Tagalog 1905

King James Version

Psalms

107

1Oh mangagpasalamat kayo sa Panginoon; sapagka't siya'y mabuti: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.
1O give thanks unto the LORD, for he is good: for his mercy endureth for ever.
2Sabihing gayon ng tinubos ng Panginoon, na kaniyang tinubos sa kamay ng kaaway;
2Let the redeemed of the LORD say so, whom he hath redeemed from the hand of the enemy;
3At mga pinisan mula sa mga lupain, mula sa silanganan, at mula sa kalunuran, mula sa hilagaan at mula sa timugan.
3And gathered them out of the lands, from the east, and from the west, from the north, and from the south.
4Sila'y nagsilaboy sa ilang, sa ulilang landas; sila'y hindi nakasumpong ng bayang tahanan.
4They wandered in the wilderness in a solitary way; they found no city to dwell in.
5Gutom at uhaw, ang kanilang kaluluwa'y nanglupaypay sa kanila.
5Hungry and thirsty, their soul fainted in them.
6Nang magkagayo'y nagsidaing sila sa Panginoon sa kanilang kabagabagan, at iniligtas niya sila sa kanilang kahirapan.
6Then they cried unto the LORD in their trouble, and he delivered them out of their distresses.
7Pinatnubayan naman niya sila sa matuwid na daan, upang sila'y magsiyaon sa bayang tahanan.
7And he led them forth by the right way, that they might go to a city of habitation.
8Oh purihin ng mga tao ang Panginoon dahil sa kaniyang kagandahang-loob, at dahil sa kaniyang mga kagilagilalas na mga gawa sa mga anak ng mga tao!
8Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!
9Sapagka't kaniyang binigyang kasiyahan ang nananabik na kaluluwa, at ang gutom na kaluluwa ay binusog niya ng kabutihan.
9For he satisfieth the longing soul, and filleth the hungry soul with goodness.
10Ang gayong tumatahan sa kadiliman, at sa lilim ng kamatayan, na natatali sa dalamhati at pangaw;
10Such as sit in darkness and in the shadow of death, being bound in affliction and iron;
11Sapagka't sila'y nanghimagsik laban sa mga salita ng Dios, at hinamak ang payo ng Kataastaasan:
11Because they rebelled against the words of God, and contemned the counsel of the most High:
12Kaya't kaniyang ibinaba ang kanilang puso na may hirap; sila'y nangabuwal, at walang sumaklolo.
12Therefore he brought down their heart with labour; they fell down, and there was none to help.
13Nang magkagayo'y nagsidaing sila sa Panginoon sa kanilang kabagabagan, at iniligtas niya sila sa kanilang kahirapan.
13Then they cried unto the LORD in their trouble, and he saved them out of their distresses.
14Inilabas niya sila sa kadiliman at sa lilim ng kamatayan, at pinatid ang kanilang mga tali.
14He brought them out of darkness and the shadow of death, and brake their bands in sunder.
15Oh purihin ng mga tao ang Panginoon dahil sa kaniyang kagandahang-loob, at dahil sa kaniyang mga kagilagilalas na mga gawa sa mga anak ng mga tao!
15Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!
16Sapagka't kaniyang sinira ang mga pintuang-bayan na tanso, at pinutol ang mga halang na bakal.
16For he hath broken the gates of brass, and cut the bars of iron in sunder.
17Mga mangmang dahil sa kanilang mga pagsalangsang, at dahil sa kanilang mga kasamaan ay nadadalamhati.
17Fools because of their transgression, and because of their iniquities, are afflicted.
18Kinayayamutan ng kanilang kaluluwa ang sarisaring pagkain; at sila'y nagsisilapit sa mga pintuan ng kamatayan,
18Their soul abhorreth all manner of meat; and they draw near unto the gates of death.
19Nang magkagayo'y nagsidaing sila sa Panginoon sa kanilang kabagabagan, at iniligtas niya sila sa kanilang kahirapan.
19Then they cry unto the LORD in their trouble, and he saveth them out of their distresses.
20Sinugo niya ang kaniyang salita, at pinagaling sila, at iniligtas sila sa kanilang mga ikapapahamak.
20He sent his word, and healed them, and delivered them from their destructions.
21Oh purihin ng mga tao ang Panginoon dahil sa kaniyang kagandahang-loob, at dahil sa kaniyang kagilagilalas na mga gawa sa mga anak ng mga tao!
21Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!
22At mangaghandog sila ng mga hain na pasalamat, at ipahayag ang kaniyang mga gawa na may awitan.
22And let them sacrifice the sacrifices of thanksgiving, and declare his works with rejoicing.
23Silang nagsisibaba sa dagat sa mga sasakyan, na nangangalakal sa mga malawak na tubig;
23They that go down to the sea in ships, that do business in great waters;
24Ang mga ito'y nangakakakita ng mga gawa ng Panginoon, at ng kaniyang mga kababalaghan sa kalaliman.
24These see the works of the LORD, and his wonders in the deep.
25Sapagka't siya'y naguutos, at nagpapaunos, na nagbabangon ng mga alon niyaon.
25For he commandeth, and raiseth the stormy wind, which lifteth up the waves thereof.
26Nagsisitaas sa mga langit, nagsisibaba uli sa mga kalaliman: ang kanilang kaluluwa ay natutunaw dahil sa kabagabagan.
26They mount up to the heaven, they go down again to the depths: their soul is melted because of trouble.
27Sila'y hahampashampas na paroo't parito, at gigiraygiray na parang lasing, at ang kanilang karunungan ay nawala.
27They reel to and fro, and stagger like a drunken man, and are at their wit's end.
28Nang magkagayo'y nagsidaing sila sa Panginoon sa kanilang kabagabagan, at inilabas niya sila sa kanilang kahirapan.
28Then they cry unto the LORD in their trouble, and he bringeth them out of their distresses.
29Kaniyang pinahihimpil ang bagyo, na anopa't ang mga alon niyaon ay nagsisitahimik.
29He maketh the storm a calm, so that the waves thereof are still.
30Nang magkagayo'y natutuwa sila, dahil sa sila'y tiwasay. Sa gayo'y kaniyang dinadala sila sa daongang kanilang ibigin.
30Then are they glad because they be quiet; so he bringeth them unto their desired haven.
31Oh purihin ng mga tao ang Panginoon dahil sa kaniyang kagandahang-loob, at dahil sa kaniyang kagilagilalas na mga gawa sa mga anak ng mga tao!
31Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!
32Ibunyi rin naman nila siya sa kapulungan ng bayan, at purihin siya sa upuan ng mga matanda.
32Let them exalt him also in the congregation of the people, and praise him in the assembly of the elders.
33Kaniyang pinapagiging ilang ang mga ilog, at uhaw na lupa ang mga bukal:
33He turneth rivers into a wilderness, and the watersprings into dry ground;
34Na maalat na ilang ang mainam na lupain, dahil sa kasamaan nila na nagsisitahan doon.
34A fruitful land into barrenness, for the wickedness of them that dwell therein.
35Kaniyang pinapagiging lawa ng mga tubig ang ilang, at mga bukal ang tuyong lupain.
35He turneth the wilderness into a standing water, and dry ground into watersprings.
36At kaniyang pinatatahan doon ang gutom, upang makapaghanda sila ng bayang tahanan;
36And there he maketh the hungry to dwell, that they may prepare a city for habitation;
37At maghasik sa mga bukid, at magtanim ng mga ubasan, at magtamo ng mga bunga na pakinabang.
37And sow the fields, and plant vineyards, which may yield fruits of increase.
38Kaniya namang pinagpapala sila, na anopa't sila'y lubhang nagsisidami; at hindi tinitiis na ang kanilang kawan ay magkulang.
38He blesseth them also, so that they are multiplied greatly; and suffereth not their cattle to decrease.
39Muli, sila'y nakulangan at nahapay sa kapighatian, kabagabagan, at kahirapan.
39Again, they are minished and brought low through oppression, affliction, and sorrow.
40Kaniyang ibinubugso ang kadustaan sa mga pangulo, at kaniyang pinagagala sila sa ilang na walang lansangan.
40He poureth contempt upon princes, and causeth them to wander in the wilderness, where there is no way.
41Gayon ma'y iniuupo niya sa mataas ang mapagkailangan mula sa kadalamhatian, at ginagawan siya ng mga angkan na parang kawan.
41Yet setteth he the poor on high from affliction, and maketh him families like a flock.
42Makikita ng matuwid, at matutuwa; at titikumin ng lahat ng kasamaan ang kaniyang bibig.
42The righteous shall see it, and rejoice: and all iniquity shall stop her mouth.
43Kung sino ang pantas ay magbulay sa mga bagay na ito, at kanilang magugunita ang mga kagandahang-loob ng Panginoon.
43Whoso is wise, and will observe these things, even they shall understand the lovingkindness of the LORD.