¹Sa tabi ng mga ilog ng Babilonia, doo'y nangaupo tayo, oo, nagiyak tayo, nang ating maalaala ang Sion.

¹By rivers of Babylon — There we did sit, Yea, we wept when we remembered Zion.

²Sa mga punong sauce sa gitna niyaon ating ibinitin ang ating mga alpa.

²On willows in its midst we hung our harps.

³Sapagka't doo'y silang nagsibihag sa atin ay nagsihiling sa atin ng mga awit, at silang magpapahamak sa atin ay nagsihiling sa atin ng kasayahan, na nangagsasabi: Awitin ninyo sa amin ang sa mga awit ng Sion.

³For there our captors asked us the words of a song, And our spoilers — joy: `Sing ye to us of a song of Zion.`

⁴Paanong aawitin namin ang awit sa Panginoon sa ibang lupain?

⁴How do we sing the song of Jehovah, On the land of a stranger?

⁵Kung kalimutan kita, Oh Jerusalem, kalimutan nawa ng aking kanan ang kaniyang kasanayan.

⁵If I forget thee, O Jerusalem, my right hand forgetteth!

⁶Dumikit nawa ang aking dila sa ngalangala ng aking bibig, kung hindi kita alalahanin; kung hindi ko piliin ang Jerusalem ng higit sa aking pinakapangulong kagalakan.

⁶My tongue doth cleave to my palate, If I do not remember thee, If I do not exalt Jerusalem above my chief joy.

⁷Alalahanin mo Oh Panginoon, laban sa mga anak ni Edom ang kaarawan ng Jerusalem; na nagsabi, Sirain, sirain, pati ng patibayan niyaon.

⁷Remember, Jehovah, for the sons of Edom, The day of Jerusalem, Those saying, `Rase, rase to its foundation!`

⁸Oh anak na babae ng Babilonia, na sira; magiging mapalad siya, na gumaganti sa iyo na gaya ng iyong ginawa sa amin.

⁸O daughter of Babylon, O destroyed one, O the happiness of him who repayeth to thee thy deed, That thou hast done to us.

⁹Magiging mapalad siya, na kukuha at maghahagis sa iyong mga bata sa malaking bato.

⁹O the happiness of him who doth seize, And hath dashed thy sucklings on the rock!