¹At muling sinambit ni Job ang kaniyang talinhaga, at nagsabi,

¹And Job again took up his parable, and said,

²Buhay ang Dios, na siyang nagalis ng aking katuwiran, at ang Makapangyarihan sa lahat na siyang nagpapanglaw ng aking kaluluwa;

²As God liveth, who hath taken away my right, And the Almighty, who hath vexed my soul:

³(Sapagka't ang aking buhay ay buo pa sa akin, at ang espiritu ng Dios ay nasa mga butas ng aking ilong);

³(For my life is yet whole in me, And the spirit of God is in my nostrils);

⁴Tunay na ang aking mga labi ay hindi magsasalita ng kalikuan, ni ang aking dila man ay magsasaysay ng karayaan.

⁴Surely my lips shall not speak unrighteousness, Neither shall my tongue utter deceit.

⁵Malayo nawa sa aking kayo'y ariin kong ganap: Hanggang sa ako'y mamatay ay hindi ko aalisin sa akin ang aking pagtatapat.

⁵Far be it from me that I should justify you: Till I die I will not put away mine integrity from me.

⁶Ang aking katuwiran ay aking pinanghahawakan at hindi ko bibitiwan: hindi ako aalipustain ng aking puso habang ako'y buhay.

⁶My righteousness I hold fast, and will not let it go: My heart shall not reproach [me] so long as I live.

⁷Ang aking kaaway ay maging gaya nawa ng masama, at ang bumangon laban sa akin ay maging gaya nawa ng liko.

⁷Let mine enemy be as the wicked, And let him that riseth up against me be as the unrighteous.

⁸Sapagka't ano ang pagasa ng di banal, bagaman siya'y makikinabang sa kaniya, pagka kinuha ng Dios ang kaniyang kaluluwa?

⁸For what is the hope of the godless, though he get him gain, When God taketh away his soul?

⁹Didinggin ba ng Dios ang kaniyang iyak, pagka ang kabagabagan ay dumating sa kaniya?

⁹Will God hear his cry, When trouble cometh upon him?

¹⁰Makapagsasaya ba siya sa Makapangyarihan sa lahat, at tatawag sa Dios sa lahat ng mga panahon?

¹⁰Will he delight himself in the Almighty, And call upon God at all times?

¹¹Aking tuturuan kayo ng tungkol sa kamay ng Dios; ang nasa Makapangyarihan sa lahat ay hindi ko ililihim.

¹¹I will teach you concerning the hand of God; That which is with the Almighty will I not conceal.

¹²Narito, kayong lahat ay nangakakita; bakit nga kayo ay lubos na nawalan ng kabuluhan?

¹²Behold, all ye yourselves have seen it; Why then are ye become altogether vain?

¹³Ito ang bahagi ng masamang tao sa Dios, at ang mana ng mga mamimighati, na kanilang tinatanggap sa Makapangyarihan sa lahat.

¹³This is the portion of a wicked man with God, And the heritage of oppressors, which they receive from the Almighty:

¹⁴Kung ang kaniyang mga anak ay dumami, ay para sa tabak, at ang kaniyang lahi ay hindi mabubusog ng tinapay.

¹⁴If his children be multiplied, it is for the sword; And his offspring shall not be satisfied with bread.

¹⁵Yaong nangaiwan sa kaniya ay mangalilibing sa kamatayan, at ang kaniyang mga bao ay hindi magsisipanaghoy.

¹⁵Those that remain of him shall be buried in death, And his widows shall make no lamentation.

¹⁶Bagaman siya'y magbunton ng pilak na parang alabok, at maghahanda ng bihisan na parang putik;

¹⁶Though he heap up silver as the dust, And prepare raiment as the clay;

¹⁷Maihahanda niya, nguni't ang ganap ang magsusuot niyaon. At babahagihin ng walang sala ang pilak.

¹⁷He may prepare it, but the just shall put it on, And the innocent shall divide the silver.

¹⁸Siya'y nagtatayo ng kaniyang bahay na gaya ng tanga, at gaya ng isang bantayan na ginagawa ng bantay.

¹⁸He buildeth his house as the moth, And as a booth which the keeper maketh.

¹⁹Siya'y nahihigang mayaman, nguni't hindi siya pupulutin; kaniyang ididilat ang kaniyang mga mata, nguni't wala na siya.

¹⁹He lieth down rich, but he shall not be gathered [to his fathers]; He openeth his eyes, and he is not.

²⁰Mga kakilabutan ang tumatabon sa kaniya na gaya ng tubig; bagyo ang umaagaw sa kaniya sa kinagabihan,

²⁰Terrors overtake him like waters; A tempest stealeth him away in the night.

²¹Tinangay siya ng hanging silanganan, at siya'y nananaw; at pinapalis siya sa kaniyang kinaroroonang dako.

²¹The east wind carrieth him away, and he departeth; And it sweepeth him out of his place.

²²Sapagka't hahalibasin siya ng Dios, at hindi magpapatawad; siya'y magpupumilit na tumakas sa kaniyang kamay.

²²For [God] shall hurl at him, and not spare: He would fain flee out of his hand.

²³Ipapakpak ng mga tao ang kanilang mga kamay sa kaniya. At hihiyawan siya mula sa kaniyang kinaroroonang dako.

²³Men shall clap their hands at him, And shall hiss him out of his place.