¹Ang humihiwalay ay humahanap ng sarili niyang nasa, at nakikipagtalo laban sa lahat na magaling na karunungan.

¹Through desire a man, having separated himself, seeketh and intermeddleth with all wisdom.

²Ang mangmang ay walang kaluguran sa paguunawa, kundi maihayag lamang ang kaniyang puso.

²A fool hath no delight in understanding, but that his heart may discover itself.

³Pagka ang masama ay dumarating, dumarating din naman ang paghamak, at kasama ng kutya ang pagkaduwahagi.

³When the wicked cometh, then cometh also contempt, and with ignominy reproach.

⁴Ang mga salita ng bibig ng tao ay parang malalim na tubig; ang bukal ng karunungan ay parang umaagos na batis.

⁴The words of a man's mouth are as deep waters, and the wellspring of wisdom as a flowing brook.

⁵Igalang ang pagkatao ng masama ay hindi mabuti, ni iligaw man ang matuwid sa kahatulan.

⁵It is not good to accept the person of the wicked, to overthrow the righteous in judgment.

⁶Ang mga labi ng mangmang ay nanasok sa pagkakaalit, at tinatawag ng kaniyang bibig ang mga hampas.

⁶A fool's lips enter into contention, and his mouth calleth for strokes.

⁷Ang bibig ng mangmang ay kaniyang kapahamakan, at ang kaniyang mga labi ay silo ng kaniyang kaluluwa.

⁷A fool's mouth is his destruction, and his lips are the snare of his soul.

⁸Ang mga salita ng mga mapaghatid-dumapit ay parang mga masarap na subo, at nagsisibaba sa pinakaloob ng tiyan.

⁸The words of a talebearer are as wounds, and they go down into the innermost parts of the belly.

⁹Siya mang walang bahala sa kaniyang gawain ay kapatid siya ng maninira.

⁹He also that is slothful in his work is brother to him that is a great waster.

¹⁰Ang pangalan ng Panginoon ay matibay na moog: tinatakbuhan ng matuwid at naliligtas.

¹⁰The name of the LORD is a strong tower: the righteous runneth into it, and is safe.

¹¹Ang yaman ng mayamang tao ay ang kaniyang matibay na bayan, at gaya ng matayog na kuta sa kaniyang sariling isip,

¹¹The rich man's wealth is his strong city, and as an high wall in his own conceit.

¹²Bago ang pagkapahamak ay pagmamalaki ng puso ng tao, at bago ang karangalan ang pagpapakumbaba.

¹²Before destruction the heart of man is haughty, and before honour is humility.

¹³Ang sumasagot bago makinig, ay kamangmangan at kahihiyan sa kaniya.

¹³He that answereth a matter before he heareth it, it is folly and shame unto him.

¹⁴Aalalayan ng diwa ng tao ang kaniyang sakit; nguni't ang bagbag na diwa sinong nakapagdadala?

¹⁴The spirit of a man will sustain his infirmity; but a wounded spirit who can bear?

¹⁵Ang puso ng mabait ay nagtatamo ng kaalaman; at ang pakinig ng pantas ay humahanap ng kaalaman.

¹⁵The heart of the prudent getteth knowledge; and the ear of the wise seeketh knowledge.

¹⁶Ang kaloob ng tao ay nagbubukas ng daan sa kaniya, at dinadala siya sa harap ng mga dakilang tao.

¹⁶A man's gift maketh room for him, and bringeth him before great men.

¹⁷Ang nakikipaglaban ng kaniyang usap na una ay tila ganap; nguni't dumarating ang kaniyang kapuwa at sinisiyasat siya.

¹⁷He that is first in his own cause seemeth just; but his neighbour cometh and searcheth him.

¹⁸Ang pagsasapalaran ay nagpapatigil ng mga pagtatalo, at naghihiwalay sa gitna ng mga makapangyarihan.

¹⁸The lot causeth contentions to cease, and parteth between the mighty.

¹⁹Ang kapatid na nasaktan sa kalooban ay mahirap mabawi kay sa matibay na bayan: at ang gayong mga pagtatalo ay parang mga halang ng isang kastilyo.

¹⁹A brother offended is harder to be won than a strong city: and their contentions are like the bars of a castle.

²⁰Ang tiyan ng tao ay mabubusog ng bunga ng kaniyang bibig; sa bunga ng kaniyang mga labi ay masisiyahan siya.

²⁰A man's belly shall be satisfied with the fruit of his mouth; and with the increase of his lips shall he be filled.

²¹Kamatayan at buhay ay nasa kapangyarihan ng dila; at ang nagsisiibig sa kaniya ay magsisikain ng kaniyang bunga.

²¹Death and life are in the power of the tongue: and they that love it shall eat the fruit thereof.

²²Sinomang lalaking nakakasumpong ng asawa ay nakasumpong ng mabuting bagay, at nagtatamo ng lingap ng Panginoon.

²²Whoso findeth a wife findeth a good thing, and obtaineth favour of the LORD.

²³Ang dukha ay gumagamit ng mga pamanhik: nguni't ang mayaman ay sumasagot na may kagilasan.

²³The poor useth intreaties; but the rich answereth roughly.

²⁴Ang nagpaparami ng mga kaibigan ay sa kaniyang sariling kapahamakan: nguni't may kaibigan na mahigit kay sa isang kapatid.

²⁴A man that hath friends must shew himself friendly: and there is a friend that sticketh closer than a brother.