¹At nang kami'y mangakatakas na, nang magkagayo'y napagtalastas namin na ang pulo'y tinatawag na Melita.

¹Ug sa naluwas na kami, nahibaloan namo nga ang pulo ginganlan Melita,

²At pinagpakitaan kami ng hindi karaniwang kagandahang-loob ng mga barbaro: sapagka't sila'y nagsiga, at tinanggap kaming lahat, dahil sa ulan niyaon, at dahil sa ginaw.

²Apan ang mga molupyo didto nagaamoma kanamo sa dili diyutay nga pag-abiabi; kay nagahaling sila ug usa ka daub, ug midawat kanamong tanan, tungod sa ulan, ug tungod sa katugnaw.

³Datapuwa't pagkapagtipon ni Pablo ng isang bigkis na kahoy at mailagay sa apoy, ay lumabas ang isang ulupong dahil sa init, at kumapit sa kaniyang kamay.

³Apan sapagkuha ni Pablo ug usa ka hakgum sa mga sanga ug gitam-ok sa daub, miwayway ang usa ka bitin nga malala tungod sa kainit, ug miungot sa iyang kamot.

⁴At nang makita ng mga barbaro ang makamandag na hayop na nakabitin sa kaniyang kamay, ay nagsabi ang isa sa iba, Walang salang mamamatay-tao ang taong ito, na, bagama't siya'y nakatakas sa dagat, gayon ma'y hindi siya pinabayaang mabuhay ng Katarungan.

⁴Ug sa hingkit-an sa mga molupyo didto ang malala nga mananap nga nagabitay sa iyang kamot, nagsinultihay sila ang usa ug usa: Sa walay duhaduha mamomono kining tawohana, nga bisan tuod nakakalagiw gikan sa dagat, apan wala motugot ang katarungan nga mabuhi siya.

⁵Gayon ma'y ipinagpag niya ang hayop sa apoy, at siya'y hindi nasaktan.

⁵Apan gisawilik niya ang mananap sa kalayo, ug wala siya mobati ug kadautan.

⁶Nguni't kanilang hinihintay na siya'y mamaga, o biglang mabuwal na patay: datapuwa't nang maluwat na silang makapaghintay, at makitang walang nangyari sa kaniyang anoman, ay nangagbago sila ng akala, at nangagsabing siya'y isang dios.

⁶Apan sila nagapaabut nga mohupong siya, kun mapukan nga patay sa hinanali; apan sa human ang dugay nga paghulat nila, ug sa hingkit-an nila nga walay bisan unsang kadaut nga nahitabo kaniya, nagbalhin sila sa ilang mga hunahuna, ug nanag-ingon nga siya usa ka dios.

⁷At sa mga kalapit ng dakong yao'y may mga lupain ang pangulo sa pulong yaon, na nagngangalang Publio; na tumanggap sa amin, at nagkupkop sa aming tatlong araw na may kagandahang-loob.

⁷Apan sa nait niadtong dapita, may mga kaumhan sa pangulo sa pulo nga ginganlan si Publio; nga midawat kanamo, ug maoy nag-amoma kanamo sulod sa tolo ka adlaw sa maabiabihon gayud.

⁸At nangyari, nararatay ang ama ni Publio na may-sakit na lagnat at iti: at pinasok siya ni Pablo, at nanalangin, at nang maipatong sa kaniya ang kaniyang mga kamay ay siya'y pinagaling.

⁸Ug mao kadto nga ang amahan ni Publio nagahigda nga gitakbuyan sa hilanat ug sa kalibang ug dugo. Kaniya misulod si Pablo ug nagaampo, ug sa mipandong siya sa iyang mga kamot kaniya, giayo niya.

⁹At nang magawa na ito, ay nagsiparoon naman ang mga ibang maysakit sa pulo, at pawang pinagaling:

⁹Ug sa nahimo kini, ang uban usab nga may mga sakit niadtong puloa nangadto kaniya, ug giayo niya.

¹⁰Kami nama'y kanilang pinarangalan ng maraming pagpaparangal; at nang magsilayag kami, ay kanilang inilulan sa daong ang mga bagay na kinakailangan namin.

¹⁰Sila usab nanagpahinangup kanamo ug daghang mga hatag; ug sa paglayag namo, gilulanan kami nila sa mga butang nga among gikinahanglan.

¹¹At nang makaraan ang tatlong buwan ay nagsilayag kami sa isang daong Alejandria na tumigil ng tagginaw sa pulo, na ang sagisag ay Ang Magkapatid na Kambal.

¹¹Ug sa human ang tolo ka bulan, milayag kami sa usa ka sakayan, nga taga-Alejandria, nga mingtapon sa pulo sa tingtugnaw; ug ang iyang timaan mao ang kaluhang lalake Castor ug Polux.

¹²At nang dumaong kami sa Siracusa, ay nagsitigil kami roong tatlong araw.

¹²Ug sa pagdunggo namo sa Siracusa, napabilin kami didto sa tolo ka adlaw.

¹³At mula doo'y nagsiligid kami, at nagsirating sa Regio: at pagkaraan ng isang araw ay humihip ang timugan, at nang ikalawang araw ay nagsirating kami sa Puteoli;

¹³Ug gikan didto miliko kami, ug miabut sa Regio; ug sa tapus ang usa ka adlaw, mihuyop ang habagat, ug sa ikaduhang adlaw miabut kami sa Puteolos.

¹⁴Na doo'y nakasumpong kami ng mga kapatid, at kami'y pinakiusapang matira sa kanilang pitong araw: at sa gayo'y nagsirating kami sa Roma.

¹⁴Didto nakakaplag kami ug mga igsoon, ug nangayo sila nga magapabilin kami uban kanila ug pito ka adlaw; ug unya nakadangat kami sa Roma.

¹⁵At buhat doo'y pagkabalita ng mga kapatid, ay sinalubong kami sa Pamilihan ng Appio at sa Tatlong Bahay-Tuluyan; na nang sila'y makita ni Pablo, ay nagpasalamat sa Dios, at lumakas ang loob.

¹⁵Ug gikan didto, ang mga igsoon, sa ilang pagkadungog mahitungod kanamo, misugat sa pagdawat kanamo hangtud sa Poro Apii, ug sa Totolo ka Taberna; nga, sa nakita sila ni Pablo, nagpasalamat siya sa Dios, ug nagmadasigon siya.

¹⁶At nang mangakapasok kami sa Roma, si Pablo ay pinahintulutang mamahay na magisa na kasama ng kawal na sa kaniya'y nagbabantay.

¹⁶Ug sa misulod kami sa Roma, gitugutan si Pablo sa pagpuyo nga nagkinaugalingon uban sa sundalo nga nagbantay kaniya.

¹⁷At nangyari, na nang makaraan ang tatlong araw ay tinipon niya yaong mga pangulo sa mga Judio: at nang sila'y mangagkatipon na, ay sinabi niya sa kanila, Ako, mga kapatid, bagaman wala akong ginawang anoman laban sa bayan, o sa mga kaugalian ng ating mga magulang, ay ibinigay akong bilanggo buhat sa Jerusalem sa mga kamay ng mga taga Roma:

¹⁷Ug nahitabo nga sa human ang tolo ka adlaw, gipatigum niya ang mga kadagkuan sa mga Judio: ug sa natigum sila, siya miingon kanila. Ako, mga igsoon, bisan wala akoy nabuhat nga bisan unsa nga batok sa mga tawo, bisan batok sa mga batasan sa atong mga ginikanan, apan gitugyan ako nga binilanggo gikan sa Jerusalem ngadto sa mga kamot sa mga Romanhon:

¹⁸Na, nang ako'y kanilang masulit na, ay ibig sana nila akong palayain, sapagka't wala sa aking anomang kadahilanang marapat sa kamatayan.

¹⁸Nga, sa nasusi nila ako, buot nila nga ako buhian tungod kay kanako walay bisan unsa nga hinungdan nga takus sa kamatayon.

¹⁹Datapuwa't nang magsalita laban dito ang mga Judio, ay napilitan akong maghabol hanggang kay Cesar; hindi dahil sa mayroon akong anomang sukat na maisakdal laban sa aking bansa.

¹⁹Apan sa misupak ang mga Judio, napugos ako sa pagdangup kang Cesar; dili tungod kay ako adunay igsusumbong batok sa akong nasud.

²⁰Sanhi sa dahilang ito tinawag ko kayo upang makipagkita at makipagusap sa akin: sapagka't dahil sa pagasa ng Israel ay nagagapos ako ng tanikalang ito.

²⁰Busa tungod niini nga hinungdan gipatawag ko kamo sa pagpakigkita ug pagpakigsulti kanako; kay tungod sa paglaum sa Israel, nagapus ako niini nga talikala.

²¹At sinabi nila sa kaniya, Kami'y hindi nagsitanggap ng mga sulat na galing sa Judea tungkol sa iyo, ni naparito man ang sinomang kapatid na magbalita o magsalita ng anomang masama tungkol sa iyo.

²¹Ug sila miingon kaniya: Kami wala makadawat ug mga sulat gikan sa Judea mahatungod kanimo, ug walay bisan kinsa usab sa mga igsoon nga mianhi, ug misugilon kun misulti ug bisan unsang dautan batok kanimo.

²²Datapuwa't ibig naming marinig sa iyo kung ano ang iyong iniisip: sapagka't tungkol sa sektang ito'y talastas naming sa lahat ng mga dako ay laban dito ang mga salitaan.

²²Apan buot kami magpatalinghug kanimo sa imong hunahuna; kay, mahitungod niini nga pundok, hingbaloan namo, nga sa bisan diin nga dapit adunay mga sulti nga batok kaniya.

²³At nang mataningan na nila siya ng isang araw, ay nagsiparoon ang lubhang marami sa kaniyang tinutuluyan; at sa kanila'y kaniyang ipinaliwanag ang bagay, na sinasaksihan ang kaharian ng Dios, at sila'y hinihikayat tungkol kay Jesus, sa pamamagitan ng kautusan ni Moises at gayon din sa pamamagitan ng mga propeta, buhat sa umaga hanggang sa gabi.

²³Ug sa diha nga sila nakagtagal kaniya ug usa ka adlaw, nangadto sila nga tinagdaghan sa iyang puloy-anan; kanila nagsaysay siya sa mga butang, nga nagpamatuod sa gingharian sa Dios, ug nagakabig kanila mahatungod kang Jesus, pinasikad sa Kasugoan ni Moises, ug sa mga Manalagna usab, sukad sa buntag hangtud sa gabii.

²⁴At ang mga iba'y nagsipaniwala sa mga bagay na sinabi, at ang mga iba'y hindi nagsipaniwala.

²⁴Ug ang uban mingtoo sa mga butang nga gisulti, apan ang uban wala managtoo.

²⁵At nang sila'y hindi mangagkaisa, ay nangagsialis pagkasabi ni Pablo ng isang salita, Mabuti ang pagkasalita ng Espiritu Santo sa pamamagitan ng propeta Isaias sa inyong mga magulang,

²⁵Ug sa wala magakaangay ang usa ug usa kanila, namauli sila sa tapus makasulti si Pablo ug usa ka pulong: Igo gayud ang gisulti sa Espiritu Santo sa atong mga ginikanan pinaagi kang Isaias nga manalagna.

²⁶Na sinasabi, Pumaroon ka sa bayang ito, at sabihin mo, Sa pakikinig ay inyong mapapakinggan, at sa anomang paraa'y hindi ninyo mapaguunawa; At sa pagtingin ay inyong makikita, at sa anomang paraa'y hindi ninyo mamamalas:

²⁶Nga nagaingon: Umadto ka niining katawohana, ug mag-ingon: Sa pagpatalinghug makadungog kamo, ug dili gayud makasabut; ug sa pagtan-aw makakita kamo, ug dili gayud makatukib.

²⁷Sapagka't kumapal ang puso ng bayang ito, At mahirap na makarinig ang kanilang mga tainga, At kanilang ipinikit ang kanilang mga mata; Baka sila'y mangakakita ng kanilang mga mata, At mangakarinig ng kanilang mga tainga, At mangakaunawa ng kanilang puso, At muling mangagbalik-loob, At sila'y aking pagalingin.

²⁷Kay ang kasingkasing niining katawohan mibaga, ug ang ilang mga igdulungog makuli nga makadungog, ug gipiyong nila ang ilang mga mata; tingali kaha ug makakita sila pinaagi sa ilang mga mata, ug makadungog sila pinaagi sa ilang mga igdulungog, ug makasabut sila pinaagi sa ilang kasingkasing, ug managbalik, ug pagaayohon ko sila.

²⁸Maging hayag nawa sa inyo, na ang kaligtasang ito ng Dios ay ipinadala sa mga Gentil: sila'y makikinig naman.

²⁸Busa hibaloi ninyo nga kining kaluwasan sa Dios gipadala ngadto sa mga Gentil, sila magpatalinghug usab.

²⁹At nang masabi na niya ang mga salitang ito'y nagsialis ang mga Judio, at sila-sila'y nangagtatalong mainam.

²⁹Ug sa nakapamulong siya niining mga pulonga nanglakaw ang mga Judio, ug may daku sila nga mga pagkalalis sa ilang kaugalingon.

³⁰At tumahan si Pablo na dalawang taong ganap sa kaniyang tahanang inuupahan, at tinatanggap ang lahat ng sa kaniya'y nagsisipagsadya,

³⁰Ug siya mipuyo sulod sa duha ka tuig sa balay nga iyang giabangan, ug midawat siya sa tanan nga miduaw kaniya.

³¹Na ipinangangaral ang kaharian ng Dios, at itinuturo ang mga bagay na nauukol sa Panginoong Jesucristo ng buong katapangan, wala sinomang nagbabawal sa kaniya.

³¹Nga nagawali sa gingharian sa Dios, ug nagatudlo sa mga butang mahatungod sa Ginoong Jesucristo, sa bug-os nga kaisug, sa walay bisan kinsa nga nagadili kaniya.