¹Bakit ka naghahambog sa kasamaan, Oh makapangyarihang tao? Ang kagandahang-loob ng Dios ay palagi.

¹Why boastest thou thyself in mischief, O mighty man? the goodness of God endureth continually.

²Ang dila mo'y kumakatha ng totoong masama; gaya ng matalas na pangahit, na gumagawang may karayaan.

²The tongue deviseth mischiefs; like a sharp razor, working deceitfully.

³Iniibig mo ang kasamaan ng higit kay sa kabutihan; at ang pagsisinungaling kay sa pagsasalita ng katuwiran. (Selah)

³Thou lovest evil more than good; and lying rather than to speak righteousness. Selah.

⁴Iniibig mo ang lahat na mananakmal na salita, Oh ikaw na magdarayang dila.

⁴Thou lovest all devouring words, O thou deceitful tongue.

⁵Ilulugmok ka ring gayon ng Dios magpakailan man, itataas ka niya, at ilalabas ka sa iyong tolda, at bubunutin ka niya sa lupain ng may buhay. (Selah)

⁵God shall likewise destroy thee for ever, he shall take thee away, and pluck thee out of thy dwelling place, and root thee out of the land of the living. Selah.

⁶Makikita naman ng matuwid, at matatakot, at tatawa sa kaniya, na magsasabi,

⁶The righteous also shall see, and fear, and shall laugh at him:

⁷Narito, ito ang tao na hindi ginawang kaniyang katibayan, ang Dios; kundi tumiwala sa kasaganaan ng kaniyang mga kayamanan, at nagpakalakas sa kaniyang kasamaan.

⁷Lo, this is the man that made not God his strength; but trusted in the abundance of his riches, and strengthened himself in his wickedness.

⁸Nguni't tungkol sa akin, ay gaya ako ng sariwang punong kahoy ng olibo sa bahay ng Dios: tumitiwala ako sa kagandahang-loob ng Dios magpakailan-kailan man.

⁸But I am like a green olive tree in the house of God: I trust in the mercy of God for ever and ever.

⁹Ako'y magpapasalamat sa iyo magpakailan man, sapagka't iyong ginawa: at ako'y maghihintay sa iyong pangalan sapagka't mabuti, sa harapan ng iyong mga banal.

⁹I will praise thee for ever, because thou hast done it: and I will wait on thy name; for it is good before thy saints.