¹At sinalita ni David ang mga salita ng awit na ito sa Panginoon nang araw na iligtas ng Panginoon siya sa kamay ng lahat ng kaniyang mga kaaway, at sa kamay ni Saul.

¹David sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Hånd.

²At kaniyang sinabi, Ang Panginoo'y aking malaking bato at aking katibayan, at tagapagligtas sa akin, sa makatuwid baga'y akin;

²Han sang: "HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier,

³Ang Dios, ang aking malaking bato, na sa kaniya ako'y manganganlong: Aking kalasag, at siyang sungay ng aking kaligtasan, aking matayog na moog at ampunan sa akin; Tagapagligtas sa akin, ikaw ang nagliligtas sa akin sa karahasan.

³min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn, min Tilflugt, min Frelser, som frelser mig fra Vold!

⁴Ako'y tatawag sa Panginoon na karapatdapat purihin: Sa ganya'y maliligtas ako sa aking mga kaaway.

⁴Jeg påkalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.

⁵Sapagka't ang mga alon ng kamatayan ay kumulong sa akin; Ang mga baha ng kalikuan ay tumakot sa akin.

⁵Dødens Brændinger omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,

⁶Ang mga panali ng Sheol ay lumibid sa akin: Ang mga silo ng kamatayan ay nagsisapit sa akin.

⁶Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig;

⁷Sa aking pagkahapis ay tumawag ako sa Panginoon; Oo, ako'y tumawag sa aking Dios: At kaniyang dininig ang aking tinig mula sa kaniyang templo, At ang aking daing ay sumapit sa kaniyang mga pakinig.

⁷i min Vånde påkaldte jeg HERREN og råbte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Råb fandt ind til hans Ører!

⁸Nang magkagayo'y umuga ang lupa at nayanig. Ang mga pinagtitibayan ng langit ay nangakilos. At nangauga, sapagka't siya'y nagalit.

⁸Da rystede Jorden og skjalv, Himlens Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.

⁹Umilanglang ang usok mula sa kaniyang mga butas ng ilong, At apoy na mula sa kaniyang bibig ay nanupok: Mga baga ay nagalab sa pamamagitan niyaon.

⁹Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.

¹⁰Kaniyang pinayukod din naman ang langit at bumaba: At salimuot na kadiliman ay nasa ilalim ng kaniyang mga paa.

¹⁰Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;

¹¹At siya'y sumakay sa isang querubin at lumipad: Oo, siya'y nakita sa mga pakpak ng hangin.

¹¹båret af Keruber fløj han, svæved på Vindens Vinger;

¹²At ang kadiliman ay kaniyang ginawang mga kulandong sa palibot niya. Na nagpisan ng tubig, ng masisinsing alapaap sa langit.

¹²han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.

¹³Sa kaningningan sa harap niya Mga bagang apoy ay nagsipagalab.

¹³Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder ud.

¹⁴Ang Panginoo'y kumulog sa langit, At ang Kataastaasan ay nagbigkas ng tinig niya.

¹⁴HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst;

¹⁵At nagpahilagpos ng mga palaso, at pinangalat niya sila; Kumidlat, at nangatulig sila.

¹⁵han udslynged Pile, adsplittede dem, lod Lynene funkle og skræmmede dem.

¹⁶Nang magkagayo'y ang mga kalaliman sa dagat ay nangalitaw, Ang mga pinagtibayan ng sanglibutan ay nangakita. Dahil sa saway ng Panginoon, Sa hihip ng hinga ng kaniyang mga butas ng ilong.

¹⁶Havets Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved HERRENs Trusel, for hans Vredes Pust.

¹⁷Siya'y nagsugo mula sa itaas, kaniyang kinuha ako; kaniyang kinuha ako sa maraming tubig;

¹⁷Han udrakte Hånden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,

¹⁸Kaniyang iniligtas ako sa aking malakas na kaaway, Sa nangagtatanim sa akin; sapagka't sila'y totoong malakas kay sa akin.

¹⁸frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.

¹⁹Sila'y nagsidating sa akin sa kaarawan ng sakuna ko: Nguni't ang Panginoon ay siyang alalay sa akin.

¹⁹På min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig et Værn.

²⁰Kaniyang dinala din ako sa maluwang na dako: Kaniyang iniligtas ako, sapagka't kaniyang kinalugdan ako.

²⁰Han førte mig ud i åbent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.

²¹Ginanti ako ng Panginoon ayon sa aking katuwiran: Ayon sa kalinisan ng aking mga kamay ay kaniyang ginanti ako.

²¹HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;

²²Sapagka't aking iningatan ang mga daan ng Panginoon, At hindi ako humiwalay na may kasamaan sa aking Dios.

²²thi jeg holdt mig til HERRENs Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;

²³Sapagka't ang lahat niyang kahatulan ay nasa harap ko: At tungkol sa kaniyang mga palatuntunan ay hindi ko hiniwalayan.

²³hans Bud stod mig alle for Øje, jeg veg ikke fra hans Love.

²⁴Ako rin nama'y sakdal sa harap niya, At iningatan ko ang aking sarili mula sa kasamaan.

²⁴Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.

²⁵Kaya't ginanti ng Panginoon ako ayon sa aking katuwiran; Ayon sa aking kalinisan sa kaniyang paningin.

²⁵HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som var ham for Øje!

²⁶Sa maawain ay magpapakamaawain ka; Sa sakdal ay magpapakasakdal ka;

²⁶Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,

²⁷Sa dalisay ay magpapakadalisay ka; At sa mga walang payo ay magwawalang payo ka.

²⁷du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.

²⁸At ang nagdadalamhating bayan ay iyong ililigtas: Nguni't ang iyong mga mata ay nasa mga mapagmataas, upang iyong papagpakumbabain.

²⁸De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!

²⁹Sapagka't ikaw ang aking ilawan, Oh Panginoon: At liliwanagan ng Panginoon ang aking kadiliman.

²⁹Ja, du er min Lampe, HERRE! HERREN opklarer mit Mørke.

³⁰Sapagka't sa pamamagitan mo ay aking tatakbuhin ang pulutong: Sa pamamagitan ng aking Dios ay aking luluksuhin ang kuta.

³⁰Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.

³¹Tungkol sa Dios, ang kaniyang lakad ay sakdal; Ang salita ng Panginoon ay subok; Siya'y kalasag sa lahat ng sa kaniya'y kumakanlong.

³¹Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENs Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.

³²Sapagka't sino ang Dios, liban sa Panginoon? At sino ang malaking bato liban sa ating Dios?

³²Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,

³³Ang Dios ay aking matibay na katibayan: At pinapatnubayan niya ang sakdal sa kaniyang lakad.

³³den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,

³⁴Kaniyang ginagawa ang mga paa niya na gaya ng sa mga usa; At inilalagay niya ako sa aking matataas na dako.

³⁴gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste på Højne,

³⁵Kaniyang tinuturuan ang aking mga kamay ng pakikidigma. Na anopa't binabaluktok ng aking mga kamay ang busog na tanso.

³⁵oplærte min Hånd til Krig, så mine Arme spændte Kobberbuen?

³⁶Binigyan mo rin ako ng kalasag mong pangligtas: At pinadakila ako ng iyong kaamuan.

³⁶Du gav mig din Frelses Skjold, din Nedladelse gjorde mig stor;

³⁷Iyong pinalaki ang aking mga hakbang sa tinutungtungan ko, At ang aking mga paa ay hindi nadulas.

³⁷du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.

³⁸Aking hinabol ang aking mga kaaway at akin silang pinapagpapatay; Ni hindi ako bumalik uli hanggang sa sila'y nalipol.

³⁸Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,

³⁹At aking pinaglilipol, at aking pinagsasaktan sila, na anopa't sila'y hindi nangakabangon: Oo, sila'y nangabuwal sa paanan ko.

³⁹slog dem ned, så de ej kunde rejse sig, men lå faldne under min Fod.

⁴⁰Sapagka't ako'y binigkisan mo ng kalakasan sa pagbabaka: Iyong pinasuko sa akin yaong nagsisibangon laban sa akin.

⁴⁰Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;

⁴¹Iyo ring pinatalikod sa akin ang aking mga kaaway, Upang aking mangaihiwalay ang nangagtatanim sa akin.

⁴¹du slog mine Fjender på Flugt mine Avindsmænd ryddede jeg af Vejen.

⁴²Sila'y nagsitingin, nguni't walang mangagligtas: Sa Panginoon, nguni't hindi niya sinagot sila.

⁴²De råbte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.

⁴³Nang magkagayo'y pinagbabayo ko sila na gaya ng alabok sa lupa; Aking pinagyurakan sila na gaya ng putik sa mga lansangan, at akin silang pinapangalat.

⁴³Jeg knuste dem som Jordens Støv, som Gadeskarn tramped jeg på dem.

⁴⁴Iniligtas mo rin ako sa mga pakikipagtalo sa aking bayan: Iningatan mo ako na maging pangulo sa mga bansa; Ang bayan na hindi ko nakilala ay maglilingkod sa akin.

⁴⁴Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;

⁴⁵Ang mga taga ibang lupa ay magsisisuko sa akin. Pagkarinig nila tungkol sa akin, sila'y magsisitalima sa akin.

⁴⁵Udlandets Sønner kryber for mig; blot de hører om mig, lyder de mig:

⁴⁶Ang mga taga ibang lupa ay manganglulupaypay, At magsisilabas na nanganginginig sa kanilang mga kublihan.

⁴⁶Udlandets Sønner vansmægter, kommer skælvende frem af deres Skjul.

⁴⁷Ang Panginoon ay buhay; at purihin nawa ang aking malaking bato; At itanghal nawa ang Dios na malaking bato ng aking kaligtasan,

⁴⁷HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,

⁴⁸Sa makatuwid baga'y ang Dios na ipinanghihiganti ako. At pinangangayupapa sa akin ang mga bayan,

⁴⁸den Gud, som giver mig Hævn, lægger Folkeslag under min Fod

⁴⁹At inilalabas ako sa aking mga kaaway: Oo, iyong pinapangingibabaw ako sa kanila na nagsisibangon laban sa akin: Inililigtas mo ako sa marahas na lalake.

⁴⁹og frier mig fra mine Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.

⁵⁰Kaya't pasasalamat ako sa iyo, Oh Panginoon, sa gitna ng mga bansa, At aawit ako ng mga pagpuri sa iyong pangalan.

⁵⁰HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,

⁵¹Dakilang pagliligtas ang ibinibigay niya sa kaniyang hari: At nagmamagandang loob sa kaniyang pinahiran ng langis, Kay David at sa kaniyang binhi magpakailan man.

⁵¹du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed. David og hans Æt evindelig.