¹Ang mabuting pangalan ay maigi kay sa mahalagang unguento; at ang kaarawan ng kamatayan kay sa kaarawan ng kapanganakan.

¹Better [is] a name than good perfume, And the day of death than the day of birth.

²Maigi ang pasa bahay ng tangisan, kay sa bahay ng pistahan: sapagka't siyang wakas ng lahat ng mga tao; at ilalagak ng may buhay sa kaniyang puso.

²Better to go unto a house of mourning, Than to go unto a house of banqueting, For that is the end of all men, And the living layeth [it] unto his heart.

³Kapanglawan ay maigi kay sa pagtawa: sapagka't sa kapanglawan ng mukha ay sumasaya ang puso.

³Better [is] sorrow than laughter, For by the sadness of the face the heart becometh better.

⁴Ang puso ng pantas ay nasa bahay ng tangisan; nguni't ang puso ng mangmang ay nasa bahay ng kasayahan.

⁴The heart of the wise [is] in a house of mourning, And the heart of fools in a house of mirth.

⁵Maigi ang makinig ng saway ng pantas kay sa isang tao'y makinig ng awit ng mga mangmang.

⁵Better to hear a rebuke of a wise man, Than [for] a man to hear a song of fools,

⁶Sapagka't kung paano ang lagitik ng mga tinik sa ilalim ng palyok, gayon ang tawa ng mangmang: ito ma'y walang kabuluhan.

⁶For as the noise of thorns under the pot, So [is] the laughter of a fool, even this [is] vanity.

⁷Tunay na nagpapamangmang sa pantas ang pagkapighati; at ang suhol ay sumisira ng unawa.

⁷Surely oppression maketh the wise mad, And a gift destroyeth the heart.

⁸Maigi ang wakas ng isang bagay kay sa pasimula niyaon: at ang matiising loob ay maigi kay sa palalong loob.

⁸Better [is] the latter end of a thing than its beginning, Better [is] the patient of spirit, than the haughty of spirit.

⁹Huwag kang magagalitin sa iyong kalooban: sapagka't ang galit ay nagpapahinga sa sinapupunan ng mga mangmang.

⁹Be not hasty in thy spirit to be angry, For anger in the bosom of fools resteth.

¹⁰Huwag mong sabihin, Ano ang kadahilanan na ang mga unang araw ay maigi kay sa mga ito? sapagka't hindi ka naguusisang may katalinuhan tungkol dito.

¹⁰Say not thou, `What was it, That the former days were better than these?` For thou hast not asked wisely of this.

¹¹Karunungan ay mabuting gaya ng mana: oo, lalong marilag sa ganang kanila na nakakakita ng araw.

¹¹Wisdom [is] good with an inheritance, And an advantage [it is] to those beholding the sun.

¹²Sapagka't ang karunungan ay sanggalang, sa makatuwid baga'y gaya ng salapi na sanggalang: nguni't ang karilagan ng kaalaman, ay iniingatan ng karunungan ang buhay niya na nagtatangkilik niyaon.

¹²For wisdom [is] a defense, money [is] a defence, And the advantage of the knowledge of wisdom [is], She reviveth her possessors.

¹³Gunitain mo ang gawa ng Dios: sapagka't sinong makapagtutuwid ng ginawa niyang baluktot?

¹³See the work of God, For who is able to make straight that which He made crooked?

¹⁴Sa kaarawan ng kaginhawahan ay magalak ka, at sa kaarawan ng kahirapan ay gumunita ka: oo, ginawa ng Dios ang isa sa siping ng isa, upang ang tao ay huwag makasumpong ng anomang bagay na mangyayari pagkamatay niya.

¹⁴In a day of prosperity be in gladness, And in a day of evil consider. Also this over-against that hath God made, To the intent that man doth not find anything after him.

¹⁵Lahat ng ito ay nakita ko sa mga kaarawan ng aking walang kabuluhan: may matuwid na namamatay sa kaniyang katuwiran, at may masama na humahaba ang buhay sa kaniyang masamang gawa.

¹⁵The whole I have considered in the days of my vanity. There is a righteous one perishing in his righteousness, and there is a wrong-doer prolonging [himself] in his wrong.

¹⁶Huwag kang lubhang magpakamatuwid; ni huwag ka mang lubhang magpakapantas: bakit sisirain mo ang iyong sarili?

¹⁶Be not over-righteous, nor show thyself too wise, why art thou desolate?

¹⁷Huwag kang magpakasamang lubha, ni magpakamangmang man: bakit ka mamamatay bago dumating ang iyong kapanahunan?

¹⁷Do not much wrong, neither be thou a fool, why dost thou die within thy time?

¹⁸Mabuti na ikaw ay manghawak dito; oo, doon man ay huwag mong iurong ang iyong kamay: sapagka't siyang natatakot sa Dios ay lalayo sa lahat na yaon.

¹⁸[It is] good that thou dost lay hold on this, and also, from that withdrawest not thy hand, for whoso is fearing God goeth out with them all.

¹⁹Karunungan ay kalakasan sa pantas, na higit kay sa sangpung pinuno na nangasa bayan.

¹⁹The wisdom giveth strength to a wise man, more than wealth the rulers who have been in a city.

²⁰Tunay na walang matuwid sa lupa, na gumagawa ng mabuti, at hindi nagkakasala.

²⁰Because there is not a righteous man on earth that doth good and sinneth not.

²¹Huwag ka rin namang makinig sa lahat ng mga salita na sinasalita, baka marinig mong sinusumpa ka ng iyong alipin:

²¹Also to all the words that they speak give not thy heart, that thou hear not thy servant reviling thee.

²²Sapagka't madalas ding nalalaman ng iyong sariling puso, na ikaw ay sumumpa rin sa mga iba.

²²For many times also hath thy heart known that thou thyself also hast reviled others.

²³Lahat ng ito ay tinikman ko sa karunungan: aking sinabi, Ako'y magiging pantas: nguni't malayo sa akin.

²³All this I have tried by wisdom; I have said, `I am wise,` and it [is] far from me.

²⁴Ang nilikha ay malayo at totoong malalim; sinong makaaabot?

²⁴Far off [is] that which hath been, and deep, deep, who doth find it?

²⁵Ako'y pumihit at inilagak ang aking puso na umalam, at sumiyasat, at humanap ng karunungan, at ng kadahilanan ng mga bagay, at umalam na ang kasamaan ay kamangmangan, at ang kamangmangan ay kaululan:

²⁵I have turned round, also my heart, to know and to search, and to seek out wisdom, and reason, and to know the wrong of folly, and of foolishness the madness.

²⁶At nakasumpong ako ng bagay na lalong mapait kay sa kamatayan, sa makatuwid baga'y ang babae na ang puso ay mga silo at mga bitag, at ang kaniyang mga kamay ay gaya ng mga panali: ang nalulugod sa Dios ay tatakas sa kaniya; nguni't ang makasalanan ay makukuha niya.

²⁶And I am finding more bitter than death, the woman whose heart [is] nets and snares, her hands [are] bands; the good before God escapeth from her, but the sinner is captured by her.

²⁷Narito, ito'y aking nasumpungan, sabi ng Mangangaral, na iniaagapay ang isang bagay sa iba, upang matagpuan ang kadahilanan:

²⁷See, this I have found, said the Preacher, one to one, to find out the reason

²⁸Na hinahanap pa ng aking kaluluwa, nguni't hindi ko nasumpungan: isang tao sa isang libo ang aking nasumpungan; nguni't isang babae sa lahat ng mga yaon ay hindi ko nasumpungan.

²⁸(that still my soul had sought, and I had not found), One man, a teacher, I have found, and a woman among all these I have not found.

²⁹Narito, ito lamang ang aking nasumpungan, na ginawang matuwid ng Dios ang tao; nguni't nagsihanap sila ng maraming katha.

²⁹See, this alone I have found, that God made man upright, and they — they have sought out many devices.