¹Huwag kang mananaghili sa mga masamang tao, ni magnasa ka man na masama sa kanila:

¹Be not thou envious against evil men, neither desire to be with them.

²Sapagka't ang kanilang puso ay nagaaral ng pagpighati, at ang kanilang mga labi ay nagsasalita ng kalikuan.

²For their heart studieth destruction, and their lips talk of mischief.

³Sa karunungan ay natatayo ang bahay; at sa pamamagitan ng unawa ay natatatag.

³Through wisdom is an house builded; and by understanding it is established:

⁴At sa pamamagitan ng kaalaman ay napupuno ang mga silid, ng lahat na mahalaga at maligayang mga kayamanan.

⁴And by knowledge shall the chambers be filled with all precious and pleasant riches.

⁵Ang pantas na tao ay malakas; Oo, ang taong maalam ay lumalago ang kapangyarihan.

⁵A wise man is strong; yea, a man of knowledge increaseth strength.

⁶Sapagka't sa pamamagitan ng pantas na pamamatnubay ay makikipagdigma ka: at sa karamihan ng mga tagapayo ay may kaligtasan.

⁶For by wise counsel thou shalt make thy war: and in multitude of counsellors there is safety.

⁷Karunungan ay totoong mataas sa ganang mangmang: hindi niya ibinubuka ang kaniyang bibig sa pintuang-bayan.

⁷Wisdom is too high for a fool: he openeth not his mouth in the gate.

⁸Siyang kumakatha ng paggawa ng kasamaan, tatawagin siya ng mga tao na masamang tao.

⁸He that deviseth to do evil shall be called a mischievous person.

⁹Ang pagiisip ng kamangmangan ay kasalanan: at ang mangduduwahagi ay karumaldumal sa mga tao.

⁹The thought of foolishness is sin: and the scorner is an abomination to men.

¹⁰Kung ikaw ay manglupaypay sa kaarawan ng kasakunaan, ang iyong kalakasan ay munti.

¹⁰If thou faint in the day of adversity, thy strength is small.

¹¹Iligtas mo silang nangadala sa kamatayan, at ang mga handang papatayin, ay tingnan mo na iyong ibalik.

¹¹If thou forbear to deliver them that are drawn unto death, and those that are ready to be slain;

¹²Kung iyong sinasabi, narito, hindi kami nakakaalam nito: hindi ba niya binubulay na tumitimbang ng mga puso? At siyang nagiingat ng iyong kaluluwa, hindi ba niya nalalaman? At hindi ba niya gagantihin ang bawa't tao ayon sa gawa niya?

¹²If thou sayest, Behold, we knew it not; doth not he that pondereth the heart consider it? and he that keepeth thy soul, doth not he know it? and shall not he render to every man according to his works?

¹³Anak ko, kumain ka ng pulot, sapagka't mabuti; at ng pulot-pukyutan na matamis sa iyong lasa:

¹³My son, eat thou honey, because it is good; and the honeycomb, which is sweet to thy taste:

¹⁴Sa gayo'y matututo ka ng karunungan na malalagay sa iyong kaluluwa: kung iyong nasumpungan ito, sa gayo'y magkakaroon ka nga ng kagantihan, at ang iyong pagasa ay hindi mahihiwalay.

¹⁴So shall the knowledge of wisdom be unto thy soul: when thou hast found it, then there shall be a reward, and thy expectation shall not be cut off.

¹⁵Huwag kang bumakay, Oh masamang tao, sa tahanan ng matuwid; huwag mong sirain ang kaniyang dakong pahingahan:

¹⁵Lay not wait, O wicked man, against the dwelling of the righteous; spoil not his resting place:

¹⁶Sapagka't ang matuwid ay nabubuwal na makapito, at bumabangon uli: nguni't ang masama ay nabubuwal sa kasakunaan.

¹⁶For a just man falleth seven times, and riseth up again: but the wicked shall fall into mischief.

¹⁷Huwag kang magalak pagka ang iyong kaaway ay nabubuwal, at huwag matuwa ang iyong puso pagka siya'y nabubuwal:

¹⁷Rejoice not when thine enemy falleth, and let not thine heart be glad when he stumbleth:

¹⁸Baka makita ng Panginoon, at ipagdamdam ng loob siya, at kaniyang ihiwalay ang poot niya sa kaniya.

¹⁸Lest the LORD see it, and it displease him, and he turn away his wrath from him.

¹⁹Huwag kang mabalisa dahil sa mga manggagawa ng masama; ni maging mapanaghiliin ka man sa masama:

¹⁹Fret not thyself because of evil men, neither be thou envious at the wicked:

²⁰Sapagka't hindi magkakaroon ng kagantihan sa masamang tao; ang ilawan ng masama ay papatayin.

²⁰For there shall be no reward to the evil man; the candle of the wicked shall be put out.

²¹Anak ko, matakot ka sa Panginoon at sa hari: at huwag kang makisalamuha sa kanila na mapagbago:

²¹My son, fear thou the LORD and the king: and meddle not with them that are given to change:

²²Sapagka't ang kanilang kasakunaan ay darating na bigla; at sinong nakakaalam ng kasiraan nila kapuwa?

²²For their calamity shall rise suddenly; and who knoweth the ruin of them both?

²³Ang mga ito man ay sabi rin ng pantas. Magkaroon ng pagtangi ng mga pagkatao sa kahatulan, ay hindi mabuti.

²³These things also belong to the wise. It is not good to have respect of persons in judgment.

²⁴Siyang nagsasabi sa masama, Ikaw ay matuwid; susumpain siya ng mga bayan, kayayamutan siya ng mga bansa:

²⁴He that saith unto the wicked, Thou are righteous; him shall the people curse, nations shall abhor him:

²⁵Nguni't silang nagsisisaway sa kaniya ay magkakaroon ng kaluguran, at ang mabuting pagpapala ay darating sa kanila.

²⁵But to them that rebuke him shall be delight, and a good blessing shall come upon them.

²⁶Siya'y humahalik sa mga labi niyaong nagbibigay ng matuwid na sagot.

²⁶Every man shall kiss his lips that giveth a right answer.

²⁷Ihanda mo ang iyong gawa sa labas, at ihanda mo sa iyo sa parang; at pagkatapos ay itayo mo ang iyong bahay.

²⁷Prepare thy work without, and make it fit for thyself in the field; and afterwards build thine house.

²⁸Huwag kang sumaksi laban sa iyong kapuwa ng walang kadahilanan; at huwag kang magdaya ng iyong mga labi.

²⁸Be not a witness against thy neighbour without cause; and deceive not with thy lips.

²⁹Huwag mong sabihin, gagawin kong gayon sa kaniya na gaya ng ginawa niya sa akin: aking ibibigay sa tao ang ayon sa kaniyang gawa.

²⁹Say not, I will do so to him as he hath done to me: I will render to the man according to his work.

³⁰Ako'y nagdaan sa tabi ng bukid ng tamad, at sa tabi ng ubasan ng taong salat sa unawa;

³⁰I went by the field of the slothful, and by the vineyard of the man void of understanding;

³¹At, narito, tinubuang lahat ng mga tinik, ang ibabaw niyaon ay natakpan ng mga dawag, at ang bakod na bato ay nabagsak.

³¹And, lo, it was all grown over with thorns, and nettles had covered the face thereof, and the stone wall thereof was broken down.

³²Ako nga'y tumingin, at aking binulay na mabuti: aking nakita, at tumanggap ako ng turo.

³²Then I saw, and considered it well: I looked upon it, and received instruction.

³³Kaunti pang tulog, kaunti pang idlip, kaunti pang paghahalukipkip ng mga kamay upang matulog:

³³Yet a little sleep, a little slumber, a little folding of the hands to sleep:

³⁴Gayon darating ang iyong karalitaan na parang magnanakaw; at ang iyong kasalatan na parang nasasandatahang tao.

³⁴So shall thy poverty come as one that travelleth; and thy want as an armed man.