Tagalog 1905

King James Version

Proverbs

29

1Ang madalas na masaway na nagpapatigas ng kaniyang leeg, biglang mababali, at walang kagamutan.
1He, that being often reproved hardeneth his neck, shall suddenly be destroyed, and that without remedy.
2Pagka ang matuwid ay dumadami, ang bayan ay nagagalak: nguni't pagka ang masama ay nagpupuno, ang bayan ay nagbubuntong-hininga.
2When the righteous are in authority, the people rejoice: but when the wicked beareth rule, the people mourn.
3Ang umiibig ng karunungan ay nagpapagalak sa kaniyang ama: nguni't ang nakikisama sa mga patutot ay sumisira ng kaniyang tinatangkilik.
3Whoso loveth wisdom rejoiceth his father: but he that keepeth company with harlots spendeth his substance.
4Ang hari ay nagtatatag ng lupain sa pamamagitan ng kahatulan: nguni't ang humihingi ng suhol ay gumigiba.
4The king by judgment establisheth the land: but he that receiveth gifts overthroweth it.
5Ang tao na kunwang pumupuri sa kaniyang kapuwa naglalagay ng bitag sa kaniyang mga hakbang.
5A man that flattereth his neighbour spreadeth a net for his feet.
6Sa pagsalangsang ng masamang tao ay may silo: nguni't ang matuwid ay umaawit at nagagalak.
6In the transgression of an evil man there is a snare: but the righteous doth sing and rejoice.
7Ang matuwid ay kumukuhang alam sa bagay ng dukha: ang masama ay walang unawang makaalam.
7The righteous considereth the cause of the poor: but the wicked regardeth not to know it.
8Ang mga mangduduwahaging tao ay naglalagay ng bayan sa liyab: nguni't ang mga pantas na tao ay nagaalis ng poot.
8Scornful men bring a city into a snare: but wise men turn away wrath.
9Kung ang pantas ay magkaroon ng pakikipagtalo sa isang mangmang, magalit man o tumawa, ang mangmang ay hindi magkakaroon ng kapahingahan.
9If a wise man contendeth with a foolish man, whether he rage or laugh, there is no rest.
10Ang mangbububo ng dugo ay nagtatanim sa sakdal: at tungkol sa matuwid, hinahanap nila ang kaniyang buhay.
10The bloodthirsty hate the upright: but the just seek his soul.
11Inihihinga ng mangmang ang buong galit niya: nguni't ang pantas ay nagpipigil at tumitiwasay.
11A fool uttereth all his mind: but a wise man keepeth it in till afterwards.
12Kung ang puno ay nakikinig sa kabulaanan, lahat niyang mga lingkod ay masasama.
12If a ruler hearken to lies, all his servants are wicked.
13Ang dukha at ang mamimighati ay nagsasalubong; pinapagniningas ng Panginoon ang mga mata nila kapuwa.
13The poor and the deceitful man meet together: the LORD lighteneth both their eyes.
14Ang hari na humahatol na tapat sa dukha, ang kaniyang luklukan ay matatatag magpakailan man.
14The king that faithfully judgeth the poor, his throne shall be established for ever.
15Ang pamalo at saway ay nagbibigay karunungan: nguni't ang batang binabayaan ay humihiya sa kaniyang ina.
15The rod and reproof give wisdom: but a child left to himself bringeth his mother to shame.
16Pagka ang masama ay dumadami, pagsalangsang ay dumadami: nguni't mamamasdan ng matuwid ang kanilang pagkabuwal.
16When the wicked are multiplied, transgression increaseth: but the righteous shall see their fall.
17Sawayin mo ang iyong anak, at bibigyan ka niya ng kapahingahan; Oo, bibigyan niya ng kaluguran ang iyong kaluluwa.
17Correct thy son, and he shall give thee rest; yea, he shall give delight unto thy soul.
18Kung saan walang pangitain, ang bayan ay sumasama: nguni't siyang nagiingat ng kautusan ay maligaya siya.
18Where there is no vision, the people perish: but he that keepeth the law, happy is he.
19Ang alipin ay hindi masasaway ng mga salita: sapagka't bagaman nalalaman niya ay hindi siya makikinig.
19A servant will not be corrected by words: for though he understand he will not answer.
20Nakikita mo ba ang tao, na nagmamadali sa kaniyang mga salita? May pagasa pa sa mangmang kay sa kaniya.
20Seest thou a man that is hasty in his words? there is more hope of a fool than of him.
21Siyang maingat na nagpalaki ng kaniyang lingkod mula sa pagkabata, magiging anak niya siya sa kawakasan.
21He that delicately bringeth up his servant from a child shall have him become his son at the length.
22Ang taong magagalitin ay humihila ng kaalitan, at ang mainiting tao ay nananagana sa pagsalangsang.
22An angry man stirreth up strife, and a furious man aboundeth in transgression.
23Ang kapalaluan ng tao ay magbababa sa kaniya: nguni't ang may mapagpakumbabang diwa ay magtatamo ng karangalan.
23A man's pride shall bring him low: but honour shall uphold the humble in spirit.
24Ang nakikisama sa isang magnanakaw ay nagtatanim sa kaniyang sariling kaluluwa: siya'y nakakarinig ng sumpa at hindi umiimik.
24Whoso is partner with a thief hateth his own soul: he heareth cursing, and bewrayeth it not.
25Ang pagkatakot sa tao ay nagdadala ng silo: nguni't ang naglalagak ng kaniyang tiwala sa Panginoon ay maliligtas.
25The fear of man bringeth a snare: but whoso putteth his trust in the LORD shall be safe.
26Marami ang nagsisihanap ng lingap ng pinuno: nguni't ang kahatulan ng tao ay nagmumula sa Panginoon.
26Many seek the ruler's favour; but every man's judgment cometh from the LORD.
27Ang di ganap na tao ay karumaldumal sa matuwid: at ang matuwid sa lakad ay karumaldumal sa masama.
27An unjust man is an abomination to the just: and he that is upright in the way is abomination to the wicked.