¹Dios ko, Dios ko, bakit mo ako pinabayaan? Bakit ka napaka layo sa pagtulong sa akin, at sa mga salita ng aking pagangal?

¹To the Overseer, on `The Hind of the Morning.` — A Psalm of David. My God, my God, why hast Thou forsaken me? Far from my salvation, The words of my roaring?

²Oh Dios ko, ako'y humihiyaw sa araw, nguni't hindi ka sumasagot: at sa gabi, at hindi ako tahimik.

²My God, I call by day, and Thou answerest not, And by night, and there is no silence to me.

³Nguni't ikaw ay banal, Oh ikaw na tumatahan sa mga pagpuri ng Israel.

³And Thou [art] holy, Sitting — the Praise of Israel.

⁴Ang aming mga magulang ay nagsitiwala sa iyo: sila'y nagsitiwala, at iyong iniligtas sila.

⁴In Thee did our fathers trust — they trusted, And Thou dost deliver them.

⁵Sila'y nagsidaing sa iyo at nangaligtas: sila'y nagsitiwala sa iyo, at hindi nangapahiya.

⁵Unto Thee they cried, and were delivered, In Thee they trusted, and were not ashamed.

⁶Nguni't ako'y uod at hindi tao; duwahagi sa mga tao, at hinamak ng bayan.

⁶And I [am] a worm, and no man, A reproach of man, and despised of the people.

⁷Silang lahat na nangakakita sa akin ay tinatawanang mainam ako: inilalawit nila ang labi, iginagalaw nila ang ulo, na sinasabi,

⁷All beholding me do mock at me, They make free with the lip — shake the head,

⁸Magpakatiwala ka sa Panginoon; iligtas niya siya: iligtas niya siya yamang kinaluluguran niya siya:

⁸`Roll unto Jehovah, He doth deliver him, He doth deliver him, for he delighted in him.`

⁹Nguni't ikaw ang naglabas sa akin sa bahay-bata: Pinatiwala mo ako nang ako'y nasa mga suso ng aking ina.

⁹For thou [art] He bringing me forth from the womb, Causing me to trust, On the breasts of my mother.

¹⁰Ako'y nahagis sa iyo mula sa bahay-bata: ikaw ay aking Dios mulang dalhin ako sa tiyan ng aking ina.

¹⁰On Thee I have been cast from the womb, From the belly of my mother Thou [art] my God.

¹¹Huwag mo akong layuan; sapagka't kabagabagan ay malapit; sapagka't walang tumulong.

¹¹Be not far from me, For adversity is near, for there is no helper.

¹²Niligid ako ng maraming toro; mga malakas na toro ng Basan ay kumulong sa akin.

¹²Many bulls have surrounded me, Mighty ones of Bashan have compassed me,

¹³Sila'y magbubuka sa akin ng kanilang bibig, na gaya ng sumasakmal at umuungal na leon.

¹³They have opened against me their mouth, A lion tearing and roaring.

¹⁴Ako'y nabuhos na parang tubig, at lahat ng aking mga buto ay nangapapalinsad: ang aking puso ay parang pagkit; natutunaw ito sa loob ko.

¹⁴As waters I have been poured out, And separated themselves have all my bones, My heart hath been like wax, It is melted in the midst of my bowels.

¹⁵Ang aking kalakasan ay natuyo na parang bibinga; at ang aking dila ay dumidikit sa aking ngalangala; at dinala mo ako sa alabok ng kamatayan.

¹⁵Dried up as an earthen vessel is my power, And my tongue is cleaving to my jaws.

¹⁶Sapagka't niligid ako ng mga aso: kinulong ako ng pulutong ng mga manggagawa ng masama; binutasan nila ang aking mga kamay at ang aking mga paa.

¹⁶And to the dust of death thou appointest me, For surrounded me have dogs, A company of evil doers have compassed me, Piercing my hands and my feet.

¹⁷Aking maisasaysay ang lahat ng aking mga buto; kanilang minamasdan, at pinapansin ako:

¹⁷I count all my bones — they look expectingly, They look upon me,

¹⁸Hinapak nila ang aking mga kasuutan sa gitna nila, at kanilang pinagsapalaran ang aking kasuutan.

¹⁸They apportion my garments to themselves, And for my clothing they cause a lot to fall.

¹⁹Nguni't huwag kang lumayo, Oh Panginoon: Oh ikaw na aking saklolo, magmadali kang tulungan mo ako.

¹⁹And Thou, O Jehovah, be not far off, O my strength, to help me haste.

²⁰Iligtas mo ang aking kaluluwa sa tabak; ang aking minamahal sa kapangyarihan ng aso.

²⁰Deliver from the sword my soul, From the paw of a dog mine only one.

²¹Iligtas mo ako sa bibig ng leon; Oo, mula sa mga sungay ng torong gubat ay sinagot mo ako.

²¹Save me from the mouth of a lion: — And — from the horns of the high places Thou hast answered me!

²²Aking ipahahayag ang iyong pangalan sa aking mga kapatid: sa gitna ng kapulungan ay pupurihin kita.

²²I declare Thy name to my brethren, In the midst of the assembly I praise Thee.

²³Kayong nangatatakot sa Panginoon ay magsipuri sa kaniya: kayong lahat na binhi ni Jacob ay lumuwalhati sa kaniya; at magsitayong may takot sa kaniya, kayong lahat na binhi ni Israel.

²³Ye who fear Jehovah, praise ye Him, All the seed of Jacob, honour ye Him, And be afraid of Him, all ye seed of Israel.

²⁴Sapagka't hindi niya hinamak o pinagtaniman man ang kadalamhatian ng nagdadalamhati; ni ikinubli man niya ang kaniyang mukha sa kaniya; kundi nang siya'y dumaing sa kaniya, ay kaniyang dininig.

²⁴For He hath not despised, nor abominated, The affliction of the afflicted, Nor hath He hidden His face from him, And in his crying unto Him He heareth.

²⁵Sa iyo nanggagaling ang pagpuri sa akin sa dakilang kapisanan: aking tutuparin ang aking mga panata sa harap nila na nangatatakot sa kaniya.

²⁵Of Thee my praise [is] in the great assembly. My vows I complete before His fearers.

²⁶Ang maamo ay kakain at mabubusog: kanilang pupurihin ang Panginoon na humanap sa kaniya; mabuhay nawa ang iyong puso magpakailan man.

²⁶The humble do eat and are satisfied, Praise Jehovah do those seeking Him, Your heart doth live for ever.

²⁷Lahat ng mga wakas ng lupa ay makakaalaala, at magsisipanumbalik sa Panginoon: at lahat ng mga angkan ng mga bansa ay magsisisamba sa harap mo.

²⁷Remember and return unto Jehovah, Do all ends of the earth, And before Thee bow themselves, Do all families of the nations,

²⁸Sapagka't ang kaharian ay sa Panginoon: at siya ang puno sa mga bansa.

²⁸For to Jehovah [is] the kingdom, And He is ruling among nations.

²⁹Lahat na matataba sa lupa ay magsisikain, at magsisisamba: silang lahat na nagsisibaba sa alabok ay magsisiyukod sa harap niya, sa makatuwid baga'y ang hindi makapagingat na buhay ng kaniyang kaluluwa.

²⁹And the fat ones of earth have eaten, And they bow themselves, Before Him bow do all going down to dust, And he [who] hath not revived his soul.

³⁰Isang binhi ay maglilingkod sa kaniya, sasaysayin ang Panginoon sa susunod na salin ng lahi,

³⁰A seed doth serve Him, It is declared of the Lord to the generation.

³¹Sila'y magsisiparoon at mangaghahayag ng kaniyang katuwiran, sa bayan na ipanganganak ay ibabalita, yaong kaniyang ginawa.

³¹They come and declare His righteousness, To a people that is borne, that He hath made!