¹Nang mga araw na yaon ay may sakit na ikamamatay si Ezechias. At si Isaias na propeta na anak ni Amos ay naparoon sa kaniya, at nagsabi sa kaniya, Ganito ang sabi ng Panginoon, Ayusin mo ang iyong bahay; sapagka't ikaw ay mamamatay, at hindi mabubuhay.

¹Niadtong mga adlawa si Ezechias nasakit nga nagaungaw sa kamatayon, ug si Isaias nga manalagna ang anak ni Amos miadto kaniya, ug miingon kaniya: Kini mao ang gipamulong ni Jehova: Hikayon mo ang imong balay; kay ikaw mamatay, ug dili mabuhi.

²Nang magkagayo'y kaniyang ipinihit ang kaniyang mukha sa panig ng bahay, at nanalangin sa Panginoon, na nagsasabi,

²Unya gilingi niya ang iyang nawong sa bungbong, ug nag-ampo kang Jehova, nga nagaingon:

³Idinadalangin ko sa iyo, Oh Panginoon, na iyong alalahanin, kung paanong ako'y lumakad sa harap mo sa katotohanan, at may dalisay na puso at gumawa ng mabuti sa iyong paningin. At si Ezechias ay umiyak na mainam.

³Hinumdumi karon, Oh Jehova, ako nagapakilooy kanimo, giunsa ko ang paglakaw sa atubangan nimo sa kamatuoran, ug sa usa ka hingpit nga kasingkasing, ug gibuhat ko kadtong maayo sa imong panan-aw. Ug mihilak si Ezechias sa hilabihan.

⁴At nangyari, bago si Isaias ay lumabas sa pinakaloob ng bayan, na ang salita ng Panginoon ay dumating sa kaniya, na nagsasabi,

⁴Ug nahitabo, sa wala pa mahilakaw si Isaias ngadto sa kinataliwad-an sa ciudad, nga ang pulong ni Jehova midangat kaniya, nga nagaingon:

⁵Bumalik ka uli, at sabihin mo kay Ezechias na pangulo ng aking bayan. Ganito ang sabi ng Panginoon ng Dios ni David na iyong magulang, Aking narinig ang iyong panalangin, aking nakita ang iyong mga luha: narito, aking pagagalingin ka: sa ikatlong araw ay sasampa ka sa bahay ng Panginoon.

⁵Bumalik ka, ug ingna si Ezechias ang principe sa akong katawohan: Kini mao ang gipamulong ni Jehova, ang Dios ni David nga imong amahan: Gidungog ko ang imong pag-ampo nakita ko ang imong mga luha: Ania karon, ikaw pakaayohon ko; sa ikatolo ka adlaw ikaw mosaka ngadto sa balay ni Jehova.

⁶At aking idadagdag sa iyong mga kaarawan ay labing limang taon; at aking ililigtas ka at ang bayang ito sa kamay ng hari sa Asiria; at aking ipagsasanggalang ang bayang ito dahil sa akin, at dahil sa aking lingkod na si David.

⁶Ug dugangan ko ang imong mga adlaw sa napulo ug lima ka tuig; ug ako magaluwas kanimo niining ciudara gikan sa kamot sa hari sa Asiria; ug ako magapanalipod niining ciudara tungod sa akong kaugalingon, ug tungod sa akong alagad nga si David.

⁷At sinabi ni Isaias, Kayo'y magsikuha ng isang binilong igos. At kinuha nila at itinapal sa bukol at siya'y gumaling.

⁷Ug si miingon: Kuhaa ninyo ang usa ka tinorta nga igos. Ug ilang gikuha, ug ilang gibutang sa ibabaw sa hubag, ug siya naayo.

⁸At sinabi ni Ezechias kay Isaias, Ano ang magiging tanda na ako'y pagagalingin ng Panginoon, at ako'y sasampa sa bahay ng Panginoon sa ikatlong araw?

⁸Ug si Ezechias miingon kang Isaias: Unsa ba ang ilhanan nga si Jehova magaayo kanako, ug nga ako mosaka ngadto sa balay ni Jehova sa ikatolo ka adlaw.

⁹At sinabi ni Isaias, Ito ang magiging tanda sa iyo na mula sa Panginoon, na gagawin ng Panginoon ang bagay na kaniyang sinalita: magpapauna ba ang anino ng sangpung grado, o magpapahuli ng sangpung grado?

⁹Ug si Isaias miingon: Kini mao ang ilhanan kanimo gikan kang Jehova, nga buhaton ni Jehova ang butang nga iyang gipamulong: maga-una ba ang anino sa napulo ka lakang, kun mosibug ba sa napulo ka lakang?

¹⁰At sumagot si Ezechias, Magaang bagay sa anino na kumiling ng sangpung grado: hindi, kundi pahulihin ang anino ng sangpung grado.

¹⁰Ug si Ezechias mitubag: Usa ka masayon nga butang nga ang anino mohilig sa napulo ka lakang: dili, kondili pasibuga hinoon ang anino sa likod sa napulo ka lakang?

¹¹At si Isaias na propeta ay dumalangin sa Panginoon: at kaniyang pinapagpahuli ang anino ng sangpung grado, na nakababa na sa orasan ni Achaz.

¹¹Ug si Isaias nga manalagna misinggit kang Jehova; ug iyang gipasibug ang anino sa napulo ka lakang, sumala sa nahimo sa orasan ni Achaz,

¹²Nang panahong yaon ay si Berodach-baladan, na anak ni Baladan, na hari sa Babilonia, ay nagpadala ng mga sulat at ng kaloob kay Ezechias: sapagka't kaniyang nabalitaan na si Ezechias ay nagkasakit.

¹²Niadtong panahona si Berodach-baladan ang anak nga lalake ni Baladan, hari sa Babilonia, nagpadala ug mga sulat ug usa ka gasa kang Ezechias; kay nakadungog siya nga si Ezechias nasakit.

¹³At dininig ni Ezechias sila, at ipinakita sa kanila ang buong bahay ng kaniyang mahalagang mga bagay, ang pilak, at ang ginto, at ang mga espesia, at ang mahalagang langis, at ang bahay na taguan ng kaniyang sandata, at ang lahat na nasusumpungan sa mga kayamanan niya: walang anoman sa kaniyang bahay, o sa buong kaniyang sakop, na hindi ipinakita sa kanila ni Ezechias.

¹³Ug si Ezechias namati kanila, ug gipakita kanila ang tibook balay sa iyang mahal nga mga butang, ang salapi ug ang bulawan, ug ang mga panakot, ug ang mahal nga lana, ug ang balay sa iyang hinagiban, ug sa tanan nga nakita sa iyang mga bahandi; walay butang sa iyang balay, bisan sa tibook niyang gingharian, nga wala ipakita kanila ni Ezechias.

¹⁴Nang magkagayo'y naparoon si Isaias na propeta sa haring Ezechias, at nagsabi sa kaniya, Anong sinasabi ng mga lalaking ito? at saan nagsipanggaling na napasa iyo? At sinabi ni Ezechias, Sila'y nagsipanggaling sa malayong lupain, sa makatuwid baga'y sa Babilonia.

¹⁴Unya miadto si Isaias nga manalagna kang Ezechias nga hari, ug miingon kaniya: Unsay giingon niining mga tawo? Ug diin gikan sila nga nanganhi man kanimo? Ug si Ezechias miingon: Sila gikan sa halayong yuta bisan sa Babilonia.

¹⁵At kaniyang sinabi, Anong kanilang nakita sa iyong bahay? At sumagot si Ezechias. Lahat na nasa aking bahay ay kanilang nakita: walang anomang bagay na nasa aking mga kayamanan na di ko ipinakita sa kanila.

¹⁵Ug siya miingon: Unsay nakita nila sa imong balay? Ug si Ezechias mitubag: Ang tanan nga ania sa akong balay ilang nakita: walay butang sa akong bahandi nga wala nako ipakita kanila.

¹⁶At sinabi ni Isaias kay Ezechias, Dinggin mo ang salita ng Panginoon.

¹⁶Ug si Isaias miingon kang Ezechias: Pamatia ang pulong ni Jehova.

¹⁷Narito, ang mga kaarawan ay dumarating, na ang lahat na nangasa iyong bahay, at ang itinago ng iyong mga magulang hanggang sa araw na ito, ay dadalhin sa Babilonia: walang maiiwan, sabi ng Panginoon.

¹⁷Ania karon, ang mga adlaw moabut na , nga ang tanan nga anaa sa imong balay, ug ang tinigum sa imong amahan, hangtud niining adlawa, pagadad-on ngadto sa Babilonia: walay mahabilin, namulong si Jehova.

¹⁸At ang ilan sa iyong mga anak na magmumula sa iyo na iyong ipanganganak, sila'y dadalhin; at sila'y magiging bating sa bahay ng hari sa Babilonia.

¹⁸Ug sa imong mga anak nga lalake nga matawo kanimo, ilang pagadad-on: ug sila mahimo nga mga eunuco sa palacio sa hari sa Babilonia.

¹⁹Nang magkagayo'y sinabi ni Ezechias kay Isaias, Mabuti ang salita ng Panginoon na iyong sinalita. Kaniyang sinabi, bukod dito, Hindi ba, kung magkakaroon ng kapayapaan at katotohanan sa aking mga kaarawan?

¹⁹Unya namulong si Ezechias kang Isaias: Maayo ang pulong ni Jehova nga imong gipamulong. Labut pa, miingon siya: Dili ba matuod nga ang pagpakigdait ug kamatuoran modangat sa akong mga adlaw?

²⁰Ang iba nga sa mga gawa ni Ezechias, at ang buo niyang kapangyarihan, at kung paano niyang ginawa ang tipunan ng tubig, at ang padaluyan, at nagdala ng tubig sa bayan, hindi ba nangasusulat sa aklat ng mga alaala sa mga hari sa Juda?

²⁰Ug ang nahabilin nga mga buhat ni Ezechias, ug ang tanan nga iyang gahum, ug giunsa niya paghimo ang danaw, ug ang kanal, ug gidala ang tubig ngadto sa ciudad, wala ba sila mahisulat sa basahon sa mga Cronicas sa Juda?

²¹At natulog si Ezechias na kasama ng kaniyang mga magulang: at si Manases na kaniyang anak ay naghari na kahalili niya.

²¹Ug si Ezechias natulog uban sa iyang mga amahan, ug si Manases nga iyang anak nga lalake naghari ilis kaniya.