1Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
1Remember, O LORD, what is come upon us: consider, and behold our reproach.
2Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
2Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens.
3Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
3We are orphans and fatherless, our mothers are as widows.
4Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
4We have drunken our water for money; our wood is sold unto us.
5Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
5Our necks are under persecution: we labour, and have no rest.
6Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
6We have given the hand to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.
7Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
7Our fathers have sinned, and are not; and we have borne their iniquities.
8Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
8Servants have ruled over us: there is none that doth deliver us out of their hand.
9Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
9We gat our bread with the peril of our lives because of the sword of the wilderness.
10Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
10Our skin was black like an oven because of the terrible famine.
11Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
11They ravished the women in Zion, and the maids in the cities of Judah.
12Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
12Princes are hanged up by their hand: the faces of elders were not honoured.
13Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
13They took the young men to grind, and the children fell under the wood.
14Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
14The elders have ceased from the gate, the young men from their musick.
15Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
15The joy of our heart is ceased; our dance is turned into mourning.
16Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
16The crown is fallen from our head: woe unto us, that we have sinned!
17Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
17For this our heart is faint; for these things our eyes are dim.
18Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
18Because of the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it.
19Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
19Thou, O LORD, remainest for ever; thy throne from generation to generation.
20Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
20Wherefore dost thou forget us for ever, and forsake us so long time?
21Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
21Turn thou us unto thee, O LORD, and we shall be turned; renew our days as of old.
22Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
22But thou hast utterly rejected us; thou art very wroth against us.