1Narinig namin ng aming mga pakinig, Oh Dios, isinaysay sa amin ng aming mga magulang, kung anong gawa ang iyong ginawa sa kanilang mga kaarawan, ng mga kaarawan ng una.
1We have heard with our ears, O God, our fathers have told us, what work thou didst in their days, in the times of old.
2Iyong itinaboy ng iyong kamay ang mga bansa, nguni't itinatag mo sila; iyong dinalamhati ang mga bayan, nguni't iyong pinangalat sila.
2How thou didst drive out the heathen with thy hand, and plantedst them; how thou didst afflict the people, and cast them out.
3Sapagka't hindi nila tinamo ang lupain na pinakaari sa pamamagitan ng kanilang sariling tabak, ni iniligtas man sila ng kanilang sariling kamay: kundi ng iyong kanan, at ng iyong bisig, at ng liwanag ng iyong mukha, sapagka't iyong nilingap sila.
3For they got not the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them: but thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance, because thou hadst a favour unto them.
4Ikaw ang aking Hari, Oh Dios: magutos ka ng kaligtasan sa Jacob.
4Thou art my King, O God: command deliverances for Jacob.
5Dahil sa iyo'y itutulak namin ang aming mga kaaway: sa iyong pangalan ay yayapakan namin sila na nagsisibangon laban sa amin.
5Through thee will we push down our enemies: through thy name will we tread them under that rise up against us.
6Sapagka't hindi ako titiwala sa aking busog, ni ililigtas man ako ng aking tabak.
6For I will not trust in my bow, neither shall my sword save me.
7Nguni't iniligtas mo kami sa aming mga kaaway, at inilagay mo sila sa kahihiyan na nangagtatanim sa amin.
7But thou hast saved us from our enemies, and hast put them to shame that hated us.
8Sa Dios ay naghahambog kami buong araw, at mangagpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailan man. (Selah)
8In God we boast all the day long, and praise thy name for ever. Selah.
9Nguni't ngayo'y itinakuwil mo kami, at inilagay mo kami sa kasiraang puri; at hindi ka lumalabas na kasama ng aming mga hukbo.
9But thou hast cast off, and put us to shame; and goest not forth with our armies.
10Iyong pinatatalikod kami sa kaaway: at silang nangagtatanim sa amin ay nagsisisamsam ng sa ganang kanilang sarili.
10Thou makest us to turn back from the enemy: and they which hate us spoil for themselves.
11Iyong ibinigay kaming gaya ng mga tupa na pinaka pagkain; at pinangalat mo kami sa mga bansa.
11Thou hast given us like sheep appointed for meat; and hast scattered us among the heathen.
12Iyong ipinagbibili ang iyong bayan na walang bayad, at hindi mo pinalago ang iyong kayamanan sa pamamagitan ng kanilang halaga.
12Thou sellest thy people for nought, and dost not increase thy wealth by their price.
13Ginawa mo kaming katuyaan sa aming mga kapuwa, isang kasabihan at kadustaan nila na nangasa palibot namin.
13Thou makest us a reproach to our neighbours, a scorn and a derision to them that are round about us.
14Iyong ginawa kaming kawikaan sa gitna ng mga bansa, at kaugaan ng ulo sa gitna ng mga bayan.
14Thou makest us a byword among the heathen, a shaking of the head among the people.
15Buong araw ay nasa harap ko ang aking kasiraang puri, at ang kahihiyan ng aking mukha ay tumakip sa akin,
15My confusion is continually before me, and the shame of my face hath covered me,
16Dahil sa tinig niya na dumuduwahagi at tumutungayaw; dahil sa kaaway at sa manghihiganti.
16For the voice of him that reproacheth and blasphemeth; by reason of the enemy and avenger.
17Lahat ng ito'y dumating sa amin; gayon ma'y hindi namin kinalimutan ka, ni gumawa man kami na may karayaan sa iyong tipan.
17All this is come upon us; yet have we not forgotten thee, neither have we dealt falsely in thy covenant.
18Ang aming puso ay hindi tumalikod, ni ang amin mang mga hakbang ay humiwalay sa iyong daan;
18Our heart is not turned back, neither have our steps declined from thy way;
19Na kami ay iyong lubhang nilansag sa dako ng mga chakal, at tinakpan mo kami ng lilim ng kamatayan.
19Though thou hast sore broken us in the place of dragons, and covered us with the shadow of death.
20Kung aming nilimot ang pangalan ng aming Dios, O aming iniunat ang aming mga kamay sa ibang dios;
20If we have forgotten the name of our God, or stretched out our hands to a strange god;
21Hindi ba sisiyasatin ito ng Dios? Sapagka't nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
21Shall not God search this out? for he knoweth the secrets of the heart.
22Oo, dahil sa iyo ay pinapatay kami buong araw; kami ay nabilang na parang mga tupa sa patayan.
22Yea, for thy sake are we killed all the day long; we are counted as sheep for the slaughter.
23Ikaw ay gumising, bakit ka natutulog, Oh Panginoon? Ikaw ay bumangon, huwag mo kaming itakuwil magpakailan man.
23Awake, why sleepest thou, O Lord? arise, cast us not off for ever.
24Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha, at kinalilimutan mo ang aming kadalamhatian at aming kapighatian?
24Wherefore hidest thou thy face, and forgettest our affliction and our oppression?
25Sapagka't ang aming kaluluwa ay nakasubsob sa alabok: ang aming katawan ay nadidikit sa lupa.
25For our soul is bowed down to the dust: our belly cleaveth unto the earth.
26Ikaw ay bumangon upang kami ay tulungan, at tubusin mo kami dahil sa iyong kagandahang-loob.
26Arise for our help, and redeem us for thy mercies' sake.