1At si Saulo ay sumangayon sa kaniyang pagkamatay. At nang araw na yao'y nangyari ang isang malaking paguusig laban sa iglesia na nasa Jerusalem; at silang lahat ay nagsipangalat sa lahat ng mga dako ng Judea at Samaria, maliban na sa mga apostol.
1Ug miuyon si Saulo nga pagapatyon si Esteban ug niadtong adlawa nabuhat ang usa ka dakung paglutos sa iglesia nga didto sa Jerusalem; ug ang tanan nagkatibulaag sa mga yuta sa Judea ug sa Samaria, gawas ang mga apostoles.
2At inilibing si Esteban ng mga taong masipag sa kabanalan, at siya'y tinangisan ng di kawasa.
2Ug gilubong si Esteban sa mga tawo nga maampoon, ug nanagminatay sila, ug daku tungod kaniya.
3Datapuwa't pinuksa ni Saulo ang iglesia, na pinapasok ang bahay-bahay, at kinakaladkad ang mga lalake't mga babae, at sila'y ipinapasok sa bilangguan.
3Apan gigubot ni Saulo ang iglesia, nagapanakasaka siya sa kabalayan; ug gipangguyod ang mga lalake ug mga babaye, nga gipanulod niya sa bilanggoan.
4Ang mga nagsipangalat nga ay nagsipaglakbay, na ipinangangaral ang salita.
4Busa kadtong mga nagkatibulaag, nagpanglangyaw nga nagapangwali sa pulong.
5At bumaba si Felipe sa bayan ng Samaria, at ipinangaral sa kanila ang Cristo.
5Ug si Felipe milugsong ngadto sa lungsod sa Samaria, ug giwali niya si Cristo.
6At ang mga karamiha'y nangagkakaisang nangakikinig sa mga bagay na sinasalita ni Felipe, pagkarinig nila, at pagkakita ng mga tanda na ginawa niya.
6Ug ang mga tawo nanaghiusa sa pagpatalinghug gayud sa mga butang nga giingon ni Felipe, sa hingdunggan ug hingkit-an nila ang mga ilhanan nga iyang gibuhat.
7Sapagka't sa maraming may mga karumaldumal na espiritu, ay nangagsilabas sila, na nangagsisisigaw ng malakas na tinig: at maraming lumpo, at pilay, ang pinagaling.
7Kay gikan sa daghan nga may mga espiritu nga mahugaw, nanggula kini kanila nga nagatu-aw sa makusog nga tingog; ug daghang mga bakol, ug mga piang gipanag-ayo niya.
8At nagkaroon ng malaking kagalakan sa bayang yaon.
8Ug may dakung kalipay niadtong lungsora.
9Datapuwa't may isang tao, na nagngangalang Simon, na nang unang panaho'y nanggagaway sa bayan, at pinahahanga ang mga tao sa Samaria, at nagsasabing siya'y isang dakila:
9Ug dihay usa ka tawo, nga ginganlan si Simon, nga kanhi nagsalamangka didto niadtong lungsora, ug kini nakapahibulong gayud sa katawohan sa Samaria, sa pag-ingon nga siya usa ka dakung tawo.
10Na siyang pinakikinggan nilang lahat, buhat sa kaliitliitan hanggang sa kadakidakilaan, na sinasabi, Ang taong ito ang siyang kapangyarihan ng Dios na tinatawag na Dakila.
10Ang tanan nagpatalinghug gayud kaniya sukad sa mga gagmay hangtud sa mga dagku, nga nanag-ingon: Kining tawohana mao man ang gahum sa Dios, nga ginanganlan Daku.
11At siya'y pinakinggan nila, sapagka't mahabang panahong pinahahanga niya sila ng kaniyang mga panggagaway.
11Ug sila nagpatalinghug kaniya, kay gilamat gayud sila niya sa iyang mga malimbungon nga katingalahan sa hataas nga panahon.
12Datapuwa't nang magsipaniwala sila kay Felipe na nangangaral ng mabubuting balita tungkol sa kaharian ng Dios at sa pangalan ni Jesucristo, ay nangabautismuhan ang mga lalake't mga babae.
12Apan sa mitoo sila kang Felipe, nga nagamantala sa Maayong Balita mahatungod sa gingharian sa Dios, ug sa ngalan ni Jesucristo, nanagpabautismo ang mga lalake ug mga babaye.
13At si Simon man ay naniwala rin: at nang mabautismuhan na, ay nanatili siyang kasama ni Felipe; at nang makakita ng mga tanda at ng mga dakilang himalang ginawa, ay napahanga siya.
13Ug bisan si Simon usab mitoo ug sa nabautismohan na, nagpadayon uban kang Felipe; ug natingala siya sa pagkakita niya sa mga ilhanan ug dagku nga mga katingalahan nga ginabuhat.
14Nang mabalitaan nga ng mga apostol na nangasa Jerusalem na tinanggap ng Samaria ang salita ng Dios, ay sinugo nila sa kanila si Pedro at si Juan:
14Ug ang mga apostoles sa Jerusalem, sa pagkadungog nila, nga midawat ang Samaria sa pulong sa Dios, gipaadto nila si Pedro ug si Juan;
15Na nang sila'y makalusong, ay ipinanalangin nila sila, upang kanilang tanggapin ang Espiritu Santo.
15Nga, sa pagtugbong nila, nag-ampo alang kanila, aron madawat nila ang Espiritu Santo.
16Sapagka't ito'y hindi pa bumababa sa kanino man sa kanila: kundi sila'y nangabautismuhan lamang sa pangalan ng Panginoong Jesus.
16Kay kini wala pa makakunsad sa bisan kang kinsa kanila, kondili nga napabautismo lamang sila sa ngalan sa Ginoong Jesus.
17Nang magkagayo'y ipinatong sa kanila ang kanilang mga kamay, at kanilang tinanggap ang Espiritu Santo.
17Unya ilang gipandungan sila sa mga kamot, ug nakadawat sila sa Espiritu Santo.
18Nang makita nga ni Simon na sa pamamagitan ng pagpapatong ng mga kamay ng mga apostol ay ibinigay ang Espiritu Santo, ay inalok niya sila ng salapi,
18Ug sa pagkakita ni Simon, nga tungod sa pagpandung sa mga kamot sa mga apostoles gihatag ang Espiritu Santo, siya mitanyag kanila ug salapi.
19Na sinasabi, Bigyan naman ninyo ako ng kapangyarihang ito, upang sinomang patungan ko ng aking mga kamay, ay tumanggap ng Espiritu Santo.
19Nga nagaingon: Hatagi usab ako ninyo niining gahum, aron ang tanang pandungan ko sa mga kamot makadawat sa Espiritu Santo.
20Datapuwa't sinabi sa kaniya ni Pedro, Ang iyong salapi'y mapahamak na kasama mo, sapagka't inisip mong tamuhin ang kaloob ng Dios sa pamamagitan ng salapi.
20Apan si Pedro miingon kaniya: Ang imong salapi mawala uban kanimo, kay nagdahum ka, nga arang mo mapalit sa salapi ang hiyas sa Dios.
21Wala kang bahagi ni kapalaran man sa bagay na ito: sapagka't ang puso mo'y hindi matuwid sa harap ng Dios.
21Ikaw walay bahin, ni kapalaran niini nga butang; kay ang imong kasingkasing dili matarung sa atubangan sa Dios.
22Magsisi ka nga sa kasamaan mong ito, at manalangin ka sa Panginoon, baka sakaling ipatawad sa iyo ang pagiisip ng iyong puso.
22Busa hinulsulan mo kining imong pagkadautan, ug mangaliyopo ka sa Dios, basin na lamang nga pagapasayloon ang hunahuna sa imong kasingkasing.
23Sapagka't nakikita kong ikaw ay nasa apdo ng kapaitan at sa tali ng katampalasanan.
23Kay ginatan-aw ko nga anaa ka sa apdo sa kapaitan, ug sa talikala sa kadautan.
24At sumagot si Simon at sinabi, Ipanalangin ninyo ako sa Panginoon, upang huwag mangyari sa akin ang alin mang bagay sa mga sinasabi ninyo.
24Ug mitubag si Simon ug nag-ingon: Pag-ampo kamo sa Ginoo, alang kanako, aron dili modangat kanako bisan unsa nianang mga butanga nga gisulti ninyo.
25Sila nga, nang makapagpatotoo at masabi na nila ang salita ng Panginoon, ay nangagbalik sa Jerusalem, at ipinangaral ang evangelio sa maraming nayon ng mga Samaritano.
25Ug sa nakapamatuod sila, ug nakamantala sa pulong sa Ginoo namalik sila sa Jerusalem, ug giwali nila ang Maayong Balita sa daghang mga gagmayng lungsod sa mga Samariahanon.
26Datapuwa't nagsalita kay Felipe ang isang anghel ng Panginoon, na nagsasabi, Magtindig ka, at ikaw ay pumaroon sa dakong timugan, sa daang palusong mula sa Jerusalem hanggang sa Gaza: na ito'y ilang.
26Apan ang usa ka manolonda sa Ginoo nagsulti kang Felipe, nga nagaingon: Tumindog ka, ug umadto ka paingon sa habagatan, sa dalan nga lugsongon gikan sa Jerusalem padulong sa Gasa, nga kamingawan.
27At siya'y nagtindig at yumaon: at narito, ang isang lalaking taga Etiopia, isang bating na may dakilang kapamahalaan na sakop ni Candace, reina ng mga Etiope, na siyang namamahala ng lahat niyang kayamanan, at siya'y naparoon sa Jerusalem upang sumamba;
27Ug mitindog siya, ug miadto: ug ania karon, usa ka Etiopiahanon, eunoco nga gamhanan ilalum ni Candace, ang reina sa mga Etiopiahanon kansang mga bahandi siya ang tinugyanan sa tanan, nga miadto sa Jerusalem sa pagsimba.
28At siya'y pabalik at nakaupo sa kaniyang karo, at binabasa ang propeta Isaias.
28Sa nagapauli na siya nga nagalingkod sa iyang calesa, nagabasa sa basahon ni Isaias nga manalagna.
29At sinabi kay Felipe ng Espiritu, Lumapit ka, at makisama sa karong ito.
29Ug ang Espiritu miingon kang Felipe: Dumuol ka ug kumuyog ka niana nga calesa.
30At tumakbo si Felipeng patungo sa kaniya, at napakinggan niyang binabasa si Isaias na propeta, at sinabi, Nauunawa mo baga ang binabasa mo?
30Ug si Felipe midalagan ngadto kaniya, ug hingdunggan kini nga nagabasa kang Isaias nga manalagna ug miingon: Nakasabut ka ba sa imong ginabasa?
31At sinabi niya, Paanong magagawa ko, maliban nang may pumatnubay sa aking sinoman? At pinakiusapan niya si Felipe na pumanhik at maupong kasama niya.
31Ug nag-ingon siya: Unsaon ko paghimo kong walay usa nga magtudlo kanako? Ug gihangyo niya si Felipe, aron mosakay ug molingkod sa luyo niya.
32Ang dako nga ng kasulatan na binabasa niya ay ito, Siya'y gaya ng tupa na dinala sa patayan; At kung paanong hindi umimik ang kordero sa harap ng manggugupit sa kaniya, Gayon din hindi niya binubuka ang kaniyang bibig:
32Ug ang bahin sa Sulat nga gibasa niya, mao kini: Sama sa carnero siya gihatud ngadto sa patyanan; ug sama sa nating carnero nga mama sa atubangan sa mag-aalot, ingon niini siya wala magbuka sa iyang baba.
33Sa kaniyang pagpapakababa'y inalis ang kaniyang paghuhukom. Sino ang maghahayag ng kaniyang lahi? Sapagka't inalis sa lupa ang kaniyang buhay.
33Sa iyang pagpaubos, gikuhaan siya sa iyang paghukom ug kinsa ba ang magaasoy sa iyang kaliwatan? Kay ang iyang kinabuhi gikuha gikan sa yuta.
34At sumagot ang bating kay Felipe, at sinabi, Ipinamamanhik ko sa iyo, kanino sinasabi ng propeta ito? sa kaniya bagang sarili, o sa alin mang iba?
34Ug mitubag ang eunoco kang Felipe, ug nag-ingon: Nagapakilooy ako kanimo, kinsay gipahanungdan niini sa manalagna, ang iya bang kaugalingon, kun ang uban bang tawo?
35At binuka ni Felipe ang kaniyang bibig, at pagpapasimula sa kasulatang ito, ay ipinangaral sa kaniya si Jesus.
35Ug gibuka ni Felipe ang iyang baba, ug sa gisugdan niya sukad niini nga Sulat, iyang gimantala kaniya ang Maayong Balita ni Jesus.
36At sa pagpapatuloy sa daan, ay nagsidating sila sa dakong may tubig; at sinabi ng bating, Narito, ang tubig; ano ang nakahahadlang upang ako'y mabautismuhan?
36Ug sa nagapadayon sila sa ilang panaw, ming-abut sila sa usa ka tubig; ug miingon ang eunoco: Ania karon, adunay tubig, unsay kaulangan nga dili ako mabautismohan?
37At sinabi ni Felipe Kung nanampalataya ka ng buong puso ay mangyayari. At sumagot siya at sinabi: Sumasampalataya ako na si Jesu-Cristo ay Anak ng Dios.
37Ug miingon si Felipe: Mahimo, kong mitoo ka sa bug-os mong kasingkasing. Ug siya mitubag ug miingon: Mitoo ako nga si Jesucristo mao ang Anak sa Dios.
38At ipinagutos niyang itigil ang karo: at sila'y kapuwa lumusong sa tubig, si Felipe at ang bating; at kaniyang binautismuhan siya.
38Ug gipahunong niya ang calesa ug nanganaug silang duha sa tubig, si Felipe ug ang eunoco ug kini gibautismohan niya.
39At nang magsiahon sila sa tubig, ay inagaw si Felipe ng Espiritu ng Panginoon; at hindi na siya nakita ng bating, sapagka't ipinagpatuloy niya ang kaniyang lakad na natutuwa.
39Ug sa nakahaw-as sila sa tubig, si Felipe gikuha sa Espiritu sa Ginoo; ug wala na siya hikit-i sa eunoco, ug nagpadayon siya sa iyang dalan nga malipayon.
40Nguni't nasumpungan si Felipe sa Azoto: at sa pagdadaan ay ipinangaral niya ang evangelio sa lahat ng mga bayan, hanggang sa dumating siya sa Cesarea.
40Apan si Felipe nakita didto sa Azoto, ug nagmantala sa Maayong Balita sa tanang kalungsoran, nga iyang ginaagian hangtud nga nakadangat siya sa Cesarea.