¹At nagsidating sila sa kabilang ibayo ng dagat sa lupain ng mga Gadareno.

¹And they came to the other side of the sea, to the region of the Gadarenes,

²At paglunsad niya sa daong, pagdaka'y sinalubong siya na galing sa mga libingan ng isang lalake na may isang karumaldumal na espiritu,

²and he having come forth out of the boat, immediately there met him out of the tombs a man with an unclean spirit,

³Na tumatahan sa mga libingan: at sinoma'y hindi siya magapos, kahit ng tanikala;

³who had his dwelling in the tombs, and not even with chains was any one able to bind him,

⁴Sapagka't madalas na siya'y ginapos ng mga damal at mga tanikala, at pinagpatidpatid niya ang mga tanikala, at pinagbabalibali ang mga damal: at walang taong may lakas na makasupil sa kaniya.

⁴because that he many times with fetters and chains had been bound, and pulled in pieces by him had been the chains, and the fetters broken in pieces, and none was able to tame him,

⁵At palaging sa gabi't araw, ay nagsisisigaw sa mga libingan at sa mga kabundukan, at sinusugatan ang sarili ng mga bato.

⁵and always, night and day, in the mountains, and in the tombs he was, crying and cutting himself with stones.

⁶At pagkatanaw niya sa malayo kay Jesus, ay tumakbo at siya'y kaniyang sinamba;

⁶And, having seen Jesus from afar, he ran and bowed before him,

⁷At nagsisisigaw ng malakas na tinig, na kaniyang sinabi, Ano ang pakialam ko sa iyo, Jesus, ikaw na Anak ng Dios na Kataastaasan? kita'y pinamamanhikan alangalang sa Dios, na huwag mo akong pahirapan.

⁷and having called with a loud voice, he said, `What — to me and to thee, Jesus, Son of God the Most High? I adjure thee by God, mayest thou not afflict me!`

⁸Sapagka't sinabi niya sa kaniya, Lumabas ka sa taong ito, ikaw na karumaldumal na espiritu.

⁸(for he said to him, `Come forth, spirit unclean, out of the man,`)

⁹At tinanong niya siya, Ano ang pangalan mo? At sinabi niya sa kaniya, Pulutong ang pangalan ko; sapagka't marami kami.

⁹and he was questioning him, `What [is] thy name?` and he answered, saying, `Legion [is] my name, because we are many;`

¹⁰At ipinamamanhik na mainam sa kaniya na huwag silang palayasin sa lupaing yaon.

¹⁰and he was calling on him much, that he may not send them out of the region.

¹¹At sa libis ng bundok na yaon ay may isang malaking kawan ng mga baboy na nagsisipanginain.

¹¹And there was there, near the mountains, a great herd of swine feeding,

¹²At nangamanhik sila sa kaniya, na nagsisipagsabi, Paparoonin mo kami sa mga baboy, upang kami ay magsipasok sa kanila.

¹²and all the demons did call upon him, saying, `Send us to the swine, that into them we may enter;`

¹³At ipinahintulot niya sa kanila. At ang mga karumaldumal na espiritu ay nangagsilabas, at nangagsipasok sa mga baboy: at ang kawan ay napadaluhong sa bangin hanggang sa dagat, na sila'y may mga dalawang libo; at sila'y nangalunod sa dagat.

¹³and immediately Jesus gave them leave, and having come forth, the unclean spirits did enter into the swine, and the herd did rush down the steep place to the sea — and they were about two thousand — and they were choked in the sea.

¹⁴At nagsitakas ang mga tagapagalaga ng mga yaon, at ibinalita sa bayan, at sa mga bukid. At nagsiparoon ang mga tao upang makita kung ano ang nangyari.

¹⁴And those feeding the swine did flee, and told in the city, and in the fields, and they came forth to see what it is that hath been done;

¹⁵At nagsiparoon sila kay Jesus, at nakita nila ang inalihan ng mga demonio na nakaupo, nakapanamit at matino ang kaniyang pagiisip, sa makatuwid baga'y siyang nagkaroon ng isang pulutong: at sila'y nangatakot.

¹⁵and they come unto Jesus, and see the demoniac, sitting, and clothed, and right-minded — him having had the legion — and they were afraid;

¹⁶At sinabi sa kanila ng nangakakita kung paanong pagkapangyari sa inalihan ng mga demonio, at tungkol sa mga baboy.

¹⁶and those having seen [it], declared to them how it had come to pass to the demoniac, and about the swine;

¹⁷At sila'y nangagpasimulang magsipamanhik sa kaniya na siya'y umalis sa kanilang mga hangganan.

¹⁷and they began to call upon him to go away from their borders.

¹⁸At habang lumululan siya sa daong, ay ipinamamanhik sa kaniya ng inalihan ng mga demonio na siya'y ipagsama niya.

¹⁸And he having gone into the boat, the demoniac was calling on him that he may be with him,

¹⁹At hindi niya itinulot sa kaniya, kundi sa kaniya'y sinabi, Umuwi ka sa iyong bahay sa iyong mga kaibigan, at sabihin mo sa kanila kung gaano kadakilang mga bagay ang ginawa sa iyo ng Panginoon, at kung paanong kinaawaan ka niya.

¹⁹and Jesus did not suffer him, but saith to him, `Go away to thy house, unto thine own [friends], and tell them how great things the Lord did to thee, and dealt kindly with thee;

²⁰At siya'y yumaon ng kaniyang lakad, at nagpasimulang ihayag sa Decapolis kung gaanong kadakilang mga bagay ang sa kaniya'y ginawa ni Jesus: at nangagtaka ang lahat ng mga tao.

²⁰and he went away, and began to proclaim in the Decapolis how great things Jesus did to him, and all were wondering.

²¹At nang si Jesus ay muling makatawid sa daong sa kabilang ibayo, ay nakipisan sa kaniya ang lubhang maraming tao; at siya'y nasa tabi ng dagat.

²¹And Jesus having passed over in the boat again to the other side, there was gathered a great multitude to him, and he was near the sea,

²²At lumapit ang isa sa mga pinuno sa sinagoga, na nagngangalang Jairo; at pagkakita sa kaniya, ay nagpatirapa siya sa kaniyang paanan,

²²and lo, there doth come one of the chiefs of the synagogue, by name Jairus, and having seen him, he doth fall at his feet,

²³At ipinamamanhik na mainam sa kaniya, na sinasabi, Ang aking munting anak na babae ay naghihingalo: ipinamamanhik ko sa iyo, na ikaw ay pumaroon at ipatong mo ang iyong mga kamay sa kaniya, upang siya'y gumaling, at mabuhay.

²³and he was calling upon him much, saying — `My little daughter is at the last extremity — that having come, thou mayest lay on her [thy] hands, so that she may be saved, and she shall live;`

²⁴At siya'y sumama sa kaniya; at sinundan siya ng lubhang maraming tao; at siya'y sinisiksik nila.

²⁴and he went away with him. And there was following him a great multitude, and they were thronging him,

²⁵At isang babae na may labingdalawang taon nang inaagasan,

²⁵and a certain woman, having an issue of blood twelve years,

²⁶At siya'y napahirapan na ng maraming bagay ng mga manggagamot, at nagugol na niya ang lahat niyang tinatangkilik, at hindi gumaling ng kaunti man, kundi bagkus pang lumulubha siya,

²⁶and many things having suffered under many physicians, and having spent all that she had, and having profited nothing, but rather having come to the worse,

²⁷Na pagkarinig niya ng mga bagay tungkol kay Jesus, ay lumapit siya sa karamihan, sa likuran niya, at hinipo ang kaniyang damit.

²⁷having heard about Jesus, having come in the multitude behind, she touched his garment,

²⁸Sapagka't sinasabi niya, Kung mahipo ko man lamang ang kaniyang damit, ay gagaling ako.

²⁸for she said — `If even his garments I may touch, I shall be saved;`

²⁹At pagdaka'y naampat ang kaniyang agas; at kaniyang naramdaman sa kaniyang katawan na magaling na siya sa salot niya.

²⁹and immediately was the fountain of her blood dried up, and she knew in the body that she hath been healed of the plague.

³⁰At si Jesus, sa pagkatalastas niya agad sa kaniyang sarili na may umalis na bisa sa kaniya, ay pagdaka'y pumihit sa karamihan at nagsabi, Sino ang humipo ng aking mga damit?

³⁰And immediately Jesus having known in himself that out of him power had gone forth, having turned about in the multitude, said, `Who did touch my garments?`

³¹At sinabi sa kaniya ng kaniyang mga alagad, Nakikita mong sinisiksik ka ng karamihan, at sasabihin mo, Sino ang humipo sa akin?

³¹and his disciples said to him, `Thou seest the multitude thronging thee, and thou sayest, `Who did touch me!`

³²At lumingap siya sa palibotlibot upang makita siya na gumawa ng bagay na ito.

³²And he was looking round to see her who did this,

³³Nguni't ang babae na natatakot at nangangatal, palibhasa'y nalalaman ang sa kaniya'y nangyari, lumapit at nagpatirapa sa harap niya, at sinabi sa kaniya ang buong katotohanan.

³³and the woman, having been afraid, and trembling, knowing what was done on her, came, and fell down before him, and told him all the truth,

³⁴At sinabi niya sa kaniya, Anak, pinagaling ka ng pananampalataya mo; yumaon kang payapa, at gumaling ka sa salot mo.

³⁴and he said to her, `Daughter, thy faith hath saved thee; go away in peace, and be whole from thy plague.`

³⁵Samantalang nagsasalita pa siya, ay may nagsidating na galing sa bahay ng pinuno sa sinagoga, na nagsasabi, Patay na ang anak mong babae: bakit mo pa binabagabag ang Guro?

³⁵As he is yet speaking, there come from the chief of the synagogue`s [house, certain], saying — `Thy daughter did die, why still dost thou harass the Teacher?`

³⁶Datapuwa't hindi pinansin ni Jesus ang kanilang sinasalita, at nagsabi sa pinuno ng sinagoga, Huwag kang matakot, manampalataya ka lamang.

³⁶And Jesus immediately, having heard the word that is spoken, saith to the chief of the synagogue, `Be not afraid, only believe.`

³⁷At hindi niya ipinahintulot na sinoma'y makasunod sa kaniya, liban kay Pedro, at kay Santiago, at kay Juan na kapatid ni Santiago.

³⁷And he did not suffer any one to follow with him, except Peter, and James, and John the brother of James;

³⁸At nagsidating sila sa bahay ng pinuno sa sinagoga; at napanood niya ang pagkakagulo, at ang nagsisitangis, at nangagbubuntong-hininga ng labis.

³⁸and he cometh to the house of the chief of the synagogue, and seeth a tumult, much weeping and wailing;

³⁹At pagkapasok niya, ay kaniyang sinabi sa kanila, Bakit kayo'y nangagkakagulo at nagsisitangis? hindi patay ang bata, kundi natutulog.

³⁹and having gone in he saith to them, `Why do ye make a tumult, and weep? the child did not die, but doth sleep;

⁴⁰At tinatawanan nila siya na nililibak. Datapuwa't, nang mapalabas na niya ang lahat, ay isinama niya ang ama ng bata at ang ina nito, at ang kaniyang mga kasamahan, at pumasok sa kinaroroonan ng bata.

⁴⁰and they were laughing at him. And he, having put all forth, doth take the father of the child, and the mother, and those with him, and goeth in where the child is lying,

⁴¹At pagkahawak niya sa kamay ng bata, ay sinabi niya sa kaniya, Talitha cumi; na kung liliwanagin ay, Dalaga, sinasabi ko sa iyo, Magbangon ka.

⁴¹and, having taken the hand of the child, he saith to her, `Talitha cumi;` which is, being interpreted, `Damsel (I say to thee), arise.`

⁴²At pagdaka'y nagbangon ang dalaga, at lumakad: sapagka't siya'y may labingdalawang taon na. At pagdaka'y nangagtaka silang lubha.

⁴²And immediately the damsel arose, and was walking, for she was twelve years [old]; and they were amazed with a great amazement,

⁴³At ipinagbilin niya sa kanilang mahigpit, na sinoman ay huwag makaalam nito: at kaniyang ipinagutos na siya'y bigyan ng pagkain.

⁴³and he charged them much, that no one may know this thing, and he said that there be given to her to eat.