¹Huwag maging guro ang marami sa inyo, mga kapatid ko, yamang nalalamang tayo'y tatanggap ng lalong mabigat na hatol.

¹Mga igsoon ko, dili managdaghan kamo nga mga magtutudlo sa hingbaloan nga magadawat kita ug labi pa nga mabug-at nga hukom.

²Sapagka't sa maraming mga bagay tayong lahat ay nangatitisod. Kung ang sinoman ay hindi natitisod sa salita, ay isang taong sakdal ang gayon, may kaya rin namang makapigil ng buong katawan.

²Kay kitang tanan mahipangdol sa daghan nga mga butang. Kong may uban nga dili mahipangdol sa pulong, mao siya ang tawo nga hingpit, nga arang usab makapugong sa tibook niya nga lawas.

³Kung atin ngang inilalagay ang mga preno ng kabayo sa kanilang mga bibig, upang tayo'y talimahin, ay ibinabaling din naman natin ang kanilang buong katawan.

³Karon, kong ginabutangan ta ug mga busal ang mga baba sa mga kabayo, aron sila magsugot kanato, ginabut-an ta sa pagpaliso ang ilang tibook nga lawas.

⁴Narito, ang mga daong naman, bagama't lubhang malalaki at itinutulak ng malalakas na hangin, gayon ma'y sa pamamagitan ng isang lubhang maliit na ugit ay napapabaling kung saan ibig ng tagaugit.

⁴Tan-awa usab, ang mga sakayan, bisan sila hilabihan ka dagku ug ginapadpad sa mga makusog nga hangin, ginapaliso sa usa ka diyutay nga bansalan, kong diin ang nahamut-an sa nagaulin.

⁵Gayon din naman ang dila ay isang maliit na sangkap, at nagpapalalo ng malalaking bagay. Narito, kung gaano kalaking gubat ang pinagaalab ng lubhang maliit na apoy!

⁵Ingon man usab ang dila usa ka bahin nga diyutay sa lawas, ug nagapangandak sa dagku nga mga butang. Tan-awa, daw unsa ka daku nga kalasangan ang ginadaigan sa usa ka diyutay nga kalayo.

⁶At ang dila'y isang apoy: ang sanglibutan ng kasamaan sa ating mga sangkap ay dili iba't ang dila, na nakakahawa sa buong katawan, at pinagningas ang gulong ng katalagahan, at ang dila'y pinagniningas ng impierno.

⁶Ug ang dila maoy usa ka kalayo: mao ang kalibutan sa kadautan: Maingon niana ang dila sa taliwala sa mga bahin sa atong lawas, nga nagahugaw sa tibook nga lawas, ug nagaduslit ug kalayo sa tibook nga kinaiya nga daan ug ginaduslitan gikan sa infierno.

⁷Sapagka't ang bawa't uri ng mga hayop at mga ibon, ng mga nagsisiusad at mga bagay sa dagat, ay pinaaamo, at napaaamo ng tao:

⁷Kay ang tagsatagsa ka matang sa mga mananap, ug sa kalanggaman, ug sa mga nagasaguyod sa yuta, ug sa mga isda, arang mapaaghop ug ginapaaghop sa tawo;

⁸Datapuwa't ang dila ay hindi napaaamo ng sinomang tao; isang masamang hindi nagpapahinga, na puno ng lasong nakamamatay.

⁸Apan walay bisan kinsa nga arang makapaaghop sa dila, nga mao ang usa ka dautan nga dingas nga puno sa makamatay nga hilo.

⁹Siyang ating ipinagpupuri sa Panginoon at Ama; at siyang ating ipinanglalait sa mga taong ginawang ayon sa larawan ng Dios:

⁹Pinaagi niini ginapanalanginan ta ang Ginoo ug Amahan, ug pinaagi niini, gitunglo ta ang mga tawo, nga gibuhat sumala sa dagway sa Dios.

¹⁰Sa bibig din lumalabas ang pagpuri't paglait. Mga kapatid ko, ang mga bagay na ito ay hindi nararapat magkagayon.

¹⁰Sa mao usab nga baba, nagapanggula ang panalangin ug ang panunglo. Mga igsoon ko, kining mga butanga dili angay mahimo sa ingon niini.

¹¹Ang bukal baga'y sa isa lamang siwang ay binubukalan ng matamis at mapait?

¹¹Nagaagay ba sa tuburan, sa mao usab nga tubod, ang tubig nga matam-is ug mapait?

¹²Maaari baga, mga kapatid ko, na ang puno ng igos ay magbunga ng aseitunas, o ng mga igos ang puno ng ubas? hindi rin naman babalungan ng matamis ang maalat na tubig.

¹²Mga igsoon ko, arang ba makabunga ug mga aceituna ang kahoyng higuera, kun ang parras makabunga ba ug igos? Ni ang tuburan nga maparat makahatag ug tubig nga matam-is.

¹³Sino ang marunong at matalino sa inyo? ipakita niya sa pamamagitan ng mabuting kabuhayan ang kaniyang mga gawa sa kaamuan ng karunungan.

¹³Kinsa ba ang maalam ug masinabuton sa taliwala ninyo? Magpakita siya pinaagi sa iyang maayong gawi sa mga buhat niya tungod sa kaaghop sa kaalam.

¹⁴Nguni't kung kayo'y mayroong mapapait na paninibugho at pagkakampikampi sa inyong puso, ay huwag ninyong ipagmapuri at huwag magsinungaling laban sa katotohanan.

¹⁴Apan kong may mapait kamo nga kasina, ug espiritu sa pagkabahin sa inyong kasingkasing, dili kamo managhimaya, ug dili kamo magbakak batok sa kamatuoran.

¹⁵Hindi ito ang karunungang bumababa mula sa itaas, kundi ang nauukol sa lupa, sa laman, sa diablo.

¹⁵Kay kini nga kaalam dili usa ka kaalam nga nagagikan sa kahitas-an, kondili yutan-on, lawasnon, yawan-on.

¹⁶Sapagka't kung saan mayroong paninibugho at pagkakampikampi, ay doon mayroong kaguluhan at lahat ng gawang masama.

¹⁶Kay kong hain ang kasina, ug ang espiritu sa pagkabahin, atua usab ang kagubot ug ang tanang mangil-ad nga buhat.

¹⁷Nguni't ang karunungang buhat sa itaas, ay una-una'y malinis saka mapayapa, banayad, madaling panaingan, puspos ng kaawaan at ng mabubuting bunga, walang inaayunan, walang pagpapaimbabaw.

¹⁷Apan ang kaalam nga gikan sa itaas, sa nahauna ulay, ug unya makigdaiton, maaghop, mapuanguron, puno sa kalooy, ug sa mga maayong bunga, walay pagkabingkil ug walay pagkasalingkapaw.

¹⁸At ang bunga ng katuwiran ay natatanim sa kapayapaan sa mga nagsisigawa ng kapayapaan.

¹⁸Ug ang bunga sa pagkamatarung ginapugas sa pakigdait alang kanila nga nagatinguha sa pakigdait.