¹Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.

¹Out of the depths have I cried unto thee, O LORD.

²Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.

²Lord, hear my voice: let thine ears be attentive to the voice of my supplications.

³Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?

³If thou, LORD, shouldest mark iniquities, O Lord, who shall stand?

⁴Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.

⁴But there is forgiveness with thee, that thou mayest be feared.

⁵Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.

⁵I wait for the LORD, my soul doth wait, and in his word do I hope.

⁶Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.

⁶My soul waiteth for the Lord more than they that watch for the morning: I say, more than they that watch for the morning.

⁷Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.

⁷Let Israel hope in the LORD: for with the LORD there is mercy, and with him is plenteous redemption.

⁸At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.

⁸And he shall redeem Israel from all his iniquities.