¹Ang madalas na masaway na nagpapatigas ng kaniyang leeg, biglang mababali, at walang kagamutan.

¹He, that being often reproved hardeneth his neck, shall suddenly be destroyed, and that without remedy.

²Pagka ang matuwid ay dumadami, ang bayan ay nagagalak: nguni't pagka ang masama ay nagpupuno, ang bayan ay nagbubuntong-hininga.

²When the righteous are in authority, the people rejoice: but when the wicked beareth rule, the people mourn.

³Ang umiibig ng karunungan ay nagpapagalak sa kaniyang ama: nguni't ang nakikisama sa mga patutot ay sumisira ng kaniyang tinatangkilik.

³Whoso loveth wisdom rejoiceth his father: but he that keepeth company with harlots spendeth his substance.

⁴Ang hari ay nagtatatag ng lupain sa pamamagitan ng kahatulan: nguni't ang humihingi ng suhol ay gumigiba.

⁴The king by judgment establisheth the land: but he that receiveth gifts overthroweth it.

⁵Ang tao na kunwang pumupuri sa kaniyang kapuwa naglalagay ng bitag sa kaniyang mga hakbang.

⁵A man that flattereth his neighbour spreadeth a net for his feet.

⁶Sa pagsalangsang ng masamang tao ay may silo: nguni't ang matuwid ay umaawit at nagagalak.

⁶In the transgression of an evil man there is a snare: but the righteous doth sing and rejoice.

⁷Ang matuwid ay kumukuhang alam sa bagay ng dukha: ang masama ay walang unawang makaalam.

⁷The righteous considereth the cause of the poor: but the wicked regardeth not to know it.

⁸Ang mga mangduduwahaging tao ay naglalagay ng bayan sa liyab: nguni't ang mga pantas na tao ay nagaalis ng poot.

⁸Scornful men bring a city into a snare: but wise men turn away wrath.

⁹Kung ang pantas ay magkaroon ng pakikipagtalo sa isang mangmang, magalit man o tumawa, ang mangmang ay hindi magkakaroon ng kapahingahan.

⁹If a wise man contendeth with a foolish man, whether he rage or laugh, there is no rest.

¹⁰Ang mangbububo ng dugo ay nagtatanim sa sakdal: at tungkol sa matuwid, hinahanap nila ang kaniyang buhay.

¹⁰The bloodthirsty hate the upright: but the just seek his soul.

¹¹Inihihinga ng mangmang ang buong galit niya: nguni't ang pantas ay nagpipigil at tumitiwasay.

¹¹A fool uttereth all his mind: but a wise man keepeth it in till afterwards.

¹²Kung ang puno ay nakikinig sa kabulaanan, lahat niyang mga lingkod ay masasama.

¹²If a ruler hearken to lies, all his servants are wicked.

¹³Ang dukha at ang mamimighati ay nagsasalubong; pinapagniningas ng Panginoon ang mga mata nila kapuwa.

¹³The poor and the deceitful man meet together: the LORD lighteneth both their eyes.

¹⁴Ang hari na humahatol na tapat sa dukha, ang kaniyang luklukan ay matatatag magpakailan man.

¹⁴The king that faithfully judgeth the poor, his throne shall be established for ever.

¹⁵Ang pamalo at saway ay nagbibigay karunungan: nguni't ang batang binabayaan ay humihiya sa kaniyang ina.

¹⁵The rod and reproof give wisdom: but a child left to himself bringeth his mother to shame.

¹⁶Pagka ang masama ay dumadami, pagsalangsang ay dumadami: nguni't mamamasdan ng matuwid ang kanilang pagkabuwal.

¹⁶When the wicked are multiplied, transgression increaseth: but the righteous shall see their fall.

¹⁷Sawayin mo ang iyong anak, at bibigyan ka niya ng kapahingahan; Oo, bibigyan niya ng kaluguran ang iyong kaluluwa.

¹⁷Correct thy son, and he shall give thee rest; yea, he shall give delight unto thy soul.

¹⁸Kung saan walang pangitain, ang bayan ay sumasama: nguni't siyang nagiingat ng kautusan ay maligaya siya.

¹⁸Where there is no vision, the people perish: but he that keepeth the law, happy is he.

¹⁹Ang alipin ay hindi masasaway ng mga salita: sapagka't bagaman nalalaman niya ay hindi siya makikinig.

¹⁹A servant will not be corrected by words: for though he understand he will not answer.

²⁰Nakikita mo ba ang tao, na nagmamadali sa kaniyang mga salita? May pagasa pa sa mangmang kay sa kaniya.

²⁰Seest thou a man that is hasty in his words? there is more hope of a fool than of him.

²¹Siyang maingat na nagpalaki ng kaniyang lingkod mula sa pagkabata, magiging anak niya siya sa kawakasan.

²¹He that delicately bringeth up his servant from a child shall have him become his son at the length.

²²Ang taong magagalitin ay humihila ng kaalitan, at ang mainiting tao ay nananagana sa pagsalangsang.

²²An angry man stirreth up strife, and a furious man aboundeth in transgression.

²³Ang kapalaluan ng tao ay magbababa sa kaniya: nguni't ang may mapagpakumbabang diwa ay magtatamo ng karangalan.

²³A man's pride shall bring him low: but honour shall uphold the humble in spirit.

²⁴Ang nakikisama sa isang magnanakaw ay nagtatanim sa kaniyang sariling kaluluwa: siya'y nakakarinig ng sumpa at hindi umiimik.

²⁴Whoso is partner with a thief hateth his own soul: he heareth cursing, and bewrayeth it not.

²⁵Ang pagkatakot sa tao ay nagdadala ng silo: nguni't ang naglalagak ng kaniyang tiwala sa Panginoon ay maliligtas.

²⁵The fear of man bringeth a snare: but whoso putteth his trust in the LORD shall be safe.

²⁶Marami ang nagsisihanap ng lingap ng pinuno: nguni't ang kahatulan ng tao ay nagmumula sa Panginoon.

²⁶Many seek the ruler's favour; but every man's judgment cometh from the LORD.

²⁷Ang di ganap na tao ay karumaldumal sa matuwid: at ang matuwid sa lakad ay karumaldumal sa masama.

²⁷An unjust man is an abomination to the just: and he that is upright in the way is abomination to the wicked.