¹Sapagka't ang kaharian ng langit ay tulad sa isang tao na puno ng sangbahayan, na lumabas pagkaumagang-umaga, upang umupa ng manggagawa sa kaniyang ubasan.

¹For the kingdom of heaven is like unto a man that was a householder, who went out early in the morning to hire laborers into his vineyard.

²At nang makipagkasundo na siya sa mga manggagawa sa isang denario sa bawa't araw, ay isinugo niya sila sa kaniyang ubasan.

²And when he had agreed with the laborers for a shilling a day, he sent them into his vineyard.

³At siya'y lumabas nang malapit na ang ikatlong oras, at nakita ang mga iba sa pamilihan na nangakatayong walang ginagawa;

³And he went out about the third hour, and saw others standing in the marketplace idle;

⁴At sinabi niya sa kanila, Magsiparoon din naman kayo sa ubasan, at bibigyan ko kayo ng nasa katuwiran. At nagsiyaon ng kanilang lakad sa ubasan.

⁴and to them he said, Go ye also into the vineyard, and whatsoever is right I will give you. And they went their way.

⁵Lumabas siyang muli nang malapit na ang mga oras na ikaanim at ikasiyam, at gayon din ang ginawa.

⁵Again he went out about the sixth and the ninth hour, and did likewise.

⁶At lumabas siya nang malapit na ang ikalabingisang oras at nakasumpong siya ng mga iba na nangakatayo; at sinabi niya sa kanila, Bakit kayo'y nangakatayo rito sa buong maghapon na walang ginagawa?

⁶And about the eleventh [hour] he went out, and found others standing; and he saith unto them, Why stand ye here all the day idle?

⁷At sinabi nila sa kaniya, Sapagka't sinoma'y walang umupa sa amin. Sinabi niya sa kanila, Magsiparito din naman kayo sa ubasan.

⁷They say unto him, Because no man hath hired us. He saith unto them, Go ye also into the vineyard.

⁸At nang dumating ang hapon, sinabi ng panginoon ng ubasan sa kaniyang katiwala, Tawagin mo ang mga manggagawa, at bayaran mo sila ng kaupahan sa kanila, na mula sa mga huli hanggang sa mga una.

⁸And when even was come, the lord of the vineyard saith unto his steward, Call the laborers, and pay them their hire, beginning from the last unto the first.

⁹At paglapit ng mga inupahan nang malapit na ang ikalabingisang oras ay tumanggap bawa't tao ng isang denario.

⁹And when they came that [were hired] about the eleventh hour, they received every man a shilling.

¹⁰At nang magsilapit ang mga nauna, ang isip nila'y magsisitanggap sila ng higit; at sila'y nagsitanggap din bawa't tao ng isang denario.

¹⁰And when the first came, they supposed that they would receive more; and they likewise received every man a shilling.

¹¹At nang kanilang tanggapin ay nangagbulongbulong laban sa puno ng sangbahayan,

¹¹And when they received it, they murmured against the householder,

¹²Na nangagsasabi, Isa lamang oras ang ginugol nitong mga huli, sila'y ipinantay mo sa amin, na aming binata ang hirap sa maghapon at ang init na nakasusunog.

¹²saying, These last have spent [but] one hour, and thou hast made them equal unto us, who have borne the burden of the day and the scorching heat.

¹³Datapuwa't siya'y sumagot at sinabi sa isa sa kanila, Kaibigan, hindi kita iniiring: hindi baga nakipagkayari ka sa akin sa isang denario?

¹³But he answered and said to one of them, Friend, I do thee no wrong: didst not thou agree with me for a shilling?

¹⁴Kunin mo ang ganang iyo, at humayo ka sa iyong lakad; ibig kong bigyan itong huli, nang gaya rin sa iyo.

¹⁴Take up that which is thine, and go thy way; it is my will to give unto this last, even as unto thee.

¹⁵Hindi baga matuwid sa aking gawin ang ibig ko sa aking pag-aari? o masama ang mata mo, sapagka't ako'y mabuti?

¹⁵Is it not lawful for me to do what I will with mine own? or is thine eye evil, because I am good?

¹⁶Kaya't ang mga una'y mangahuhuli, at ang mga huli ay mangauuna.

¹⁶So the last shall be first, and the first last.

¹⁷Samantalang umaahon si Jesus, ay bukod niyang isinama ang labingdalawang alagad, at sa daa'y sinabi niya sa kanila,

¹⁷And as Jesus was going up to Jerusalem, he took the twelve disciples apart, and on the way he said unto them,

¹⁸Narito, nagsisiahon tayo sa Jerusalem; at ibibigay ang Anak ng tao sa mga pangulong saserdote at sa mga eskriba; at kanilang hahatulang siya'y patayin,

¹⁸Behold, we go up to Jerusalem; and the Son of man shall be delivered unto the chief priests and scribes; and they shall condemn him to death,

¹⁹At ibibigay siya sa mga Gentil upang siya'y kanilang alimurahin, at hampasin, at ipako sa krus: at sa ikatlong araw siya'y ibabangon.

¹⁹and shall deliver him unto the Gentiles to mock, and to scourge, and to crucify: and the third day he shall be raised up.

²⁰Nang magkagayo'y lumapit sa kaniya ang ina ng mga anak na lalake ni Zebedeo, na kasama ang kaniyang mga anak na lalake na siya'y sinamba, at may hinihinging isang bagay sa kaniya.

²⁰Then came to him the mother of the sons of Zebedee with her sons, worshipping [him], and asking a certain thing of him.

²¹At sinabi niya sa kaniya, Ano ang ibig mo? Sinabi niya sa kaniya, Ipagutos mo na itong aking dalawang anak ay magsiupo, ang isa sa iyong kanan, at ang isa sa iyong kaliwa, sa iyong kaharian.

²¹And he said unto her, What wouldest thou? She saith unto him, Command that these my two sons may sit, one on thy right hand, and one on thy left hand, in thy kingdom.

²²Nguni't sumagot si Jesus at sinabi, Hindi ninyo nalalaman ang inyong hinihingi. Mangyayari bagang inuman ninyo ang sarong malapit nang aking iinuman? Sa kaniya'y sinabi nila, Mangyayari.

²²But Jesus answered and said, Ye know not what ye ask. Are ye able to drink the cup that I am about to drink? They say unto him, We are able.

²³Sinabi niya sa kanila, Katotohanang iinuman ninyo ang aking saro: datapuwa't ang maupo sa aking kanan, at sa aking kaliwa, ay hindi sa akin ang pagbibigay; datapuwa't yaon ay para sa kanila na mga pinaghandaan ng aking Ama.

²³He saith unto them, My cup indeed ye shall drink: but to sit on my right hand, and on [my] left hand, is not mine to give; but [it is for them] for whom it hath been prepared of my Father.

²⁴At nang marinig ito ng sangpu, ay nangagalit laban sa dalawang magkapatid.

²⁴And when the ten heard it, they were moved with indignation concerning the two brethren.

²⁵Datapuwa't sila'y pinalapit ni Jesus sa kaniya, at sinabi, Nalaman ninyo na ang mga pinuno ng mga Gentil ay nangapapapanginoon sa kanila, at ang kanilang mga dakila ay nagsisigamit ng kapamahalaan sa kanila.

²⁵But Jesus called them unto him, and said, Ye know that the rulers of the Gentiles lord it over them, and their great ones exercise authority over them.

²⁶Sa inyo'y hindi magkakagayon: kundi ang sinomang magibig na dumakila sa inyo ay magiging lingkod ninyo;

²⁶Not so shall it be among you: but whosoever would become great among you shall be your minister;

²⁷At sinomang magibig na maging una sa inyo ay magiging alipin ninyo:

²⁷and whosoever would be first among you shall be your servant:

²⁸Gayon din naman ang Anak ng tao ay hindi naparito upang paglingkuran, kundi upang maglingkod, at ibigay ang kaniyang buhay na pangtubos sa marami.

²⁸even as the Son of man came not to be ministered unto, but to minister, and to give his life a ransom for many.

²⁹At nang sila'y magsialis sa Jerico, ay sumunod sa kaniya ang lubhang maraming tao.

²⁹And as they went out from Jericho, a great multitude followed him.

³⁰At narito, ang dalawang lalaking bulag na nangakaupo sa tabi ng daan, pagkarinig nilang nagdaraan si Jesus, ay nangagsisigaw, na nagsisipagsabi, Panginoon, mahabag ka sa amin, ikaw na Anak ni David.

³⁰And behold, two blind men sitting by the way side, when they heard that Jesus was passing by, cried out, saying, Lord, have mercy on us, thou son of David.

³¹At pinagwikaan sila ng karamihan, upang sila'y magsitahimik: datapuwa't sila'y lalong nangagsisigaw, na nagsisipagsabi, Panginoon, mahabag ka sa amin, ikaw na Anak ni David.

³¹And the multitude rebuked them, that they should hold their peace: but they cried out the more, saying, Lord, have mercy on us, thou son of David.

³²At tumigil si Jesus, at sila'y tinawag, at sinabi, Ano ang ibig ninyong gawin ko sa inyo?

³²And Jesus stood still, and called them, and said, What will ye that I should do unto you?

³³Sinabi nila sa kaniya, Panginoon, na mangadilat ang mga mata namin.

³³They say unto him, Lord, that our eyes may be opened.

³⁴At si Jesus, sa pagkahabag, ay hinipo ang kanilang mga mata, at pagdaka'y nagsitanggap sila ng kanilang paningin; at nagsisunod sa kaniya.

³⁴And Jesus, being moved with compassion, touched their eyes; and straightway they received their sight, and followed him.