Tagalog 1905

Cebuano

Luke

24

1Datapuwa't nang unang araw ng sanglinggo pagkaumagang-umaga, ay nagsiparoon sila sa libingan, na may dalang mga pabango na kanilang inihanda.
1Apan sa nahaunang adlaw sa semana, sayo pa kaayo, nanagpangabut sila sa lubnganan, nga nanagdala sa mga pahumot nga ilang gitagana.
2At nasumpungan nilang naigulong na ang bato mula sa libingan.
2Ug ilang hingkaplagan nga ang bato naligid gikan sa lubnganan.
3At sila'y nagsipasok, at hindi nila nangasumpungan ang bangkay ng Panginoong Jesus.
3Ug misulod sila, ug wala nila hikaplagi ang lawas sa Ginoong Jesus.
4At nangyari, na samantalang sila'y nangatitilihan dahil dito, narito, tumayo sa tabi nila ang dalawang lalake na nakasisilaw ang mga damit:
4Ug nahatabo nga, samtang nalibog sila mahatungod niini, ania karon, nagatindog sa atubangan nila ang duha ka lalake nga may bisti nga masulaw.
5At nang sila'y nangatatakot at nangakatungo ang kanilang mga mukha sa lupa ay sinabi nila sa kanila, Bakit hinahanap ninyo ang buhay sa gitna ng mga patay?
5Ug sa nangahadlok sila ug nanagduko sa yuta, ilang giingon sila: Nganong ginapangita ninyo ang buhi sa taliwala sa mga minatay?
6Wala siya rito, datapuwa't nagbangon: alalahanin ninyo ang salita niya sa inyo nang siya'y nasa Galilea pa,
6Wala siya dinhi kondili nabanhaw. Hinumdumi ninyo ang iyang giingon kaninyo sa didto pa siya sa Galilea;
7Na sinasabi, Kinakailangan na ang Anak ng tao ay ibigay sa mga kamay ng mga taong makasalanan, at ipako sa krus, at magbangong muli sa ikatlong araw.
7Nga nagaingon nga ang Anak sa tawo kinahanglan igatugyan sa kamot sa mga tawo nga makasasala, ug igalansang sa cruz, ug sa ikatolo ka adlaw mabanhaw.
8At naalaala nila ang kaniyang mga salita,
8Ug nahinumdum sila sa iyang mga pulong.
9At nagsibalik mula sa libingan, at ibinalita ang lahat ng mga bagay na ito sa labingisa, at sa lahat ng mga iba pa.
9Ug sa nanagpamauli sila gikan sa lubnganan, gisugilon nila kining tanang mga butanga sa napulo ug usa, ug sa ngatanan.
10Sila nga'y si Maria Magdalena, si Juana, at si Mariang ina ni Santiago: at iba pang mga babaing kasama nila ang nangagbalita ng mga bagay na ito sa mga apostol.
10Ug ang mga nanagsugilon niining mga butanga sa mga apostoles mao sila si Maria Magdalena, ug si Juana, ug si Maria nga inahan ni Jacobo, ug uban pang mga babaye nga kauban nila.
11At ang mga salitang ito'y inakala nilang walang kabuluhan; at hindi nila pinaniwalaan.
11Ug kining mga pulonga sa ilang pagtan-aw daw sugilanong walay hinungdan, ug wala sila managpanoo kanila.
12Datapuwa't nagtindig si Pedro, at tumakbo sa libingan; at nang siya'y tumungo pagtingin niya sa loob, ay nakita niya ang mga kayong lino na nangasa isang tabi; at umuwi siya sa kaniyang bahay na nanggigilalas sa nangyaring yaon.
12Apan si Pedro mitindog ug midalagan paingon sa lubnganan, ug sa pagduko ug paglili niya, iyang hikit-an ang mga panapton nga lino na lamang; ug mipauli siya sa iyang balay nga nagakahibulong sa nahitabo.
13At narito, dalawa sa kanila ay naparoroon nang araw ding yaon sa isang nayong ngala'y Emaus, na may anim na pung estadio ang layo sa Jerusalem.
13Ug ania karon, ang duha kanila nangadto sa maong adlaw sa lungsod nga diyutay, nga ginganlan Emmaus, nga gikan sa Jerusalem may napulog usa ka kilometro.
14At kanilang pinaguusapan ang lahat ng mga bagay na nangyari.
14Ug nagsinultihay sila mahitungod sa tanang mga butang nga nanghitabo.
15At nangyari, na samantalang sila'y naguusap at nagtatanongan, na si Jesus din ay lumapit, at nakisabay sa kanila.
15Ug nahitabo nga sa nagsinultihay sila ug nagpinangutan-anay, nga si Jesus miduol ug mikuyog kanila.
16Datapuwa't sa mga mata nila'y may nakatatakip upang siya'y huwag nilang makilala.
16Apan ang ilang mga mata nawad-an sa pag-ila kaniya.
17At sinabi niya sa kanila, Ano ang mga salitaan ninyong ito sa inyong paglalakad? At sila'y nagsitigil, na nangalulumbay ang mga mukha.
17Ug siya miingon kanila: Unsang mga hilisgutan kini nga inyong ginasultihan samtang nagalakaw kamo? Ug sila mihunong nga nagmasulob-on.
18At isa sa kanila, na nagngangalang Cleopas, sa pagsagot ay sinabi sa kaniya, Ikaw baga'y nakikipamayan lamang sa Jerusalem, at hindi nakaalam ng mga bagay na doo'y nangyari nang mga araw na ito?
18Ug mitubag ang usa, ang ginganlan si Cleofas, ug miingon kaniya: Ikaw lamang ang dumuduong sa Jerusalem nga wala manghibalo sa mga butang nga nanghitabo didto niining adlawa?
19At sinabi niya sa kanila, Anong mga bagay? At sinabi nila sa kaniya, Ang mga bagay tungkol kay Jesus na Nazareno, na isang propetang makapangyarihan sa gawa at sa salita sa harap ng Dios at ng buong bayan:
19Ug siya miingon kanila: Unsang mga butanga? Ug sila miingon kaniya: Ang mga butang mahitungod kang Jesus nga Nazaretnon, usa ka manalagna nga gamhanan sa buhat ug sa pulong sa atubangan sa Dios ug sa tanang tawo.
20At kung paano ang pagkabigay sa kaniya ng mga pangulong saserdote at ng mga pinuno upang hatulan sa kamatayan, at siya'y ipako sa krus.
20Ug naunsa nga ang mga pangulong sacerdote ug ang atong mga punoan nagatugyan kaniya aron pagahukman sa silot sa kamatayon, ug naglansang kaniya sa cruz.
21Datapuwa't hinihintay naming siya ang tutubos sa Israel. Oo at bukod sa lahat ng mga ito ay ngayon ang ikatlong araw buhat nang mangyari ang mga bagay na ito.
21Apan kami milaum nga siya mao kadtong magatubos sa Israel. Oo, ug labut pa niining tanan, ikatolo na karon ka adlaw sukad kining mga butanga manghitabo.
22Bukod sa rito iba sa mga babaing kasamahan namin na nagsiparoong maaga sa libingan, ay nakapagtaka sa amin;
22Ug labut pa, ang ubang mga babaye nga kauban namo, nakapahitingala kanamo sa tapus sila managpangadto sa lubnganan sa sayo pa kaayo;
23At nang hindi mangasumpungan ang kaniyang bangkay, ay nangagbalik sila, na nangagsabing sila nama'y nakakita ng isang pangitain ng mga anghel, na nangagsabing siya'y buhay.
23Ug sa wala nila hingkaplagi ang lawas, namalik sila nga nagaingon nga nakakita sila ug panan-awon sa mga manolonda nga nanag-ingon nga siya buhi.
24At nagsiparoon sa libingan ang ilang kasama namin, at nasumpungan nila alinsunod sa sinabi ng mga babae: datapuwa't siya'y hindi nila nakita.
24Ug ang uban sa mga kauban namo nanagpangadto sa lubnganan, ug hingkaplagan nila ang mao usab sumala sa giingon sa mga babaye, apan siya wala hikit-inila.
25At sinabi niya sa kanila, Oh mga taong haling, at makukupad ang mga pusong magsisampalataya sa lahat ng salita ng mga propeta!
25Ug siya miingon kanila: Ay, mga tawong buangbuang, ug mga maluya ug kasingkasing sa pagtoo sa tanang giingon sa mga manalagna!
26Hindi baga kinakailangang si Cristo ay maghirap ng mga bagay na ito, at pumasok sa kaniyang kaluwalhatian?
26Dili ba kinahanglan nga si Cristo magaantus niining mga butanga, ug magasulod sa iyang kahimayaan?
27At magmula kay Moises at sa mga propeta, ay ipinaaninaw niya sa kanila ang mga bagay tungkol sa kaniya sa lahat ng mga kasulatan.
27Ug sa gisugdan niya gikan kang Moises ug gikan sa tanang mga manalagna, iyang gisaysay kanila ang mga butang sa tibook nga Kasulatan nahatungod sa iyang kaugalingon.
28At sila'y malapit na sa nayong kanilang paroroonan: at naganyo siyang wari may paroroonang lalo pang malayo.
28Ug nahiduol sila sa lungsod nga diyutay nga ilang gipadulongan; ug iyang gihimo nga ingon sa mopadayon siya sa unahan.
29At siya'y kanilang pinigil, na sinasabi, tumuloy ka sa amin, sapagka't gumagabi na, at kumikiling na ang araw. At pumasok siya upang tumuloy sa kanila.
29Ug ilang gihawiran siya nga nagaingon: Pabilin ka uban kanamo, kay haduol na ang kagabhion, ug nahilig na ang adlaw. Ug siya misulod sa pagpabilin uban kanila.
30At nangyari, nang siya'y nakaupo na kasalo nila sa dulang ng pagkain, ay kaniyang dinampot ang tinapay at binasbasan; at ito'y pinagputolputol, at ibinigay sa kanila.
30Ug nahatabo nga sa nakalingkod siya uban kanila sa pagkaon, mikuha siya ug tinapay; ug gipanalanginan, gipikaspikas niya ug gipanghatag kanila.
31At nangabuksan ang kanilang mga mata, at siya'y nakilala nila; at siya'y nawala sa kanilang mga paningin.
31Ug nangabuka ang ilang mga mata, ug ilang naila siya: ug siya nawala sa ilang pagtan-aw.
32At sila-sila'y nangagsabihan, Hindi baga nagaalab ang ating puso sa loob natin, habang tayo'y kinakausap niya sa daan, samantalang binubuksan niya sa atin ang mga kasulatan?
32Ug sila nasig-ingon ang usa ug usa: Wala ba magdilaab ang along kasingkasing sa sulod nato, samtang nagasulti siya kanato sa dalan, ug samtang siya nagasaysay kanato sa mga Kasulatan?
33At sila'y nagsitindig sa oras ding yaon, at nangagbalik sa Jerusalem, at naratnang nangagkakatipon ang labingisa, at ang kanilang mga kasama.
33Ug mingtindog sila sa maong takna ug namalik sa Jerusalem, ug hingkaplagan nga nagatigum ang napulo ug usa ug ang mga kauban nila,
34Na nangagsasabi, Tunay na nagbangong muli ang Panginoon, at napakita kay Simon,
34Nga nagaingon: Matuod gayud nga nabanhaw ang Ginoo, ug nagpakita kang Simon.
35At isinaysay nila ang mga bagay na nangyari sa daan, at kung paanong siya'y nakilala nila nang pagputolputulin ang tinapay.
35Ug gisugilon nila ang nahatabo sa dalan, ug sa unsa nga paagi nga ilang hing-ilhan siya sa pagtipiktipik sa tinapay.
36At samantalang kanilang pinaguusapan ang mga bagay na ito, siya rin ay tumayo sa gitna nila, at sa kanila'y nagsabi, Kapayapaa'y suma inyo.
36Ug sa nagasulti sila niining mga butanga, si Jesus mitindog sa ilang taliwala ug miingon kanila: Ang pakigdait anaa kaninyo.
37Datapuwa't sila'y kinilabutan, at nangahintakutan, at inakala nila na nakakakita sila ng isang espiritu.
37Apan sila nanagkurog ug nangahadlok, ug nanagdahum nga nakakita sila ug usa ka espiritu.
38At sinabi niya sa kanila, Bakit kayo'y nangagugulumihanan? at bakit nangyayari ang pagtatalo sa inyong puso?
38Ug siya miingon kanila: Nganong nangatugaw kamo? ug ngano nga ang mga pangutana mingturok sa inyong kasingkasing?
39Tingnan ninyo ang aking mga kamay at ang aking mga paa, ako rin nga: hipuin ninyo ako, at tingnan; sapagka't ang isang espiritu'y walang laman at mga buto, na gaya ng inyong nakikita na nasa akin.
39Tan-awa ang akong mga kamot ug ang akong mga tiil, nga ako gayud kini: kupti ako ug tan-awa; kay ang espiritu walay unod ug mga bukog, ingon sa gitan-aw ninyo nga ako aduna.
40At pagkasabi niya nito, ay ipinakita niya sa kanila ang kaniyang mga kamay at ang kaniyang mga paa.
40Ug sa nakapamulong siya niini, iyang gipakita kanila ang iyang mga kamot ug mga tiil.
41At samantalang hindi pa sila nagsisisampalataya dahil sa galak, at nagsisipanggilalas, ay sinabi niya sa kanila, Mayroon baga kayo ritong anomang makakain?
41Ug samtang nagaduhaduha pa sila tungod sa kalipay, ug sa kahibulong, siya miingon kanila: Aduna bay makaon kamo dinhi?
42At binigyan nila siya ng isang putol na isdang inihaw.
42Ug ilang gihatagan siya ug bahin sa sinugba nga isda, ug bahin sa usa ka udlan sa dugos.
43At kaniyang inabot yaon, at kumain sa harap nila.
43Ug iyang gikuha ug gikaon sa atubangan nila.
44At sinabi niya sa kanila, Ito ang aking mga salitang sinabi ko sa inyo, nang ako'y sumasa inyo pa, na kinakailangang matupad ang lahat ng mga bagay na nangasusulat tungkol sa akin sa kautusan ni Moises, at sa mga propeta, at sa mga awit.
44Ug siya miingon kanila: Kini mao ang akong mga pulong nga akong gipamulong kaninyo samtang dinhi pa ako kauban ninyo, nga kinahanglan nga matuman sa hingpit ang tanan nga nahasulat mahatungod kanako sa Kasugoan ni Moises, ug sa mga Manalagna, ug sa mga Salmo.
45Nang magkagayo'y binuksan niya ang kanilang mga pagiisip, upang mapagunawa nila ang mga kasulatan;
45Unya gibuksan niya ang ilang mga salabutan aron makatukib sila sa mga Kasulatan.
46At sinabi niya sa kanila, Ganyan ang pagkasulat, na kinakailangang maghirap ang Cristo, at magbangong muli sa mga patay sa ikatlong araw;
46Ug siya miingon kanila: Ingon niini ang nahasulat, nga si Cristo kinahanglan magaantus, ug mabanhaw gikan sa mga minatay sa ikatolo ka adlaw.
47At ipangaral sa kaniyang pangalan ang pagsisisi at pagpapatawad ng mga kasalanan sa lahat ng mga bansa, magbuhat sa Jerusalem.
47Ug nga sa iyang ngalan igawali ang paghinulsol ug ang pagpasaylo sa mga sala sa tanang mga nasud magsugod sa Jerusalem.
48Kayo'y mga saksi ng mga bagay na ito.
48Kamo mao ang mga saksi niining mga butanga.
49At narito, ipadadala ko sa inyo ang pangako ng aking Ama, datapuwa't magsipanatili kayo sa bayan, hanggang sa kayo'y masangkapan ng kapangyarihang galing sa itaas.
49Ugania karon, ako magapadala sa saad sa akong Amahan nganha kaninyo; apan managpabilin kamo sa ciudad, hangtud nga kamo masul-uban sa gahum gikan sa kahitas-an.
50At kaniyang dinala sila sa labas hanggang sa tapat ng Betania: at itinaas niya ang kaniyang mga kamay, at sila'y binasbasan.
50Ug iyang gidala sila sa gawas hangtud sa Betania, ug iyang gituboy ang iyang mga kamot ug gipanalanginan sila.
51At nangyari, na samantalang sila'y binabasbasan niya, ay iniwan niya sila; at dinala siya sa itaas sa langit.
51Ug nahatabo nga samtang siya nagapanalangin kanila, mibulag siya gikan kanila, ug gibayaw ngadto sa langit.
52At siya'y sinamba nila, at nagsibalik sila sa Jerusalem na may malaking galak:
52Ug sila nanagsimba kaniya, ug nanagpamalik sa Jerusalem nga may dakung kalipay.
53At palaging sila'y nasa templo, na nangagpupuri sa Dios.
53Ug nagapadayon sila sa templo nga nagahimaya sa Dios.