Tagalog 1905

Young`s Literal Translation

Job

31

1Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?
1A covenant I made for mine eyes, And what — do I attend to a virgin?
2Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?
2And what [is] the portion of God from above? And the inheritance of the Mighty from the heights?
3Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?
3Is not calamity to the perverse? And strangeness to workers of iniquity?
4Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?
4Doth not He see my ways, And all my steps number?
5Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;
5If I have walked with vanity, And my foot doth hasten to deceit,
6(Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat;)
6He doth weigh me in righteous balances, And God doth know my integrity.
7Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:
7If my step doth turn aside from the way, And after mine eyes hath my heart gone, And to my hands cleaved hath blemish,
8Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.
8Let me sow — and another eat, And my products let be rooted out.
9Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:
9If my heart hath been enticed by woman, And by the opening of my neighbour I laid wait,
10Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.
10Grind to another let my wife, And over her let others bend.
11Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:
11For it [is] a wicked thing, and a judicial iniquity;
12Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.
12For a fire it [is], to destruction it consumeth, And among all mine increase doth take root,
13Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:
13If I despise the cause of my man-servant, And of my handmaid, In their contending with me,
14Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?
14Then what do I do when God ariseth? And when He doth inspect, What do I answer Him?
15Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?
15Did not He that made me in the womb make him? Yea, prepare us in the womb doth One.
16Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:
16If I withhold from pleasure the poor, And the eyes of the widow do consume,
17O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;
17And I do eat my morsel by myself, And the orphan hath not eat of it,
18(Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina;)
18(But from my youth He grew up with me as [with] a father, And from the belly of my mother I am led.)
19Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;
19If I see [any] perishing without clothing, And there is no covering to the needy,
20Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:
20If his loins have not blessed me, And from the fleece of my sheep He doth not warm himself,
21Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:
21If I have waved at the fatherless my hand, When I see in [him] the gate of my court,
22Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.
22My shoulder from its blade let fall, And mine arm from the bone be broken.
23Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.
23For a dread unto me [is] calamity [from] God, And because of His excellency I am not able.
24Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;
24If I have made gold my confidence, And to the pure gold have said, `My trust,`
25Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;
25If I rejoice because great [is] my wealth, And because abundance hath my hand found,
26Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;
26If I see the light when it shineth, And the precious moon walking,
27At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:
27And my heart is enticed in secret, And my hand doth kiss my mouth,
28Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.
28It also [is] a judicial iniquity, For I had lied to God above.
29Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;
29If I rejoice at the ruin of my hater, And stirred up myself when evil found him,
30(Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa;)
30Yea, I have not suffered my mouth to sin, To ask with an oath his life.
31Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?
31If not — say ye, O men of my tent, `O that we had of his flesh, we are not satisfied.`
32Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,
32In the street doth not lodge a stranger, My doors to the traveller I open.
33Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;
33If I have covered as Adam my transgressions, To hide in my bosom mine iniquity,
34Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?
34Because I fear a great multitude, And the contempt of families doth affright me, Then I am silent, I go not out of the opening.
35O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat;) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!
35Who giveth to me a hearing? lo, my mark. The Mighty One doth answer me, And a bill hath mine adversary written.
36Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.
36If not — on my shoulder I take it up, I bind it a crown on myself.
37Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.
37The number of my steps I tell Him, As a leader I approach Him.
38Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;
38If against me my land doth cry out, And together its furrows weep,
39Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:
39If its strength I consumed without money, And the life of its possessors, I have caused to breathe out,
40Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.
40Instead of wheat let a thorn go forth, And instead of barley a useless weed! The words of Job are finished.