¹Oh Panginoon, ikaw na Dios na kinauukulan ng panghihiganti, ikaw na Dios na kinauukulan ng panghihiganti, sumilang ka.

¹God of vengeance — Jehovah! God of vengeance, shine forth.

²Bumangon ka, ikaw na hukom ng lupa: ibigay mo sa palalo ang panghihiganti sa kanila.

²Be lifted up, O Judge of the earth, Send back a recompence on the proud.

³Panginoon, hanggang kailan ang masama, hanggang kailan magtatagumpay ang masama?

³Till when [do] the wicked, O Jehovah? Till when do the wicked exult?

⁴Sila'y dumadaldal, sila'y nagsasalita na may kapalaluan: lahat na manggagawa ng kasamaan ay nangagmamalaki.

⁴They utter — they speak an old saw, All working iniquity do boast themselves.

⁵Kanilang pinagwawaraywaray ang iyong bayan, Oh Panginoon, at dinadalamhati ang iyong mana.

⁵Thy people, O Jehovah, they bruise, And Thine inheritance they afflict.

⁶Kanilang pinapatay ang bao at ang taga ibang lupa, at pinapatay ang ulila.

⁶Widow and sojourner they slay, And fatherless ones they murder.

⁷At kanilang sinasabi, ang Panginoo'y hindi makakakita, ni pakukundanganan man ng Dios ni Jacob ito.

⁷And they say, `Jehovah doth not see, And the God of Jacob doth not consider.`

⁸Gunitain ninyo, ninyong mga hangal sa gitna ng bayan: at ninyong mga mangmang, kailan tayo magiging pantas?

⁸Consider, ye brutish among the people, And ye foolish, when do ye act wisely?

⁹Siyang lumikha ng pakinig, hindi ba siya makakarinig? Siyang lumikha ng mata, hindi ba siya makakakita?

⁹He who planteth the ear doth He not hear? He who formeth the eye doth He not see?

¹⁰Siyang nagpaparusa sa mga bansa, hindi ba siya sasaway, sa makatuwid baga'y siyang nagtuturo sa tao ng kaalaman?

¹⁰He who is instructing nations, Doth He not reprove? He who is teaching man knowledge [is] Jehovah.

¹¹Nalalaman ng Panginoon ang mga pagiisip ng tao, na sila'y pawang walang kabuluhan.

¹¹He knoweth the thoughts of man, that they [are] vanity.

¹²Mapalad ang tao na iyong pinarurusahan, Oh Panginoon, at tinuturuan mo sa iyong kautusan.

¹²O the happiness of the man Whom Thou instructest, O Jah, And out of Thy law teachest him,

¹³Upang iyong mabigyan ng kapahingahan sa mga kaarawan ng kasakunaan, hanggang sa mahukay ang hukay na ukol sa masama.

¹³To give rest to him from days of evil, While a pit is digged for the wicked.

¹⁴Sapagka't hindi itatakuwil ng Panginoon ang kaniyang bayan, ni pababayaan man niya ang kaniyang mana.

¹⁴For Jehovah leaveth not His people, And His inheritance forsaketh not.

¹⁵Sapagka't kahatulan ay babalik sa katuwiran: at susundan ng lahat na matuwid sa puso.

¹⁵For to righteousness judgment turneth back, And after it all the upright of heart,

¹⁶Sino ang babangon dahil sa akin laban sa mga manggagawa ng kasamaan? Sinong tatayo dahil sa akin laban sa mga manggagawa ng kasamaan?

¹⁶Who riseth up for me with evil doers? Who stationeth himself for me with workers of iniquity?

¹⁷Kundi ang Panginoon ay naging aking katulong, ang kaluluwa ko'y tumahang madali sana sa katahimikan.

¹⁷Unless Jehovah [were] a help to me, My soul had almost inhabited silence.

¹⁸Nang aking sabihin, Ang aking paa ay natitisod; inalalayan ako ng iyong kagandahang-loob, Oh Panginoon.

¹⁸If I have said, `My foot hath slipped,` Thy kindness, O Jehovah, supporteth me.

¹⁹Sa karamihan ng aking mga pagiisip sa loob ko ang iyong mga pagaliw ay nagbibigay lugod sa aking kaluluwa.

¹⁹In the abundance of my thoughts within me, Thy comforts delight my soul.

²⁰Makikisama ba sa iyo ang luklukan ng kasamaan, na nagaanyo ng pagapi sa pamamagitan ng palatuntunan?

²⁰Is a throne of mischief joined [with] Thee? A framer of perverseness by statute?

²¹Sila'y nagpipisan laban sa kaluluwa ng matuwid, at pinarusahan nila ang walang salang dugo.

²¹They decree against the soul of the righteous, And innocent blood declare wicked.

²²Nguni't ang Panginoon ay naging aking matayog na moog; at ang Dios ko'y malaking bato na aking kanlungan.

²²And Jehovah is for a high place to me, And my God [is] for a rock — my refuge,

²³At dinala niya sa kanila ang kanilang sariling kasamaan, at ihihiwalay niya sila sa kanilang sariling kasamaan; ihihiwalay sila ng Panginoon naming Dios.

²³And turneth back on them their iniquity, And in their wickedness cutteth them off; Jehovah our God doth cut them off!