¹Nangyari nga, na samantalang siya'y sinisiksik ng karamihan na pinakikinggan ang salita ng Dios, na siya'y nakatayo sa tabi ng dagatdagatan ng Genezaret;

¹Ug nahitabo nga samtang ang panon sa katawohan nagpiit kaniya ug nagpatalinghug sa pulong sa Dios, siya nagatindog duol sa lanaw sa Genezaret.

²At nakakita siya ng dalawang daong na nasa tabi ng dagatdagatan: datapuwa't nagsilunsad sa mga yaon ang mga mamamalakaya, at hinuhugasan ang kanilang mga lambat.

²Ug nakita niya ang duha ka sakayan nga didto sa daplin sa lanaw, apan ang mga mananagat nga mikawas kanila, nanag-uyab sa ilang mga pukot.

³At lumulan siya sa isa sa mga daong, na kay Simon, at ipinamanhik niya dito na ilayo ng kaunti sa lupa. At siya'y naupo at nagturo sa mga karamihan buhat sa daong.

³Ug sa misakay siya sa usa sa mga sakayan nga mao ang kang Simon, iyang gihangyo siya nga itulak ug diyutay ang sakayan gikan sa yuta; ug siya milingkod ug nanudlo sa mga panon sa katawohan sukad sa sakayan.

⁴At pagtigil niya ng pagsasalita, ay sinabi niya kay Simon, Pumaroon ka sa laot, at ihulog ninyo ang inyong mga lambat upang mamalakaya.

⁴Ug sa nakahuman siya sa pagsulti, miingon siya kang Simon: Palawod ka, ug itaktak ninyo ang inyong mga pukot sa panagat.

⁵At sumagot si Simon at sinabi, Guro, sa buong magdamag ay nagsipagpagal kami, at wala kaming nahuli: datapuwa't sa iyong salita ay ihuhulog ko ang mga lambat.

⁵Ug si Simon sa mitubag, miingon kaniya: Magtutudlo, naghago kami sa tibook gabii ug wala gayud kami ing nakuha, apan tungod sa imong pulong itaktak ko ang mga pukot.

⁶At nang magawa nila ito, ay nakahuli sila ng lubhang maraming isda; at nagkampupunit ang kanilang mga lambat;

⁶Ug sa nahimo nila kini, nakakuha sila ug daghang isda; ug ang ilang mga pukot nagakagisi.

⁷At kinawayan nila ang mga kasamahan sa isang daong upang magsilapit at sila'y tulungan. At sila'y nagsilapit at nangapuno ang dalawang daong, ano pa't sila'y nagpasimulang lulubog.

⁷Ug gikamay nila ang ilang mga kauban nga didto sa usa ka sakayan, aron moduol ug motabang kanila. Ug miduol sila, ug gipuno nila ang duha ka sakayan, sa pagkaagi nga nagakalunod sila.

⁸Datapuwa't nang makita ni Simon Pedro, ay nagpatirapa sa mga tuhod ni Jesus, na nagsasabi, Lumayo ka sa akin; sapagka't ako'y taong makasalanan, Oh Panginoon.

⁸Apan sa pagkakita ni Simon Pedro niini, mihapa siya sa mga tuhod ni Jesus nga nagaingon: Pahalayo ka kanako, kay ako usa ka tawong makasasala, Ginoo.

⁹Sapagka't siya at ang lahat ng kasama niya ay nagsipanggilalas, dahil sa karamihan ng mga isdang kanilang nangahuli:

⁹Kay siya ug ang tanan niyang mga kauban natingala, tungod sa kadaghan sa mga isda nga ilang nakuha.

¹⁰At gayon din si Santiago at si Juan, mga anak ni Zebedeo, na mga kasama ni Simon. At sinabi ni Jesus kay Simon, Huwag kang matakot; mula ngayon ay mamamalakaya ka ng mga tao.

¹⁰Ug ingonusab si Jacobo ug si Juan, nga mga anak ni Zebedeo nga mga kauban ni Simon. Ug si Jesus miingon kang Simon: Dili ka mahadlok: Sukad karon magamananagat ka sa mga tawo.

¹¹At nang maisadsad na nila sa lupa ang kanilang mga daong, ay iniwan nila ang lahat, at nagsisunod sa kaniya.

¹¹Ug sa gisaug nila ang mga sakayan sa yuta, gibiyaan nila ang tanan, ug mingnunot kaniya.

¹²At nangyari, samantalang siya'y nasa isa sa mga bayan, narito, may isang lalake na lipos ng ketong: at nang makita niya si Jesus, ay nagpatirapa siya, at namanhik sa kaniya, na sinasabi, Panginoon, kung ibig mo, ay maaaring linisin mo ako.

¹²Ug nahatabo nga, samtang didto siya sa usa sa mga lungsod, ania karon, may usa ka tawo nga napuno sa sanla, ug sa pagkakita niya kang Jesus, minghapa siya sa yuta, ug nagpakilooy kaniya, nga nagaingon: Ginoo, kong buot ka, mahinloan moako.

¹³At iniunat niya ang kaniyang kamay at siya'y hinipo, na sinasabi, Ibig ko; luminis ka. At pagdaka'y nilisan siya ng ketong.

¹³Ug gituy-od ni Jesus ang iyang kamot, ug iyang gihikap siya nga nagaingon: Buot ko; magmahinlo ka. Ug gilayon ang sanla mibulag kaniya.

¹⁴At ipinagbilin niya sa kaniya na huwag sabihin kanino man: kundi yumaon ka ng iyong lakad, at pakita ka sa saserdote, at maghandog ka sa pagkalinis sa iyo, alinsunod sa iniutos ni Moises, na pinakapatotoo sa kanila.

¹⁴Ug iyang gitugon siya sa dili pagsulti kang bisan kinsa: Apan lumakaw ka, ug magpakita ka sa sacerdote, ug maghalad ka tungod sa imong pagkahinlo, sumala sa gisugo ni Moises, aron mahimong usa ka pamatuod alang kanila.

¹⁵Datapuwa't lalo nang kumakalat ang balita tungkol sa kaniya: at nangagkatipon ang lubhang maraming tao upang makinig, at upang pagalingin sa kanilang mga sakit.

¹⁵Apart milabi hinoon pagkasangyaw ang kabantug mahitungod kaniya; ug ang mga dagkung panon sa katawohan mingdugok aron sa pagpatalinghug, ug pagpatambal sa ilang mga balatian.

¹⁶Datapuwa't siya'y lumigpit sa mga ilang, at nananalangin.

¹⁶Apan siya mihiklin ngadto sa mga kamingawan ug nag-ampo.

¹⁷At nangyari nang isa sa mga araw na yaon, na siya'y nagtuturo; at may nangakaupo doong mga Fariseo at mga guro sa kautusan, na nagsipanggaling sa bawa't nayon ng Galilea at Judea at Jerusalem: at ang kapangyarihan ng Panginoon ay sumasa kaniya upang magpagaling.

¹⁷Ug nahatabo sa usa niadtong mga adlawa, nga siya nagatudlo; ug may mga Fariseo ug mga magtutudlo sa Kasugoan nga nanaglingkod gikan sa tanang gagmayng lungsod sa Galilea, ug sa Juda, ug sa Jerusalem, ug ang gahum sa Ginoo didto kaniya sa pag-ayo kanila.

¹⁸At narito, dinala ng mga tao na nasa isang higaan ang isang lalaking lumpo: at pinagpipilitan niyang maipasok siya, at ilagay siya sa harap nila.

¹⁸Ug ania karon, may mga lalake nga nagdala usa ka tawo nga paralitico sa usa ka higdaanan, ug sila naninguha sa pagdala kaniya sa sulod aron ilang ibutang sa iyang atubangan.

¹⁹At sa hindi pagkasumpong ng mapagpapasukan, dahil sa karamihan, ay nagsiakyat sila sa bubungan ng bahay, at siya'y inihugos mula sa butas ng bubungan pati ng kaniyang higaan, sa gitna, sa harapan ni Jesus.

¹⁹Ug sa wala sila makakaplag ug paagi aron ilang madala siya sa sulod tungod sa panon sa katawohan, misaka sila sa atop ug ilang gitunton siya nga gipalusot sa tisa uban sa iyang higdaanan ngadto sa kinataliwad-an sa atubangan ni Jesus.

²⁰At pagkakita sa kanilang pananampalataya, ay kaniyang sinabi, Lalake, ipinatatawad sa iyo ang iyong mga kasalanan.

²⁰Ug sa nakita niya ang ilang pagtoo, siya miingon: Tawo, ang imong mga sala gipasaylo na kanimo.

²¹At ang mga eskriba at mga Fariseo ay nangagpasimulang mangagkatuwiranan, na nangagsasabi, Sino ito na nagsasalita ng mga kapusungan? Sino ang makapagpapatawad ng mga kasalanan, kundi ang Dios lamang?

²¹Ug ang mga escriba ug ang mga Fariseo mingsugod sa pagpinangutan-anay nga nagaingon: Kinsa kini nga nagasulti ug mga pasipala? Kinsay arang makapasaylo sa mga sala kondili ang Dios lamang?

²²Datapuwa't si Jesus, na nakatatanto ng kanilang mga iniisip, ay sumagot at sinabi sa kanila, Bakit pinagbubulaybulay ninyo sa inyong mga puso?

²²Apan si Jesus nga nakasabut sa ilang mga hunahuna, mitubag ug miingon kanila: Ngano nga nagtolotimbang kamo sa inyong mga kasingkasing?

²³Alin baga ang lalong magaang sabihin, Ipinatatawad sa iyo ang iyong mga kasalanan; o sabihin, Magtindig ka at lumakad ka?

²³Hain ang labi pang masayon, ang pag-ingon: Ang imong mga sala gipasaylo na kanimo; kun ang pag-ingon: Tumindog ka ug lumakaw?

²⁴Datapuwa't upang maalaman ninyo na ang Anak ng tao ay may kapamahalaan sa lupa na magpatawad ng mga kasalanan (sinabi niya sa lumpo), Sa iyo ko sinasabi, Magtindig ka, at buhatin mo ang iyong higaan, at umuwi ka sa bahay mo.

²⁴Apan aron kamo masayud nga ang Anak sa tawo adunay gahum sa yuta sa pagpasaylo sa mga sala (siya miingon sa paralitico), Ako nagaingon kanimo: Tumindog ka ug dad-a ang imong higdaanan, ug lumakaw ka ngadto sa imong balay.

²⁵At pagdaka'y nagtindig siya sa harap nila, at binuhat ang kaniyang hinigan, at napasa kaniyang bahay, na niluluwalhati ang Dios.

²⁵Ug gilayon mitindog siya sa atubangan nila, ug gisakwat niya ang iyang higdaanan, ug mipauli sa iyang balay, nga nagadayeg sa Dios.

²⁶At nagsipanggilalas ang lahat at niluwalhati nila ang Dios; at nangapuspos sila ng takot, na nangagsasabi, Nakakita kami ngayon ng mga bagay na katakataka.

²⁶Ug ang katingala naghari kanilang tanan, ug ilang gidayeg ang Dios; ug sila napuno sa kahadlok, nga nagaingon: Nakakita kita ug mga katingalahang butang niining adlawa.

²⁷At pagkatapos ng mga bagay na ito, siya'y umalis, at nakita ang isang maniningil ng buwis, na nagngangalang Levi, na nakaupo sa paningilan ng buwis, at sinabi sa kaniya, Sumunod ka sa akin.

²⁷Ug sa human kining mga butanga milakaw siya, ug nakita niya ang usa ka maniningil sa buhis, nga ginganlan si Levi, nga nagalingkod sa bayranan sa buhis, ug nagaingon kaniya: Sumonod ka kanako.

²⁸At iniwan niya ang lahat at nagtindig at sumunod sa kaniya.

²⁸Ug iyang gibiyaan ang tanan, ug mitindog ug misunod kaniya.

²⁹At siya'y ipinagpiging ng malaki ni Levi sa kaniyang bahay: at lubhang maraming maniningil ng buwis at mga iba pa na nangakasalo nila sa dulang.

²⁹Ug si Levi naghimog usa ka kombira alang kaniya sa iyang balay, ug may usa ka dakung pundok sa mga maniningil sa buhis ug uban pa nga nanag-uraray kauban nila libut sa lamesa.

³⁰At nangagbulongbulungan ang mga Fariseo at ang kanilang mga eskriba laban sa kaniyang mga alagad, na nangagsasabi, Bakit kayo'y nagsisikain at nagsisiinom na kasalo ng mga maniningil ng buwis at ng mga makasalanan?

³⁰Ug ang mga Fariseo ug ang ilang mga escriba nanagbagutbot batok sa iyang mga tinon-an, nga nanag-ingon: Nganong nangaon ug nanginum kamo kauban sa mga maniningil sa buhis ug sa mga makasasala?

³¹At pagsagot ni Jesus ay sinabi sa kanila, Ang mga walang sakit ay hindi nangangailangan ng manggagamot; kundi ang mga may sakit.

³¹Ug si Jesus sa mingtubag miingon kanila: Ang mga maayog lawas wala magkinahanglan sa mananambal; kondili ang mga masakiton.

³²Hindi ako pumarito upang tawagin ang mga matuwid, kundi ang mga makasalanan sa pagsisisi.

³²Wala ako moanhi aron sa pagtawag sa mga matarung, kondili sa mga makasasala sa paghinulsol.

³³At sinabi nila sa kaniya, Ang mga alagad ni Juan ay nangagaayunong madalas, at nagsisigawa ng mga pagdaing; gayon din ang mga alagad ng mga Fariseo; datapuwa't ang mga iyo'y nagsisikain at nagsisiinom.

³³Ug sila miingon kaniya: Ang mga tinon-an ni Juan sa masubsub nagapuasa, ug nanagpangaliyupo, mao man usab ang mga tinon-an sa mga Fariseo; apan ang imo nanagpangaon ug nanagpanginum.

³⁴At sinabi ni Jesus sa kanila, Mangyayari bagang papagayunuhin ninyo ang mga abay sa kasalan samantalang ang kasintahang lalake ay kasama nila?

³⁴Ug si Jesus miingon kanila: Mahimo ba ninyo pagpapuasa ang mga kauban sa pamanhonon sa kasal, samtang ang pamanhonon anaa pa kauban nila?

³⁵Datapuwa't darating ang mga araw; at pagka inalis sa kanila ang kasintahang lalake, kung magkagayo'y mangagaayuno sila sa mga araw na yaon.

³⁵Apan moabut ra ang mga adlaw, ug unya kong pagakuhaon gikan kanila ang pamanhonon, managpuasa na sila niadtong mga adlawa.

³⁶At sinalita rin naman niya sa kanila ang isang talinghaga: Walang taong pumilas sa bagong damit at itinagpi sa damit na luma; sa ibang paraa'y sisirain ang bago, at sa luma naman ay hindi bagay ang tagping mula sa bago.

³⁶Ug siya misulti usab usa ka sambingay kanila: Walay tawo nga magagilis gikan sa bag-ong saput ug igatapak kini sa daang saput; kay sa maong paagi mabingkas niya ang bag-o, ug ingon usab, dili moangay sa daan ang tapak nga bag-o.

³⁷At walang taong nagsisilid ng alak na bago sa mga balat na luma; sa ibang paraa'y papuputukin ng alak na bago ang mga balat, at mabububo, masisira ang mga balat.

³⁷Ug walay tawo nga magabutang sa bag-ong vino sa daan nga mga panit; kay niini ang bag-ong vino magagisi sa mga panit ug mahayabo, ug ang mga panit mangausik.

³⁸Kundi dapat isilid ang alak na bago sa mga bagong balat.

³⁸Apan ang bag-ong vino kinahanglan ibutang sulod sa mga bag-ong panit.

³⁹At walang taong nakainom ng alak na laon, ay iibig sa alak na bago; sapagka't sasabihin niya, Mabuti ang laon.

³⁹Ug walay tawo nga sa nakainum sa daang vino mahagugma sa bag-o; kay siya nagaingon: Ang daan maayo.