¹Ang mga salita ng Mangangaral, na anak ni David, hari sa Jerusalem.

¹Words of a preacher, son of David, king in Jerusalem:

²Walang kabuluhan ng mga walang kabuluhan, sabi ng Mangangaral; walang kabuluhan ng mga walang kabuluhan, lahat ay walang kabuluhan.

²Vanity of vanities, said the Preacher, Vanity of vanities: the whole [is] vanity.

³Anong pakinabang mayroon ang tao sa lahat ng kaniyang gawa, na kaniyang ginagawa sa ilalim ng araw?

³What advantage [is] to man by all his labour that he laboureth at under the sun?

⁴Isang salin ng lahi ay yumayaon, at ibang salin ng lahi ay dumarating; nguni't ang lupa ay nananatili magpakailan man.

⁴A generation is going, and a generation is coming, and the earth to the age is standing.

⁵Ang araw naman ay sumisikat, at ang araw ay lumulubog, at nagmamadali sa dakong sinisikatan nito.

⁵Also, the sun hath risen, and the sun hath gone in, and unto its place panting it is rising there.

⁶Ang hangin ay yumayaon sa dakong timugan, at pumipihit sa hilagaan: at laging pumipihit na patuloy, at ang hangin ay bumabalik uli ayon sa kaniyang pihit.

⁶Going unto the south, and turning round unto the north, turning round, turning round, the wind is going, and by its circuits the wind hath returned.

⁷Lahat ng mga ilog ay humuhugos sa dagat, gayon may hindi napupuno ang dagat; sa dakong hinuhugusan ng mga ilog, doon din nagsisihugos uli ang mga yaon.

⁷All the streams are going unto the sea, and the sea is not full; unto a place whither the streams are going, thither they are turning back to go.

⁸Lahat ng mga bagay ay puspos ng pagaalapaap; hindi maisasaysay ng tao: ang mata ay hindi nasisiyahan ng pagtingin, ni ang tainga man ay nasisiyahan sa pakikinig.

⁸All these things are wearying; a man is not able to speak, the eye is not satisfied by seeing, nor filled is the ear from hearing.

⁹Yaong nangyari ay siyang mangyayari; at yaong nagawa ay siyang magagawa: at walang bagong bagay sa ilalim ng araw.

⁹What [is] that which hath been? it [is] that which is, and what [is] that which hath been done? it [is] that which is done, and there is not an entirely new thing under the sun.

¹⁰May bagay ba na masasabi ang mga tao, Tingnan mo, ito'y bago? nayari nga sa mga panahon na una sa atin.

¹⁰There is a thing of which [one] saith: `See this, it [is] new!` already it hath been in the ages that were before us!

¹¹Walang alaala sa mga dating lahi; ni magkakaroon man ng alaala sa mga huling salin ng lahi na darating, sa mga yaon na darating pagkatapos.

¹¹There is not a remembrance of former [generations]; and also of the latter that are, there is no remembrance of them with those that are at the last.

¹²Akong Mangangaral ay naging hari sa Israel sa Jerusalem.

¹²I, a preacher, have been king over Israel in Jerusalem.

¹³At inihilig ko ang aking puso na hanapin at siyasatin sa pamamagitan ng karunungan ang lahat na nagawa sa silong ng langit: mahirap na pagdaramdam na ito ang ibinigay ng Dios sa mga anak ng mga tao, upang pagsanayan.

¹³And I have given my heart to seek and to search out by wisdom concerning all that hath been done under the heavens. It [is] a sad travail God hath given to the sons of man to be humbled by it.

¹⁴Aking nakita ang lahat na gawa, na nagawa sa ilalim ng araw; at, narito, lahat ay walang kabuluhan at nauuwi sa wala.

¹⁴I have seen all the works that have been done under the sun, and lo, the whole [is] vanity and vexation of spirit!

¹⁵Ang baluktot ay hindi matutuwid: at ang kulang ay hindi mabibilang.

¹⁵A crooked thing [one] is not able to make straight, and a lacking thing is not able to be numbered.

¹⁶Ako'y sumangguni sa aking sariling puso, na sinasabi ko, Narito, nagtamo ako sa akin ng malaking karunungan ng higit kay sa lahat na nauna sa akin sa Jerusalem: oo, ang puso ko'y nagtaglay ng malaking kabihasnan sa karunungan at kaalaman.

¹⁶I — I spake with my heart, saying, `I, lo, I have magnified and added wisdom above every one who hath been before me at Jerusalem, and my heart hath seen abundantly wisdom and knowledge.

¹⁷At inihilig ko ang aking puso na makaalam ng karunungan, at makaalam ng kaululan at ng kamangmangan: aking nahalata na ito man ay nauuwi sa wala.

¹⁷And I give my heart to know wisdom, and to know madness and folly: I have known that even this [is] vexation of spirit;

¹⁸Sapagka't sa maraming karunungan at maraming kapanglawan: at siyang nananagana sa kaalaman ay nananagana sa kapanglawan.

¹⁸for, in abundance of wisdom [is] abundance of sadness, and he who addeth knowledge addeth pain.`