¹Nangyari nga nang mga araw na yaon na lumabas ang isang utos mula kay Augusto Cesar, na magpatala ang buong sanglibutan.

¹Ug nahitabo niadtong mga adlawa nga may minggula gikan kang Cesar Augusto usa ka sugo nga buhaton ang usa ka padron sa tanang pumoluyo sa tibook yuta.

²Ito ang unang talaang-mamamayan na ginawa nang si Quirinio ay gobernador sa Siria.

²Kini mao ang unang padron nga gibuhat, sa diha nga si Cirenio mao ang gobernador sa Siria.

³At nagsisiparoon ang lahat upang sila'y mangatala, bawa't isa sa kaniyang sariling bayan.

³Ug nangadto ang tanan sa pagpasulat sa padron, ang tagsatagsa sa iyang lungsod nga kaugalingon.

⁴At si Jose naman ay umahon mula sa Galilea, mula sa bayan ng Nazaret, hanggang sa Judea, sa bayan ni David, na kung tawagi'y Bet-lehem, sapagka't siya'y sa angkan at sa lahi ni David;

⁴Ug si Jose usab mitungas gikan sa Galilea sa lungsod sa Nazaret ngadto sa Judea sa lungsod ni David, nga ginganlan Betlehem, tungod kay siya sa panimalay ug sa banay ni David.

⁵Upang patala siya pati ni Maria, na magaasawa sa kaniya, na kasalukuyang kagampan.

⁵Aron sa pagpasulat sa iyang kaugalingon uban kang Maria nga kaslonon kaniya nga nagasabak.

⁶At nangyari, samantalang sila'y nangaroroon, at naganap ang mga kaarawang dapat siyang manganak.

⁶Ug nahitabo nga samtang didto sila, natuman ang mga adlaw nga siya mag-anak.

⁷At kaniyang ipinanganak ang panganay niyang anak na lalake; at ito'y binalot niya ng mga lampin, at inihiga sa isang pasabsaban, sapagka't wala nang lugar para sa kanila sa tuluyan.

⁷Ug nag-anak siya sa iyang kamagu-langan nga Anak nga lalake, ug giputos niya sa mga bakbak, ug gipahigda niya sa usa ka pasungan; tungod kay wala nay dapit alang kanila sa balay nga abutanan.

⁸At may mga pastor ng tupa sa lupain ding yaon na nangasa parang, na pinagpupuyatan sa gabi ang kanilang kawan.

⁸Ug may mga magbalantay sa mga carnero sa maong yuta nga nagapabilin sa kaumahan ug nagabantay sa ilang panon sa kagabhion.

⁹At tumayo sa tabi nila ang isang anghel ng Panginoon, at ang kaluwalhatian ng Panginoon ay nagliwanag sa palibot nila: at sila'y totoong nangatakot.

⁹Ug ania karon, usa ka manolonda sa Ginoo mikunsad kanila, ug ang himaya sa Ginoo misidlak sa libut nila ug nangalisang sila sa dakung kahadlok.

¹⁰At sinabi sa kanila ng anghel, Huwag kayong mangatakot; sapagka't narito, dinadalhan ko kayo ng mabubuting balita ng malaking kagalakan, na siyang sasa buong bayan:

¹⁰Ug ang manolonda nag-ingon kanila: Dili kamo mahadlok; kay ania karon, ginadala ko kaninyo ang mga maayong balita sa dakung kalipay alang sa tanang katawohan.

¹¹Sapagka't ipinanganak sa inyo ngayon sa bayan ni David ang isang Tagapagligtas, na siya ang Cristo ang Panginoon.

¹¹Kay natawo karon alang kaninyo, sa lungsod ni David, ang Manluluwas, nga mao si Cristo nga Ginoo.

¹²At ito ang sa inyo'y magiging pinakatanda: Masusumpungan ninyo ang isang sanggol na nababalot ng lampin, at nakahiga sa isang pasabsaban.

¹²Ug kini mao ang ilhanan ninyo: makaplagan ninyo ang usa ka bata nga naputos sa mga bakbak, ug gipahigda sa usa ka pasungan.

¹³At biglang nakisama sa anghel ang isang karamihang hukbo ng langit, na nangagpupuri sa Dios, at nangagsasabi:

¹³Ug sa kalit mitungha uban sa manolonda ang usa ka kadaghanan sa mga panong langitnon nga nanagdayeg sa Dios ug nanag-ingon:

¹⁴Luwalhati sa Dios sa kataastaasan, At sa lupa'y kapayapaan sa mga taong kinalulugdan niya.

¹⁴Himaya sa Dios sa kahitas-an, ug sa yuta pakigdait sa taliwala sa mga tawo nga iyang gikahimut-an.

¹⁵At nangyari nang lisanin sila ng mga anghel at nangapasa langit, ang mga pastor ay nangagsangusapan. Magsiparoon nga tayo ngayon hanggang sa Bet-lehem, at tingnan natin itong nangyari, na ipinagbigay alam sa atin ng Panginoon.

¹⁵Ug nahitabo nga sa pagbiya kanila sa mga manolonda nga nagapaingon sa langit, ang mga magbalantay sa mga carnero nasig-ingon ang usa ug usa: Mangadto kita karon hangtud sa Betlehem, ug tan-awon nato kining butang nga nahitabo, nga gipaila kanato sa Ginoo.

¹⁶At sila'y dalidaling nagsiparoon at nasumpungan kapuwa si Maria at si Jose, at ang sanggol na nakahiga sa pasabsaban.

¹⁶Ug nangadto sila pagdali, ug hingkit-an nila si Maria ug si Jose, ug ang bata nga nagahigda sa pasungan,

¹⁷At nang makita nila yaon, ay inihayag nila ang mga sinabi sa kanila tungkol sa sanggol na ito.

¹⁷Ug sa hingkit-an nila kini, gipahibalo nila ang giingon kanila mahatungod niining bata.

¹⁸At lahat ng nangakarinig nito ay nangagtaka sa mga bagay na sinabi sa kanila ng mga pastor.

¹⁸Ug ang tanan nga nakadungog niini nanghibulong sa mga butang nga gisugilon kanila sa mga magbalantay sa mga carnero.

¹⁹Datapuwa't iningatan ni Maria ang lahat ng mga pananalitang ito, na pinagbulaybulay sa kaniyang puso.

¹⁹Apan kining tanang mga butang, gitipigan ni Maria nga nagapalandong niini sa iyang kasingkasing.

²⁰At nangagbalik ang mga pastor, na niluluwalhati at pinupuri ang Dios dahil sa lahat ng mga bagay na kanilang nangarinig at nangakita, ayon sa sinabi sa kanila.

²⁰Ug namauli ang mga magbalantay sa mga carnero, nga nanaghimaya ug nanagdayeg sa Dios tungod sa tanang mga butang nga ilang hingdunggan ug hingkit-an, ingon sa gimantala kanila.

²¹At nang makaraan ang walong araw upang tuliin siya, ay tinawag na JESUS ang kaniyang pangalan, na siyang itinawag ng anghel bago siya ipinaglihi sa tiyan.

²¹Ug sa natuman ang walo ka adlaw, aron pagacircuncidahan ang bata, gitawag nila ang iyang ngalan JESUS, ngalan nga gibutang kaniya sa manolonda sa wala pa siya ipanamkon sa tiyan.

²²At nang maganap na ang mga araw na kanilang paglilinis alinsunod sa kautusan ni Moises, ay kanilang dinala siya sa Jerusalem, upang iharap siya sa Panginoon

²²Ug sa natuman ang mga adlaw sa pagpaputli kanila sumala sa Kasugoan ni Moises, ilang gidala siya sa Jerusalem, aron sa paghalad kaniya sa Ginoo;

²³(Ayon sa nasusulat sa kautusan ng Panginoon, Ang bawa't lalaking nagbubukas ng bahay-bata ay tatawaging banal sa Panginoon),

²³Ingon sa nahasulat sa Kasugoan sa Ginoo: Ang tanang panganay nga lalake nga nahamugso sa tagoangkan, pagatawgon nga balaan sa Ginoo;

²⁴At upang maghandog ng hain alinsunod sa sinasabi sa kautusan ng Panginoon, Dalawang batobato, o dalawang inakay ng kalapati.

²⁴Ug aron sa paghalad usa ka halad sumala sa naasoy sa Kasugoan sa Ginoo: Duha ka tukmo kun duha ka kuyabug nga salampati.

²⁵At narito, may isang lalake sa Jerusalem, na nagngangalang Simeon; at ang lalaking ito'y matuwid at masipag sa kabanalan, na nag-aantay ng kaaliwan ng Israel: at sumasa kaniya ang Espiritu Santo.

²⁵Ug ania karon, may usa ka tawo sa Jerusalem nga ginganlan si Simeon, ug kining tawohana matarung ug maampoon, nga nagahulat sa kalipayan sa Israel; ug ang Espiritu Santo nagapaibabaw kaniya.

²⁶At ipinahayag sa kaniya ng Espiritu Santo, na di niya makikita ang kamatayan, hanggang sa makita muna niya ang Cristo ng Panginoon.

²⁶Ug gipadayag sa Espiritu Santo kaniya, nga dili siya makakita sa kamatayon, sa dili pa niya makita ang Cristo sa Ginoo.

²⁷At siya'y napasa templo sa Espiritu: at nang ipasok sa templo ang sanggol na si Jesus ng kaniyang mga magulang, upang sa kaniya'y magawa nila ang nauukol alinsunod sa kaugalian ng kautusan,

²⁷Ug siya sa Espiritu misulod sa templo: ug sa gidala sa mga ginikanan sa sulod ang bata nga si Jesus, aron ilang pagabuhaton kaniya sumala sa nabatasan sa Kasugoan,

²⁸Ay tinanggap nga niya siya sa kaniyang mga bisig, at pinuri ang Dios, at nagsabi,

²⁸Gidawat niya sa iyang mga bukton ug nagdayeg sa Dios nga nagaingon:

²⁹Ngayo'y papanawin mo, Panginoon, ang iyong alipin, Ayon sa iyong salita, sa kapayapaan,

²⁹Tugoti karon, Ginoo, nga ang imong ulipon mogikan sa pakigdait sumala sa imong pulong.

³⁰Sapagka't nakita ng aking mga mata ang iyong pagliligtas,

³⁰Kay nakita sa akong mga mata ang imong kaluwasan,

³¹Na iyong inihanda sa unahan ng mukha ng lahat ng mga tao;

³¹Nga imong gitagana sa atubangan sa nawong sa tanang katawohan;

³²Isang ilaw upang ipahayag sa mga Gentil, At ang kaluwalhatian ng iyong bayang Israel.

³²Usa ka kahayag alang sa pagpadan-ag sa mga Gentil, ug sa himaya sa imong lungsod nga Israel.

³³At ang kaniyang ama at ang kaniyang ina ay nagsisipanggilalas sa mga bagay na sinasabi tungkol sa kaniya;

³³Ug ang iyang amahan ug inahan nanghibulong sa mga butang nga ginahisgutan mahitungod kaniya.

³⁴At sila'y pinagpala ni Simeon, at sinabi sa kaniyang inang si Maria, Narito, ito ay itinalaga sa ikararapa at sa ikatitindig ng marami sa Israel; at pinakatandang tudlaan ng pagsalangsang:

³⁴Ug si Simeon nagapanalangin kanila ug nag-ingon kang Maria nga inahan niya: Ania karon, kining bataa gibutang alang sa pagkapukan ug pagbangon sa daghan sa Israel; ug alang sa usa ka ilhanan nga pagasupakon.

³⁵Oo at paglalampasanan ng isang tabak ang iyong sariling kaluluwa; upang mangahayag ang mga pagiisip ng maraming puso.

³⁵Oo, ug usa ka pinuti magalagbas sa imong kaugalingong kalag; aron igapadayag ang mga hunahuna sa daghang mga kasingkasing.

³⁶At naroroon din naman si Ana, na isang propetisa, anak na babae ni Fanuel, sa angkan ni Aser, (siya'y lubhang matanda na, at may pitong taong nakisama sa kaniyang asawa mula sa kaniyang kadalagahan,

³⁶May usa nga si Ana, usa ka manalagna nga babaye, ang anak ni Fanuel, sa banay ni Aser, (siya hilabihan na gayud ka tigulang, nga nagpuyo uban sa iyang bana sa pito ka tuig sukad sa iyang pagkaulay,

³⁷At siya'y bao nang walongpu't apat na taon), na hindi humihiwalay sa templo, at sumasamba sa gabi at araw sa pamamagitan ng mga pagaayuno at mga pagdaing.

³⁷Ug siya balo nga may kawaloan na ug upat ka tuig) nga wala mobulag sa templo, nga nagaalagad sa Dios uban sa mga pagpuasa ug mga pagpangaliyopo sa gabii ug sa adlaw.

³⁸At pagdating niya sa oras ding yaon, siya'y nagpasalamat sa Dios, at nagsalita ng tungkol sa sanggol sa lahat ng nagsisipaghintay ng katubusan sa Jerusalem.

³⁸Ug sa miabut siya niadtong taknaa nagpasalamat siya sa Dios ug nagsulti mahitungod sa bata sa tanang mga nanagpaabut sa pagtubos sa Jerusalem.

³⁹At nang maganap na nila ang lahat ng mga bagay na alinsunod sa kautusan ng Panginoon, ay nangagbalik sila sa Galilea, sa kanilang sariling bayang Nazaret.

³⁹Ug sa nakahuman sila sa tanang mga butang, nga uyon sa Kasugoan sa Ginoo, mingpauli sila sa Galilea sa ilang kaugalingong lungsod nga Nazaret.

⁴⁰At lumalaki ang bata, at lumalakas, at napupuspos ng karunungan: at sumasa kaniya ang biyaya ng Dios.

⁴⁰Ug ang bata nagatubo ug nagamalig-on, nga napun-an sa kaalam; ug ang gracia sa Dios diha kaniya.

⁴¹At nagsisiparoon taon-taon ang kaniyang mga magulang sa Jerusalem sa kapistahan ng paskua.

⁴¹Ug ang iyang mga ginikanan nagaadto tuigtuig sa Jerusalem sa fiesta sa pasko.

⁴²At nang siya'y may labindalawang taon na, ay nagsiahon sila ayon sa kaugalian ng kapistahan;

⁴²Ug sa may napulo ug duha na ka tuig ang iyang panuigon, mitungas sila sa Jerusalem, ingon sa nabatasan sa fiesta.

⁴³At nang kanilang maganap na ang mga araw, sa pagbalik nila, ay naiwan ang batang si Jesus sa Jerusalem; at di nalalaman ng kaniyang mga magulang;

⁴³Ug sa natapus nila ang mga adlaw, sa ilang pagpamauli, ang bata nga si Jesus mipabilin sa Jerusalem, ug ang iyang mga ginikanan wala mahibalo niini.

⁴⁴Nguni't sa pagaakala nilang siya'y nasa kasamahan, ay nagsiyaon sila nang isang araw na paglalakbay; at hinahanap nila siya sa mga kamaganak at mga kakilala;

⁴⁴Apan sa nagadahum sila nga didto siya sa mga kakuyog, minglakaw sila ug usa ka adlaw nga panaw; ug ilang gipangita siya sa kinataliwad-an sa ilang kabanayan ug mga kaila.

⁴⁵At nang di nila siya matagpuan, ay nagsipagbalik sila sa Jerusalem, na hinahanap siya.

⁴⁵Ug sa wala siya hikit-i nila mibalik sila sa Jerusalem, sa pagpangita kaniya.

⁴⁶At nangyari, na nang makaraan ang tatlong araw, ay nangatagpuan nila siya sa templo, na nakaupo sa gitna ng mga guro, na sila'y pinakikinggan, at sila'y tinatanong:

⁴⁶Ug nahitabo nga sa tapus ang tolo ka adlaw ilang hingkaplagan siya sa templo, nga nagalingkod sa taliwala sa mga magtutudlo, sa pagpatalinghug ug pagpangutana kanila;

⁴⁷At ang lahat ng sa kaniya'y nangakakarinig ay nagsisipanggilalas sa kaniyang katalinuhan at sa kaniyang mga sagot.

⁴⁷Ug ang tanang mga nanagpakadungog kaniya, nanghibulong sa iyang kaalam ug sa iyang mga pagtubag.

⁴⁸At nang siya'y mangakita nila, ay nangagtaka sila; at sinabi sa kaniya ng kaniyang ina, Anak, bakit ginawa mo sa amin ang ganyan? narito, ang iyong ama at ako na hinahanap kang may hapis.

⁴⁸Ug sa ilang hingkit-an siya nang-hitingala sila; ug miingon kaniya ang iyang inahan: Anak, nganong gibuhatan mo kami sa ingon? Ania karon, ang imong amahan ug ako nangita kanimo nga mga masulob-on.

⁴⁹At sinabi niya sa kanila, Bakit ninyo ako hinahanap? di baga talastas ninyo na dapat akong maglumagak sa bahay ng aking Ama.

⁴⁹Ug siya nag-ingon kanila: Ngano nga gipangita ninyo ako? Wala ba kamo manghibalo nga ako kinahanglan magapadayon sa mga butang nga iya sa akong Amahan?

⁵⁰At di nila naunawa ang pananalitang sa kanila'y sinabi.

⁵⁰Ug sila wala managpakasabut sa iyang giingon kanila.

⁵¹At lumusong siyang kasama nila, at napasa Nazaret; at napasakop sa kanila: at iniingatan ng kaniyang ina sa kaniyang puso ang lahat ng mga pananalitang ito.

⁵¹Ug milugsong siya kuyog kanila, ug miabut sa Nazaret; ug siya nagpailalum sa ilang pagbuot: ug ang iyang inahan nagtipig niining tanang mga pulong sa iyang kasingkasing.

⁵²At lumalaki si Jesus sa karunungan at sa pangangatawan, at sa pagbibigay lugod sa Dios at sa mga tao.

⁵²Ug si Jesus nagatubo sa kinaadman, ug sa gitas-on ug sa kahimut-an sa Dios ug sa mga tawo.