¹Nang panahong yao'y narinig ni Herodes na tetrarka ang balita tungkol kay Jesus,

¹At that time did Herod the tetrarch hear the fame of Jesus,

²At sinabi sa kaniyang mga tagapaglingkod, Ito'y si Juan Bautista; siya'y muling nagbangon sa mga patay; kaya't ang mga kapangyarihang ito ay nagsisigawa sa kaniya.

²and said to his servants, `This is John the Baptist, he did rise from the dead, and because of this the mighty energies are working in him.`

³Sapagka't hinuli ni Herodes si Juan, at siya'y iginapos, at inilagay sa bilangguan dahil kay Herodias, na asawa ni Felipe na kaniyang kapatid.

³For Herod having laid hold on John, did bind him, and did put him in prison, because of Herodias his brother Philip`s wife,

⁴Sapagka't sinabi ni Juan sa kaniya, Hindi matuwid sa iyo na aariin mo siya.

⁴for John was saying to him, `It is not lawful to thee to have her,`

⁵At nang ibig niyang ipapatay siya, ay natakot siya sa karamihan, sapagka't siya'y kanilang ibinibilang na propeta.

⁵and, willing to kill him, he feared the multitude, because as a prophet they were holding him.

⁶Datapuwa't nang dumating ang araw na kapanganakan kay Herodes, ay sumayaw sa gitna ang anak na babae ni Herodias, at kinalugdan ni Herodes.

⁶But the birthday of Herod being kept, the daughter of Herodias danced in the midst, and did please Herod,

⁷Dahil dito'y kaniyang ipinangakong may sumpa na sa kaniya'y ibibigay ang anomang hingin niya.

⁷whereupon with an oath he professed to give her whatever she might ask.

⁸At siya, na inudyukan ng kaniyang ina, ay nagsabi, Ibigay mo sa akin dito na nasa isang pinggan ang ulo ni Juan Bautista.

⁸And she having been instigated by her mother — `Give me (says she) here upon a plate the head of John the Baptist;

⁹At namanglaw ang hari; datapuwa't dahil sa kaniyang mga sumpa, at sa nangakaupong kasalo niya sa dulang, ay ipinagutos niyang ibigay na sa kaniya;

⁹and the king was grieved, but because of the oaths and of those reclining with him, he commanded [it] to be given;

¹⁰At nagutos siya at pinugutan ng ulo si Juan sa bilangguan.

¹⁰and having sent, he beheaded John in the prison,

¹¹At dinala ang kaniyang ulo na nasa isang pinggan, at ibinigay sa dalaga: at dinala nito sa kaniyang ina.

¹¹and his head was brought upon a plate, and was given to the damsel, and she brought [it] nigh to her mother.

¹²At ang kaniyang mga alagad ay nagsiparoon, at kanilang binuhat ang bangkay, at kanilang inilibing; at sila'y nagsialis at isinaysay kay Jesus.

¹²And his disciples having come, took up the body, and buried it, and having come, they told Jesus,

¹³Nang marinig nga ito ni Jesus, ay lumigpit sila mula roon, sa isang daong na nasa isang dakong ilang na bukod: at nang mabalitaan ito ng mga karamihan, ay nangaglakad sila na sumunod sa kaniya mula sa mga bayan.

¹³and Jesus having heard, withdrew thence in a boat to a desolate place by himself, and the multitudes having heard did follow him on land from the cities.

¹⁴At siya'y lumabas, at nakita ang isang malaking karamihan, at nahabag siya sa kanila, at pinagaling niya ang sa kanila'y mga may sakit.

¹⁴And Jesus having come forth, saw a great multitude, and was moved with compassion upon them, and did heal their infirm;

¹⁵At nang nagtatakipsilim na, ay nagsilapit sa kaniya ang kaniyang mga alagad, na nangagsasabi, Ilang ang dakong ito, at lampas na sa panahon; paalisin mo na ang mga karamihan, upang sila'y magsiparoon sa mga nayon, at sila'y mangakabili ng kanilang makakain.

¹⁵and evening having come, his disciples came to him, saying, `The place is desolate, and the hour hath now past, let away the multitudes that, having gone to the villages, they may buy to themselves food.`

¹⁶Datapuwa't sinabi sa kanila ni Jesus, Hindi kailangang sila'y magsialis; bigyan ninyo sila ng makakain.

¹⁶And Jesus said to them, `They have no need to go away — give ye them to eat.`

¹⁷At sinasabi nila sa kaniya, Wala tayo rito kundi limang tinapay at dalawang isda.

¹⁷And they say to him, `We have not here except five loaves, and two fishes.`

¹⁸At sinabi niya, Dalhin ninyo rito sa akin.

¹⁸And he said, `Bring ye them to me hither.`

¹⁹At ipinagutos niya sa mga karamihan na sila'y magsiupo sa damuhan; at kinuha niya ang limang tinapay at ang dalawang isda, at pagtingala sa langit, ay kaniyang pinagpala, at pinagputolputol at ibinigay ang mga tinapay sa mga alagad, at ibinigay naman ng mga alagad sa mga karamihan.

¹⁹And having commanded the multitudes to recline upon the grass, and having taken the five loaves and the two fishes, having looked up to the heaven, he did bless, and having broken, he gave the loaves to the disciples, and the disciples to the multitudes,

²⁰At nagsikain silang lahat, at nangabusog: at kanilang pinulot ang lumabis na pinagputolputol, na labingdalawang bakol na puno.

²⁰and they did all eat, and were filled, and they took up what was over of the broken pieces twelve hand-baskets full;

²¹At ang mga nagsikain ay may limang libong lalake, bukod pa ang mga babae at ang mga bata.

²¹and those eating were about five thousand men, apart from women and children.

²²At pagdaka'y pinapagmadali niya ang kaniyang mga alagad na magsilulan sa daong, at magsiuna sa kaniya sa kabilang ibayo, hanggang pinayayaon niya ang mga karamihan.

²²And immediately Jesus constrained his disciples to go into the boat, and to go before him to the other side, till he might let away the multitudes;

²³At pagkatapos na mapayaon niya ang mga karamihan, ay umahon siyang bukod sa bundok upang manalangin: at nang gumabi na, ay siya'y nagiisa doon.

²³and having let away the multitudes, he went up to the mountain by himself to pray, and evening having come, he was there alone,

²⁴Datapuwa't ang daong ay nasa gitna na ng dagat, na hinahampas ng mga alon; sapagka't pasalungat sa hangin.

²⁴and the boat was now in the midst of the sea, distressed by the waves, for the wind was contrary.

²⁵At sa ikaapat na pagpupuyat ng gabi ay naparoon siya sa kanila, na lumalakad sa ibabaw ng dagat.

²⁵And in the fourth watch of the night Jesus went away to them, walking upon the sea,

²⁶At nang makita siya ng mga alagad na lumalakad sa ibabaw ng dagat, ay nangagulumihanan sila, na nangagsasabi, Multo! at sila'y nagsisigaw dahil sa takot.

²⁶and the disciples having seen him walking upon the sea, were troubled saying — `It is an apparition,` and from the fear they cried out;

²⁷Datapuwa't pagdaka'y nagsalita sa kanila si Jesus, na nagsasabi, Laksan ninyo ang inyong loob; ako nga: huwag kayong mangatakot.

²⁷and immediately Jesus spake to them, saying, `Be of good courage, I am [he], be not afraid.`

²⁸At sumagot sa kaniya si Pedro, at nagsabi, Panginoon, kung ikaw nga, ay papariyanin mo ako sa iyo sa ibabaw ng tubig.

²⁸And Peter answering him said, `Sir, if it is thou, bid me come to thee upon the waters;`

²⁹At sinabi niya, Halika. At lumunsad si Pedro sa daong, at lumakad sa ibabaw ng tubig upang pumaroon kay Jesus.

²⁹and he said, `Come;` and having gone down from the boat, Peter walked upon the waters to come unto Jesus,

³⁰Datapuwa't pagkakita niyang malakas ang hangin, ay natakot siya, at nang siya'y malulubog, ay sumigaw, na nagsasabi, Panginoon, iligtas mo ako.

³⁰but seeing the wind vehement, he was afraid, and having begun to sink, he cried out, saying, `Sir, save me.`

³¹At pagdaka'y iniunat ni Jesus ang kaniyang kamay at hinawakan siya, at sa kaniya'y sinabi, Oh ikaw na kakaunti ang pananampalataya, bakit ka nagalinglangan?

³¹And immediately Jesus, having stretched forth the hand, laid hold of him, and saith to him, `Little faith! for what didst thou waver?`

³²At pagkalulan nila sa daong, ay humimpil ang hangin.

³²and they having gone to the boat the wind lulled,

³³At ang mga nasa daong ay nagsisamba sa kaniya, na nangagsasabi, Tunay na ikaw ang Anak ng Dios.

³³and those in the boat having come, did bow to him, saying, `Truly — God`s Son art thou.`

³⁴At nang makatawid na sila, ay narating nila ang lupa ng Genezaret.

³⁴And having passed over, they came to the land of Gennesaret,

³⁵At nang siya'y makilala ng mga tao sa dakong yaon, ay nangagpabalita sila sa palibotlibot ng buong lupaing yaon, at sa kaniya'y dinala ang lahat ng mga may sakit;

³⁵and having recognized him, the men of that place sent forth to all that region round about, and they brought to him all who were ill,

³⁶At ipinamamanhik nila sa kaniya na ipahipo man lamang sa kanila ang laylayan ng kaniyang damit: at ang lahat ng nangagsihipo ay pawang nagsigaling.

³⁶and were calling on him that they might only touch the fringe of his garment, and as many as did touch were saved.