¹Datapuwa't nang unang araw ng sanglinggo pagkaumagang-umaga, ay nagsiparoon sila sa libingan, na may dalang mga pabango na kanilang inihanda.

¹But on the first day of the week, at early dawn, they came unto the tomb, bringing the spices which they had prepared.

²At nasumpungan nilang naigulong na ang bato mula sa libingan.

²And they found the stone rolled away from the tomb.

³At sila'y nagsipasok, at hindi nila nangasumpungan ang bangkay ng Panginoong Jesus.

³And they entered in, and found not the body of the Lord Jesus.

⁴At nangyari, na samantalang sila'y nangatitilihan dahil dito, narito, tumayo sa tabi nila ang dalawang lalake na nakasisilaw ang mga damit:

⁴And it came to pass, while they were perplexed thereabout, behold, two men stood by them in dazzling apparel:

⁵At nang sila'y nangatatakot at nangakatungo ang kanilang mga mukha sa lupa ay sinabi nila sa kanila, Bakit hinahanap ninyo ang buhay sa gitna ng mga patay?

⁵and as they were affrighted and bowed down their faces to the earth, they said unto them, Why seek ye the living among the dead?

⁶Wala siya rito, datapuwa't nagbangon: alalahanin ninyo ang salita niya sa inyo nang siya'y nasa Galilea pa,

⁶He is not here, but is risen: remember how he spake unto you when he was yet in Galilee,

⁷Na sinasabi, Kinakailangan na ang Anak ng tao ay ibigay sa mga kamay ng mga taong makasalanan, at ipako sa krus, at magbangong muli sa ikatlong araw.

⁷saying that the Son of man must be delivered up into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.

⁸At naalaala nila ang kaniyang mga salita,

⁸And they remembered his words,

⁹At nagsibalik mula sa libingan, at ibinalita ang lahat ng mga bagay na ito sa labingisa, at sa lahat ng mga iba pa.

⁹and returned from the tomb, and told all these things to the eleven, and to all the rest.

¹⁰Sila nga'y si Maria Magdalena, si Juana, at si Mariang ina ni Santiago: at iba pang mga babaing kasama nila ang nangagbalita ng mga bagay na ito sa mga apostol.

¹⁰Now they were Mary Magdalene, and Joanna, and Mary the [mother] of James: and the other women with them told these things unto the apostles.

¹¹At ang mga salitang ito'y inakala nilang walang kabuluhan; at hindi nila pinaniwalaan.

¹¹And these words appeared in their sight as idle talk; and they disbelieved them.

¹²Datapuwa't nagtindig si Pedro, at tumakbo sa libingan; at nang siya'y tumungo pagtingin niya sa loob, ay nakita niya ang mga kayong lino na nangasa isang tabi; at umuwi siya sa kaniyang bahay na nanggigilalas sa nangyaring yaon.

¹²But Peter arose, and ran unto the tomb; and stooping and looking in, he seeth the linen cloths by themselves; and he departed to his home, wondering at that which was come to pass.

¹³At narito, dalawa sa kanila ay naparoroon nang araw ding yaon sa isang nayong ngala'y Emaus, na may anim na pung estadio ang layo sa Jerusalem.

¹³And behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was threescore furlongs from Jerusalem.

¹⁴At kanilang pinaguusapan ang lahat ng mga bagay na nangyari.

¹⁴And they communed with each other of all these things which had happened.

¹⁵At nangyari, na samantalang sila'y naguusap at nagtatanongan, na si Jesus din ay lumapit, at nakisabay sa kanila.

¹⁵And it came to pass, while they communed and questioned together, that Jesus himself drew near, and went with them.

¹⁶Datapuwa't sa mga mata nila'y may nakatatakip upang siya'y huwag nilang makilala.

¹⁶But their eyes were holden that they should not know him.

¹⁷At sinabi niya sa kanila, Ano ang mga salitaan ninyong ito sa inyong paglalakad? At sila'y nagsitigil, na nangalulumbay ang mga mukha.

¹⁷And he said unto them, What communications are these that ye have one with another, as ye walk? And they stood still, looking sad.

¹⁸At isa sa kanila, na nagngangalang Cleopas, sa pagsagot ay sinabi sa kaniya, Ikaw baga'y nakikipamayan lamang sa Jerusalem, at hindi nakaalam ng mga bagay na doo'y nangyari nang mga araw na ito?

¹⁸And one of them, named Cleopas, answering said unto him, Dost thou alone sojourn in Jerusalem and not know the things which are come to pass there in these days?

¹⁹At sinabi niya sa kanila, Anong mga bagay? At sinabi nila sa kaniya, Ang mga bagay tungkol kay Jesus na Nazareno, na isang propetang makapangyarihan sa gawa at sa salita sa harap ng Dios at ng buong bayan:

¹⁹And he said unto them, What things? And they said unto him, The things concerning Jesus the Nazarene, who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people:

²⁰At kung paano ang pagkabigay sa kaniya ng mga pangulong saserdote at ng mga pinuno upang hatulan sa kamatayan, at siya'y ipako sa krus.

²⁰and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.

²¹Datapuwa't hinihintay naming siya ang tutubos sa Israel. Oo at bukod sa lahat ng mga ito ay ngayon ang ikatlong araw buhat nang mangyari ang mga bagay na ito.

²¹But we hoped that it was he who should redeem Israel. Yea and besides all this, it is now the third day since these things came to pass.

²²Bukod sa rito iba sa mga babaing kasamahan namin na nagsiparoong maaga sa libingan, ay nakapagtaka sa amin;

²²Moreover certain women of our company amazed us, having been early at the tomb;

²³At nang hindi mangasumpungan ang kaniyang bangkay, ay nangagbalik sila, na nangagsabing sila nama'y nakakita ng isang pangitain ng mga anghel, na nangagsabing siya'y buhay.

²³and when they found not his body, they came, saying, that they had also seen a vision of angels, who said that he was alive.

²⁴At nagsiparoon sa libingan ang ilang kasama namin, at nasumpungan nila alinsunod sa sinabi ng mga babae: datapuwa't siya'y hindi nila nakita.

²⁴And certain of them that were with us went to the tomb, and found it even so as the women had said: but him they saw not.

²⁵At sinabi niya sa kanila, Oh mga taong haling, at makukupad ang mga pusong magsisampalataya sa lahat ng salita ng mga propeta!

²⁵And he said unto them, O foolish men, and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!

²⁶Hindi baga kinakailangang si Cristo ay maghirap ng mga bagay na ito, at pumasok sa kaniyang kaluwalhatian?

²⁶Behooved it not the Christ to suffer these things, and to enter into his glory?

²⁷At magmula kay Moises at sa mga propeta, ay ipinaaninaw niya sa kanila ang mga bagay tungkol sa kaniya sa lahat ng mga kasulatan.

²⁷And beginning from Moses and from all the prophets, he interpreted to them in all the scriptures the things concerning himself.

²⁸At sila'y malapit na sa nayong kanilang paroroonan: at naganyo siyang wari may paroroonang lalo pang malayo.

²⁸And they drew nigh unto the village, whither they were going: and he made as though he would go further.

²⁹At siya'y kanilang pinigil, na sinasabi, tumuloy ka sa amin, sapagka't gumagabi na, at kumikiling na ang araw. At pumasok siya upang tumuloy sa kanila.

²⁹And they constrained him, saying, Abide with us; for it is toward evening, and the day is now far spent. And he went in to abide with them.

³⁰At nangyari, nang siya'y nakaupo na kasalo nila sa dulang ng pagkain, ay kaniyang dinampot ang tinapay at binasbasan; at ito'y pinagputolputol, at ibinigay sa kanila.

³⁰And it came to pass, when he had sat down with them to meat, he took the bread and blessed; and breaking [it] he gave to them.

³¹At nangabuksan ang kanilang mga mata, at siya'y nakilala nila; at siya'y nawala sa kanilang mga paningin.

³¹And their eyes were opened, and they knew him; and he vanished out of their sight.

³²At sila-sila'y nangagsabihan, Hindi baga nagaalab ang ating puso sa loob natin, habang tayo'y kinakausap niya sa daan, samantalang binubuksan niya sa atin ang mga kasulatan?

³²And they said one to another, Was not our heart burning within us, while he spake to us in the way, while he opened to us the scriptures?

³³At sila'y nagsitindig sa oras ding yaon, at nangagbalik sa Jerusalem, at naratnang nangagkakatipon ang labingisa, at ang kanilang mga kasama.

³³And they rose up that very hour, and returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and them that were with them,

³⁴Na nangagsasabi, Tunay na nagbangong muli ang Panginoon, at napakita kay Simon,

³⁴saying, The Lord is risen indeed, and hath appeared to Simon.

³⁵At isinaysay nila ang mga bagay na nangyari sa daan, at kung paanong siya'y nakilala nila nang pagputolputulin ang tinapay.

³⁵And they rehearsed the things [that happened] in the way, and how he was known of them in the breaking of the bread.

³⁶At samantalang kanilang pinaguusapan ang mga bagay na ito, siya rin ay tumayo sa gitna nila, at sa kanila'y nagsabi, Kapayapaa'y suma inyo.

³⁶And as they spake these things, he himself stood in the midst of them, and saith unto them, Peace [be] unto you.

³⁷Datapuwa't sila'y kinilabutan, at nangahintakutan, at inakala nila na nakakakita sila ng isang espiritu.

³⁷But they were terrified and affrighted, and supposed that they beheld a spirit.

³⁸At sinabi niya sa kanila, Bakit kayo'y nangagugulumihanan? at bakit nangyayari ang pagtatalo sa inyong puso?

³⁸And he said unto them, Why are ye troubled? and wherefore do questionings arise in your heart?

³⁹Tingnan ninyo ang aking mga kamay at ang aking mga paa, ako rin nga: hipuin ninyo ako, at tingnan; sapagka't ang isang espiritu'y walang laman at mga buto, na gaya ng inyong nakikita na nasa akin.

³⁹See my hands and my feet, that it is I myself: handle me, and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye behold me having.

⁴⁰At pagkasabi niya nito, ay ipinakita niya sa kanila ang kaniyang mga kamay at ang kaniyang mga paa.

⁴⁰And when he had said this, he showed them his hands and his feet.

⁴¹At samantalang hindi pa sila nagsisisampalataya dahil sa galak, at nagsisipanggilalas, ay sinabi niya sa kanila, Mayroon baga kayo ritong anomang makakain?

⁴¹And while they still disbelieved for joy, and wondered, he said unto them, Have ye here anything to eat?

⁴²At binigyan nila siya ng isang putol na isdang inihaw.

⁴²And they gave him a piece of a broiled fish.

⁴³At kaniyang inabot yaon, at kumain sa harap nila.

⁴³And he took it, and ate before them.

⁴⁴At sinabi niya sa kanila, Ito ang aking mga salitang sinabi ko sa inyo, nang ako'y sumasa inyo pa, na kinakailangang matupad ang lahat ng mga bagay na nangasusulat tungkol sa akin sa kautusan ni Moises, at sa mga propeta, at sa mga awit.

⁴⁴And he said unto them, These are my words which I spake unto you, while I was yet with you, that all things must needs be fulfilled, which are written in the law of Moses, and the prophets, and the psalms, concerning me.

⁴⁵Nang magkagayo'y binuksan niya ang kanilang mga pagiisip, upang mapagunawa nila ang mga kasulatan;

⁴⁵Then opened he their mind, that they might understand the scriptures;

⁴⁶At sinabi niya sa kanila, Ganyan ang pagkasulat, na kinakailangang maghirap ang Cristo, at magbangong muli sa mga patay sa ikatlong araw;

⁴⁶and he said unto them, Thus it is written, that the Christ should suffer, and rise again from the dead the third day;

⁴⁷At ipangaral sa kaniyang pangalan ang pagsisisi at pagpapatawad ng mga kasalanan sa lahat ng mga bansa, magbuhat sa Jerusalem.

⁴⁷and that repentance and remission of sins should be preached in his name unto all the nations, beginning from Jerusalem.

⁴⁸Kayo'y mga saksi ng mga bagay na ito.

⁴⁸Ye are witnesses of these things.

⁴⁹At narito, ipadadala ko sa inyo ang pangako ng aking Ama, datapuwa't magsipanatili kayo sa bayan, hanggang sa kayo'y masangkapan ng kapangyarihang galing sa itaas.

⁴⁹And behold, I send forth the promise of my Father upon you: but tarry ye in the city, until ye be clothed with power from on high.

⁵⁰At kaniyang dinala sila sa labas hanggang sa tapat ng Betania: at itinaas niya ang kaniyang mga kamay, at sila'y binasbasan.

⁵⁰And he led them out until [they were] over against Bethany: and he lifted up his hands, and blessed them.

⁵¹At nangyari, na samantalang sila'y binabasbasan niya, ay iniwan niya sila; at dinala siya sa itaas sa langit.

⁵¹And it came to pass, while he blessed them, he parted from them, and was carried up into heaven.

⁵²At siya'y sinamba nila, at nagsibalik sila sa Jerusalem na may malaking galak:

⁵²And they worshipped him, and returned to Jerusalem with great joy:

⁵³At palaging sila'y nasa templo, na nangagpupuri sa Dios.

⁵³and were continually in the temple, blessing God.