¹At si Pablo, na tumititig na mabuti sa Sanedrin, ay nagsabi, Mga kapatid na lalake, ako'y nabuhay sa harapan ng Dios sa buong kabutihan ng budhi hanggang sa mga araw na ito.

¹Ug si Pablo, sa mitutok sa Sanhedrin, miingon: Mga igsoon, nagkinabuhi ako sa tibook nga maayong kaisipan sa atubangan sa Dios hangtud niining adlawa.

²At ipinagutos ng dakilang saserdoteng si Ananias sa mga nalalapit sa kaniya na siya'y saktan sa bibig.

²Ug ang labawng sacerdote nga si Ananias nagsugo niadtong nanagtindog sa tupad niya nga sagpaon ang iyang baba.

³Nang magkagayo'y sinabi sa kaniya ni Pablo, sasaktan ka ng Dios, ikaw na pinaputing pader: at nakaupo ka baga upang ako'y hatulan mo ayon sa kautusan, at ako'y sinasaktan mo ng laban sa kautusan?

³Unya nag-ingon si Pablo kaniya: Ang Dios magahampak kanimo, bongbong nga gipaputi; ug nagalingkod ikaw sa paghukom kanako uyon sa Kasugoan, ug nagsugo ka sa pagpasagpa kanako; supak sa Kasugoan?

⁴At sinabi ng nangakatayo sa malapit, Nilalait mo ang dakilang saserdote ng Dios?

⁴Ug ang mga nanagtindog sa tupad miingon: Gipasipad-an mo ba ang labaw nga sacerdote sa Dios?

⁵At sinabi ni Pablo, Hindi ko nalalaman, mga kapatid na lalake, na siya'y dakilang saserdote: sapagka't nasusulat, Huwag kang magsasalita ng masama sa isang pinuno ng iyong bayan.

⁵Ug si Pablo miingon: Wala ako mahibalo, mga igsoon, nga siya labawng sacerdote; kay nahasulat: Dili ka magsulti ug dautan batok sa pangulo sa imong katawohan.

⁶Datapuwa't nang matalastas ni Pablo na ang isang bahagi ay mga Saduceo at ang iba'y mga Fariseo, ay sumigaw siya sa Sanedrin, Mga kapatid na lalake, ako'y Fariseo, anak ng mga Fariseo: ako'y sinisiyasat tungkol sa pagasa at pagkabuhay na maguli ng mga patay.

⁶Ug sa hingbaloan ni Pablo, nga ang usa ka bahin kanila mga Saduceo, ug ang usa mga Fariseo, misinggit siya sa Sanhedrin: Mga igsoon, Fariseo ako, anak sa mga Fariseo; mahatungod sa paglaum ug sa pagkabanhaw sa mga minatay pagahukman ako karon.

⁷At nang masabi na niya ang gayon, nangyari ang isang pagtatalo sa mga Fariseo at sa mga Saduceo; at nagkabahabahagi ang kapulungan.

⁷Ug sa nakapamulong siya niini, miabut ang usa ka paglalisay sa mga Fariseo ug mga Saduceo; ug ang pundok sa katawohan nabahin.

⁸Sapagka't sinasabi ng mga Saduceo na walang pagkabuhay na maguli, ni anghel, ni espiritu; datapuwa't kapuwa pinaniniwalaan ng mga Fariseo.

⁸Kay ang mga Saduceo nagaingon nga walay pagkabanhaw, bisan manolonda, bisan espiritu; apan ang mga Fariseo nagasugid sa duruha.

⁹At nagkaroon ng malaking sigawan, at nagsitindig ang ilan sa mga eskriba na kakampi ng mga Fariseo, at nakikipagtalo, na nagsipagsabi, Wala kaming masumpungang anomang kasalanan sa taong ito: at ano kung siya'y kinausap man ng isang espiritu, o ng isang anghel?

⁹Ug miabut ang usa ka dakung sininggitay; ug ang mga escriba sa pundok sa mga Fariseo mingtindog, ug nakigbisog, nga nagaingon: Kami walay hingkit-an nga dautan niining tawohana; ug unsa man kong usa ka espiritu kun, usa ba ka manolonda misulti kaniya, dili kita magsukol sa Dios.

¹⁰At nang magkaroon ng malaking pagtatalo, sa takot ng pangulong kapitan na baka pagwaraywarayin nila si Pablo, ay pinapanaog ang mga kawal at ipinaagaw siya sa gitna nila, at siya'y ipinasok sa kuta.

¹⁰Ug sa miabut ang usa ka daku nga paglalisay, ang pangulong capitan, nga nahadlok nga si Pablo pagakuniskunison nila, nagpakanaug sa mga sundalo, ug iyang gipakuha siya sa lugos gikan sa taliwala nila, ug gipadala siya ngadto sa kuta.

¹¹At nang sumunod na gabi ay lumapit sa kaniya ang Panginoon, at sinabi, Laksan mo ang iyong loob: sapagka't kung paano ang pagkapatotoo mo tungkol sa akin sa Jerusalem, ay kailangang patotohanan mo rin gayon sa Roma.

¹¹Ug sa gabii nga misunod ang Ginoo mitindog tupad kaniya, ug miingon: Magmalipayon ka, kay ingon nga nagpamatuod ka mahatungod kanako sa Jerusalem, ingon usab kinahanglan nga magpamatuod ka sa Roma.

¹²At nang araw na, ay nangagkatipon ang mga Judio, at sila'y nangagpanata sa ilalim ng sumpa, na nagsisipagsabi na hindi sila kakain ni iinom man hanggang sa kanilang mapatay si Pablo.

¹²Ug sa pagkabuntag, nanagtigum ang mga Judio, ug nanagsinaaray nga may panumpa, nga nagaingon, nga dili na sila mokaon bisan moinum hangtud nga mapatay nila si Pablo.

¹³At mahigit sa apat na pu ang mga nagsipanumpa ng ganito.

¹³Ug kapin sa kap-atan sila nga nanagsabut niini;

¹⁴At sila'y nagsiparoon sa mga pangulong saserdote at sa mga matanda, at nangagsabi, Kami ay nangagpanata sa ilalim ng mahigpit na sumpa, na hindi titikim ng anoman hanggang sa mapatay namin si Pablo.

¹⁴Ug nangadto sila sa mga pangulong sacerdote ug sa mga anciano ug nanag-ingon: Nanagsinaaray kami sa dakung panumpa, nga dili kami motilaw bisan unsa hangtud nga mapatay namo si Pablo.

¹⁵Ngayon nga kayo pati ng Sanedrin ay mangagpahiwatig sa pangulong kapitan na siya'y ipapanaog niya sa inyo, na waring ibig ninyong mahatulan ng lalong ganap ang sakdal tungkol sa kaniya: at kami, bago siya dumating ay nangahanda upang siya'y patayin.

¹⁵Busa karon, kamo uban ang Sanhedrin, magpahayag kamo sa atubangan sa pangulong capitan, nga iyang ipadala si Pablo nganha kaninyo, ingon nga buot kamo magsusi sa sibo pa gayud sa mga butang mahatungod kaniya; ug kami sa dili pa siya makaduol, andam sa pagpatay kaniya.

¹⁶Datapuwa't ang anak na lalake ng kapatid na babae ni Pablo ay narinig ang tungkol sa kanilang pagbabakay, at siya'y naparoon at pumasok sa kuta at isinaysay kay Pablo.

¹⁶Apan ang anak nga lalake sa igsoong babaye ni Pablo nakadungog mahatungod sa ilang pag-atang, ug siya miadto ug misulod sa kuta ug misugilon kang Pablo.

¹⁷At tinawag ni Pablo ang isa sa mga senturion, at sinabi, Dalhin mo ang binatang ito sa pangulong kapitan; sapagka't siya'y may isang bagay na sasabihin sa kaniya.

¹⁷Ug gitawag ni Pablo ngadto kaniya ang usa sa mga centurion ug miingon: Dad-a kining batan-on ngadto sa pangulong capitan, kay siya may igasugilon kaniya.

¹⁸Kaya't siya'y kinuha, at dinala siya sa pangulong kapitan, at sinabi, Tinawag ako ng bilanggong si Pablo, at ipinamanhik sa aking dalhin ko sa iyo ang binatang ito, na may isang bagay na sasabihin sa iyo.

¹⁸Busa iyang gikuha siya, ug gidala ngadto sa pangulong capitan, ug miingon: Gipatawag ako sa binilanggo nga si Pablo, ug gipangayo niya kanako, nga dad-on dinhi kanimo kining batan-on, kay siya adunay igasugilon kanimo.

¹⁹At tinangnan siya ng pangulong kapitan sa kamay, at pagtabi ay lihim na tinanong siya, Ano yaong sasabihin mo sa akin?

¹⁹Ug gikuptan siya sa kamot sa pangulong capitan, ug sa hilit gipangutana siya: Unsa bay igasugilon mo kanako?

²⁰At sinabi niya, Pinagkasunduan ng mga Judio na sa iyo'y ipamanhik na iyong ipapanaog bukas si Pablo sa Sanedrin, na waring ikaw ay may sisiyasating lalong ganap tungkol sa kaniya.

²⁰Ug miingon siya: Ang mga Judio nanaghiusa sa pagpangayo kanimo nga ugma ipadala mo si Pablo sa atubangan sa Sanhedrin, ingon nga daw ikaw adunay ipangutana sa sibo gayud mahatungod kaniya.

²¹Huwag ka ngang palamuyot sa kanila: sapagka't binabakayan siya ng mahigit na apat na pung katao sa kanila, na nangagsipagpanata sa ilalim ng sumpa, na hindi kakain ni iinom man hanggang sa siya'y kanilang mapatay: at ngayo'y nangahahanda sila, na nangaghihintay ng pangako mo.

²¹Busa, dili ka magsugot kanila; kay kapin sa kap-atan ka tawo ang nag-atang kaniya, nga nanagsaad nga may panumpa, nga dili na sila mokaon, bisan moinum hangtud nga ilang mapatay siya; ug karon andam na sila, nga nagapaabut sa saad gikan kanimo.

²²Kaya't pinaalis ng pangulong kapitan ang binata, na ipinagbilin sa kaniya, Huwag mong sasabihin sa kanino man na ipinahiwatig mo sa akin ang mga bagay na ito.

²²Busa gipapauli sa pangulong capitan ang batan-on, nga nagtugon kaniya: Dili ka magsugilon bisan kang kinsa nga gipahayagan mo ako niining mga butanga.

²³At kaniyang tinawag ang dalawa sa mga senturion, at sinabi, Ihanda ninyo ang dalawang daang kawal upang magsiparoon hanggang sa Cesarea, at pitong pung kabayuhan, at dalawang daang sibatan, sa ikatlong oras ng gabi:

²³Ug iyang gitawag ngadto kaniya ang duha ka centurion, ug nag-ingon: Andamon ninyo sa ikatolo ka takna sa gabii ang duha ka gatus ka mga sundalo, aron mangadto sila hangtud sa Cesarea, ug kapitoan ka sundalo nga managkabayo, ug duha ka gatus ka sundalo nga may mga bangkaw.

²⁴At pinapaghanda niya sila ng mga hayop, upang mapagsakyan kay Pablo, at siya'y maihatid na walang panganib kay Felix na gobernador.

²⁴Ug iyang gitugon sila sapag-andam ug mga mananap, aron pakabay-an kang Pablo, ug aron dad-on siya nga walay kabilinggan kang Felix nga gobernador.

²⁵At siya'y sumulat ng isang sulat, na ganito:

²⁵Ug nagsulat siya ug usa ka sulat, nga ingon niini:

²⁶Si Claudio Lisias sa kagalanggalang na gobernador Felix, bumabati.

²⁶Si Claudio Lysias alang sa halangdon gayud nga gobernador nga si Felix: Mga yukbo.

²⁷Ang taong ito'y hinuli ng mga Judio, at papatayin na lamang sana nila, nang dumalo akong may kasamang mga kawal at siya'y iniligtas ko, nang mapagtantong siya'y isang taga Roma.

²⁷Kining tawohana gidakup sa mga Judio, ug diriyut na nila pagpatya, sa paghiabut ko uban sa mga sundalo, ug akong giluwas siya, sa hingsayran ko nga siya Romanhon.

²⁸At sa pagkaibig kong mapagunawa ang dahilan kung bakit siya'y kanilang isinakdal, ay ipinanaog ko siya sa kanilang Sanedrin:

²⁸Ug sa akong pagtinguha nga masayud sa gipasikaran sa ilang sumbong batok kaniya, ako siyang gipaatubang sa ilang Sanhedrin;

²⁹Na nasumpungan ko na siya'y kanilang isinasakdal sa mga suliranin tungkol sa kanilang kautusan, datapuwa't walang anomang sakdal laban sa kaniya na marapat sa kamatayan o sa tanikala.

²⁹Nga nakita ko nga gisumbong nila tungod sa mga gikalantugian nga bahin sa ilang Kasugoan, apan walay sumbong kaniya nga takus sa kamatayon, bisan pa sa bilanggoan.

³⁰At nang ipakilala sa akin na may banta laban sa taong iyan, ay ipinadala ko siya agad sa iyo, na aking ipinagbilin din sa mga sa kaniya'y nangagsasakdal na mangagsalita sa harapan mo laban sa kaniya.

³⁰Ug sa gipakita kanako nga nanagsabut ang mga Judio batok sa tawo, gilayon gipahatud ko siya kanimo nga gisugo ko usab ang mga magsusumbong, nga isulti nila sa imong atubangan ang batok kaniya. Magamaayo ka unta.

³¹Kaya't ang mga kawal, alinsunod sa iniutos sa kanila, ay kinuha si Pablo at dinala siya sa gabi sa Antipatris.

³¹Busa, ang mga sundalo, ingon sa gisugo kanila, gikuha nila si Pablo, ug gidala sulod sa kagabhion ngadto sa Antipatris.

³²Datapuwa't nang kinabukasan ay pinabayaan nilang samahan siya ng mga kabayuhan, at nangagbalik sa kuta:

³²Apan sa adlaw nga misunod, gipasagdan nila nga ang mga nanagkabayo nga mga sundalo maoy mikuyog kaniya, ug namalik sila sa kuta;

³³At sila, nang sila'y magsidating sa Cesarea at maibigay ang sulat sa gobernador, ay iniharap din si Pablo sa harapan niya.

³³Ug sila, sa nakaabut sa Cesarea ug sa nahatag nila ang sulat sa gobernador, gitugyan usab nila si Pablo kaniya.

³⁴At nang mabasa niya ito, ay itinanong niya kung taga saang lalawigan siya; at nang maalamang siya'y taga Cilicia,

³⁴Ug sa nabasa niya kini, nangutana kong tagadiin siya. Ug sa hingsayran nga taga-Cilicia siya,

³⁵Pakikinggan kitang lubos, ang sabi niya, pagdating naman ng mga nagsisipagsakdal sa iyo: at ipinagutos na siya'y ingatan sa palasio ni Herodes.

³⁵Miingon siya: Pagapatalinghugan ko ikaw sa hingpit kong moabut na ang imong mga magsusumbong. Ug nagsugo nga pagabantayan siya sa palacio ni Herodes.