¹At dumalaw ang Panginoon kay Sara, ayon sa sinabi niya, at ginawa ng Panginoon kay Sara ang ayon sa kaniyang sinalita.

¹And Jehovah hath looked after Sarah as He hath said, and Jehovah doth to Sarah as He hath spoken;

²At si Sara ay naglihi at nagkaanak ng isang lalake kay Abraham sa kaniyang katandaan, sa tadhanang panahong sinabi ng Dios sa kaniya.

²and Sarah conceiveth, and beareth a son to Abraham, to his old age, at the appointed time that God hath spoken of with him;

³At tinawag na Isaac ni Abraham ang ngalan ng kaniyang anak na ipinanganak sa kaniya, na siyang ipinanganak ni Sara.

³and Abraham calleth the name of his son who is born to him, whom Sarah hath born to him — Isaac;

⁴At tinuli ni Abraham si Isaac ng magkaroon ng walong araw gaya ng iniutos ng Dios sa kaniya.

⁴and Abraham circumciseth Isaac his son, [being] a son of eight days, as God hath commanded him.

⁵At si Abraham ay may isang daang taon, nang sa kaniya'y ipanganak si Isaac na kaniyang anak.

⁵And Abraham [is] a son of a hundred years in Isaac his son being born to him,

⁶At sinabi ni Sara, Pinatawa ako ng Dios, sinomang makarinig ay makikitawa.

⁶and Sarah saith, `God hath made laughter for me; every one who is hearing laugheth for me.`

⁷At sinabi niya, Sinong nakapagsabi kay Abraham na si Sara ay magpapasuso ng anak? sapagka't ako'y nagkaanak sa kaniya ng isang lalake sa kaniyang katandaan.

⁷She saith also, `Who hath said to Abraham, Sarah hath suckled sons, that I have born a son for his old age?`

⁸At lumaki ang sanggol, at inihiwalay sa suso; at nagpiging ng malaki si Abraham ng araw na ihiwalay sa suso si Isaac.

⁸And the lad groweth, and is weaned, and Abraham maketh a great banquet in the day of Isaac`s being weaned;

⁹At nakita ni Sara ang anak ni Agar na taga Egipto, na ito'y nagkaanak kay Abraham, na tumutuya sa kaniya.

⁹and Sarah seeth the son of Hagar the Egyptian, whom she hath borne to Abraham, mocking,

¹⁰Kaya't sinabi niya kay Abraham, Palayasin mo ang aliping ito at ang kaniyang anak: sapagka't hindi magmamana ang anak ng aliping ito na kahati ng aking anak, sa makatuwid baga'y ni Isaac.

¹⁰and she saith to Abraham, `Cast out this handmaid and her son; for the son of this handmaid hath no possession with my son — with Isaac.`

¹¹At ang bagay na ito ay naging lubhang mabigat sa paningin ni Abraham dahil sa kaniyang anak.

¹¹And the thing is very wrong in the eyes of Abraham, for his son`s sake;

¹²At sinabi ng Dios kay Abraham, Huwag mong mabigatin ito sa iyong paningin dahil sa iyong alipin; sa lahat na sabihin sa iyo ni Sara, ay makinig ka sa kaniyang tinig, sapagka't kay Isaac tatawagin ang iyong lahi.

¹²and God saith unto Abraham, `Let it not be wrong in thine eyes because of the youth, and because of thy handmaid: all that Sarah saith unto thee — hearken to her voice, for in Isaac is a seed called to thee.

¹³At ang anak din naman ng alipin ay gagawin kong isang bansa, sapagka't siya'y anak mo.

¹³As to the son of the handmaid also, for a nation I set him, because he [is] thy seed.`

¹⁴At nagbangong maaga sa kinaumagahan si Abraham, at kumuha ng tinapay at ng isang bangang balat ng tubig, at ibinigay kay Agar, na ipinatong sa kaniyang balikat, at ang bata at siya ay pinapagpaalam, at siya'y nagpaalam at naggala sa ilang ng Beerseba.

¹⁴And Abraham riseth early in the morning, and taketh bread, and a bottle of water, and giveth unto Hagar (placing [it] on her shoulder), also the lad, and sendeth her out; and she goeth on, and goeth astray in the wilderness of Beer-Sheba;

¹⁵At naubos ang tubig sa bangang balat, at kaniyang inilapag ang bata sa ilalim ng isa sa mabababang punong kahoy.

¹⁵and the water is consumed from the bottle, and she placeth the lad under one of the shrubs.

¹⁶At yumaon at naupo sa tapat niya, na ang layo ay isang hilagpos ng pana; sapagka't sinabi niya, Huwag kong makita ang kamatayan ng bata. At naupo sa tapat, at naghihiyaw at umiyak.

¹⁶And she goeth and sitteth by herself over-against, afar off, about a bow-shot, for she said, `Let me not look on the death of the lad;` and she sitteth over-against, and lifteth up her voice, and weepeth.

¹⁷At narinig ng Dios ang tinig ng bata; at tinawag ng anghel ng Dios si Agar, mula sa langit, at sa kaniya'y sinabi, Naano ka Agar? Huwag kang matakot; sapagka't narinig ng Dios ang tinig ng bata sa kinalalagyan.

¹⁷And God heareth the voice of the youth; and the messenger of God calleth unto Hagar from the heavens, and saith to her, `What to thee, Hagar? fear not; for God hath hearkened unto the voice of the youth where he [is];

¹⁸Magtindig ka, iyong itayo ang bata, at alalayan mo siya ng iyong kamay; sapagka't siya'y gagawin kong isang bansang malaki.

¹⁸rise, lift up the youth, and lay hold on him with thy hand, for for a great nation I set him.`

¹⁹At idinilat ng Dios ang kaniyang mga mata, at siya'y nakakita ng isang balon ng tubig: at naparoon at pinuno ng tubig ang bangang balat, at pinainom ang bata.

¹⁹And God openeth her eyes, and she seeth a well of water, and she goeth and filleth the bottle [with] water, and causeth the youth to drink;

²⁰At ang Dios ay sumabata, at siya'y lumaki; at tumahan sa ilang at naging mamamana.

²⁰and God is with the youth, and he groweth, and dwelleth in the wilderness, and is an archer;

²¹At nanahan siya sa ilang ng Paran: at ikinuha siya ng kaniyang ina ng asawa sa lupain ng Egipto.

²¹and he dwelleth in the wilderness of Paran, and his mother taketh for him a wife from the land of Egypt.

²²At nangyari ng panahong yaon, na si Abimelech, at si Ficol na kapitan ng kaniyang hukbo ay nagsalita kay Abraham, na nagsasabi, Sumasaiyo ang Dios sa lahat mong ginagawa:

²²And it cometh to pass at that time that Abimelech speaketh — Phichol also, head of his host — unto Abraham, saying, `God [is] with thee in all that thou art doing;

²³Ngayon nga'y ipanumpa mo sa akin dito alangalang sa Dios, na di ka maglililo sa akin, kahit sa aking anak, kahit sa anak ng aking anak; kundi ayon sa kagandahang loob na ipinakita ko sa iyo, ay gayon ang gagawin mo sa akin, at sa lupaing iyong pinakipamayanan.

²³and now, swear to me by God here: thou dost not lie to me, or to my continuator, or to my successor; according to the kindness which I have done with thee thou dost with me, and with the land in which thou hast sojourned.`

²⁴At sinabi ni Abraham, Susumpa ako.

²⁴And Abraham saith, `I — I do swear.`

²⁵At pinagwikaan ni Abraham si Abimelech dahil sa isang balon ng tubig, na marahas na inalis sa kaniya ng mga bataan ni Abimelech.

²⁵And Abraham reasoned with Abimelech concerning the matter of a well of water which Abimelech`s servants have taken violently away,

²⁶At sinabi ni Abimelech, Aywan, kung sinong gumawa ng bagay na ito: na di mo man sinabi sa akin, at hindi ko man nabalitaan kundi ngayon.

²⁶and Abimelech saith, `I have not known who hath done this thing, and even thou didst not declare to me, and I also, I have not heard save to-day.`

²⁷At kumuha si Abraham ng mga tupa, at mga baka, at ibinigay kay Abimelech; at gumawa silang dalawa ng isang tipan.

²⁷And Abraham taketh sheep and oxen, and giveth to Abimelech, and they make, both of them, a covenant;

²⁸At ibinukod ni Abraham ang pitong korderong babae sa kawan.

²⁸and Abraham setteth seven Lambs of the flock by themselves.

²⁹At sinabi ni Abimelech kay Abraham, Anong kahulugan nitong pitong korderong babae na iyong ibinukod?

²⁹And Abimelech saith unto Abraham, `What [are] they — these seven lambs which thou hast set by themselves?`

³⁰At kaniyang sinabi, Itong pitong korderong babae ay iyong kukunin sa aking kamay, upang sa akin ay maging patotoo na hinukay ko ang balong ito.

³⁰And he saith, `For — the seven lambs thou dost accept from my hand, so that it becometh a witness for me that I have digged this well;`

³¹Kaya't tinawag niya ang dakong yaong Beerseba; sapagka't doon sila kapuwa nanumpa.

³¹therefore hath he called that place `Beer-Sheba,` for there have both of them sworn.

³²Sa gayo'y gumawa sila ng isang tipan sa Beerseba: at nagtindig si Abimelech, at si Ficol na kapitan ng kaniyang hukbo at nagsipagbalik sa lupain ng mga Filisteo.

³²And they make a covenant in Beer-Sheba, and Abimelech riseth — Phichol also, head of his host — and they turn back unto the land of the Philistines;

³³At nagtanim si Abraham ng isang punong kahoy na tamaring sa Beerseba, at sinambitla doon ang pangalan ng Panginoong Dios na walang hanggan.

³³and [Abraham] planteth a tamarask in Beer-Sheba, and preacheth there in the name of Jehovah, God age-during;

³⁴At maraming araw na nakipamayan si Abraham sa lupain ng mga Filisteo.

³⁴and Abraham sojourneth in the land of the Philistines many days.