¹Oo, dahil din dito'y nanginginig ang aking puso, at napapabago sa kaniyang kinaroroonang dako.

¹Yea, at this my heart trembleth, And is moved out of its place.

²Dinggin ninyo oh dinggin ang hiyaw ng kaniyang tinig, at ang sigaw na lumalabas sa kaniyang bibig.

²Hear, oh, hear the noise of his voice, And the sound that goeth out of his mouth.

³Kaniyang ipinadadala sa silong ng buong langit, at ang kidlat niya'y sa mga wakas ng lupa.

³He sendeth it forth under the whole heaven, And his lightening unto the ends of the earth.

⁴Sumunod nito'y isang hugong na dumadagundong; siya'y kumukulog ng hugong ng kaniyang karilagan: at hindi tumitigil doon kung naririnig ang kaniyang tinig.

⁴After it a voice roareth; He thundereth with the voice of his majesty; And he restraineth not [the lightnings] when his voice is heard.

⁵Ang Dios ay kumukulog na kagilagilalas ng kaniyang tinig; dakilang mga bagay ang ginawa niya, na hindi natin matalastas.

⁵God thundereth marvellously with his voice; Great things doeth he, which we cannot comprehend.

⁶Sapagka't sinabi niya sa nieve, Lumagpak ka sa lupa; gayon din sa ambon, at sa bugso ng kaniyang malakas na ulan,

⁶For he saith to the snow, Fall thou on the earth; Likewise to the shower of rain, And to the showers of his mighty rain.

⁷Tinatatakan niya ang kamay ng bawa't tao: upang maalaman ng lahat ng mga tao na kaniyang nilalang.

⁷He sealeth up the hand of every man, That all men whom he hath made may know [it].

⁸Kung gayo'y nagsisipasok ang mga hayop sa mga lungga, at namamalagi sa kanilang mga tahanan.

⁸Then the beasts go into coverts, And remain in their dens.

⁹Mula sa timog nanggagaling ang bagyo: at ang ginaw ay mula sa hilagaan.

⁹Out of the chamber [of the south] cometh the storm, And cold out of the north.

¹⁰Sa pamamagitan ng hinga ng Dios ay nayayari ang hielo: at ang kaluwangan ng tubig ay naiipit.

¹⁰By the breath of God ice is given; And the breadth of the waters is straitened.

¹¹Oo, kaniyang nilalagyan ang masinsing ulap ng halomigmig; kaniyang pinangangalat ang alapaap ng kaniyang kidlat:

¹¹Yea, he ladeth the thick cloud with moisture; He spreadeth abroad the cloud of his lightning:

¹²At pumipihit sa palibot sa pamamagitan ng kaniyang patnubay, upang kanilang gawin ang anomang iutos niya sa kanila, sa ibabaw ng balat ng sanglibutang natatahanan:

¹²And it is turned round about by his guidance, That they may do whatsoever he commandeth them Upon the face of the habitable world,

¹³Maging sa saway, o maging sa kaniyang lupain, o maging sa kaawaan ay pinalilitaw niya.

¹³Whether it be for correction, or for his land, Or for lovingkindness, that he cause it to come.

¹⁴Dinggin mo ito, Oh Job: Tumigil ka, at bulayin ang kagilagilalas na mga gawa ng Dios.

¹⁴Hearken unto this, O Job: Stand still, and consider the wondrous works of God.

¹⁵Nalalaman mo ba kung paanong pinararatangan sila ng Dios, at pinasisilang ang kidlat ng kaniyang alapaap?

¹⁵Dost thou know how God layeth [his charge] upon them, And causeth the lightning of his cloud to shine?

¹⁶Nalalaman mo ba ang mga pagtitimbang ng mga alapaap, ang kagilagilalas na mga gawa niya na sakdal sa kaalaman?

¹⁶Dost thou know the balancings of the clouds, The wondrous works of him who is perfect in knowledge?

¹⁷Paanong umiinit ang inyong mga suot, pagka tumatahimik ang lupa sa pamamagitan ng hanging timugan?

¹⁷How thy garments are warm, When the earth is still by reason of the south [wind]?

¹⁸Mailalatag mo ba na kasama niya ang langit, na matibay na gaya ng isang salaming binubo?

¹⁸Canst thou with him spread out the sky, Which is strong as a molten mirror?

¹⁹Ituro mo sa amin kung anong aming sasabihin sa kaniya; sapagka't hindi namin maayos ang aming pananalita dahil sa kadiliman.

¹⁹Teach us what we shall say unto him; [For] we cannot set [our speech] in order by reason of darkness.

²⁰Sasaysayin ba sa kaniya na ako'y magsasalita? O iisipin ba ng isang tao na siya'y sasakmalin.

²⁰Shall it be told him that I would speak? Or should a man wish that he were swallowed up?

²¹At ngayo'y hindi nakikita ng mga tao ang makinang na liwanag na nasa mga langit: nguni't ang hangin ay dumadaan, at pinapalis ang mga yaon.

²¹And now men see not the light which is bright in the skies; But the wind passeth, and cleareth them.

²²Karilagang ginto ay nagmumula sa hilagaan; may taglay ang Dios na kakilakilabot na karilagan.

²²Out of the north cometh golden splendor: God hath upon him terrible majesty.

²³Tungkol sa Makapangyarihan sa lahat, hindi natin mauunawa; siya'y marilag sa kapangyarihan; at sa kahatulan at saganang kaganapan siya'y hindi pipighati.

²³[Touching] the Almighty, we cannot find him out He is excellent in power; And in justice and plenteous righteousness he will not afflict.

²⁴Kinatatakutan nga siya ng mga tao: hindi niya binibigyang pitagan ang sinomang pantas sa puso.

²⁴Men do therefore fear him: He regardeth not any that are wise of heart.