¹Oh Dios, huwag kang tumahimik: huwag kang mapayapa, at tumiwasay, Oh Dios.

¹Keep not thou silence, O God: hold not thy peace, and be not still, O God.

²Sapagka't narito, ang mga kaaway mo'y nanggugulo: at silang nangagtatanim sa iyo ay nangagtaas ng ulo.

²For, lo, thine enemies make a tumult: and they that hate thee have lifted up the head.

³Sila'y nagsisitanggap ng payong may katusuhan laban sa iyong bayan, at nangagsanggunian laban sa iyong nangakakubli.

³They have taken crafty counsel against thy people, and consulted against thy hidden ones.

⁴Kanilang sinabi, Kayo'y parito, at atin silang ihiwalay sa pagkabansa; upang ang pangalan ng Israel ay huwag nang maalaala pa.

⁴They have said, Come, and let us cut them off from being a nation; that the name of Israel may be no more in remembrance.

⁵Sapagka't sila'y nangagsangguniang magkakasama na may isang pagkakaayon; laban sa iyo ay nangagtitipanan:

⁵For they have consulted together with one consent: they are confederate against thee:

⁶Ang mga tolda ng Edom at ng mga Ismaelita; ang Moab at ang mga Agareno;

⁶The tabernacles of Edom, and the Ishmaelites; of Moab, and the Hagarenes;

⁷Ang Gebal, at ang Ammon, at ang Amalec; ang Filisteo na kasama ng mga taga Tiro:

⁷Gebal, and Ammon, and Amalek; the Philistines with the inhabitants of Tyre;

⁸Pati ng Asiria ay nalalakip sa kanila; kanilang tinulungan ang mga anak ni Lot.

⁸Assur also is joined with them: they have holpen the children of Lot. Selah.

⁹Gumawa ka sa kanila ng gaya sa Madianita; gaya kay Sisara, gaya kay Jabin, sa ilog ng Cison:

⁹Do unto them as unto the Midianites; as to Sisera, as to Jabin, at the brook of Kison:

¹⁰Na nangamatay sa Endor; sila'y naging parang dumi sa lupa.

¹⁰Which perished at Endor: they became as dung for the earth.

¹¹Gawin mo ang kanilang mga maginoo na gaya ni Oreb at ni Zeeb; Oo, lahat nilang mga pangulo ay gaya ni Zeba at ni Zalmuna;

¹¹Make their nobles like Oreb, and like Zeeb: yea, all their princes as Zebah, and as Zalmunna:

¹²Na siyang nagsipagsabi, kunin natin para sa atin na pinakaari ang mga tahanan ng Dios.

¹²Who said, Let us take to ourselves the houses of God in possession.

¹³Oh Dios ko, gawin mo silang parang ipoipong alabok; Parang dayami sa harap ng hangin.

¹³O my God, make them like a wheel; as the stubble before the wind.

¹⁴Parang apoy na sumusunog ng gubat, at parang liyab na nanunupok ng mga bundok;

¹⁴As the fire burneth a wood, and as the flame setteth the mountains on fire;

¹⁵Kaya't habulin mo sila ng iyong bagyo, at pangilabutin mo sila ng iyong unos.

¹⁵So persecute them with thy tempest, and make them afraid with thy storm.

¹⁶Lipusin mo ang kanilang mga mukha ng kahihiyan; upang hanapin nila ang iyong pangalan, Oh Panginoon.

¹⁶Fill their faces with shame; that they may seek thy name, O LORD.

¹⁷Mangapahiya sila at manganglupaypay magpakailan man; Oo, mangahiya sila at mangalipol:

¹⁷Let them be confounded and troubled for ever; yea, let them be put to shame, and perish:

¹⁸Upang kanilang maalaman na ikaw lamang, na ang pangalan ay JEHOVA, ay Kataastaasan sa buong lupa.

¹⁸That men may know that thou, whose name alone is JEHOVAH, art the most high over all the earth.