¹Nang unang araw nga ng sanglinggo ay naparoong maaga sa libingan si Maria Magdalena, samantalang madilim pa, at nakita ang bato na naalis na sa libingan.

¹Karon, sa nahaunang adlaw sa semana, sayo sa mangitngit pa, miabut si Maria Magdalena sa lubnganan, ug nakita niya ang bato nga nakuha na sa lubnganan.

²Tumakbo nga siya, at naparoon kay Simon Pedro, at sa isang alagad na iniibig ni Jesus, at sa kanila'y sinabi, Kinuha nila sa libingan ang Panginoon, at hindi namin maalaman kung saan nila siya inilagay.

²Busa midalagan siya ug miadto kang Simon Pedro, ug sa usa ka tinon-an, ang gihigugma ni Jesus, ug miingon kanila: Gikuha nila gikan sa lubnganan ang Ginoo, ug wala kita mahibalo kong diin nila ibutang siya.

³Umalis nga si Pedro, at ang isang alagad, at nagsitungo sa libingan.

³Busa migula si Pedro ug ang usa ka tinon-an, ug nangadto sila sa lubnganan.

⁴At sila'y kapuwa tumakbong magkasama: at ang isang alagad ay tumakbong matulin kay sa kay Pedro, at dumating na una sa libingan;

⁴Ug nanalagan sila nga duha pagdungan, ug ang usa ka tinon-an labing makusog nga midalagan kay kang Pedro ug unang miabut sa lubnganan.

⁵At nang kaniyang tunghan at tingnan ang loob, ay nakita niyang nangakalatag ang mga kayong lino; gayon ma'y hindi siya pumasok sa loob.

⁵Ug sa iyang pagduko ug paglili, nakita niya ang panapton nga lino nga nahibilin, apan wala siya mosulod.

⁶Dumating naman nga si Simon Pedro, na sumusunod sa kaniya, at pumasok sa libingan; at nakita niyang nangakalatag ang mga kayong lino,

⁶Unya miabut usab si Simon Pedro nga nagasunod kaniya, ug misulod sa lubnganan, ug nakita niya ang mga panapton nga nahibilin.

⁷At ang panyo na nasa kaniyang ulo, ay hindi kasamang nakalatag ng mga kayong lino, kundi bukod na natitiklop sa isang tabi.

⁷Ug ang panyo nga didto sa iyang ulo wala mahitipon sa mga panapton nga lino, kondili nalukot sa iyang kaugalingon sa usa ka dapit nga linain.

⁸Nang magkagayo'y pumasok din naman nga ang isang alagad, na unang dumating sa libingan, at siya'y nakakita at sumampalataya.

⁸Unya misulod usab ang usa ka tinon-an nga unang miabut sa lubnganan, ug kini nakakita ug mitoo.

⁹Sapagka't hindi pa nila napaguunawa ang kasulatan, na kinakailangang siya'y muling magbangon sa mga patay.

⁹Kay hangtud niadtong panahona wala pa sila mahibalo sa Kasulatan, nga siya kinahanglan nga mabanhaw sa mga minatay.

¹⁰Kaya't ang mga alagad ay muling nagsitungo sa kanikanilang sariling tahanan.

¹⁰Busa ang mga tinon-an namauli pag-usab sa ilang balay.

¹¹Nguni't si Maria ay nakatayo sa labas ng libingan na umiiyak: sa gayon, samantalang siya'y umiiyak, siya'y yumuko at tumingin sa loob ng libingan;

¹¹Apan si Maria nagatindog sa gawas sa lubnganan nga nagahilak; busa sa nagahilak siya, miduko ug milili siya sa lubnganan;

¹²At nakita niya ang dalawang anghel na nararamtan na nangakaupo, ang isa'y sa ulunan, at ang isa'y sa paanan, ng kinalalagyan ng bangkay ni Jesus.

¹²Ug nakita niya ang duha ka mga manolonda nga sinul-oban sa maputi nga nanaglingkod, ang usa sa ulohan, ug ang usa sa tiilan, sa dapit diin ang lawas ni Jesus gipahigda.

¹³At sinabi nila sa kaniya, Babae, bakit ka umiiyak? Sinabi niya sa kanila, Sapagka't kinuha nila ang aking Panginoon, at hindi ko maalaman kung saan nila inilagay siya.

¹³Ug sila miingon kaniya: Babaye, nganong nagahilak ikaw? Siya miingon kanila: Kay gikuha nila ang akong Ginoo, ug wala ako mahibalo kong hain nila ibutang.

¹⁴Pagkasabi niya ng gayon, siya'y lumingon, at nakitang nakatayo si Jesus, at hindi nalalaman na yaon ay si Jesus.

¹⁴Sa nakaingon siya niini, milingi siya, ug nakita niya si Jesus nga nagatindog, apan wala siya makaila nga kadto mao si Jesus.

¹⁵Sinabi sa kaniya ni Jesus, Babae, bakit ka umiiyak? sino ang iyong hinahanap? Siya, sa pagaakalang yao'y maghahalaman, ay nagsabi sa kaniya, Ginoo, kung ikaw ang kumuha sa kaniya, ay sabihin mo sa akin kung saan mo siya inilagay, at akin siyang kukunin.

¹⁵Si Jesus miingon kaniya: Babaye, nganong nagahilak ikaw? Kinsa ba ang imong gipangita? Siya, nga nagahunahuna nga kadto mao ang magbalantay sa tanaman, miingon kaniya: Ginoo, kong imong gikuha siya gikan dinhi, tug-ani ako kong hain nimo siya ibutang, ug ako siyang pagakuhaon.

¹⁶Sinabi sa kaniya ni Jesus, Maria. Lumingon siya, at nagsabi sa kaniya sa wikang Hebreo, Raboni; na ang ibig sabihin ay, Guro.

¹⁶Si Jesus miingon kaniya: Maria! Siya milingi ug miingon kaniya sa pinulongan nga Hebreohanon: Rabboni! nga ang kahulogan, Magtutudlo!

¹⁷Sinabi sa kaniya ni Jesus, Huwag mo akong hipuin; sapagka't hindi pa ako nakakaakyat sa Ama, nguni't pumaroon ka sa aking mga kapatid, at sabihin mo sa kanila, Aakyat ako sa aking Ama at inyong Ama, at aking Dios at inyong Dios.

¹⁷Si Jesus miingon kaniya: Ayaw ako paghikapa, kay wala pa ako makasaka ngadto sa Amahan: apan umadto ka sa akong mga igsoon, ug moingon kanila: Mosaka ako ngadto sa akong Amahan ug inyong Amahan, ug sa akong Dios ug inyong Dios.

¹⁸Naparoon si Maria Magdalena at sinabi sa mga alagad, Nakita ko ang Panginoon; at kung paanong sinabi niya sa kaniya ang mga bagay na ito.

¹⁸Si Maria Magdalena miadto ug nagasugilon sa mga tinon-an: Nakita ko ang Ginoo; ug nga si Jesus nagasulti niining mga butanga kaniya.

¹⁹Nang kinahapunan nga, nang araw na yaon, na unang araw ng sanglinggo, at nang nangapipinid ang mga pintong kinaroroonan ng mga alagad, dahil sa katakutan sa mga Judio ay dumating si Jesus at tumayo sa gitna, at sa kanila'y sinabi, Kapayapaan ang sumainyo.

¹⁹Unya sa pagkahapon nianang adlawa, ang nahaunang adlaw sa semana, ug sa nasirhan ang mga pultahan sa ginatiguman sa mga tinon-an, tungod sa kahadlok sa mga Judio, si Jesus miabut ug mitindog sa taliwala nila, ug miingon kanila: Kaninyo ang pakigdait.

²⁰At nang masabi niya ito, ay kaniyang ipinakita sa kanila ang kaniyang mga kamay at ang kaniyang tagiliran. Ang mga alagad nga'y nangagalak, nang makita nila ang Panginoon.

²⁰Ug sa nakapamulong siya niini, iyang gipakita kanila ang iyang mga kamot ug ang iyang kilid. Busa ang mga tinon-an nangalipay sa ilang pagkakita sa Ginoo.

²¹Sinabi ngang muli sa kanila ni Jesus, Kapayapaan ang sumainyo: kung paanong pagkasugo sa akin ng Ama, ay gayon din naman sinusugo ko kayo.

²¹Unya si Jesus miingon pag-usab kanila: Kaninyo; ang pakigdait ingon nga ang Amahan nagsugo kanako, sa maong pagkaagi ako nagasugo kaninyo.

²²At nang masabi niya ito, sila'y hiningahan niya, at sa kanila'y sinabi, Tanggapin ninyo ang Espiritu Santo:

²²Ug sa nakapamulong siya niini, miginhawa siya kanila, ug miingon kanila: Dawata ninyo ang Espiritu Santo.

²³Sinomang inyong patawarin ng mga kasalanan, ay ipinatatawad sa kanila; sinomang hindi ninyo patawarin ng mga kasalanan, ay hindi pinatatawad.

²³Kang bisan kinsang mga sala nga inyong pasayloon, kana ginapasaylo kanila; kang bisan kinsang mga sala nga inyong pugngan, kana ginapugngan kanila.

²⁴Nguni't si Tomas, isa sa labingdalawa, na tinatawag na Didimo, ay wala sa kanila nang dumating si Jesus.

²⁴Apan si Tomas nga ginganlan si Dedimo, usa sa napulo ug duha, wala didto uban kanila sa pag-abut ni Jesus.

²⁵Sinabi nga sa kaniya ng ibang mga alagad, Nakita namin ang Panginoon. Nguni't sinabi niya sa kanila, Malibang aking makita sa kaniyang mga kamay ang butas ng mga pako, at maisuot ko ang aking daliri sa butas ng mga pako, at maisuot ko ang aking kamay sa kaniyang tagiliran, ay hindi ako sasampalataya.

²⁵Busa ang ubang mga tinon-an miingon kaniya: Kami nakakita sa Ginoo. Apan siya miingon kanila: Gawas kong makita ko sa iyang mga kamot ang agi sa mga lansang, ug ikakulkog ko ang akong tudlo sa agi sa mga lansang, ug ikahinol ko ang akong kamot sa iyang kilid, dili ako motoo.

²⁶At pagkaraan ng walong araw ay muling nasa loob ng bahay ang kaniyang mga alagad, at kasama nila si Tomas. Dumating si Jesus, nang nangapipinid ang mga pinto, at tumayo sa gitna, at sinabi, Kapayapaan ang sumainyo.

²⁶Ug sa tapus ang walo ka adlaw, didto na usab ang iyang mga tinon-an sa sulod, ug si Tomas uban kanila. Samtang ang pultahan tinak-upan, si Jesus misulod ug mitindog sa taliwala nila, ug miingon: Kaninyo ang pakigdait.

²⁷Nang magkagayo'y sinabi niya kay Tomas, idaiti mo rito ang iyong daliri, at tingnan mo ang aking mga kamay; at idaiti mo rito ang iyong kamay, at isuot mo siya sa aking tagiliran: at huwag kang di mapanampalatayahin, kundi mapanampalatayahin.

²⁷Unya miingon siya kang Tomas: Iabut ngari ang imong tudlo, ug tan-awa ang akong mga kamot; ug iabut ngari ang imong kamot ug ihinol sa akong kilid, ug dili ka magmaduhaduhaon kondili magmatinohoon.

²⁸Sumagot si Tomas, at sa kaniya'y sinabi, Panginoon ko at Dios ko.

²⁸Si Tomas mitubag ug miingon kaniya: Ginoo ko ug Dios ko!

²⁹Sinabi sa kaniya ni Jesus, Sapagka't ako'y nakita mo ay sumampalataya ka: mapapalad yaong hindi nangakakita, at gayon ma'y nagsisampalataya.

²⁹Si Jesus miingon kaniya: Tungod kay ikaw nakakita kanako, mitoo ikaw? Bulahan kadtong wala magpakakita, apan bisan pa, nanagpanoo.

³⁰Gumawa rin nga si Jesus ng iba't ibang maraming tanda sa harap ng kaniyang mga alagad, na hindi nangasusulat sa aklat na ito:

³⁰Ug may uban pa nga daghang mga ilhanan nga gibuhat ni Jesus sa atubangan sa iyang mga tinon-an, nga wala mahasulat niini nga basahona;

³¹Nguni't ang mga ito ay nangasulat, upang kayo'y magsisampalataya na si Jesus ay ang Cristo, ang Anak ng Dios; at sa inyong pagsampalataya ay magkaroon kayo ng buhay sa kaniyang pangalan.

³¹Apan kini gisulat, aron kamo managpanoo nga si Jesus mao ang Cristo, ang Anak sa Dios; ug nga sa pagtoo makabaton kamo sa kinabuhi sa iyang ngalan.