¹Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.

¹Rozpomeň se, Hospodine, co se nám děje; popatř a viz pohanění naše.

²Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.

²Dědictví naše obráceno jest k cizím, domové naši k cizozemcům.

³Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.

³Sirotci jsme a bez otce, matky naše jsou jako vdovy.

⁴Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.

⁴Vody své za peníze pijeme, dříví naše za záplatu přichází.

⁵Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.

⁵Na hrdle svém protivenství snášíme, pracujeme, nedopouští se nám odpočinouti.

⁶Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.

⁶Egyptským podáváme ruky i Assyrským, abychom nasyceni byli chlebem.

⁷Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.

⁷Otcové naši hřešili, není jich, my pak trestáni po nich neseme.

⁸Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.

⁸Služebníci panují nad námi; není žádného, kdo by vytrhl z ruky jejich.

⁹Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.

⁹S opovážením se života svého hledáme chleba svého, pro strach meče i na poušti.

¹⁰Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.

¹⁰Kůže naše jako pec zčernaly od náramného hladu.

¹¹Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.

¹¹Ženám na Sionu i pannám v městech Judských násilé činí.

¹²Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.

¹²Knížata rukou jejich zvěšena jsou, osoby starých nemají v poctivosti.

¹³Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.

¹³Mládence k žernovu berou, a pacholata pod dřívím klesají.

¹⁴Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.

¹⁴Starci sedati v branách přestali a mládenci od zpěvů svých.

¹⁵Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.

¹⁵Přestala radost srdce našeho, obrátilo se v kvílení plésání naše.

¹⁶Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.

¹⁶Spadla koruna s hlavy naší; běda nám již, že jsme hřešili.

¹⁷Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;

¹⁷Protoť jest mdlé srdce naše, pro tyť věci zatměly se oči naše,

¹⁸Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.

¹⁸Pro horu Sion, že zpuštěna jest; lišky chodí po ní.

¹⁹Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.

¹⁹Ty Hospodine, na věky zůstáváš, a stolice tvá od národu do pronárodu.

²⁰Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?

²⁰Proč se zapomínáš na věky na nás, a opouštíš nás za tak dlouhé časy?

²¹Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.

²¹Obrať nás, ó Hospodine, k sobě,a obráceni budeme; obnov dny naše, jakž byly za starodávna.

²²Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.

²²Nebo zdali všelijak zavržeš nás, a hněvati se budeš na nás velice?