1Oh Dios, huwag kang tumahimik: huwag kang mapayapa, at tumiwasay, Oh Dios.
1Keep not thou silence, O God: hold not thy peace, and be not still, O God.
2Sapagka't narito, ang mga kaaway mo'y nanggugulo: at silang nangagtatanim sa iyo ay nangagtaas ng ulo.
2For, lo, thine enemies make a tumult: and they that hate thee have lifted up the head.
3Sila'y nagsisitanggap ng payong may katusuhan laban sa iyong bayan, at nangagsanggunian laban sa iyong nangakakubli.
3They have taken crafty counsel against thy people, and consulted against thy hidden ones.
4Kanilang sinabi, Kayo'y parito, at atin silang ihiwalay sa pagkabansa; upang ang pangalan ng Israel ay huwag nang maalaala pa.
4They have said, Come, and let us cut them off from being a nation; that the name of Israel may be no more in remembrance.
5Sapagka't sila'y nangagsangguniang magkakasama na may isang pagkakaayon; laban sa iyo ay nangagtitipanan:
5For they have consulted together with one consent: they are confederate against thee:
6Ang mga tolda ng Edom at ng mga Ismaelita; ang Moab at ang mga Agareno;
6The tabernacles of Edom, and the Ishmaelites; of Moab, and the Hagarenes;
7Ang Gebal, at ang Ammon, at ang Amalec; ang Filisteo na kasama ng mga taga Tiro:
7Gebal, and Ammon, and Amalek; the Philistines with the inhabitants of Tyre;
8Pati ng Asiria ay nalalakip sa kanila; kanilang tinulungan ang mga anak ni Lot.
8Assur also is joined with them: they have holpen the children of Lot. Selah.
9Gumawa ka sa kanila ng gaya sa Madianita; gaya kay Sisara, gaya kay Jabin, sa ilog ng Cison:
9Do unto them as unto the Midianites; as to Sisera, as to Jabin, at the brook of Kison:
10Na nangamatay sa Endor; sila'y naging parang dumi sa lupa.
10Which perished at Endor: they became as dung for the earth.
11Gawin mo ang kanilang mga maginoo na gaya ni Oreb at ni Zeeb; Oo, lahat nilang mga pangulo ay gaya ni Zeba at ni Zalmuna;
11Make their nobles like Oreb, and like Zeeb: yea, all their princes as Zebah, and as Zalmunna:
12Na siyang nagsipagsabi, kunin natin para sa atin na pinakaari ang mga tahanan ng Dios.
12Who said, Let us take to ourselves the houses of God in possession.
13Oh Dios ko, gawin mo silang parang ipoipong alabok; Parang dayami sa harap ng hangin.
13O my God, make them like a wheel; as the stubble before the wind.
14Parang apoy na sumusunog ng gubat, at parang liyab na nanunupok ng mga bundok;
14As the fire burneth a wood, and as the flame setteth the mountains on fire;
15Kaya't habulin mo sila ng iyong bagyo, at pangilabutin mo sila ng iyong unos.
15So persecute them with thy tempest, and make them afraid with thy storm.
16Lipusin mo ang kanilang mga mukha ng kahihiyan; upang hanapin nila ang iyong pangalan, Oh Panginoon.
16Fill their faces with shame; that they may seek thy name, O LORD.
17Mangapahiya sila at manganglupaypay magpakailan man; Oo, mangahiya sila at mangalipol:
17Let them be confounded and troubled for ever; yea, let them be put to shame, and perish:
18Upang kanilang maalaman na ikaw lamang, na ang pangalan ay JEHOVA, ay Kataastaasan sa buong lupa.
18That men may know that thou, whose name alone is JEHOVAH, art the most high over all the earth.