¹Anim na araw nga bago magpaskua ay naparoon si Jesus sa Betania, na kinaroroonan ni Lazaro, na ibinangon ni Jesus mula sa mga patay.

¹Unya si Jesus, unom kaadlaw sa wala pa ang pasko, miabut sa Betania, diin si Lazaro, nga gibanhaw ni Jesus sa mga minatay.

²Kaya't iginawa siya doon ng isang hapunan: at si Marta ay naglilingkod; datapuwa't si Lazaro ay isa sa nangakaupo sa pagkain na kasalo niya.

²Sa ingon niana gihatagan siya nila ug usa ka panihapon didto, ug si Marta ang nagasilbe; ug si Lazaro maoy usa sa mga nagalingkod sa lamesa uban kaniya.

³Si Maria nga'y kumuha ng isang libra ng unguentong taganas na nardo, na totoong mahalaga, at pinahiran ang mga paa ni Jesus, at kinuskos ang kaniyang mga paa ng kaniyang mga buhok: at ang bahay ay napuno ng amoy ng unguento.

³Unya si Maria mikuha ug usa ka libra nga pahumot nga lunsay nardo, nga daku ug bili, ug gidihog niya ang mga tiil ni Jesus ug gipahiran niya sa iyang mga buhok; ug ang balay napuno sa kahumot sa unguento.

⁴Datapuwa't si Judas Iscariote, na isa sa kaniyang mga alagad, na sa kaniya'y magkakanulo, ay nagsabi,

⁴Apan si Judas Iscariote, anak ni Simon usa sa iyang mga tinon-an, nga sa mabudhion magtugyan kaniya, miingon:

⁵Bakit hindi ipinagbili ang unguentong ito ng tatlong daang denario, at ibigay sa mga dukha?

⁵Nganong wala ibaligya kini nga pahumot sa usa ka gatus ug kaluhaan ka pesos, ug ihatag sa mga hangul?

⁶Ito'y sinabi nga niya, hindi sapagka't ipinagmalasakit niya ang mga dukha; kundi sapagka't siya'y magnanakaw, at yamang nasa kaniya ang supot ay kinukuha niya ang doon ay inilalagay.

⁶Apan siya nag-ingon niini, dili kay may kaawa siya sa mga hangul, kondili kay kawatan siya, ug sanglit didto kaniya ang puntil, siya nagakuha sa gisulod niini.

⁷Sinabi nga ni Jesus, Pabayaan ninyong ilaan niya ito ukol sa araw ng paglilibing sa akin.

⁷Busa si Jesus miingon: Pasagdi ninyo siya; gitagana niya kini sa adlaw sa paglubong kanako.

⁸Sapagka't ang mga dukha ay laging nasa inyo; nguni't ako'y hindi laging nasa inyo.

⁸Kay ang mga hangul anaa sa kanunay uban kaninyo, apan ako dili uban kaninyo sa kanunay.

⁹Ang karaniwang mga tao nga sa mga Judio ay naalaman na siya'y naroroon: at sila'y nagsiparoon, hindi dahil kay Jesus lamang, kundi upang makita nila si Lazaro naman, na muling ibinangon niya mula sa mga patay.

⁹Ug nanghibalo ang katawohan sa mga Judio nga si Jesus atua didto; ug nangabut sila, dili lamang tungod kang Jesus kondili usab sa pagtan-aw kang Lazaro nga gibanhaw niya sa mga minatay.

¹⁰Datapuwa't nangagsanggunian ang mga pangulong saserdote upang kanilang maipapatay pati si Lazaro;

¹⁰Apan ang mga pangulong sacerdote nanagsabut sa pagpatay kang Lazaro;

¹¹Sapagka't dahil sa kaniya'y marami sa mga Judio ang nagsisialis at nagsisipanampalataya kay Jesus.

¹¹Kay tungod kaniya daghanan sa mga Judio, ang mingbulag ug mingtoo kang Jesus.

¹²Nang kinabukasan ang isang malaking karamihan na nagsiparoon sa pista, pagkabalita nila na si Jesus ay dumarating sa Jerusalem,

¹²Sa sunod nga adlaw usa ka daku nga pundok sa katawohan nga ming-abut sa pagpamiesta, sa pagkadungog nila nga si Jesus mianhi sa Jerusalem,

¹³Ay nagsikuha ng mga palapa ng mga puno ng palma, at nagsilabas na sumalubong sa kaniya, na nagsisigawan, Hosanna: Mapalad ang pumaparito sa pangalan ng Panginoon, sa makatuwid baga'y ang Hari ng Israel.

¹³Nanagkuha sila sa mga palwa, ug nanggula sa pagdawat kaniya, ug nanagsinggit sila: Hosanna! Dalayegon ang hari sa Israel, nga ming-anhi sa ngalan sa Ginoo!

¹⁴At si Jesus, pagkasumpong sa isang batang asno, ay sumakay doon, gaya ng nasusulat,

¹⁴Ug sa hingkit-an ni Jesus ang usa ka nati nga asno, mikabayo siya, ingon sa nahasulat:

¹⁵Huwag kang matakot, anak na babae ng Sion: narito, ang iyong Hari ay pumaparito, na nakasakay sa isang anak ng asno.

¹⁵Dili ikaw mahadlok, anak nga babaye ni Sion; ania karon, ang imong hari mianhi nga nagakabayo sa usa ka nating asno.

¹⁶Ang mga bagay na ito ay hindi napagunawa ng kaniyang mga alagad sa pasimula: nguni't nang si Jesus ay maluwalhati na, ay saka nila naalaala na ang mga bagay na ito ay sinulat tungkol sa kaniya, at kanilang ginawa ang mga bagay na ito sa kaniya.

¹⁶Ug ang iyang mga tinon-an wala makasabut niining mga butanga sa sinugdan; apan, sa diha nga gihimaya si Jesus, nan nahinumduman nila, nga kining mga butanga nahasulat mahitungod kaniya, ug gibuhat nila kaniya kining mga butanga.

¹⁷Ang karamihan ngang kasama niya nang tawagin niya si Lazaro mula sa libingan, at siya'y ibangon sa mga patay, ay siyang nangagpapatotoo.

¹⁷Unya ang panon sa katawohan, nga didto uban kaniya sa pagtawag niya kang Lazaro gikan sa lubnganan, ug iyang gibanhaw gikan sa mga minatay, mihatag sa pagpamatuod.

¹⁸Dahil dito rin naman ang karamihan ay nagsiyaon at sumalubong sa kaniya, sapagka't nabalitaan nila na siyang gumawa ng tandang ito.

¹⁸Ug tungod niini usab nanggula ang panon sa katawohan ug mingsugat kaniya, kay nakadungog sila nga gibuhat niya kini nga ilhanan.

¹⁹Ang mga Fariseo nga'y nangagsangusapan, Tingnan ninyo kung paanong kayo'y walang anomang ikapanaig; narito, ang sanglibutan ay sumusunod sa kaniya.

¹⁹Ug ang mga Fariseo nanagsinultihay sa ilang kaugalingon: Tan-awa ninyo nga kamo walay nahimo. Ania karon, ang tibook kalibutan nanagsunod kaniya.

²⁰Mayroon ngang ilang Griego sa nagsiahon sa kapistahan upang magsisamba:

²⁰Ug may pila ka mga Greciahanon uban niadtong sa mga mingtungas sa pagsimba sa fiesta,

²¹Ang mga ito nga'y nagsilapit kay Felipe, na taga Betsaida ng Galilea, at nagsipamanhik sa kaniya, na sinasabi, Ginoo, ibig sana naming makita si Jesus.

²¹Nga nanagpanuol kang Felipe sa Betsaida, sa Galilea, ug nanagpangamuyo kaniya, nga nanag-ingon: Ginoo, kami buot unta makigkita kang Jesus.

²²Lumapit si Felipe at sinabi kay Andres: lumapit si Andres, at si Felipe, at kanilang sinabi kay Jesus.

²²Si Felipe miadto ug misulti kang Andres; ug si Andres miadto ug si Felipe, ug mingsulti sila kang Jesus.

²³At sinagot sila ni Jesus, na nagsasabi, Dumating na ang oras, na ang Anak ng tao ay luluwalhatiin.

²³Ug si Jesus mitubag kanila, nga miingon: Miabut ang takna nga ang Anak sa tawo pagahimayaon.

²⁴Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa inyo, Maliban ang butil ng trigo ay mahulog sa lupa at mamatay, ay natitira siyang magiisa; nguni't kung mamatay, ay nagbubunga ng marami.

²⁴Sa pagkamatuod, sa pagkamatuod, nagaingon ako kaninyo, gawas kong ang usa ka lugas sa trigo mahulog sa yuta, ug mamatay, magausara lamang; apan kong mamatay kini, magabunga ug daghan.

²⁵Ang umiibig sa kaniyang buhay ay mawawalan nito; at ang napopoot sa kaniyang buhay sa sanglibutang ito ay maiingatan yaon sa buhay na walang hanggan.

²⁵Ang nahagugma sa iyang kinabuhi mawala kini kaniya; apan ang nagadumot sa iyang kinabuhi dinhi mining kalibutana, gitagana niya kini alang sa kinabuhi nga walay katapusan.

²⁶Kung ang sinomang tao'y naglilingkod sa akin, ay sumunod sa akin; at kung saan ako naroroon, ay doon naman doroon ang lingkod ko: kung ang sinomang tao'y maglingkod sa akin, ay siya'y pararangalan ng Ama.

²⁶Kong kinsay moalagad kanako, monunot siya kanako; ug kong hain ako, atua usab ang akong alagad; ug kong kinsay moalagad kanako, siya pagapasisdunggan sa Amahan.

²⁷Ngayon ay nagugulumihanan ang aking kaluluwa; at ano ang aking sasabihin? Ama, iligtas mo ako sa oras na ito. Nguni't dahil dito ay naparito ako sa oras na ito.

²⁷Karon nasamuk ang akong kalag; ug unsay igaingon ko? Amahan, luwasa ako niining taknaa. Apan tungod niini mianhi ako niining taknaa.

²⁸Ama, luwalhatiin mo ang iyong pangalan. Dumating nga ang isang tinig na mula sa langit, na nagsasabi, Niluwalhati ko na, at muli kong luluwalhatiin.

²⁸Amahan, himayaa ang imong ngalan. Unya miabut gikan sa langit ang usa ka tingog: Gihimaya ko na, ug pagahimayaon ko kini pag-usab.

²⁹Ang karamihan ngang nangaroroon, at nangakarinig, ay nagsipagsabing kumulog: sinabi ng mga iba, Isang anghel ang nakipagusap sa kaniya.

²⁹Busa, ang panon sa katawohan nga atua didto, nga nagpakadungog niini, nanag-ingon nga midalogdog: ang uban nanag-ingon: Usa ka manolonda nagsulti kaniya.

³⁰Sumagot si Jesus at sinabi, Ang tinig na ito'y hindi dumating dahil sa akin, kundi dahil sa inyo.

³⁰Si Jesus mitubag ug miingon: Dili tungod kanako miabut kini nga tingog, kondili tungod kaninyo.

³¹Ngayon ang paghatol sa sanglibutang ito: ngayon ang prinsipe ng sanglibutang ito ay palalayasin.

³¹Karon kini nga kalibutan pagahukman; karon ang punoan niini nga kalibutan pagahinginlan.

³²At ako, kung ako'y mataas na mula sa lupa, ang lahat ng mga tao ay palalapitin ko sa akin din.

³²Ug ako, kong ako pagapatindugon gikan sa yuta, kabigon ko ang tanan nganhi kanako gayud.

³³Datapuwa't ito'y sinabi niya, na ipinaaalam kung sa anong kamatayan ang ikamamatay niya.

³³Apan kini giingon niya sa pagpasabut sa kamatayon nga iyang pagakamatyan.

³⁴Sinagot nga siya ng karamihan, Aming narinig sa kautusan na ang Cristo ay lumalagi magpakailan man: at paanong sinasabi mo, Kinakailangan na ang Anak ng tao ay mataas? sino ang Anak ng taong ito?

³⁴Unya nanubag kaniya ang panon sa katawohan: Hingdunggan namo gikan sa Kasugoan, nga ang Cristo magapadayon sa gihapon. Busa, ngano nga moingon ka, nga kinahanglan pagapatindugon ang Anak sa tawo? Kinsa ba kining Anak sa tawo?

³⁵Sinabi nga sa kanila ni Jesus, Kaunting panahon na lamang sasagitna ninyo ang ilaw. Kayo'y magsilakad samantalang nasa inyo ang ilaw, upang huwag kayong abutin ng kadiliman: at ang lumalakad sa kadiliman ay hindi nalalaman kung saan siya tutungo.

³⁵Unya si Jesus miingon kanila: Sa usa ka diriyut pa nga panahon, ang kahayag anaa uban kaninyo; panlakaw kamo nga sa may kahayag pa kamo, aron dili kamo hikalitan sa kangitngit; kay ang nagalakaw sa kangitngit, wala manghibalo kong asa siya paingon.

³⁶Samantalang nasa inyo ang ilaw, ay magsisampalataya kayo sa ilaw, upang kayo'y maging mga anak ng ilaw. Ang mga bagay na ito'y sinalita ni Jesus, at siya'y umalis at nagtago sa kanila.

³⁶Sa may kahayag pa kamo, tumoo kamo sa kahayag, aron kamo mahimong mga anak sa kahayag. Kining mga butanga gipamulong ni Jesus ug milakaw ug mitago siya gikan kanila.

³⁷Nguni't bagaman gumawa siya sa harap nila ng gayon maraming mga tanda, gayon ma'y hindi sila nagsisampalataya sa kaniya:

³⁷Ug bisan nagbuhat siya sa ingon nga mga kahibulongan sa ilang atubangan, apan sila wala motoo kaniya;

³⁸Upang maganap ang salita ng propeta Isaias, na kaniyang sinalita, Panginoon, sino ang naniwala sa aming balita? At kanino nahayag ang bisig ng Panginoon?

³⁸Aron matuman ang pulong, nga giingon ni Isaias nga manalagna: Ginoo, kinsa ang mitoo, sa among ginataho, ug kang kinsa gipahayag ang bukton sa Ginoo?

³⁹Dahil dito'y hindi sila makapaniwala, sapagka't muling sinabi ni Isaias,

³⁹Tungod niini wala sila makagtoo, kay si Isaias miingon usab:

⁴⁰Binulag niya ang kanilang mga mata, at pinatigas niya ang kanilang mga puso; Baka sila'y mangakakita ng kanilang mga mata, at mangakaunawa ng kanilang puso At mangagbalik-loob, At sila'y mapagaling ko.

⁴⁰Gibutaan niya ang ilang mga mata, ug gipatig-a niya ang ilang kasingkasing; aron sila dili makakita uban sa ilang mga mata, ug dili makasabut uban sa ilang kasingkasing, ug dili usab mangakabig, ug dili ako makaayo kanila.

⁴¹Ang mga bagay na ito'y sinabi ni Isaias, sapagka't nakita niya ang kaniyang kaluwalhatian; at siya'y nagsalita ng tungkol sa kaniya.

⁴¹Kining mga butanga giingon ni Isaias, kay nakita niya ang iyang himaya ug nagsulti mahatungod kaniya.

⁴²Gayon man maging sa mga pinuno ay maraming nagsisampalataya sa kaniya; datapuwa't dahil sa mga Fariseo ay hindi nila ipinahayag, baka sila'y mapalayas sa sinagoga:

⁴²Apan walay sapayan bisan pa gayud sa mga punoan daghan ang mingtoo kaniya; apan tungod sa mga Fariseo wala nila igasugid siya, aron dili sila pagulaon sa sinagoga.

⁴³Sapagka't iniibig nila ng higit ang kaluwalhatian sa mga tao kay sa kaluwalhatian sa Dios.

⁴³Kay sila nahagugma sa himaya sa mga tawo labi kay sa himaya nga gikan sa Dios.

⁴⁴At si Jesus ay sumigaw at nagsabi, Ang sumasampalataya sa akin, ay hindi sa akin sumasampalataya, kundi doon sa nagsugo sa akin.

⁴⁴Ug si Jesus misinggit ug miingon: Ang motoo kanako, wala motoo kanako, kondili sa nagsugo kanako.

⁴⁵At ang nakakita sa akin, ay nakakita doon sa nagsugo sa akin.

⁴⁵Ug ang makakita kanako, makakita sa nagsugo kanako.

⁴⁶Ako'y naparito na isang ilaw sa sanglibutan, upang ang sinomang sumampalataya sa akin ay huwag manatili sa kadiliman.

⁴⁶Ako mianhi nga kahayag sa kalibutan, aron kadtong tanan nga mingtoo kanako dili managpabilin sa kangitngit.

⁴⁷At kung ang sinomang tao'y nakikinig sa aking mga pananalita, at hindi ingatan, ay hindi ko siya hinahatulan: sapagka't hindi ako naparito upang humatol sa sanglibutan, kundi upang iligtas ang sanglibutan.

⁴⁷Apan kong kinsa ang magpatalinghug sa akong mga pulong, ug dili magatuman kanila, ako dili magahukom kaniya; kay ako wala moanhi sa paghukom sa kalibutan, kondili sa pagluwas sa kalibutan.

⁴⁸Ang nagtatakuwil sa akin, at hindi tumatanggap sa aking mga pananalita, ay mayroong isang hahatol sa kaniya: ang salitang aking sinalita, ay siyang sa kaniya'y hahatol sa huling araw.

⁴⁸Ang nagasalikway kanako ug wala modawat sa akong mga pulong, may magahukom kaniya: ang pulong nga akong giingon, maoy magahukom kaniya sa katapusan nga adlaw.

⁴⁹Sapagka't ako'y hindi nagsasalita na mula sa aking sarili; kundi ang Ama na sa akin ay nagsugo, ay siyang nagbigay sa akin ng utos, kung ano ang dapat kong sabihin, at kung ano ang dapat kong salitain.

⁴⁹Kay ako wala magasulti sa akong kaugalingon, kondili nga ang Amahan nga nagsugo kanako, siya naghatag kanako ug usa ka sugo sa akong igapamulong, ug sa akong igasulti.

⁵⁰At nalalaman ko na ang kaniyang utos ay buhay na walang hanggan; ang mga bagay nga na sinasalita ko, ay ayon sa sinabi sa akin ng Ama, gayon ko sinasalita.

⁵⁰Ug ako nahibalo nga ang iyang sugo mao ang kinabuhi nga walay katapusan. Busa, ang mga butang nga akong gipamulong, gipamulong ko sama gayud sa giingon kanako sa Amahan.