¹Ang mga ito ay mga kawikaan din ni Salomon, na isinalin ng mga tao ni Hezekias na hari sa Juda.

¹Følglende er også ordsprog af SALOMO, som Kong Ezekias af Judas Mænd samlede.

²Kaluwalhatian nga ng Dios na maglihim ng isang bagay: nguni't ang kaluwalhatian ng mga hari ay magusisa ng isang bagay.

²Guds Ære er det at skjule en Sag, Kongers Ære at granske en Sag.

³Gaya ng langit sa kataasan, at ng lupa sa kalaliman, gayon ang puso ng mga hari ay di masayod.

³Himlens Højde og Jordens Dybde og Kongers Hjerte kan ingen granske.

⁴Alisin ang dumi sa pilak, at lumalabas na isang kasangkapan sa ganang mangbububo:

⁴Når Slagger fjernes fra Sølv, så bliver det hele lutret;

⁵Alisin ang masama sa harap ng hari, at ang kaniyang luklukan ay matatatag sa katuwiran.

⁵når gudløse fjernes fra Koogen, grundfæstes hans Trone ved Retfærd.

⁶Huwag kang magpauna sa harapan ng hari, at huwag kang tumayo sa dako ng mga dakilang tao:

⁶Bryst dig ikke for Kongen og stil dig ikke på de stores Plads;

⁷Sapagka't maigi na sabihin sa iyo, sumampa ka rito: kay sa ibaba ka sa harapan ng pangulo, na nakita ng iyong mga mata.

⁷det er bedre, du får Bud: "Kom heropl" end man flytter dig ned for en Stormands Øjne. Hvad end dine Øjne har set,

⁸Huwag kang makialam ng walang gunita sa pakikipagbabag, baka hindi mo maalaman kung ano ang gagawin sa wakas niyaon, pagka ikaw ay hiniya ng iyong kapuwa.

⁸skrid ikke til Trætte straks; thi hvad vil du siden gøre, når din Næste gør dig til Skamme?

⁹Ipaglaban mo ang iyong usap sa iyong kapuwa, at huwag mong ihayag ang lihim ng iba:

⁹Før Sagen med din Næste til Ende, men røb ej Andenmands Hemmelighed

¹⁰Baka siyang nakakarinig ay umalipusta sa iyo, at ang iyong pagkadusta ay hindi maalis.

¹⁰thi ellers vil den, der bører det, smæde dig og dit onde Rygte aldrig dø hen.

¹¹Salitang sinalita sa kaukulan ay gaya ng mga mansanang ginto sa mga bilaong pilak.

¹¹Æbler af Guld i Skåle af Sølv er Ord, som tales i rette Tid.

¹²Kung paano ang hikaw na ginto, at kagayakang dalisay na ginto, gayon ang pantas na mananaway sa masunuring pakinig.

¹²En Guldring, et gyldent Smykke er revsende Vismand for lyttende Øre.

¹³Kung paano ang lamig ng niebe sa panahon ng pagaani, gayon ang tapat na sugo sa kanila na nangagsugo sa kaniya; sapagka't kaniyang pinagiginhawa ang kaluluwa ng kaniyang mga panginoon.

¹³Som kølende Sne en Dag i Høst er pålideligt Bud for dem, der sender ham; han kvæger sin Herres Sjæl.

¹⁴Kung paano ang mga alapaap at hangin na walang ulan, gayon ang taong naghahambog ng kaniyang mga kaloob na walang katotohanan.

¹⁴Som Skyer og Blæst uden Regn er en Mand, der skryder med skrømtet Gavmildhed.

¹⁵Sa pamamagitan ng pagpipigil ng loob ay napahihikayat ang pangulo, at ang malumanay na dila ay bumabasag ng buto.

¹⁵Ved Tålmod overtales en Dommer, mild Tunge sønderbryder Ben.

¹⁶Nakasumpong ka ba ng pulot? kumain ka ng sapat sa iyo; baka ka masuya, at iyong isuka.

¹⁶Finder du Honning, så spis til Behov, at du ikke bliver mæt og igen spyr den ud.

¹⁷Magdalang ang iyong paa sa bahay ng iyong kapuwa; baka siya'y mayamot sa iyo, at ipagtanim ka.

¹⁷Sæt sjældent din Fod i din Næstes Hus, at han ej får for meget af dig og ledes.

¹⁸Ang tao na sumasaksi ng kasinungalingang saksi laban sa kaniyang kapuwa ay isang pangbayo at isang tabak, at isang matulis na pana.

¹⁸Som Stridsøkse, Sværd og hvassen Pil er den, der vidner falsk mod sin Næste.

¹⁹Pagtiwala sa di tapat na tao sa panahon ng kabagabagan ay gaya ng baling ngipin, at ng nabaliang paa.

¹⁹Som ormstukken Tand og vaklende Fod er troløs Mand på Trængselens Dag.

²⁰Kung paano ang nangaagaw ng kasuutan sa panahong tagginaw, at kung paano ang suka sa sosa, gayon siyang umaawit ng mga awit sa mabigat na puso.

²⁰Som at lægge Frakken, når det er Frost, og hælde surt over Natron, så er det at synge for mismodig Mand.

²¹Kung ang iyong kaaway ay magutom, bigyan mo siya ng pagkain na makakain; at kung siya'y mauhaw, bigyan mo siya ng tubig na maiinom:

²¹Sulter din Fjende, så giv ham at spise, tørster han, giv ham at drikke;

²²Sapagka't ikaw ay magbubunton ng baga ng apoy sa kaniyang ulo, at gagantihin ka ng Panginoon.

²²da sanker du gloende Kul på hans Hoved, og HERREN lønner dig for det.

²³Ang hanging hilaga ay naglalabas ng ulan: gayon ang dilang maninirang puri ay nakagagalit.

²³Nordenvind fremkalder Regn, bagtalende Tunge vrede Miner.

²⁴Maigi ang tumahan sa sulok ng bubungan, kay sa kasama ng palaaway na babae sa maluwang na bahay.

²⁴Hellere bo i en Krog på Taget end fælles Hus med trættekær Kvinde.

²⁵Kung paano ang malamig na tubig sa uhaw na kaluluwa, gayon ang mga mabuting balita na mula sa malayong lupain.

²⁵Hvad koldt Vand er for en vansmægtet Sjæl, er Glædesbud fra et Land i det fjerne.

²⁶Kung paano ang malabong balon, at ang bukal na nalabusaw, gayon ang matuwid na tao na nagbigay daan sa harap ng masama.

²⁶Som grumset Kilde og ødelagt Væld er retfærdig, der vakler i gudløses Påsyn.

²⁷Hindi mabuting kumain ng maraming pulot: gayon ang paghanap ng tao ng kanilang sariling kaluwalhatian, ay hindi kaluwalhatian.

²⁷Ej godt at spise for megen Honning, spar på hædrende Ord.

²⁸Siyang hindi pumipigil ng kaniyang sariling diwa ay parang bayang nabagsak at walang kuta.

²⁸Som åben By uden Mur er en Mand, der ikke kan styre sit Sind.