¹Oh Panginoon, iyong siniyasat ako, at nakilala ako.

¹O lord, thou hast searched me, and known me.

²Iyong nakikilala ang aking pag-upo at ang aking pagtindig, iyong nauunawa ang aking pagiisip sa malayo.

²Thou knowest my downsitting and mine uprising, thou understandest my thought afar off.

³Iyong siniyasat ang aking landas at ang aking higaan, at iyong kilala ang lahat kong mga lakad.

³Thou compassest my path and my lying down, and art acquainted with all my ways.

⁴Sapagka't wala pa ang salita sa aking dila, nguni't, narito, Oh Panginoon, natatalastas mo nang buo.

⁴For there is not a word in my tongue, but, lo, O LORD, thou knowest it altogether.

⁵Iyong kinulong ako sa likuran at sa harapan, at inilapag mo ang iyong kamay sa akin.

⁵Thou hast beset me behind and before, and laid thine hand upon me.

⁶Ang ganyang kaalaman ay totoong kagilagilalas sa akin; ito'y mataas, hindi ko maabot.

⁶Such knowledge is too wonderful for me; it is high, I cannot attain unto it.

⁷Saan ako paroroon na mula sa iyong Espiritu? O saan ako tatakas na mula sa iyong harapan?

⁷Whither shall I go from thy spirit? or whither shall I flee from thy presence?

⁸Kung sumampa ako sa langit, nandiyan ka: kung gawin ko ang aking higaan sa Sheol, narito, ikaw ay nandoon.

⁸If I ascend up into heaven, thou art there: if I make my bed in hell, behold, thou art there.

⁹Kung aking kunin ang mga pakpak ng umaga, at tumahan sa mga pinakadulong bahagi ng dagat;

⁹If I take the wings of the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea;

¹⁰Doon ma'y papatnubayan ako ng iyong kamay, at ang iyong kanang kamay ay hahawak sa akin.

¹⁰Even there shall thy hand lead me, and thy right hand shall hold me.

¹¹Kung aking sabihin, Tunay na tatakpan ako ng kadiliman, at ang liwanag sa palibot ko ay magiging gabi;

¹¹If I say, Surely the darkness shall cover me; even the night shall be light about me.

¹²Ang kadiliman man ay hindi nakakukubli sa iyo, kundi ang gabi ay sumisilang na parang araw: ang kadiliman at kaliwanagan ay magkaparis sa iyo.

¹²Yea, the darkness hideth not from thee; but the night shineth as the day: the darkness and the light are both alike to thee.

¹³Sapagka't iyong inanyo ang aking mga lamang loob: iyo akong tinakpan sa bahay-bata ng aking ina.

¹³For thou hast possessed my reins: thou hast covered me in my mother's womb.

¹⁴Ako'y magpapasalamat sa iyo; sapagka't nilalang ako na kakilakilabot at kagilagilalas: kagilagilalas ang iyong mga gawa; at nalalamang mabuti ng aking kaluluwa.

¹⁴I will praise thee; for I am fearfully and wonderfully made: marvellous are thy works; and that my soul knoweth right well.

¹⁵Ang katawan ko'y hindi nakubli sa iyo, nang ako'y gawin sa lihim, at yariing mainam sa mga pinakamababang bahagi sa lupa.

¹⁵My substance was not hid from thee, when I was made in secret, and curiously wrought in the lowest parts of the earth.

¹⁶Nakita ng iyong mga mata ang aking mga sangkap na di sakdal, at sa iyong aklat ay pawang nangasulat, kahit na ang mga araw na itinakda sa akin, nang wala pang anoman sa kanila,

¹⁶Thine eyes did see my substance, yet being unperfect; and in thy book all my members were written, which in continuance were fashioned, when as yet there was none of them.

¹⁷Pagka mahalaga rin ng iyong mga pagiisip sa akin, Oh Dios! Pagka dakila ng kabuoan nila!

¹⁷How precious also are thy thoughts unto me, O God! how great is the sum of them!

¹⁸Kung aking bibilangin, higit sila sa bilang kay sa buhangin: pagka ako'y nagigising ay laging nasa iyo ako.

¹⁸If I should count them, they are more in number than the sand: when I awake, I am still with thee.

¹⁹Walang pagsalang iyong papatayin ang masama, Oh Dios: hiwalayan nga ninyo ako, Oh mga mabagsik na tao.

¹⁹Surely thou wilt slay the wicked, O God: depart from me therefore, ye bloody men.

²⁰Sapagka't sila'y nangagsasalita laban sa iyo ng kasamaan, at ginagamit ng iyong mga kaaway ang iyong pangalan sa walang kabuluhan.

²⁰For they speak against thee wickedly, and thine enemies take thy name in vain.

²¹Hindi ko ba ipinagtatanim sila, Oh Panginoon, na nagtatanim sa iyo? At hindi ba kinapapanglawan ko ang mga yaon na nagsisibangon laban sa iyo?

²¹Do not I hate them, O LORD, that hate thee? and am not I grieved with those that rise up against thee?

²²Aking ipinagtatanim sila ng lubos na kapootan: sila'y naging mga kaaway ko.

²²I hate them with perfect hatred: I count them mine enemies.

²³Siyasatin mo ako, Oh Dios, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang aking mga pagiisip:

²³Search me, O God, and know my heart: try me, and know my thoughts:

²⁴At tingnan mo kung may anomang lakad ng kasamaan sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.

²⁴And see if there be any wicked way in me, and lead me in the way everlasting.