¹Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

¹Then Job answered and said,

²Pakinggan ninyong mainam ang aking pananalita; at ito'y maging inyong mga kaaliwan.

²Hear diligently my speech; And let this be your consolations.

³Pagdalitaan ninyo ako, at ako nama'y magsasalita, at pagkatapos na ako'y makapagsalita, ay manuya kayo.

³Suffer me, and I also will speak; And after that I have spoken, mock on.

⁴Tungkol sa akin, ay sa tao ba ang aking daing? At bakit hindi ako maiinip?

⁴As for me, is my complaint to man? And why should I not be impatient?

⁵Tandaan ninyo ako, at matigilan kayo. At ilagay ninyo ang inyong kamay sa inyong bibig,

⁵Mark me, and be astonished, And lay your hand upon your mouth.

⁶Pagka aking naaalaala nga ay nababagabag ako, at kikilabutan ang humahawak sa aking laman.

⁶Even when I remember I am troubled, And horror taketh hold on my flesh.

⁷Bakit nabubuhay ang masama, nagiging matanda, oo, nagiging malakas ba sa kapangyarihan?

⁷Wherefore do the wicked live, Become old, yea, wax mighty in power?

⁸Ang kanilang binhi ay natatatag nakasama nila sa kanilang paningin, at ang kanilang mga suwi ay nasa harap ng kanilang mga mata.

⁸Their seed is established with them in their sight, And their offspring before their eyes.

⁹Ang kanilang mga bahay ay tiwasay na walang takot, kahit ang pamalo man ng Dios ay wala sa kanila.

⁹Their houses are safe from fear, Neither is the rod of God upon them.

¹⁰Ang kanilang baka ay naglilihi, at hindi nababaog; ang kanilang baka ay nanganganak, at hindi napapahamak ang kaniyang guya.

¹⁰Their bull gendereth, and faileth not; Their cow calveth, and casteth not her calf.

¹¹Kaniyang inilabas ang kanilang mga bata na gaya ng kawan, at ang kanilang mga anak ay nangagsasayawan,

¹¹They send forth their little ones like a flock, And their children dance.

¹²Sila'y nangagaawitan na katugma ng pandereta at alpa, at nangagkakatuwa sa tunog ng plauta.

¹²They sing to the timbrel and harp, And rejoice at the sound of the pipe.

¹³Kanilang ginugugol ang kanilang mga kaarawan sa kaginhawahan, at sa isang sandali ay nagsisilusong sila sa Sheol.

¹³They spend their days in prosperity, And in a moment they go down to Sheol.

¹⁴At sinasabi nila sa Dios: Lumayo ka sa amin; sapagka't hindi namin ninanasa ang pagkaalam ng inyong mga lakad.

¹⁴And they say unto God, Depart from us; For we desire not the knowledge of thy ways.

¹⁵Ano ang Makapangyarihan sa lahat na siya'y paglilingkuran namin? At anong pakinabang magkakaroon kami, kung kami ay magsidalangin sa kaniya?

¹⁵What is the Almighty, that we should serve him? And what profit should we have, if we pray unto him?

¹⁶Narito, ang kanilang kaginhawahan ay wala sa kanilang kamay: ang payo ng masama ay malayo sa akin.

¹⁶Lo, their prosperity is not in their hand: The counsel of the wicked is far from me.

¹⁷Gaano kadalas pinapatay ang ilawan ng masama? Na ang kanilang kapahamakan ay dumarating ba sa kanila? Na nagbabahagi ba ang Dios ng mga kapanglawan sa kaniyang galit?

¹⁷How oft is it that the lamp of the wicked is put out? That their calamity cometh upon them? That [God] distributeth sorrows in his anger?

¹⁸Na sila'y gaya ng dayami sa harap ng hangin, at gaya ng ipa na tinatangay ng bagyo?

¹⁸That they are as stubble before the wind, And as chaff that the storm carrieth away?

¹⁹Inyong sinasabi, Inilalapat ng Dios ang kaniyang parusa sa kaniyang mga anak. Gantihin sa kaniyang sarili upang maalaman niya.

¹⁹[Ye say], God layeth up his iniquity for his children. Let him recompense it unto himself, that he may know it:

²⁰Makita ng kaniyang mga mata ang kaniyang pagkagiba, at uminom siya ng poot ng Makapangyarihan sa lahat.

²⁰Let his own eyes see his destruction, And let him drink of the wrath of the Almighty.

²¹Sapagka't anong kasayahan magkakaroon siya sa kaniyang bahay pagkamatay niya, pagka ang bilang ng kaniyang mga buwan ay nahiwalay sa gitna?

²¹For what careth he for his house after him, When the number of his months is cut off?

²²May makapagtuturo ba ng kaalaman sa Dios? Dangang kaniyang hinahatulan yaong nangasa mataas.

²²Shall any teach God knowledge, Seeing he judgeth those that are high?

²³Isa'y namamatay sa kaniyang lubos na kalakasan, palibhasa't walang bahala at tahimik:

²³One dieth in his full strength, Being wholly at ease and quiet:

²⁴Ang kaniyang mga suso ay puno ng gatas, at ang utak ng kaniyang mga buto ay halumigmig.

²⁴His pails are full of milk, And the marrow of his bones is moistened.

²⁵At ang iba'y namamatay sa paghihirap ng kaluluwa, at kailan man ay hindi nakakalasa ng mabuti.

²⁵And another dieth in bitterness of soul, And never tasteth of good.

²⁶Sila'y nahihigang magkakasama sa alabok, at tinatakpan sila ng uod.

²⁶They lie down alike in the dust, And the worm covereth them.

²⁷Narito, aking nalalaman ang inyong pagiisip, at ang mga maling haka ng inyong inaakala laban sa akin.

²⁷Behold, I know your thoughts, And the devices wherewith ye would wrong me.

²⁸Sapagka't inyong sinasabi, Saan naroon ang bahay ng prinsipe? At saan naroon ang tolda na tinatahanan ng masama?

²⁸For ye say, Where is the house of the prince? And where is the tent wherein the wicked dwelt?

²⁹Hindi ba ninyo itinanong sa kanilang nangagdadaan? At hindi ba ninyo nalalaman ang kanilang mga pinagkakakilanlan?

²⁹Have ye not asked wayfaring men? And do ye not know their evidences,

³⁰Na ang masamang tao ay natataan sa kaarawan ng kasakunaan? Na sila'y pinapatnubayan sa kaarawan ng kapootan?

³⁰That the evil man is reserved to the day of calamity? That they are led forth to the day of wrath?

³¹Sinong magpapahayag ng kaniyang lakad sa kaniyang mukha? At sinong magbabayad sa kaniya ng kaniyang ginawa?

³¹Who shall declare his way to his face? And who shall repay him what he hath done?

³²Gayon ma'y dadalhin siya sa libingan, at magbabantay ang mga tao sa libingan.

³²Yet shall he be borne to the grave, And men shall keep watch over the tomb.

³³Ang mga bugal ng libis ay mamabutihin niya, at lahat ng tao ay magsisisunod sa kaniya, gaya ng nauna sa kaniya na walang bilang.

³³The clods of the valley shall be sweet unto him, And all men shall draw after him, As there were innumerable before him.

³⁴Paano ngang inyong aaliwin ako ng walang kabuluhan, dangang sa inyong mga sagot ang naiiwan lamang ay kabulaanan?

³⁴How then comfort ye me in vain, Seeing in your answers there remaineth [only] falsehood?