid, gayon may hindi ako sasagot sa kaniya; ako'y mamamanhik sa aking hukom.

¹⁵Whom, though I were righteous, yet would I not answer, but I would make supplication to my judge.

¹⁶Kung ako'y tumawag, at siya'y sumagot sa akin; gayon ma'y hindi ako maniniwala na kaniyang dininig ang aking tinig.

¹⁶If I had called, and he had answered me; yet would I not believe that he had hearkened unto my voice.

¹⁷Sapagka't ako'y ginigiba niya sa pamamagitan ng isang bagyo, at pinararami ang aking mga sugat ng walang kadahilanan.

¹⁷For he breaketh me with a tempest, and multiplieth my wounds without cause.

¹⁸Hindi niya ako tutulutang ako'y huminga, nguni't nililipos niya ako ng hirap.

¹⁸He will not suffer me to take my breath, but filleth me with bitterness.

¹⁹Kung kami ay magsalita tungkol sa kalakasan, narito, siya'y may kapangyarihan! At kung sa kahatulan, sino, sinasabi niya ay magtatakda sa akin ng panahon?

¹⁹If I speak of strength, lo, he is strong: and if of judgment, who shall set me a time to plead?

²⁰Kahiman ako'y matuwid, ang aking sariling bibig ay hahatol sa akin: kahiman ako'y sakdal patototohanan niya akong masama.

²⁰If I justify myself, mine own mouth shall condemn me: if I say, I am perfect, it shall also prove me perverse.

²¹Ako'y sakdal; hindi ko talos ang aking sarili; aking niwalang kabuluhan ang aking buhay.

²¹Though I were perfect, yet would I not know my soul: I would despise my life.

²²Lahat ay isa; kaya't aking sinasabi: kaniyang ginigiba ang sakdal at ang masama.

²²This is one thing, therefore I said it, He destroyeth the perfect and the wicked.

²³Kung ang panghampas ay pumapatay na bigla, tatawanan niya ang paglilitis sa mga walang sala.

²³If the scourge slay suddenly, he will laugh at the trial of the innocent.

²⁴Ang lupa ay nabigay sa kamay ng masama: kaniyang tinatakpan ang mga mukha ng mga hukom nito; kung hindi siya, sino nga?

²⁴The earth is given into the hand of the wicked: he covereth the faces of the judges thereof; if not, where, and who is he?

²⁵Ngayo'y ang mga kaarawan ko ay matulin kay sa isang sugo: dumadaang matulin, walang nakikitang mabuti.

²⁵Now my days are swifter than a post: they flee away, they see no good.

²⁶Sila'y nagsisidaang parang mga matuling sasakyan: parang agila na dumadagit ng huli.

²⁶They are passed away as the swift ships: as the eagle that hasteth to the prey.

²⁷Kung aking sabihin: Aking kalilimutan ang aking daing, aking papawiin ang aking malungkot na mukha, at magpapakasaya ako:

²⁷If I say, I will forget my complaint, I will leave off my heaviness, and comfort myself:

²⁸Ako'y natatakot sa lahat kong kapanglawan, talastas ko na hindi mo aariin akong walang sala.

²⁸I am afraid of all my sorrows, I know that thou wilt not hold me innocent.

²⁹Ako'y mahahatulan; bakit nga ako gagawa ng walang kabuluhan?

²⁹If I be wicked, why then labour I in vain?

³⁰Kung ako'y maligo ng nieveng tubig, at gawin ko ang aking mga kamay na napakalinis;

³⁰If I wash myself with snow water, and make my hands never so clean;

³¹Gayon ma'y itutulak mo ako sa hukay, at kayayamutan ako ng aking mga sariling kasuutan.

³¹Yet shalt thou plunge me in the ditch, and mine own clothes shall abhor me.

³²Sapagka't siya'y hindi tao, na gaya ko, na sasagot ako sa kaniya, na tayo'y pumasok kapuwa sa kahatulan,

³²For he is not a man, as I am, that I should answer him, and we should come together in judgment.

³³Walang hukom sa pagitan natin, na makapaglagay ng kaniyang kamay sa ating dalawa.

³³Neither is there any daysman betwixt us, that might lay his hand upon us both.

³⁴Ihiwalay niya sa akin ang kaniyang tungkod, at huwag akong takutin ng kaniyang pangilabot:

³⁴Let him take his rod away from me, and let not his fear terrify me:

³⁵Kung magkagayo'y magsasalita ako, at hindi matatakot sa kaniya; sapagka't hindi gayon ako sa aking sarili.

³⁵Then would I speak, and not fear him; but it is not so with me.