¹Huwag mong ipaghambog ang kinabukasan; Sapagka't hindi mo nalalaman kung ano ang ilalabas ng ibang araw.

¹Ros dig ikke af Dagen i Morgen, du ved jo ikke, hvad Dag kan bringe.

²Purihin ka ng ibang tao at huwag ng iyong sariling bibig; ng iba, at huwag ng iyong sariling mga labi.

²Lad en anden rose dig, ikke din Mund, en fremmed, ikke dine egne Læber.

³Ang bato ay mabigat, at ang buhangin ay matimbang; nguni't ang galit ng mangmang ay lalong mabigat kay sa mga yaon.

³Sten er tung, og Sand vejer til, men tung fremfor begge er Dårers Galde.

⁴Poot ay mabagsik, at ang galit ay mamumugnaw, nguni't sinong makatatayo sa harap ng paninibugho?

⁴Vrede er grum, og Harme skummer, men Skinsyge, hvo kan stå for den?

⁵Maigi ang saway na hayag kay sa pagibig na nakukubli.

⁵Hellere åbenlys Revselse end Kærlighed, der skjules.

⁶Tapat ang mga sugat ng kaibigan: nguni't ang mga halik ng kaaway ay malabis.

⁶Vennehånds Hug er ærligt mente, Avindsmands Kys er mange.

⁷Ang busog na tao ay umaayaw sa pulot-pukyutan: nguni't sa gutom na tao ay matamis ang bawa't mapait na bagay.

⁷Den mætte vrager Honning, alt beskt er sødt for den sultne.

⁸Kung paano ang ibon na gumagala mula sa kaniyang pugad, gayon ang tao na gumagala mula sa kaniyang dako.

⁸Som Fugl, der må fly fra sin Rede, er Mand, der må fly fra sit Hjem:

⁹Ang unguento at pabango ay nagpapagalak ng puso: gayon ang katamisan ng kaibigan ng tao na nagbubuhat sa maiging payo.

⁹Olie og Røgelse fryder Sindet, men Sjælen sønderslides af Kummer.

¹⁰Ang iyong sariling kaibigan at ang kaibigan ng iyong ama, ay huwag mong pabayaan; at huwag kang pumaroon sa bahay ng iyong kapatid sa kaarawan ng iyong kasakunaan: maigi ang kapuwa na malapit kay sa kapatid na malayo.

¹⁰Slip ikke din Ven og din Faders Ven, gå ej til din Broders Hus på din Ulykkes Dag. Bedre er Nabo ved Hånden end Broder i det fjerne.

¹¹Anak ko, ikaw ay magpakadunong, at iyong pasayahin ang aking puso, upang aking masagot siya na tumutuya sa akin.

¹¹Vær viis, min Søn, og glæd mit Hjerte, at jeg kan svare den, der smæder mig.

¹²Ang taong mabait ay nakakakita ng kasamaan, at nagkukubli: nguni't dinadaanan ng musmos, at naghihirap.

¹²Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse går videre og bøder,

¹³Kunin mo ang kaniyang kasuutan na nananagot sa di kilala; at tanggapan mo siya ng sanla na nananagot sa babaing di kilala.

¹³Tag hans Klæder, han borged for en anden, pant ham for fremmedes Skyld!

¹⁴Siyang nagpapala sa kaniyang kaibigan ng malakas na tinig, na bumabangong maaga sa kinaumagahan, mabibilang na sumpa sa kaniya.

¹⁴Den, som årle højlydt velsigner sin Næste, han får det regnet for Banden.

¹⁵Ang laging tulo sa araw na maulan at ang babaing palatalo ay magkahalintulad:

¹⁵Ustandseligt Tagdryp en Regnvejrsdag og trættekær Kvinde ligner hinanden;

¹⁶Ang magibig pumigil sa kaniya, ay pumipigil sa hangin, at ang kaniyang kanan ay nakakasumpong ng langis.

¹⁶den, som vil skjule hende, skjuler Vind, og hans højre griber i Olie.

¹⁷Ang bakal ay nagpapatalas sa bakal; gayon ang tao ay nagpapatalas sa mukha ng kaniyang kaibigan.

¹⁷Jern skærpes med Jern, det ene Menneske skærper det andet.

¹⁸Ang nagiingat ng puno ng higos ay kakain ng bunga niyaon; at ang naghihintay sa kaniyang panginoon ay pararangalin.

¹⁸Røgter man et Figentræ, spiser man dets Frugt; den, der vogter sin Herre, æres.

¹⁹Kung paanong sa tubig ang mukha ay sumasagot sa mukha, gayon ang puso ng tao sa tao.

¹⁹Som i Vandspejlet Ansigt møder Ansigt, slår Menneskehjerte Menneske i Møde.

²⁰Ang Sheol at ang kapahamakan ay hindi nasisiyahan kailan man; at ang mga mata ng tao ay hindi nasisiyahan kailan man.

²⁰Dødsrige og Afgrund kan ikke mættes, ej heller kan Menneskens Øjne mættes.

²¹Ang sangagan ay sa pilak, at ang hurno ay sa ginto, at ang tao ay nasusubok sa pamamagitan ng kaniyang pagpuri.

²¹Digel til Sølv og Ovn til Guld, efter sit Ry bedømmes en Mand.

²²Bagaman iyong piitin ang mangmang sa isang piitan na kasama ng pangbayo sa mga bayong trigo, gayon ma'y hindi hihiwalay ang kaniyang kamangmangan sa kaniya.

²²Om du knuste en Dåre i Morter med Støder midt imellem Gryn, hans Dårskab veg dog ej fra ham.

²³Magmasipag ka na alamin mo ang kalagayan ng iyong mga kawan, at tingnan mong mabuti ang iyong mga bakahan:

²³Mærk dig, hvorledes dit Småkvæg ser ud, hav Omhu for dine Hjorde;

²⁴Sapagka't ang mga kayamanan ay hindi magpakailan man: at namamalagi ba ang putong sa lahat ng sali't saling lahi?

²⁴thi Velstand varer ej evigt, Rigdom ikke fra Slægt til Slægt;

²⁵Ang tuyong damo ay pinupulot, at ang sariwang damo ay lumilitaw, at ang mga gugulayin sa mga bundok ay pinipisan.

²⁵er Sommergræsset svundet, Grønt spiret frem, og sankes Bjergenes Urter,

²⁶Ang mga kordero ay ukol sa iyong kasuutan, at ang mga kambing ay siyang halaga ng bukid:

²⁶da har du Lam til at give dig Klæder og Bukke til at købe en Mark,

²⁷At magkakaroon ng kasiyahang gatas ng kambing sa iyong pagkain, sa pagkain ng iyong sangbahayan; at pagkain sa iyong mga alilang babae.

²⁷Gedemælk til Mad for dig og dit Hus, til Livets Ophold for dine Piger.