¹Huwag mong ipaghambog ang kinabukasan; Sapagka't hindi mo nalalaman kung ano ang ilalabas ng ibang araw.

¹Boast not thyself of tomorrow; For thou knowest not what a day may bring forth.

²Purihin ka ng ibang tao at huwag ng iyong sariling bibig; ng iba, at huwag ng iyong sariling mga labi.

²Let another man praise thee, and not thine own mouth; A stranger, and not thine own lips.

³Ang bato ay mabigat, at ang buhangin ay matimbang; nguni't ang galit ng mangmang ay lalong mabigat kay sa mga yaon.

³A stone is heavy, and the sand weighty; But a fool's vexation is heavier than they both.

⁴Poot ay mabagsik, at ang galit ay mamumugnaw, nguni't sinong makatatayo sa harap ng paninibugho?

⁴Wrath is cruel, and anger is overwhelming; But who is able to stand before jealousy?

⁵Maigi ang saway na hayag kay sa pagibig na nakukubli.

⁵Better is open rebuke Than love that is hidden.

⁶Tapat ang mga sugat ng kaibigan: nguni't ang mga halik ng kaaway ay malabis.

⁶Faithful are the wounds of a friend; But the kisses of an enemy are profuse.

⁷Ang busog na tao ay umaayaw sa pulot-pukyutan: nguni't sa gutom na tao ay matamis ang bawa't mapait na bagay.

⁷The full soul loatheth a honeycomb; But to the hungry soul every bitter thing is sweet.

⁸Kung paano ang ibon na gumagala mula sa kaniyang pugad, gayon ang tao na gumagala mula sa kaniyang dako.

⁸As a bird that wandereth from her nest, So is a man that wandereth from his place.

⁹Ang unguento at pabango ay nagpapagalak ng puso: gayon ang katamisan ng kaibigan ng tao na nagbubuhat sa maiging payo.

⁹Oil and perfume rejoice the heart; So doth the sweetness of a man's friend [that cometh] of hearty counsel.

¹⁰Ang iyong sariling kaibigan at ang kaibigan ng iyong ama, ay huwag mong pabayaan; at huwag kang pumaroon sa bahay ng iyong kapatid sa kaarawan ng iyong kasakunaan: maigi ang kapuwa na malapit kay sa kapatid na malayo.

¹⁰Thine own friend, and thy father's friend, forsake not; And go not to thy brother's house in the day of thy calamity: Better is a neighbor that is near than a brother far off.

¹¹Anak ko, ikaw ay magpakadunong, at iyong pasayahin ang aking puso, upang aking masagot siya na tumutuya sa akin.

¹¹My son, be wise, and make my heart glad, That I may answer him that reproacheth me.

¹²Ang taong mabait ay nakakakita ng kasamaan, at nagkukubli: nguni't dinadaanan ng musmos, at naghihirap.

¹²A prudent man seeth the evil, [and] hideth himself; [But] the simple pass on, [and] suffer for it.

¹³Kunin mo ang kaniyang kasuutan na nananagot sa di kilala; at tanggapan mo siya ng sanla na nananagot sa babaing di kilala.

¹³Take his garment that is surety for a stranger; And hold him in pledge [that is surety] for a foreign woman.

¹⁴Siyang nagpapala sa kaniyang kaibigan ng malakas na tinig, na bumabangong maaga sa kinaumagahan, mabibilang na sumpa sa kaniya.

¹⁴He that blesseth his friend with a loud voice, rising early in the morning, It shall be counted a curse to him.

¹⁵Ang laging tulo sa araw na maulan at ang babaing palatalo ay magkahalintulad:

¹⁵A continual dropping in a very rainy day And a contentious woman are alike:

¹⁶Ang magibig pumigil sa kaniya, ay pumipigil sa hangin, at ang kaniyang kanan ay nakakasumpong ng langis.

¹⁶He that would restrain her restraineth the wind; And his right hand encountereth oil.

¹⁷Ang bakal ay nagpapatalas sa bakal; gayon ang tao ay nagpapatalas sa mukha ng kaniyang kaibigan.

¹⁷Iron sharpeneth iron; So a man sharpeneth the countenance of his friend.

¹⁸Ang nagiingat ng puno ng higos ay kakain ng bunga niyaon; at ang naghihintay sa kaniyang panginoon ay pararangalin.

¹⁸Whoso keepeth the fig-tree shall eat the fruit thereof; And he that regardeth his master shall be honored.

¹⁹Kung paanong sa tubig ang mukha ay sumasagot sa mukha, gayon ang puso ng tao sa tao.

¹⁹As in water face [answereth] to face, So the heart of man to man.

²⁰Ang Sheol at ang kapahamakan ay hindi nasisiyahan kailan man; at ang mga mata ng tao ay hindi nasisiyahan kailan man.

²⁰Sheol and Abaddon are never satisfied; And the eyes of man are never satisfied.

²¹Ang sangagan ay sa pilak, at ang hurno ay sa ginto, at ang tao ay nasusubok sa pamamagitan ng kaniyang pagpuri.

²¹The refining pot is for silver, and the furnace for gold; And a man is [tried] by his praise.

²²Bagaman iyong piitin ang mangmang sa isang piitan na kasama ng pangbayo sa mga bayong trigo, gayon ma'y hindi hihiwalay ang kaniyang kamangmangan sa kaniya.

²²Though thou shouldest bray a fool in a mortar with a pestle along with bruised grain, Yet will not his foolishness depart from him.

²³Magmasipag ka na alamin mo ang kalagayan ng iyong mga kawan, at tingnan mong mabuti ang iyong mga bakahan:

²³Be thou diligent to know the state of thy flocks, [And] look well to thy herds:

²⁴Sapagka't ang mga kayamanan ay hindi magpakailan man: at namamalagi ba ang putong sa lahat ng sali't saling lahi?

²⁴For riches are not for ever: And doth the crown endure unto all generations?

²⁵Ang tuyong damo ay pinupulot, at ang sariwang damo ay lumilitaw, at ang mga gugulayin sa mga bundok ay pinipisan.

²⁵The hay is carried, and the tender grass showeth itself, And the herbs of the mountains are gathered in.

²⁶Ang mga kordero ay ukol sa iyong kasuutan, at ang mga kambing ay siyang halaga ng bukid:

²⁶The lambs are for thy clothing, And the goats are the price of the field;

²⁷At magkakaroon ng kasiyahang gatas ng kambing sa iyong pagkain, sa pagkain ng iyong sangbahayan; at pagkain sa iyong mga alilang babae.

²⁷And [there will be] goats' milk enough for thy food, for the food of thy household, And maintenance for thy maidens.