1Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
1I [am] the man [who] hath seen affliction By the rod of His wrath.
2Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
2Me He hath led, and causeth to go [in] darkness, and without light.
3Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
3Surely against me He turneth back, He turneth His hand all the day.
4Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
4He hath worn out my flesh and my skin. He hath broken my bones.
5Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
5He hath built up against me, And setteth round poverty and weariness.
6Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
6In dark places He hath caused me to dwell, As the dead of old.
7Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
7He hath hedged me about, and I go not out, He hath made heavy my fetter.
8Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
8Also when I call and cry out, He hath shut out my prayer.
9Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
9He hath hedged my ways with hewn work, My paths He hath made crooked.
10Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
10A bear lying in wait He [is] to me, A lion in secret hiding-places.
11Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
11My ways He is turning aside, and He pulleth me in pieces, He hath made me a desolation.
12Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
12He hath trodden His bow, And setteth me up as a mark for an arrow.
13Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
13He hath caused to enter into my reins The sons of His quiver.
14Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
14I have been a derision to all my people, Their song all the day.
15Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
15He hath filled me with bitter things, He hath filled me [with] wormwood.
16Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
16And He breaketh with gravel my teeth, He hath covered me with ashes.
17At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
17And Thou castest off from peace my soul, I have forgotten prosperity.
18At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
18And I say, Perished hath my strength and my hope from Jehovah.
19Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
19Remember my affliction and my mourning, Wormwood and gall!
20Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
20Remember well, and bow down doth my soul in me.
21Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
21This I turn to my heart — therefore I hope.
22Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
22The kindnesses of Jehovah! For we have not been consumed, For not ended have His mercies.
23Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
23New every morning, abundant [is] thy faithfulness.
24Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
24My portion [is] Jehovah, hath my soul said, Therefore I hope for Him.
25Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
25Good [is] Jehovah to those waiting for Him, To the soul [that] seeketh Him.
26Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
26Good! when one doth stay and stand still For the salvation of Jehovah.
27Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
27Good for a man that he beareth a yoke in his youth.
28Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
28He sitteth alone, and is silent, For He hath laid [it] upon him.
29Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
29He putteth in the dust his mouth, if so be there is hope.
30Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
30He giveth to his smiter the cheek, He is filled with reproach.
31Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
31For the Lord doth not cast off to the age.
32Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
32For though He afflicted, yet He hath pitied, According to the abundance of His kindness.
33Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
33For He hath not afflicted with His heart, Nor doth He grieve the sons of men.
34Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
34To bruise under one`s feet any bound ones of earth,
35Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
35To turn aside the judgment of a man, Over-against the face of the Most High,
36Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
36To subvert a man in his cause, the Lord hath not approved.
37Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
37Who [is] this — he hath said, and it is, [And] the Lord hath not commanded [it]?
38Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
38From the mouth of the Most High Go not forth the evils and the good.
39Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
39What — sigh habitually doth a living man, A man for his sin?
40Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
40We search our ways, and investigate, And turn back unto Jehovah.
41Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
41We lift up our heart on the hands unto God in the heavens.
42Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
42We — we have transgressed and rebelled, Thou — Thou hast not forgiven.
43Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
43Thou hast covered Thyself with anger, And dost pursue us; Thou hast slain — Thou hast not pitied.
44Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
44Thou hast covered Thyself with a cloud, So that prayer doth not pass through.
45Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
45Offscouring and refuse Thou dost make us In the midst of the peoples.
46Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
46Opened against us their mouth have all our enemies.
47Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
47Fear and a snare hath been for us, Desolation and destruction.
48Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
48Rivulets of water go down my eye, For the destruction of the daughter of my people.
49Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
49Mine eye is poured out, And doth not cease without intermission,
50Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
50Till Jehovah looketh and seeth from the heavens,
51Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
51My eye affecteth my soul, Because of all the daughters of my city.
52Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
52Hunted me sore as a bird have my enemies without cause.
53Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
53They have cut off in a pit my life, And they cast a stone against me.
54Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
54Flowed have waters over my head, I have said, I have been cut off.
55Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
55I called Thy name, O Jehovah, from the lower pit.
56Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
56My voice Thou hast heard, Hide not Thine ear at my breathing — at my cry.
57Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
57Thou hast drawn near in the day I call Thee, Thou hast said, Fear not.
58Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
58Thou hast pleaded, O Lord, the pleadings of my soul, Thou hast redeemed my life.
59Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
59Thou hast seen, O Jehovah, my overthrow, Judge Thou my cause.
60Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
60Thou hast seen all their vengeance, All their thoughts of me.
61Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
61Thou hast heard their reproach, O Jehovah, All their thoughts against me,
62Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
62The lips of my withstanders, Even their meditation against me all the day.
63Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
63Their sitting down, and their rising up, Behold attentively, I [am] their song.
64Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
64Thou returnest to them the deed, O Jehovah, According to the work of their hands.
65Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
65Thou givest to them a covered heart, Thy curse to them.
66Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
66Thou pursuest in anger, and destroyest them, From under the heavens of Jehovah!