¹Ang Jerico nga ay lubos na nakukubkob dahil sa mga anak ni Israel: walang nakalalabas, at walang nakapapasok.

¹Karon ang Jerico tinakpan na pag-ayo tungod sa mga anak sa Israel: walay nakagula ug wala usab ing nakasulod.

²At sinabi ng Panginoon kay Josue, Tingnan mo, aking ibinigay sa iyong kamay ang Jerico, at ang hari niyaon, at ang mga makapangyarihang lalaking matapang.

²Ug si Jehova miingon kang Josue: Tan-awa, gihatag ko na sa imong kamot ang Jerico, ingon man ang iyang hari, ug ang mga tawong maisug.

³At iyong liligirin ang bayan, lahat ng mga lalaking pangdigma, na liligid na minsan sa bayan. Ganito mo gagawin na anim na araw.

³Ug magalibut kamo sa ciudad, ang tanang mga tawo nga manggugubat magalibut kamo sa ciudad sa makausa. Sa ingon niini buhaton kini ninyo sulod sa unom ka adlaw.

⁴At pitong saserdote sa unahan ng kaban ay magdadala ng pitong pakakak na mga sungay ng tupa: at sa ikapitong araw ay inyong liligiring makapito ang bayan, at ang mga saserdote ay hihipan ang mga pakakak.

⁴Ug pito ka mga sacerdote managdala ug pito ka mga trompeta nga sungay sa lakeng carnero nga mag-una sa arca; ug sa ikapito ka adlaw managlibut kamo sa ciudad sa makapito, ug ang mga sacerdote managpatunog sa mga trompeta.

⁵At mangyayari, na pagka hinipan nila ng matagal ang sungay ng tupa, at pagka inyong narinig ang tunog ng pakakak, ay hihiyaw ng malakas ang buong bayan; at ang kuta ng bayan ay guguho, at ang bayan ay sasampa ang bawa't isa'y tapatan sa harap niya.

⁵Ug mahitabo, nga, sa diha nga sila magapatingog sa hataas nga pagpalanog sa trompeta sa sungay sa lakeng carnero, ug sa diha nga kamo makadungog sa tingog sa trompeta, ang tibook katawohan managsinggit sa makusog nga pagsinggit; ug ang paril sa ciudad mangatumpag sa pagkapatag gayud , ug ang katawohan manaka sa itaas tagsatagsa ka tawo magasunod sa tawo dayon ngadto sa unahan.

⁶At tinawag ni Josue na anak ni Nun ang mga saserdote, at sinabi sa kanila, Buhatin ninyo ang kaban ng tipan, at magdala ang pitong saserdote ng pitong pakakak na mga sungay ng tupa sa unahan ng kaban ng Panginoon.

⁶Ug si Josue ang anak nga lalake ni Nun, mitawag sa mga sacerdote, ug miingon kanila: Kuhaa ang arca sa tugon, ug ang pito ka mga sacerdote padad-a ug mga trompeta nga sungay sa carnero nga magauna sa arca ni Jehova.

⁷At kaniyang sinabi sa bayan, Magpauna kayo, at ligirin ninyo ang bayan, at papagpaunahin ninyo ang mga lalaking may sandata sa unahan ng kaban ng Panginoon.

⁷Ug sila ming-ingon sa katawohan: Padayon kamo, ug libutan ninyo ang ciudad, ug ang mga tawo nga sangkap sa hinagiban paunha sa arca ni Jehova.

⁸At nangyari, na pagkapagsalita ni Josue sa bayan, ay nagpauna sa Panginoon ang pitong saserdote na may tangang pitong pakakak na mga sungay ng tupa, at humihip ng mga pakakak; at ang kaban ng tipan ng Panginoon ay sumusunod sa kanila.

⁸Ug tuod man; sa pagsulti ni Josue sa katawohan, ang pito ka mga sacerdote nga nanagdala ug pito ka mga trompeta nga sungay sa carnero sa atubangan ni Jehova, mingpadayon, ug nagpatunog sa ilang trompeta, ug ang arca sa tugon ni Jehova nagsunod kanila.

⁹At ang mga lalaking may sandata ay nagpauna sa mga saserdote na humihihip ng mga pakakak, at ang bantay likod ay sumusunod sa kaban, na ang mga saserdote ay humihip ng mga pakakak habang sila'y yumayaon.

⁹Ug ang mga tawo nga sangkap sa hinagiban nanag-una sa mga sacerdote nga nagapatunog sa trompeta, ug ang pangulahian nagasunod sa arca; ang mga sacerdote nagapatunog sa ilang mga trompeta sa nagalakaw sila.

¹⁰At iniutos ni Josue sa bayan, na sinasabi, Huwag kayong hihiyaw, ni huwag ninyong iparirinig ang inyong tinig, ni huwag magbubuka ang inyong bibig ng anomang salita, hanggang sa araw na aking sabihing kayo'y humiyaw; kung magkagayo'y hihiyaw kayo.

¹⁰Ug si Josue nagsugo sa katawohan, nga nag-ingon: Dili kamo magsinggit, ni ipadungog ninyo ang inyong tingog, ni magpagula kamo bisan usa ka pulong sa inyong mga baba, hangtud nga modangat ang adlaw nga isugo ko kaninyo ang pagpasinggit; unya maninggit kamo.

¹¹Sa gayo'y kaniyang iniligid sa bayan ang kaban ng Panginoon, na lumigid na minsan: at sila'y nasok sa kampamento, at tumigil sa kampamento.

¹¹Busa iyang gipalibut ang arca ni Jehova sa ciudad, nga nagalibut niini sa makausa; ug sila nangadto sa campo, ug namuyo sila sa campo.

¹²At si Josue ay bumangong maaga sa kinaumagahan, at binuhat ng mga saserdote ang kaban ng Panginoon.

¹²Ug si Josue misayo pagbangon sa pagkabuntag ug ang mga sacerdote nagyayong sa arca ni Jehova.

¹³At ang pitong saserdote na may tangang pitong pakakak na mga sungay ng tupa sa unahan ng kaban ng Panginoon ay yumaon na patuloy, at humihihip ng mga pakakak: at ang mga lalaking may sandata ay nagpauna sa kanila; at ang bantay likod ay sumusunod sa kaban ng Panginoon, na ang mga saserdote ay humihihip ng mga pakakak habang sila'y yumayaon.

¹³Ug ang pito ka mga sacerdote nga nanagdala sa pito ka trompeta nga sungay sa carnero nanag-una sa arca ni Jehova nagapadayon gihapon, ug nagpatunog sa mga trompeta; ug nag-una kanila ang mga tawo nga sangkap sa hinagiban: ug ang pangulahian nagsunod sa arca ni Jehova: ang mga sacerdote nagapatunog sa mga trompeta sa nagalakaw sila.

¹⁴At sa ikalawang araw ay kanilang niligid na minsan ang bayan, at nagsibalik sa kampamento: kanilang ginawang gayon na anim na araw.

¹⁴Ug sa ikaduhang adlaw minglibut sila sa ciudad sa makausa, ug namalik ngadto sa campo: gihimo nila kini sulod sa unom ka adlaw.

¹⁵At nangyari nang ikapitong araw, na sila'y bumangong maaga sa pagbubukang liwayway, at niligid ang bayan ng gayon ding paraan na makapito: nang araw lamang na yaon kanilang niligid ang bayan na makapito.

¹⁵Ug nahitabo sa ikapito ka adlaw nga sila namangon pagsayo sa pagbanagbanag, ug minglibut sa ciudad sa makapito sa ingon gihapon nga pagkaagi; ugaling niadtong adlawa minglibut sila sa ciudad sa nakapito.

¹⁶At nangyari, sa ikapito, nang humihip ng mga pakakak ang mga saserdote, ay sinabi ni Josue sa bayan, Humiyaw kayo; sapagka't ibinigay na ng Panginoon sa inyo ang bayan.

¹⁶Ug nahitabo sa ikapito na, sa pagpatunog sa mga sacerdote sa mga trompeta, si Josue misulti sa katawohan: Suminggit kamo; kay si Jehova naghatag kaninyo sa ciudad.

¹⁷At ang bayan ay matatalaga sa Panginoon, yaon at ang lahat na tumatahan doon: si Rahab na patutot lamang ang mabubuhay, siya at ang lahat na kasama niya sa bahay, sapagka't kaniyang ikinubli ang mga sugo na ating sinugo.

¹⁷Ug ang ciudad pagalaglagon, bisan kana ug ang tanang mga butang nga anaa kaniya, tungod kang Jehova: si Rahab lamang, ang bigaon, ang mabuhi, siya ug ang tanan nga uban kaniya sa balay, tungod kay gitagoan niya ang mga sinugo nga atong gisugo.

¹⁸At kayo, sa anomang paraan ay magsipagingat sa itinalagang bagay; baka pagka naitalaga na sa inyo ay kumuha kayo sa itinalagang bagay; sa gayo'y inyong ipasusumpa ang kampamento ng Israel, at inyong babagabagin.

¹⁸Apan mahatungod kaninyo, magpahalayo lamang kamo sa mga laglagonong butang, kay tingali unya kong sa paglaglag ninyo niana, makuha ninyo ang butang nga pagalaglagon; sa ingon niana inyong himong tinunglo ang campo sa Israel, ug magasamok kaniya.

¹⁹Nguni't lahat na pilak, at ginto, at mga sisidlang tanso at bakal, ay banal sa Panginoon: pawang ipapasok sa silid ng kayamanan ng Panginoon.

¹⁹Apan ang tanang salapi, ug bulawan, ug tanang mga sudlanan nga tumbaga ug puthaw, gipakabalaan alang kang Jehova: igasulod kana sa tipiganan sa bahandi ni Jehova.

²⁰Sa gayo'y humiyaw ang bayan, at ang mga saserdote ay humihip ng mga pakakak: at nangyari nang marinig ng bayan ang tunog ng pakakak na ang bayan ay humiyaw ng malakas, at ang kuta ay gumuho, na ano pa't ang bayan ay sumampang nasok sa siyudad, na bawa't isa'y matuwid na nagpatuloy, at kanilang sinakop ang bayan.

²⁰Busa ang katawohan naninggit, ug ang mga sacerdote nanagpatunog sa mga trompeta; ug nahitabo nga sa pagkadungog sa katawohan sa tingog sa trompeta, nga ang katawohan naninggit sa usa ka makusog nga tingog, ug ang kuta nagun-ob nga nahapla; sa pagkaagi nga ang mga tawo mingsulod sa ciudad, tagsatagsa ka tawo dayon ngadto sa iyang unahan, ug ilang gikuha ang ciudad.

²¹At kanilang lubos na nilipol ng talim ng tabak ang lahat na nasa bayan, ang lalake at gayon din ang babae, ang binata at gayon din ang matanda, at ang baka, at ang tupa, at ang asno.

²¹Ug ang tanan nga diha sa ciudad, lalake ug babaye, bata ug tigulang, mga vacang lake, carnero ug asno, ilang gihurot paglaglag sa sulab sa pinuti.

²²At sinabi ni Josue sa dalawang lalaking tumiktik sa lupain, Pumasok kayo sa bahay ng patutot, at ilabas ninyo roon ang babae, at ang lahat niyang tinatangkilik, na gaya ng inyong isinumpa sa kaniya.

²²Ug si Josue miingon sa duha ka tawo nga nagsusi sa yuta: Lakaw sa balay sa bigaon, ug pagul-a ang babaye, ug ang tanan nga anaa sa iyang balay, sumala sa inyong gipanumpa kaniya.

²³At ang mga binata na mga tiktik ay pumasok, at inilabas si Rahab, at ang kaniyang ama, at ang kaniyang ina, at ang kaniyang mga kapatid, at lahat ng kaniyang tinatangkilik; lahat niyang kamaganakan naman ay kanilang inilabas; at kanilang inilagay sila sa labas ng kampamento ng Israel.

²³Ug ang mga batan-on nga magsususi mingsulod ug gidala sa gawas si Rahab ug ang iyang amahan, ug ang iyang inahan, ug ang iyang mga igsoon ug ang tanan nga iya; gipagula usab nila ang tanan niyang mga kabanayan; ug sila gibutang nila sa gawas sa campo sa Israel.

²⁴At kanilang sinunog ng apoy ang bayan, at lahat na nandoon: ang pilak lamang, at ang ginto, at ang mga sisidlang tanso at bakal, ang kanilang ipinasok sa silid ng kayamanan ng bahay ng Panginoon.

²⁴Ug ang ciudad ug ang tanang mga butang nga dinha kaniya ilang gisunog sa kalayo; ang salapi lamang ug bulawan, ug mga sudlanan nga tumbaga ug puthaw maoy ilang gibutang sa tipiganan sa bahandi sa balay ni Jehova.

²⁵Nguni't si Rahab na patutot at ang sangbahayan ng kaniyang ama, at ang lahat niyang tinatangkilik, ay iniligtas na buhay ni Josue; at siya'y tumahan sa gitna ng Israel, hanggang sa araw na ito; sapagka't kaniyang ikinubli ang mga sugo na sinugo ni Josue upang tumiktik sa Jerico.

²⁵Apan si Rahab, ang bigaon, ug ang tanan nga didto sa sulod sa balay sa iyang amahan, ug ang tanan nga iya, giluwas nga buhi ni Josue; ug hangtud niining adlawa siya nagapuyo sa kinataliwad-an sa Israel, tungod kay gitagoan man niya ang mga sinugo nga gipaadto ni Josue sa pagsusi sa Jerico.

²⁶At binilinan sila ni Josue sa pamamagitan ng sumpa nang panahong yaon, na sinasabi, Sumpain ang lalake sa harap ng Panginoon, na magbangon at magtayo nitong bayan ng Jerico; kaniyang inilagay ang tatagang-baon niyaon sa kamatayan ng kaniyang panganay, at kaniyang itatayo ang mga pintuang-bayan niyaon sa kamatayan ng kaniyang bunso.

²⁶Ug niadtong panahona, sila gipapanumpa ni Josue sa pag-ingon: Tinunglo sa atubangan ni Jehova ang tawo nga magabangon ug magaugbok niining ciudad sa Jerico: iyang igaugbok ang tukoranan niana uban ang kapildihon sa iyang anak nga kamagulangan, ug igapatindog niya ang mga ganghaan niana uban ang kapildihon sa iyang anak nga kamanghuran.

²⁷Sa gayo'y ang Panginoon ay sumama kay Josue; at ang kaniyang kabantugan ay lumaganap sa buong lupain.

²⁷Busa si Jehova nagauban kang Josue: ug ang iyang kabantug nasangyaw sa tibook nga yuta.